-Skitty oddal się od Malamara i użyj przewidywania, by znaleźć słabe punkty tego pokemona. Następnie powiadom o tym inne pokemony.-Powiedziałem do kota.

- Nie będziemy sie poddawać ni hu hu, Spiritomb mylący promień a potem dobitka giga wstrząsem !

Malamar nie miał ochoty z wami pertraktować i po chwili wystrzelił nocny cień prosto w Matta. Atak znokautował trenera. Po chwili Malamar rozwalił także Skitty'ego i Whirlipede'a, nie zdołał jednak powstrzymać Spiritomba, który kilkoma mocnymi ciosami po prostu rozwalił swojego przeciwnika. Malamar padł niezdolny do walki. Szybko podbiegła do niego Esmeralda, która wycofała pokemona do pokeballa.
- Ty bestio!
Krzyknęła w kierunku Samaela po czym wyjęła jakiś dziwny amulet z którego wystrzeliła dziwna wiązka energii. Ta trafiła Sama i wysłała go do innego wymiaru wraz z jego spiritombem. Po tym desperackim ruchu kobieta padła nieprzytomna. W tym momencie z lasu wyleciał uczeń Malamara - Inkay. Na placu boju pozostał już tylko Emequaza i znalazł się sam na sam z psychicznym pokemonem.

Zwiedzam nowe miejsce wraz ze swoim pokemonem, po udanej walce szukamy nowych przyjaciół . . . ek

-Witaj, Inkay. Jak widzisz twój mistrz został pokonany, więc co ty na to, by spróbować uczyć się u mnie?-Spytałem się Inkaya.

Sam chyba nie zrozumiał. Odpadłeś Sam xd
Ale zakończę to ładnie. Okazało się, że trafiłeś do wymiaru pełnego koreańskich transwestytów i siłą próbowali zmusić cię do włączenia w swoje szeregi. Ty jednak jako rasowy mężczyzna nie ugiąłeś się i popełniłeś samobójstwo. Okazało się, że śmierć była drogą do odkupienia i w nagrodę od wielkiego Boga wymiarów otrzymałeś życie w normalnym, klasycznym wymiarze w swoim starym nędznym istnieniu i po prostu obudziłeś się u siebie w łóżku nie pamiętając całego zajścia.


Inkay się zgodził i sam wszedł do twojego pokeballa. Koniec.


Podsumowanie:

Samael + 6 zł
Matt + 6 zł
Eme + 4 zł - pokeball + Inkay

Dziś przybyłem tu na kolejny trening. Raticate tak jak i ostatnio ćwiczył na moczarach ssący cios. Pokemon zaczynał tak jak ostatnio od rozgrzewki na menekinach. W ten sposób trenował wyprowadzanie celnych ciosów ręką. Po kilkuminutowej rozgrzewce nadszedł w końcu czas na przejście do sedna treningu. Stworek na samym początku w powietrzu starał się lepszą ręką wyprowadzać cios przy okazji kręcąc nią. W ten sposób miał wytworzyć siłę ssania. Po każdej udanej próbie pokemon dostawał nagrodę. Na sam koniec nakarmiłem go po czym udałem się w dalszą drogę.

Raticate: Ssący Cios [7]

Po treningu z Beedrillem, przeszedłem się na Ciemne Moczary, gdzie wypuściłem z pokeballa Solosis. Na poczatek Sesil popisała się idealnie wykonanym psychoszokiem, co nagrodziłem brawami. Następnie poprosiłem ją, by usiadła obok mnie i zacząłem jej wyjaśniać atak, którego teraz będzie się uczyła. Tym atakiem miał być Śmiałek. Sesil dowiedziała się, że atak powoduje obniżenie sił przeciwnika do stanu sił użytkownika, dzięki czemu przeciwnik szybko może utracić wcześniej uzyskaną przewagę. Sesil ten atak się spodobał, więc zapowiedziałem jej kolejne lekcje tego ataku w przyszłości.



