Przed wejściem do moczar widnieje tabliczka z napisem: "Uważaj wchodzisz na własne ryzyko" pod napisem widnieje czaszka. Mimo tego wchodzisz do środka. Do moczar nie dochodzi ani jeden promyk światła. Dzieje się tak z powodu ogromnych koron drzew. W powietrzu unosi się niemiły zapach zgnilizny. Jedynym tu stabilnym miejscem jest pole treningowe dla pokemonów. Prowadzi do niego wąska droga.
Wokół pola treningowego raz za czas zauważyć można bąbelki.

Tutaj można spotkać robacze, trujące, mroczne, psychiczne, duchowe pokemony, a także trenować pokemony tego rodzaju.

Matt przybył na Ciemne Moczary. Miejsce to było wspaniałe do treningu zarówno Venipede jak i Venonat. Był dumny ze swojej Venipede – udało jej się opanować Pogoń. Chłopak wypuścił oba pokemony z pokeballa.
-Cześć – uśmiechnął się do pokemona. Na początku wyciągnął z plecaka piłkę. Trening zaczęli od chwili zabawy. Po chwili Matt usiadł na ziemię i zwrócił się do Venipede. - Zaczniemy od treningu z tobą. Udało ci się opanować Pogoń... Gratuluję! Teraz przygotowałem dla ciebie coś innego. Na chwilę zrezygnujemy z ataku. – powiedział i wyciągnął z plecaka dwa zdjęcia:


-Ruch, który wykonują pokemony na zdjęciu to Ochrona. Chodzi o to, by stworzyć przed sobą ekran, pewnego rodzaju tarczę, która obroni cię przed ciosami przeciwnika. – powiedział z uśmiechem. Venipede słuchała dokładnie. - Dzisiaj jednak ograniczamy się do samej teorii. Praktykę zaczniemy od następnego treningu – dodał po chwili. W końcu zwrócił się w stronę Venonat. - Jak pewnie pamiętasz z ostatniego treningu, zaczęliśmy ćwiczyć Wyłączenie. Chciałbym, abyś dzisiaj nauczyła się skupiać swoją energię. Musisz kontrolować przeciwnika – masz wyobrazić sobie, że jest całkowicie pod twoją kontrolą. To w twoich rękach leży jego los! – powiedział – Pomoże nam w tym oczywiście medytacja. Venipede – zwrócił się do ów pokemona – Ty też chodź i medytuj z nami. Skup się jednak na czymś twardym, wyobraź sobie, że to pojawia się bezpośrednio przed tobą. – wyjaśnił. Po chwili wszyscy siedzieli pod drzewem skupiając swoją energię. Trwało to dość długo. Chłopak był jednak niezwykle cierpliwy. W końcu Matt wstał. - Starczy na dzisiaj. Myślę, że nauczyliście się skupiać swoją energię. Od jutra będziemy mogli zacząć prawdziwy i porządny trening. – powiedział. W końcu chłopak wycofał oba pokemony do balli i odszedł radośnie.

Venipede - Ochrona (1)
Venonat – Wyłączenie (2)

Przybyłem na ciemne moczary potrenować ze swoimi pokemonami. Zwykle zabierałem ze sobą trzy ciemne gwiazdy, ale dzisiaj będzie inaczej. Postanowiłem tutaj trenować tylko z dwoma swoimi pociechami, a pierwszą z nich będzie Purrloin. Udało się go troszkę poskromić i nauczyć fałszywego auty, więc teraz czas na coś mniej wymagającego. Zabierzemy się za ostrzenie pazurów, czyli raczej czynność niż nauka. Namawiam pokemona do dbania o siebie, zaznaczając iż to nie trening. Dbanie o pazury to inwestycja w swoje lepsze jutro, w sprawność  i skuteczność na polu walki. Podczas walk mnie słucha, a coś co nie jest atakiem a służy do walki powinno być dobrym tematem. Pokazuję jak mniej więcej ostrzy się pazury o siebie nawzajem, używam przykłady na swoich palcach, paznokciach. Ale w to trzeba włożyć trochę siły i chęci, ostrość nie przychodzi sama z siebie. Ostrzymy tak jakiś czas po czym się bawimy i odwołuję kota do jego pokeballa.
Po kociej sprawie przyszła pora na psią, wiec wypuszczam Absola i dzielę się z nim nowinkami. Udało nam się w miarę szybko opanować taniec mieczy, więc zajmiemy się teraz czymś ostrzejszym. Chodzi o ostry wiatr, całkiem niezły atak typu normalnego. Zaczynamy od skupienia energii w rogu Absola, musi być jej tam dość sporo. Potem pokemon musi kręcić głową tak jakby nią bujał po czym z całych sił wypuszczać energię w drzewo na przeciw siebie. Powinny powstać białe półksiężyce o sporej mocy. Problem w tym, że to nasza pierwsza próba i takiej mocy nie będzie, dlatego ćwiczymy dalej i dalej. Po kilku próbach uznajemy, że pierwszy dzień treningu dobiegł końca i idziemy coś zjeść.

