Zdecydowałem się na dróżkę odbijającą w prawo. Pewnie i z werwą ruszyłem nią, wyraźnie śpiesząc się na spotkanie jakiegoś pokemona po drodze.

Pan Lewak:
No i ruszyłeś sobie ścieżką w lewą. Twoja droga była w miarę prosta, bo prowadziła po gruncie. Po prawej i lewej miałeś zaś moczary. Wdepnięcie w nie mogło zakończyć się tragicznie jednak póki co twoja ścieżka Cię rozpieszczała i nie kazała nigdzie schodzić. Rozochocony kroczyłeś drogą, aż nagle... trach! Wpadłeś w pułapkę! Nadepnąłeś na coś i teraz siatka uniosła Cię do góry! Zwisasz z gałęzi znajdując się wewnątrz siatki. Co teraz zrobisz?

Dziomek:
Ty szedłeś w prawo. Twoja ścieżka też przez pewien czas prowadziła po gruncie, ale dobre czasy kiedyś się skończą co nie? W końcu droga po gruncie skończyła się, a przed tobą, po twojej prawej i lewej były tylko moczary. Widziałeś, że sto metrów przed tobą jest ponownie ścieżka na gruncie. Trzeba się jednak do niej dostać. Co zrobisz?

10 minut obowiązuje do końca polo

Wypuszczam Golbat, uczepiam się jej nóg i każę jej by mnie przeniosła nad bagnem.

Chłopak sobie szedł spokojnie, aż nagle jakieś potwory, dziwy, czary magie zaciągnęły go do góry w siatce. I co ma teraz biedna chłopaczyna zrobić? Chłopak wypuścił z pokeballa swojego podopiecznego - Aipom. Miał on za zadanie przeciąć sieć za pomocą Ciosów Furii. Matt miał nadzieję, że uderzenie o ziemie nie będzie zbyt bolesne. Zastanawiał Matta tylko jeden fakt. Na kogo lub na co zastawiona została ta pułapka. Bo przecież musiała mieć jakiś cel...

Dziomek:
Pomysł Dziomka byłby dobry gdyby... miał coś mocarniejszego do latania. Zwykły Golbat nie dal sobie rady z Dziomkiem przez co ten spadł w moczary i ślad o nim zaginął... do czasu, aż obudził się w szpitalu. Niestety skończył polowanie.

Matt:
Ty miałeś szczęście, bo akurat twój pomysł wypalił. Aipom bez problemu oswobodziła Cię z siatki i spadłeś niestety na twarz. Chociaż miałeś zadrapania to jednak byłeś wolny, a to przecież się liczy. W każdym bądź razie gdy wstałeś to drogę zagrodził Ci pewien facet ze strzelbą i krzyknął:
-Coś za jeden? A zresztą spieprzaj jeśli chcesz żyć!

Matt lekko się przestraszył. Co to miało niby być? Ale przynajmniej jasne było kto zastawił tę pułapkę. Już raz chłopak miał do czynienia z takim czymś, więc wolał zbytnio nie ryzykować. Ale bez ryzyka w sumie nie ma zabawy.
-Aipom! Atak Piaskiem! - krzyknął do swojego pokemona, a sam zaczął uciekać - Następnie skrzywdź go Ciosami Furii i wrzuć z ich pomocą do bagna! - wydał jeszcze jedno polecenie. Niby proste, ale jednak może być ciężko. Cały czas starał się mieć na oku pokemona i łowcę. On może wiedzieć coś na temat tego co się tu dzieje.

Atak Piaskiem zadziałał i oślepił tego całego gościa ze spluwą. Aipom chciała już się rzucić z Ciosami Furii na rywala, ale w tym czasie zza krzaków wyskoczył Pangoro, który Ciosem Karate uderzył bardzo mocno twoją małpkę. Co teraz? Widać, że cios był dla małpiszona bolesny, a cofnąć go teraz nie możesz...

To ogólnie słabo. Pangoro może być trudnym przeciwnikiem i Aipom pewnie sobie z nim nie poradzi. Chłopak cofnął się powoli kilka kroków.
-Spokojnie, tylko spokojnie. Nie mamy zamiaru zrobić ci krzywdy. Wszystko będzie dobrze. - rzekł, delikatnie machając ręką, by Aipom podszedł do trenera i wskoczył mu na ramię. - Tylko czegoś szukamy - rzekł cicho, cofając się ostrożnie wzdłuż drogi. Najgorsze było to, że w sumie nie ma za bardzo gdzie uciekać. Jeżeli wskoczy w krzaki to pewnie wyląduje w jakimś bagnie. Na ścieżce będzie widoczny... co robić, co robić?

