Włóczycie się po terenach kraterów lawy w poszukiwaniu poka, ale pusto tutaj jak u naszych deputowanych we łbach. Nic sie nie dzieje i już mieliście zrezygnowani wracać do domów kiedy to pewien jegomość zastąpił wam drogę.
- Witam was mięska moje, jak tam zdrówko ? Zresztą zwisa mi to, jestem Joker i niektórzy znają mnie jako pan i władca kasyna. Otóż zakładam, że zjawiliście się tutaj złapać pokemona z ogłoszenia, tak ? No to mam dla was nowinę, ja go złapałem i więżę w swoim małym lochu. Możecie go tam sobie złapać ale wpuszczę was tam tylko jeśli zostawicie na przechowanie cały swój ekwipunek oprócz jednego pustego pokebala. W zamian dam wam do wyboru zestaw broni, który pomoże w przejściu lochu.
Do wyboru do koloru:
- Krótki miecz, tarcza i hełm.
- Długi miecz i napierśnik.
- Toporki do rzucania i tarcza.
- Łuk, kołczan strzał i słaba lecznicza mikstura.
- Włócznia i stalowa siatka.

- Co wy na to ? Bez akceptacji mojego wyzwania możecie zapomnieć o pokemonie. Hehehe

Bez kolejki

Matt zawsze cenił szybkość, łatwość poruszania się. Tarcza na pewno będzie krępowała mu ruchy. Jako człowiek skaut dobrze strzelał z łuku. Bez problemu przyjął wyzwanie i zdecydował się na walkę łukiem. Wziął więc zestaw nr 4.

Biorę ostatni zestaw, czyli włócznie i stalową siatkę.

Gdy już zamierzałem zmyć się do domu, pojawił się jakiś gościu, któremu tylko mięso w głowie. Przynajmniej potwierdził że jest tu jakiś stworek i jest do zdobycia. Wybór broni był dosyć ciekawy. Początkowo zamierzałem sięgnąć po Zestaw Elfa, ale głupio byłoby się tutaj szwędać bez tarczy. Wobec tego wybrałem Zestaw Rzysmki, czyli krótki miecz, tarczę i hełm. Wadą tego zestawu jest konieczność dopuszczenia wroga na bardzo krótki dystans, ale za to nie muszę się zbytnio tego obawiać, gdyż zza tarczy bez problemu można w bliskim starciu rozpruć flaki za pomocą krótkiego miecza. Zadowolony z wyboru czekałem na kolejne wskazówki.

- No i to rozumiem, tak więc powodzenia mięska. - Mówiąc to zabrałem wam balle z pokami, dexy i inne zbędne gadżety, po czym teleportowałem do labiryntu. Na razie jesteście razem w wejściu i macie do wyboru drogi w prawo i lewo. Pewien roześmiany i znany wam już głos dał ostatnią wiadomość, tutaj są potwory hehe.

Potwory? Czyli na pewno będzie ciekawie! Łuczniczy Matt ruszył drogą w lewo. Taki już z niego lewak, cóż poradzić? A be Matt, be Matt!

Dzida przed siebie dla bezpieczeństwa, a sam Sponge wybiera drogę w prawo.

Spóźniona przybywam na polowanie i wybieram drogę w prawo, i wybieram zestaw numer 3

Wybrałem przedostatni zestaw i idę w lewo.

Jak zawsze wybrałem prawy kierunek. Niby nie jest to związane z moimi politycznymi poglądami, ale wolę nie być z lewakami w ciemnym labiryncie. Obecność potworów nie zmartwiła mnie zbytnio. Wiedziałęm czego mogę się tutaj spodziewać i dlatego wybrałem właśnie taki ekwipunek. Jakby coś mnie zaatakowało, to odparuję jego ciosy tarczą, następnie uderzę tarczą w celu ogłuszenia potwora i na końcu wykończę go krótkim mieczykiem. Idąc labiryntem przypominałem sobie jak w takim uzbrojeniu walczył Uther z Brandemburga, o którym czytałem niedawno w powieści Bernarda Cornwella.

Lewo: Matt i Mephisto
Po stu pięćdziesięciu metrach macie rozstaj dróg, możecie iść prosto, bądź w prawo.

Prawo: cała reszta
Po dwustu metrach spotykacie ścianę, ale korytarz skręca w lewo. Jednak tam czeka na was trójka goblinów z nożami i rzuca się w waszą stronę.

Tak bardzo centralne poglądy polityczne. Zatem, żeby wyrównać, chłopak skręcił w prawo.

Idę w prawo, osłaniając się w razie potrzeby swoją tarczą.