Purrloin: nauka Ostrzenia Pazurów nr 1
Absol: nauka Ostrego Wiatru nr 1

Matt przyszedł z uśmiechem na Ciemne Moczary. Przyszedł czas na kontynuację treningu z Venipede i Venonat. Chłopak wypuścił oba pokemony z ich balli. Trening razem na pewno był raźniejszy.
-Cześć – powiedział radośnie – Zaczniemy od treningu z Venipede. – rzekł – Ty Venonat w tym czasie będziesz medytowała. – uśmiechnął się. Venonat usiadła obok Matta i zaczęła skupiać swoją energię. - Ty Venipede będziesz musiał użyć siły swojej psychiki, żeby stworzyć przed sobą świetlną barierę – powiedział – Ja będę rzucał w ciebie kamieniami, ty będziesz musiała je odbijać. – powiedział. I zaczął się trening. Chłopak rzucał w stronę Venipede kamyczkami. Na początku szło słabo, z czasem jednak niektóre kamienie zaczęły się odbijać, zanim dotarły do pokemona. - Świetnie. Teraz możesz pomóc w treningu Venonat – rzekł. Po chwili Matt odwrócił się w stronę Venonat. - Starczy na dzisiaj medytacji. – rzekł. - Na początku pokaż mi jak wiele energii udało ci się zgromadzić. – powiedział. Venonat pomachała jednak głową przecząco. - Proszę cię. Rozmawialiśmy o tym. Jeśli chcesz zostać taką piękną Venomoth to musisz trenować. Nie możesz się bać i liczyć w stu procentach na mnie. Jesteśmy drużyną, więc działajmy jak drużyna. Jedzenie dostaniesz później – rzekł. Venonat przytaknęła lekko niechętnie. Jej oczy zaświeciły dość jasnym, niebieskim blaskiem. - Świetnie! Doskonale sobie poradziłaś. Teraz staniesz do walki z Venipede. Jedynym atakiem, którego możesz używać jest Wyłączenie. – powiedział. Zaczęła się walka. Na początku Venonat nie dawała sobie rady. Z czasem jednak ból ataków zadanych przez Venipede wywołał u niej chęć do działania. W ten właśnie sposób niektóre z ataków Venipede przestawały się powodzić. W końcu Matt zatrzymał walkę: - Doskonale. Starczy na dzisiaj. Obie spisałyście się wspaniale. Teraz czas na przerwę i jedzenie – uśmiechnął się. Zaczęli się razem bawić i urządzili sobie piknik, na którym razem pałaszowali różne przysmaki. Po wszystkim chłopak wycofał oba pokemony do balli i odszedł dumny ze swoich pokemonów.

Venipede - Ochrona (2)
Venonat – Wyłączenie (3)

Ciemne moczary witają nas, znaczy mnie, Purrloina i Absola. Przyszliśmy trenować i to robimy, znaczy z kotkiem nazywam to inaczej. Bestia ma trudny charakter, więc wciskam mu kit iż ostrzenie pazurów jest rutynową pielęgnacją przez pewien okres raz na ruski rok. Wmawiam mu że teraz jest ten okres i jeśli przez dwa tygodnie minimum ich ostrzyć nie będzie to mu odpadną. Może to nie na miejscu, ale po trupach do celu. Purrloin skupia siły na swoich pazurach po czym dynamicznymi ruchami pociera jedne o drugie. Zbierana energia musi być mroczna, czyli taka sama jak właściciel, inaczej dupa będzie a nie ostrość. Po poświęceniu temu chwili czasu daję kotowi swobodę i odpoczynek, żeby mu nie przyszło na myśl iż to trening.
Kiedy kot sobie hasa to pies harcuje. Z Absolem dalej obczajamy ostry wiatr, czyli powiewy latających ostrzy energii. W tym celu pokemon skupia energię w swoim rogu na głowie i kręci energicznie głową. Kiedy będzie gotowy wypuszcza gwałtownie zebraną moc falami, przez co pojawiają się srebrne półksiężyce lecące na cel, w tym wypadku drzewo. Po kilku próbach zabieramy się stąd odpocząć i coś zjeść.