-Jakbyś nie miał zamiaru nic zrobić nie szwendałbyś się po tych terenach. Pangoro kolejny Cios Karate! - rzekł i już pokemon znokautował twoją Aipom. Co teraz? Pewnie spotkałoby Cię to samo gdyby nie to, że w twojej obronie stanął... niejaki dziwaczny pokemon, który zaatakował Pangoro. Widocznie i mu zalazł za skórę. Masz sojusznika co teraz? A przede wszystkim trzeba pomóc twojej Aipom.
-Pangoro zaatakuj Kulą Cienia tego, który się za nim wstawił!

Chłopak spojrzał zdziwiony na pokemona, który zaatakował Pangoro.
-Dzięki! - powiedział bardzo wdzięczny. Problem był jednak tylko z Aipom. Chłopak podbiegł do swojego podopiecznego, wykorzystując to, że Pangoro był zajęty, wycofał go do balla, wypuszczając Emolgę. Miał nadzieję, że ten pokemon da sobie radę. Razem z tym drugim, obcym stworkiem na pewno dadzą sobie radę. Cały czas miał na oku Pangoro i tego drugiego pokemona. - Elektryzujący Dotyk! - krzyknął. Paraliż może być na prawdę użyteczny w takiej sytuacji.

Udało Ci się zabrać z pola walki twoja Aipom, ale gdy już chciałeś wypuścić swojego kolejnego pokemona to zauważyłeś, że tajemniczy pokemon pokonał już tego silnego Pangoro. Zauważyłeś jednak, że ten cały typek z bronią w łapsku wymierza spluwę i to w... tego pokemona, który właśnie pokonał jego pandę. Ten tego nie zauważył. Co robisz?

-Elektryczny Szok! Szybko! - krzyknął do wypuszczonej chwilę temu Emolgi. Chłopak nie pozwoli na to, by jakiś tam wariat strzelał do Bogu ducha winnego pokemona (no może nie tak do końca, ale jednak to oni reprezentowali tę "dobrą stronę", więc mieli prawo do wygranej). Chłopak w tym czasie ruszył w stronę pokemona, w razie problemów próbując go obronić jeszcze samym sobą.
-Dobij go Elektryzującym Dotykiem! - dodał jeszcze Emoldze. I znów ten lubiany przez Matta paraliż!

Już Elektryczny Szok pozwolił tobie sprawić, by ten wariat nie strzelił do pokemona. To sprawiło, że wypuścił tylko karabin, który strzelił w niebo. Sam wariat ze spluwą uciekł gdzieś daleko przed siebie. Przepłoszył w tym czasie też pokemona, który Cię uratował. Pokemon znikł, ale ty zauważyłeś, że w miejscu gdzie znajdował się przed chwilą ten człowiek jest jajko, które właśnie się wykluwa. Gdy cały ten proces się zakończył zauważyłeś tam pokemona przypominającego tego z ogłoszenia. Łapiesz tego stworka?

Chłopak uśmiechnął się delikatnie. Podszedł powoli do świeżo wyklutego pokemona.
-Cześć, jestem Matt. Mam do ciebie małą sprawę. Myślę, że możemy zostać przyjaciółmi, musisz tylko dotknąć tę kulkę - rzekł, wyciągając pokeballa i pokazując mu go. - Na pewno będziermy się fajnie bawić - uśmiechnął się szeroko. Patrzył na pokemona. Ten na pewno czuł się trochę niepewnie. Ledwo co się wykluł a już podchodzi do niego jakiś koleś. Ale miał nadzieję, że pokemon okaże się chętny do współpracy.

No i co tu dużo gadać... złapał się. XD

Matt + 7 zł - pokeball + Croagunk (samiec)
Dziomek + 2 zł

Czarnowłosy chłopak pojawił się gdzieś w odległych zakątkach Ciemnych Moczar. Siódmy trening Przyspieszenia miał skupić się na dalszym ćwiczeniu prędkości, lecz tego dnia także zręczności. Dlatego Matt, po krótkiej rozgrzewce razem z Whirlipede ustawił tor przeszkód. Pokemon miał spróbować, za pomocą Przyspieszenia, jak najszybciej przebyć go, omijając wszelkie utrudnienia. Chłopak stał na końcu toru ze stoperem w ręce. Whirlipede szło coraz lepiej. Po wszystkim Matt wycofał swoją podopieczną do balla i odszedł zadowolony.

Whirlipede – Przyspieszenie (7)

Po dłuższej przerwie w treningach ponownie zjawiłem się w Ciemnych Moczarach. Wypuściłem z pokeballa Solosis i od razu przeszliśmy do trenowania ataku śmiałkiem. Pokemon miał za zadanie wpaść na mnie z tak dużym impetem, bym się przewrócił. Stanąłem przy dużej kępie mchu i czekałem na atak Sesil. Zielona kulka chwilę zawisłą w powietrzu patrząc w miejsce, w które uderzy i po chwili pełną prędkością wpadła na mnie. Próbowałem ustać na nogach, ale uderzenie było na tyle silne ze się przewróciłem.
Pochwaliłem Sesil za poczynione postępy i nakarmiłem ją jej ulubioną pokekarmą.



Solosis
Śmiałek (Endeavour) 9