Wbijam na polo.

Matt przybył na polowanie.

Czwórka śmiałków pojawiło się na polowaniu. Rządni nowych doznań, gotowi oddać swoje życie tylko po to by przeżyć przygodę i jeszcze bardziej poszerzyć paletę posiadanych pokemonów - tacy własnie byli ci, którzy zdecydowali się przybyć na dzisiejsze polowanie. Staliście gdzieś na skraju ciemnych moczar. Wasze buty zapadały się w stęchłej ziemi, a wszędzie czuć było paskudny odór. Wtem zobaczyliście błysk światła, gdzieś naprzeciw was w głębi moczar. Co czynicie?

brak kolejki
20 minut na odpis

Matt idzie w kierunku błysku światła. Bo co innego ma czynić? Nie cofnie się.

Na początku zastanawiam sie czy nasz narrator umie liczyć, jest nas troje Potem idę w stronę światła niczym zdechlak do krainy wiecznych łowów. Czynię to ostrożnie i najlepiej znajduję jakiegoś drągala, aby nim testować drogę przed sobą.

Idę do światła.

Postanowiliście ruszyć w kierunku światła i już po chwili dotarliście do jakiegoś dziwnego, prowizorycznego szałasu rozciągniętego pośród drzew. W środku na stercie liści siedziała stara kobieta, a przed nią płonęło ognisko - to właśnie ono was tutaj zwabiło.Kobieta miała zamknięte oczy i najwyraźniej medytowała.

- Ah.... wiedziałam, że przyjdzie. Baltazar mi wszystko powiedział... On was widział.... I widzi was dalej.

Zrobiło się dość dziwnie. Kobieta sprawiała wrażenie nieobecnej duchem. Mówiła to dziwnym, beznamiętnym tonem, lekko zachrypniętym.


Emequaza*

Matt się lekko zdziwił. Ale miał już do czynienia z szamanami czy innymi mediami, dziwny jest ten świat.
-Wie pani coś na temat tego pokemona, który się tutaj kręci? - zapytał cicho.

Wolałem nie podchodzić bliżej, może pali jakieś podejrzane zielsko czy coś. Stoję w bezpiecznej odległości i badam sytuację.

Wypuszczam skitty i każe jej użyć przewidywania, by się rozejrzała.

Skitty niestety nic nie zauważyła. Wy zaś staliście jak staliście. Kobieta wysłuchała słów Matta.

- Kiedyś kręciło się tutaj wiele pokemonów. Ale teraz ich nie ma. Baltazar ich bardzo nie lubi. Nie pozwalają mu one myśleć... Baltazar to wielki myśliciel.

W głosie kobiety pojawiło się jakieś dziwne podekscytowanie. Opowiadała o tym z niebywałym wręcz przejęciem.

-Więc jeden pokemon musi przeszkadzać Baltazarowi. Chciałbym mu pomóc, żeby mógł myśleć w spokoju - powiedział do kobiety. Nie wiedział czego może się spodziewać.

- Baltazar ma racje, ma łeb na karku hehe

Umieszczam skitty z powrotem w pokeballu.
-Kim jest Baltazar?-Spytałem się kobiety.

Stawiam się na polo

Wszyscy wypowiedzieliście swoje kwestie. Kobieta potrzebowała trochę czasu, aby je wszystko przetrawić.

- Pokemony? Ach tak... Są tutaj dwa pokemony. Baltazar i jego uczeń. To jedyne pokemony w tych okolicach. Baltazar nie toleruje żadnych innych pokemonów poza swoim uczniem. Baltazar to najwspanialszy pokemon pod słońcem. Najsilniejszy na całym świecie. Nikt nigdy nie pokonał Baltazara i nikt nigdy go nie pokona! To wybraniec Bogów. Najwspanialszy, prawdziwy geniusz. Pokemon doskonały! A ja jestem Esmeralda.... głosicielka mądrości Baltazara!

W tym momencie poczuliście dziwne uczucie kłucia w głowie. Coś jakby nacisnęło na waszą świadomość. Mózg silniejszy niż wasze wszystkie razem wzięte.

Eeee. No dobra. Czyli Baltazar to pokemon.
-A moglibyśmy zobaczyć Baltazara? Albo spotkać się z jego uczniem? - zapytał niepewnie.

Jebłem sobie w czoło i było mi wesoło po czym wypuściłem Spiritomb i poprosiłem aby miała oko na mój stan i w razie czego interweniowała.

Nic nie robie.

- Baltazar już tutaj jest...

Powiedziała tajemniczo kobieta po czym zaczęła się śmiać.

- Baltazar nie lubi intruzów... Wasz ten... Teraz Baltazar was unicestwi.

Nagle w lesie zrobiło się tak jakby ciemniej i gdzieś w krzakach zaświeciła się para złotych oczu. Po chwili z chaszczy wynurzył się dosć dziwny pokemon. Był dość duży a z wyglądu przypominał ptaka.

- A oto i Baltazar... Najsilniejszy Malamar na całym świecie!

Pokemon zapiał po czym wystrzelił w waszą stronę psychiczny promień. Atak trafił tuż obok nogi Samaela, który szczęśliwie odsunął ją na bok.

Tak jak mówiłem wcześniej, wypuszczam Spiritomb i daję jej pole do popisu. Niech odpowie cienistym skradaniem i w razie odpowiedzi skontruje złowrogim wiatrem.

Matt uśmiechnął się lekko. Wypuścił z pokeballa Whirlipede.
-Parowalec! - powiedział. Jednak robaczy atak jest efektywny na Malamara.

Wypuszczam skitty z pokeballa.
-Skitty, użyj fałszywego autu na tym malamarze, a następnie atakuj go ciągle akcjami. Uważaj na ataki tego pokemona i ataki innych trenerów!-Powiedziałem do skitty. Następnie żucam pokeballem w pokemona.

Rozpoczęła się brutalna bitwa pomiędzy Malamarem a Skitty, Whirlipede'm i Spiritombem. Malamar oberwał wszystkim co w niego rzuciliście, ale on nie pozostał wam dłużny i zaczął okładać wszystkie wasze pokemony psychicznym promieniem lub nocnym cięciem. Zależy co mu się akurat wymarzło. Po tej wymianie ciosów Malamar trzymał się dalej całkiem nieźle. Wasze pokemony wyglądały jednak zdecydowanie marniej. Najlepiej trzymał się Spiritomb, a zdecydowanie najsłabiej Skitty. Malamar to zdecydowanie nie był rywal dla niej.

- Poddajcie się od razu. Baltazar was wszystkich i tak pozabija!

Krzyknęła kobieta śmiejąc się.

Matt... nie ukrywając zdziwił się. Malamar nieszczególnie przejął się atakiem, Whirlipede, tak samo jak nie przejął się szczególnie atakami pozostałych dwóch pokemonów.
-Czego od nas chcesz? - zapytał Matt niepewnie. Pytanie kierował zarówno do kobiety jak i do pokemona. - Nie chcemy nikogo skrzywdzić - powiedział niepewnie. W razie kłopotów, kazał Whirlipede atakować Parowalcem. Miał jednak nadzieję, że obejdzie się bez tego. Był też gotowy do próby uniknięcia ataku Baltazara.