Purrloin: nauka Ostrzenia Pazurów nr 2
Absol: nauka Ostrego Wiatru nr 2

Wbijam na ciemne moczary i wypuszczam Purrloina, po czym wyciągam pilnik do paznokci i dbam o swoje pazurki. Robię to na przeciw kotka aby widział jakie to ważne, skoro jego własny trener też sobie je ostrzy. Metodą zachęcania poprzez naśladowanie liczę na przekonanie spryciarza do współpracy. Widząc jak ja to robię sam powinien zainteresować się swoimi pazurami i pocierać gwałtownie jedne o drugie, ostrząc je tym. Purrloin jest oporny ale w końcu się złamie, na pewno już moja w tym diabelska głowa.
Po droczeniu się z kotkiem przechodzę do treningu z Absolem. W końcu coś co robi niezłe wybuchy, dobre wsparcie w naszym arsenale na ostre walki. Pokemon skupia energię w swoim rogu na głowie jednocześnie kręcąc głową, kiedy nazbiera jej dość wypuszcza ją gwałtownie nie przestając kręcić głową. Wypuszcza ją robiąc krótkie przerwy, tak aby zamiast jednego snopu światła wypuścić kilka półksiężycy. Nie jest to takie proste, dlatego zaczynamy od jednego, doprowadzając go do przyzwoitego stanu. Kiedy to się uda rozdzielamy go na dwa i to zaczynają się schody, jednak próbujemy dalej, a okoliczne drzewa na tym ostro cierpią. Na koniec zabieram całą paczkę na coś do jedzenia, po czym spadamy stąd.

Purrloin: nauka Ostrzenia Pazurów nr 3
Absol: nauka Ostrego Wiatru nr 3

Matt przybył na Ciemne Moczary. Tutaj trenował ze swoimi pokemonami – Venipede i Venonat. Chłopak wypuścił oba pokemony. Uśmiechnął się radośnie.
-Cześć Dziewczyny. Gotowe na trening? – zapytał wesoły. Venipede przytaknęła radośnie, Venonat była niepewna. - Pamiętaj. Jeśli chcesz ewoluować i mieć dużo siły, musisz ćwiczyć. – powiedział do Venonat – Oczywiście ciebie też się to tyczy – uśmiechnął się do Venipede. - Zaczniemy oczywiście od medytacji. Ty Venonat – skup się na zniweczeniu ataków przeciwnika. Niech on wie, że to ty tutaj rządzisz – ty jesteś księżniczką. – powiedział do niej z uśmiechem. - Venipede – pamiętaj, możesz stworzyć coś twardego jak skała – to właśnie będzie twoim celem i nad tym się skup. – rzekł. I zaczęli medytować. W końcu chłopak wstał – Venonat – ty kontynuuj, Venipede, chodź ze mną – powiedział. Odeszli kilka kroków dalej, aby Venonat mogła w spokoju medytować. - Znany schemat – ty tworzysz świetlną ścianę, ja w nią rzucam kamieniami – powiedział. Kilka pierwszych kamieni uderzyło w Venipede, z czasem jednak wszystkie zaczęły odbijać się. Pokemon poradził sobie naprawdę dobrze. - Świetnie Venipede. – powiedział i pogłaskał pokemona. W końcu spojrzał na Venonat. - Chodź! – zawołał do niej. Wkrótce pokemon podszedł. - Połączymy wasze treningi – wiadomo, razem będzie raźniej. Venipede tworzy świetlisty ekran ochrony, Venonat próbuje go wyłączyć za pomocą Wyłączenia. – powiedział. Zaczął się trening. Venipede stworzyła całkiem niezłą ścianę Ochrony. Oczy Venonat zaświeciły na niebiesko. Zaczęła się psychiczna walka. Venipede próbowała utrzymać ekran, Venonat próbowała go zniszczyć. W końcu oba pokemony odpuściły – skończyły się im siły. - Świetnie sobie radzicie! Jesteście na dobrej drodze do opanowania ataków. Na dzisiaj kończymy. – rzekł. Urządzili jeszcze piknik, na którym można było zjeść coś dobrego i odpocząć. W końcu chłopak wycofał oba pokemony do balla i odszedł.