Solosis
Śmiałek (Endeavour) 1

W samym centrum bagien rozległo się ciche chlupotanie wody, pod czyimiś stopami. Dźwięk rozchlapywanej wody natężał się z każdą chwilą, aż zanikł. Zamiast niego, rozległ się głuchy dźwięk. Dźwięk świadczący o tym, iż coś uderzyło w pusty pień. Gdyby ktoś zakradł się do Ciemnych Moczar, zobaczyłby, że źródłem tych hałasów jest żółty pokemon, który biega po bagnach, by uderzać głową w drzewa. Pokemon nie wyglądał jak zwykły Drowzee, gdyż czubek jego głowy świecił na niebiesko. Kilka kroków dalej stał Geralt i przyglądał się swemu pokemonowi, jak ten trenuje.

Drowzee
Taran Zen
trening 6

Jeszcze w nocy wybrałem się na ciemne moczary, aby pogadać z Sesil o ataku, którego teraz będzie się uczyła. Gdy wypuściłem ją z pokeballa, poprosiłem o chwilę uwagi i zacząłem tłumaczyć jak powinna wykonywać atak nazywany Śmiałkiem. Cała tajemnica tego ataku jest ukryta na bardzo silnym pchnięciu przeciwnika, tak by jego HP wyrównało się z HP Sesil. Gdy już wszystko było jasne, nakarmiłem Sesil i pochwaliłem za uwagę.



Solosis
Śmiałek (Endeavour) 2

Z samego rana poszedłem sobie do miejsca treningowego zwanego Ciemnymi Moczarami. Gdy dotarłem do celu, rozejrzałem się za czymś do siedzenia. Znalazłem pniak, który wywrócił się podczas ostatniej wichury. Jako że nie mogłem go przetoczyć tam gdzie chciałem, wiec usiadłęm na nim i dopiero teraz mogłem wypuścić z pokeballa Solosis. Psychiczny pokemon lewitował tuż nad ziemią i wpatrywał się we mnie.
-No Sesil, teorię Śmiałka już powinnaś znać na pamięć, więc zrobimy mały test twojej pamięci. Ja będę zadawał ci pytania, a ty kiwaj główką czy odpowiedź na nie jest pozytywna, czy też nie.
Solosis kiwnęła główką i rozpocząłem przepytywanie jej. Większość odpowiedzi udzieliła poprawnie, wiec pochwaliłem ja za to i nagrodziłem słodkim cukierkiem.



Solosis
Śmiałek (Endeavour) 3

Na koniec treningów wybrałęm się na Ciemne Moczary. W tym miejscu wypuściłem z balla Solosis i rozpoczęliśmy pierwszy praktyczny trening Śmiałka. Ustawiłem Sesil dwa metry od siebie i poleciłem jej, by mnie przewróciła. Solosis z rozpędu wpadła na mnie, ale nawet nie drgnąłem. Musiała powtórzyć atak. By był silniejszy, tym razem wzięła trochę większy rozbieg. Mimo to, efekt był identyczny. Wykonaliśmy jeszcze kilka takich prób, po czym zjedliśmy po kanapce i poszliśmy do domu.



Solosis
Śmiałek (Endeavour) 4

Geralt wraz z swym Drowzee dotarł po długiej podróży do Ciemnych Moczar. Zatrzymali się w samym środku tej nieprzyjemnej krainy. Dookoła nich stały suche pnie drzew, które utraciły wszystkie liście z powodu nadmiernej wilgoci, która doskwierała tej krainie przez ostatnie dwa lata. Geralt wskazał pokemonowi gruby konar starej wierzby i polecił, by Drowzee trenował na nim Taran Zen. Pokemon lekko skinął głową i przystąpił do treningu. Chwilę się skupiał, po czym ruszał pędem do drzewa. Podczas biegu czubek jego głowy otaczał się psychiczną energią, co znacznie wzmacniało siłę uderzenia. Pokemon trafił w sam środek drzewa, po czym potrząsnął głową.  Wrócił się do miejsca z którego brał rozbieg i ponownie rzucił się na drzewo. Geralt w tym czasie uważnie obserwował swego podopiecznego.