Osłaniam się tarczą a toporkę próbuje ogluszyc napastnika

Skryłem się za tarczą i czekałem aż któryś z goblinów podlezie bliżej. Liczyłem że zaatakują honorowo, po jednym goblinie na jednego ludzia. Chociaż wiedziałem że poradziłbym sobie nawet z dwoma na raz. Gobliny nie wyglądały na chętnych do pokojowych pertraktacji, wobec tego gdy tylko goblin z nożem podbiega bliżej, robię energiczny krok w przód, by zderzył się z tarczą, jeśli skubaniec nie przewróci się, to robię kolejny krok napierając na wroga tarczą, po czym szybkim pchnięciem celowałem mieczem w brzuch. Kolejny cios miał być w gardło, by jak najszybciej zakończyć marny żywot goblina. Gdy wykończę jednego goblina, czekam na kolejnego, którego zamierzać potraktować w podobny sposób.

Chowam się za ścianę i czekam na odpowiedni moment aby zarzucić sieć. Gdy tylko to mi się uda, wykorzystuje element zaskoczenia i przekuwam golbiny dzidą. Oczywiście po kolei.

Matt i Mepfisto.
Skręcili a tam czekał na nich ogr, nuży i z wielką maczugą którą się zamachnął w ich stronę.

Roxie, Dziomek i Sponge.
Ta pierwsza nie zajarzyła zastosowania swojego sprzętu. Toporek do rzucania a nie uderzania, ma ich parę do kompletu z tarczą. Przez ten brak oriętacji goblin podszedł do niej bardzo blisko, a jej uderzenie go nie zabiło a tylko zraniło. Z kolei wkurzone monstrum odpowiedziało pchnięciem nożem i Roxie jest teraz ranna. Dziewczyna desperacko uderzyła jeszcze raz i zabiła wroga z którego wyskoczyło 1zł.
Tymczasem Dziomek bez problemu załatwił jednego z gobsów i dropnęło mu 1zł, drugi rzucił się na niego od tyłu, ale tego schwytał i zabił Sponge, któremu też dropnęło 1zł.
Całą trójka poszła dalej, ale Roxie krwawi, po stu metrach macie rozstaj dróg prosto i lewo.

I Matt zaczął naciągać cięciwę łuku. Ogr był gigantyczny, ta walka na pewno nie będzie łatwa. Cofnął się delikatnie, wycelował dokładnie w oko. Pozycja i strzał. Cios w oko, jeśli odpowiednio silny, jest śmiertelny. Łuk był bardzo niebezpieczną bronią, której zdecydowanie nie doceniano.

Oddalam się kawałek do tyłu, jakieś 5 metór by nie oberwać - i tak zawsze w pogotowiu jest tarcza. Od razu po wymierzeniu jego ciosu rzucam toporkiem po między jego oczy.

Zadowolony z tego, ze wyszedłem z dość niebezpiecznej sytuacji bez żadnego uszczerbku szedłem dalej. Domyślałem się, że gobliny były jednym z najmniej niebezpiecznych zagrożeń czyhających w lochach. Następnym razem będę musiał bardziej uważać na tyły, bo plecy powinny zawsze być przy ścianie. Gdyby nie Sponge to pewnie byłoby ze mną nie za dobrze. Mądrzejszy o to doświadczenie szedłem dalej i szedłem aż dotarłem do kolejnego rozstaju dróg. Wybór trasy nie sprawiał mi większego problemu. Jeśli skręcę w lewo, to mogę dotrzeć do lewaków, a to mi się nie uśmiecha, więc idę konsekwentnie obraną na początku trasą.

Próbuje zaatakować krwawienie kawałem chusteczki, którą znalazłam w keszeni spodni. Potem zabieram 1 zł i idę prosto

Matt i Mephisto.
Ten drugi okazał sie mądrzejszy i zrobił krok do tyłu przed strzałem, jak na dystansowca przystało. Matt trafił, ale zaraz po tym ostro oberwał z maczugi i uderzył w ścianę. Wtedy Mepfisto dorzucił swój strzał i ogr padł, a triumfatorowi dropło 1zł. Matt jest ranny ale poszliście dalej. Teraz macie skrzyżowanie, lewo, prosto, prawo.

Roxie, Dziomek, Sponge.
Poszliście prosto a po dwustu metrach droga skręciła w prawo. Tam czekał na was spory warg, czyli spore psiopodobne bydle, któremu toczy się piana z mordy.

Łejeny, nie już w takie ściany Matt miał okazję uderzyć. Bywało gorzej. Chłopak lekko poobijany szedł dalej korytarzem prosto.

Czekam i patrzę jeżeli dziwne stwory ruszą w moimj kierunku to bardzo celnie zaczynam rzucać toporkami w ich stronę, a wrazie bliższego starcia oslaniam się tarczą uważam też aby mnie nie ugryzły

Idem ostrożnie prosto, wyciągająm z ogra toporek i osłaniam się na wszelki wypadek tarczą.