Venipede - Ochrona (3)
Venonat – Wyłączenie (4)

Ciemne moczary gościnne jak zawsze, ale nic to bo na trening przyszedłem. Wypuszczam z balla Purrloina w z pilnikiem w ręku namawiam go do zawodów. Temat zawodów jest prosty, kto naostrzy sobie ostrzejsze pazurki. Do tej pory nie wiem jak kot dał się na to namówić, ale tym lepiej dla mnie. Ja piłowałem pilnikiem a on pazury o pazury, gwałtownie pocierając przy ich zetknięciu. Na koniec ogłoszenie wyników i nagroda pocieszenia dla Purrloina w wysokości pofinki.
Po zabawie z kotem przyszedł czas na poważniejszy trening z Absolem. Pokemon skupia energię w swoim rogu na głowie kręcąc rytmicznie głową. Kiedy będzie gotowy gwałtownie ja wypuszcza w stronę pobliskiego drzewa w postaci srebrnego słupa światła. Na skutek kręcenia głową snop nie jest prosty a zakrzywiony w pół księżyc. Niestety jeden taki snop to za mało, dlatego ćwiczymy dalej. Absol podczas wypuszczania energii w połowie ją na chwilę wstrzymuje po czym wypuszcza daje. W ten sposób powstają dwa pół księżyce masakrujące drzewo. Na razie wychodzi słabo, dlatego ćwiczymy póki nie będzie wyraźnych efektów. Na koniec całą trójką coś wcinamy a potem włóczymy się z powrotem do domu.

Purrloin: nauka Ostrzenia Pazurów nr 4
Absol: nauka Ostrego Wiatru nr 4

Mam już dość kołowania kotka do ostrzenia swoich pazurów, więc po prostu ładnie go o to proszę. Wystarczy kilka razy ale z uczuciem, no z przekonaniem że warto to robić. Tak nasycić je mroczną energią i gwałtownie pocierać o siebie. Tego efekty mogą się przydać podczas walk, więc lepiej mieć je ostre i nie żałować, niż przez brak ich ostrości dostać bęcki.
Po starciu z Purrloinem podchodzę do Absola. Pracujemy ze sobą już dość długo więc nie ma potrzeby za dużo mówić. Pokemon zbiera energię w swoim rogu na głowie jednocześnie kręcąc głową. Robi to aby uwolniona energia nabrała mniej przewidywalny kształt pół księżyca. Jednak tych musi być więcej niż jeden, dlatego podczas uwalniania energii robi miarowe przerwy, dzięki czemu jest więcej pocisków. Trenujemy ich moc na drzewach, póki co powstają dwa, ale staramy się o więcej, krok po kroku małymi kroczkami.

Purrloin: nauka Ostrzenia Pazurów nr 5
Absol: nauka Ostrego Wiatru nr 5

Czas na powrót na ciemne moczary po nieplanowanej przerwie. Nie żebym narzekał, ale znowu czas na zabawę z kotkiem. Wmawiam Purrloinowi, że przez te dwa dni mu pazury zardzewiały i musi je solidnie sobie wyostrzyć inaczej źle się poczuje. Karmię go rożnymi takimi bajkami i pofinkami aż naostrzy swoje pazury gwałtownie pocierając jedne o drugie, przy użyciu swojej mrocznej mocy. Kiedy to zrobi daję mu spokój.
Następny jest Absol, przez ten cały czas miał kiedy pomyśleć nad swoim nowym atakiem, czas to sprawdzić. Skupia energię w swoim rogu na głowie jednocześnie kręcąc karkiem. Zaczyna to robić gwałtowniej podczas uwalniania energii wypuszczając pół księżyce. Są to srebrzyste pociski czystej, normalnej energii o sporej mocy. Cierpią na tym okoliczne drzewa, ale osobiście ma z tego frajdę. Po kilkunastu próbach uznajemy że na dziś koniec.

Purrloin: nauka Ostrzenia Pazurów nr 6
Absol: nauka Ostrego Wiatru nr 6

Na razie mam dość pracy z mało chętnym do współpracy kotkiem, dlatego skupiam się na Absolu. Pokemon skupia swoją energię w rogu na głowie po czym poddaje ją w ruch poprzez kręcenie głową. Ma to na celu wytworzenie efektu pół księżyca podczas wystrzały, ale aby stworzyć więcej niż jeden to trzeba robić krótkie pauzy podczas uwalniania energii. Całość w efekcie wygląda jak ostrza na wietrze, stąd nazwa ostry wiatr. Wykonujemy parę serii na drzewach po czym spadamy stąd.

Absol: nauka Ostrego Wiatru nr 7

Przychodzę na ciemne moczary z Absolem aby dalej trenować. Kotek trenował mało skomplikowany ruch, więc może sobie na razie odpuścić, tymczasem my dalej jedziemy z ostrym wiatrem. Absol skupia energię w swoim rogu na głowie i nie musi to być jakaś specjalna energia. Uczymy się ataku typu normalnego więc czysta moc wystarcza w zupełności. Kiedy już róg będzie wypełniony mocą to Absol kręci głową i wypuszcza energię falami. Po uwolnieniu pociski przybierają postać pół księżyców właśnie dzięki temu kręceniu głową. Dzięki wypuszczaniu falami powstaje ich kilka zamiast jednego, co ma większą moc o czym przekonują się pobliskie drzewa. Kiedy wykonamy parę podejść to uznajemy iż na dziś wystarczy i idziemy dalej.