Drugim dzisiejszym przystankiem były Ciemne moczary, na których miałem trenować z Solosis Śmiałka. Pokemon wyszedł z pokeballa i od razu przeszliśmy do treningu. Pokemon miał za zadanie przewrócić mnie i przez to tak mnie poturbować, żebym był mniej więcej w takim samym stanie jak ona. Po kilku próbach byliśmy oboje nieco poobijani, ale nie zostałem ani razu przewrócony, co nie bardzo się podobało Sesil. Pocieszyłem ją i podpowiedziałem by następnym razem spróbowała mnie jakoś przechytrzyć, podciąć nogi, albo coś w tym stylu.



Solosis
Śmiałek (Endeavour) 5

Matt pojawił się na Ciemnych Moczarach. Nadszedł czas na kolejny trening Przyspieszenia z Whirlipede. Chłopak wypuścił pokemona z balla. Na samym początku treningu, krótka rozgrzewka biegowa. Następnie konkretny trening Przyspieszenia. Whirlipede na dzisiejszym treningu musiała biec slalomem między pachołkami, które rozstawił Matt. Miała skupić się na tym, aby biegła jak najszybciej, a jednocześnie zwinnie i płynnie wykonywała slalom. Po treningu Matt przez chwilę bawił się z Whirlipede, a w końcu wycofał ją do pokeballa i odszedł.

Whirlipede – Przyspieszenie (3)

Po wizycie na Bagnach zatraceńców, przeszedłem sie na Ciemne Moczary. Na miejscu treningowym wypuściłem z pokeballa Solosis.
-Spróbuj dziś włożyć całą siłę w uderzenie we mnie. To musi być wszystko co jesteś w stanie zebrać w sobie. Musisz mnie tak trafić, abym poleciał na plecy. Nie bój się że coś mi się stanie, bo upadnę na miękki mech.-motywowałem Sesil.
Zielony psychiczny pok wziął duży rozbieg i ruszył na mnie. Na wszelki wypadek zasłoniłem swą klatkę piersiową rękami składając je na krzyż. Gdy Sesil trafiła we mnie, o mały włos nie wywróciłem się, ale dałem radę ustać na nogach. Pochwaliłem ja i zachęcałem do dalszych prób.



Solosis
Śmiałek (Endeavour) 6

Na zakończenie dzisiejszych treningów postanowiłem odwiedzić Ciemne Moczary, aby w tym mokrym i ciemnym miejscu trenować swą zieloną spychiczną pokekulkę, Solosis. Sesil po wyjściu z pokeballa chciałą się bawić, więc wymyśliłem jej zabawę w przepychanie piłki lekarskiej. Solosis musiała z całym impetem wpadać na piłkę, aby ją przeturlać na jak największą odległość. Piłka była miękka, więc nie było mowy o ryzyku kontuzji. Po kilkunastu próbach Sesil była wymęczona, wiec zakończyłem na dziś treningi i poszedłem do domu na zasłużony odpoczynek.



Solosis
Śmiałek (Endeavour) 7

Matt razem ze swoją Whirlipede pojawił się na Ciemnych Moczarach. Przyszedł czas na czwarty trening Przyspieszenia razem z trującym pokemonem. Na początku krótka rozgrzewka oraz wspólne biegi po Ciemnych Moczarach. Po nich Whirlipede miała skupić się na przyspieszeniu. Tym razem robaczek miał spróbować utworzyć wokół siebie poświatę charakterystyczną dla ów ruchu oraz dodać ją do szybkiego pokonania toru przeszkód utworzonego przez Matta. Po wszystkim Matt wycofał pokemona do balla i odszedł.

Whirlipede – Przyspieszenie (4)

Tuż po śniadaniu wybrałem się na Ciemne Moczary, gdzie planowałem kontynuować treningi z swą Solosis. Zielona pokekulka do nauki miała atak śmiałkiem, który powodował, że siły przeciwnika spadały do poziomu sił Solosis. Aby tego dokonać Sesil musiała najpierw się nieco zmęczyć. Wykonała kilka ataków Walcem, po czym wypuściłem Forra, aby trenowała na nim śmiałka. Sesil wpadała na salowego robaka, ale on był chyba zbyt twardy, bo nie było widać żadnych efektów tego ataku. Gdy Solosis się zmęczyła, pochwaliłem ją, nakarmiłem i wróciłem do domu.



Solosis
Śmiałek (Endeavour) 8

Czarnowłosy chłopak pojawił się w dość odległej części Ciemnych Moczar. Przyszedł czas na piąty już trening Przyspieszenia razem z Whirlipede. Chłopak wypuścił ów pokemona z pokeballa i przeszli od razu do rozgrzewki, polegającej, jak zwykle, na krótkiej przebieżce i rozciągnięciu. Po niej nadszedł czas na właściwy trening. Whirlipede miała postarać się, by użyć Przyspieszenia i osiągnąć jak największą prędkość na krótkim odcinku. Kiedy osiągnęli wynik, który zadowalał Matta, zajęli się chwilą zabawy, a po niej chłopak wycofał robaczka do balla i odszedł.

Whirlipede – Przyspieszenie (5)

Matt pojawił się gdzieś w głębi Ciemnych Moczar. Wypuścił tam swoją podopieczną – Whirlipede, nadszedł bowiem czas na szósty trening Przyspieszenia. Na początku krótka rozgrzewka – Whirlipede miała się nieźle rozciągnąć. Na dzisiejszym treningu Whirlipede miała robić kółka po Ciemnych Moczarach. Matt miał w dłoni stoper. Robak miał postarać się, by kółka były jak najszybsze. Oczywiście miała postarać się użyć Przyspieszenia. Po treningu Matt przez chwilę bawił się z pokemonem, a w końcu wycofał podopieczną do balla i odszedł.

Whirlipede – Przyspieszenie (6)

Przyszedłem na Ciemne moczary, naiwnie licząc na bardzo szybkie złapanie grasującego w okolicach stwora. Słyszałem że jest typu trującego, a taki kolejny stworek z tym typem bardzo by mi się przydał.

Matt przybył na kolejne w swoim życiu polowanie. Był na nie przygotowany. Sprawdzał kilka razy czy na pewno wziął ze sobą swoje pokeballe, wszystko co potrzebne jest na polowaniu. Gdy przybył na miejsce zbiórki był tu tylko jeden człek. W sumie było jeszcze dość wcześnie, więc nie ma co się dziwić. Na dworze było dość chłodno. Taka okropna jesienna pogoda. Nie wiadomo czy ubrać się w zimowe ciuchy, czy zarzucić jakąś lekką bluzę i tyle. Pokemon z polowania był dość ciekawy. Matt miał nadzieję, że tym razem mu się poszczęści.

Tylko dwójka?! A może aż dwójka trenerów zgłosiła się dzisiaj do punktu zbiórki. Co tu dużo mówić. Punkt jak punkt. Miejsce tuż przed samymi Ciemnymi Moczarami nic nadzwyczajnego. Jednak samo wejście było już ciekawsze, bo na samym początku znaleźliście się na rozwidleniu dróg. Jedna prowadziła w prawo, a druga w lewo. Czy się rozdzielić? Czy też nie? Wasz wybór. Na odpisz 10 minut bez kolejki!

Matt - jak to lewak, ruszył w stronę lewą. Bo czemu nie. Zatrząsł się lekko. Jednak ubrał się zbyt cienko jak na tę porę roku. Mógł pomyśleć... było już w sumie dość późno, więc temperatura na pewno go nie oszczędzi. Rozglądał się uważnie na wszystkie strony. Jeszcze raz sprawdził, czy miał ze sobą wszystko co potrzeba. Szedł zdecydowanym i pewnym krokiem. Mówił sobie w duchu, że dzisiaj uda mu się coś złapać. Nie dopuszczał innej opcji.