Absol: nauka Ostrego Wiatru nr 8

Dzisiaj zmieniam sobie kolejność i zaczynam od wizyty na ciemnych moczarach i treningu z Absolem. Już ponad tydzień trenujemy ostry wiatr, więc nie ma co się wstrzymywać w połowie drogi. Pokemon przekierowuje swoją moc do rogu na głowie, niczym jednorożec. Następnie kręci głową aby poddać ją w ruch podczas wyzwalania. Efektem tego są pociski w kształcie pół księżyca, które mkną niczym wiatr trafiając w cel. Biedne drzewa obrywają, ale co tam, kiedyś odrosną. Tymczasem kontynuujemy ostrzał póki się pokemon nie wyćwiczy, a potem idziemy coś zjeść i spadamy stąd.

Absol: nauka Ostrego Wiatru nr 9

Nadszedł czas wizyty na ciemnych moczarach. Choć nie jestem o tym do końca przekonany to wypuszczam najpierw Purrloina. Najpierw się z nim bawię i częstuję łakociami, potem sprawdzam jego stan. Mówię mu że jego pazurki wyglądają strasznie bo przestał je ostrzyć. Następnie tłumaczę co musi robić aby przywrócić im dawny blask. Musi je gwałtownie pocierać o siebie, ale przed tym maja być napełnione jego mroczą energią. Kiedy te warunki będą spełnione to krok po kroku jego pazury będą stawały się ostrzejsze i pozbędzie się uczucia niezadbania. To nie trening, to pielęgnacja. Po tym wszystkim pozwalam zwiać mu na drzemkę w koronie drzewa.
Korzystając z okazji wypuszczam Absola na jego trening. Pokemon miał czas na przemyślenia odnośnie swojego nowego celu, nauki ostrego wiatru. Skoro już sobie wszystko poukładał to możemy wrócić do nauki. Najpierw skupia energię w swoim rogu na głowie, po czym zaczyna wykonywać okrężne ruchy karkiem. To pewien sposób koncentracji i do tego nadaje atakowi określony kształt. Uwolniona energia podczas kręcenia głową wygląda niczym ostrzał srebrnych pocisków pół księżyca niszczących wszystko na swojej drodze. Podczas uwalniania energii z rogu Absol robi przerwy na ułamki sekund, dlatego księżycy jest kilka a nie jeden. Powtarzamy całość jeszcze parę razy po czym całą trójką opuszczamy moczary.

Purrloin: nauka Ostrzenia Pazurów nr 7
Absol: nauka Ostrego Wiatru nr 10

Przybyłem na ciemne moczary po czym wypuściłem Absola. Trenujemy to co ostatnio, czyli niszczenie tutejszej populacji drzew ostrym wiatrem. Nazwa bierze się od srebrnych ostrzy puszczanych poziomo niczym na wietrze. Aby to wykonać Absol skupia czystą energię w ostrzu na swojej głowie. Kiedy nagromadzi jej dość zaczyna kręcić głową i uwalniać energię. Kręci aby energia nabrała kształtu pół księżyca. Pokemon podczas wypuszczaniu energii wykonywał krótkie pauzy, dzięki czemu powstało więcej niż jeden pocisk. Wykonywał je cały czas póki się nie zmęczył, po czym poszliśmy coś zjeść i odpocząć.

Absol: nauka Ostrego Wiatru nr 11

Wbijam na ciemne moczary trenować z Absolem. Zaczynamy od rozgrzewki, czyli trochę biegamy i rozciągamy się razem. Po tym wszystkim wracamy do tego co robiliśmy przez ostatni miesiąc. Pokemon skupia czystą energię w swoim rogu na głowie, po czym uwalnia ją podczas kręcenia głową. Robi tak aby stworzyć pociski typu normalnego w kształcie pół księżyca. Dzięki krótkim pauzom w wypuszczaniu energii pocisków jest cała chmara. Na naszych testach cierpią tutejsze drzewa, ale póki co żaden leśniczy się nie przyczepił. Absol wykonuje masę serii ostrego wiatru póki się nie zmęczy, potem spadamy stąd odpocząć.

Absol: nauka Ostrego Wiatru nr 12