Złapałeś pokemona *fanfary*, zadowolony poszedłeś do domu.

Dziomek: 8zł - friendball + pokemon
Cedric: 6zł + 1PF
Halfi: 9zł

-A co tu się działo do jasnej ciasnej... Powiadał sobie Sponge zawsze po jakimś polowaniu urządzanym na terenach Opuszczonej Szkoły. Czy te ludzie nie potrafią chociaż posprzątać po sobie, przecież inni chcą tu trenować. Ah, niewazne. Sponge wybrał jedną z sal, bardzo dużą i przestronną aby wraz z Dusclopsem kontynuować ćwiczenia dotyczące ataku Spłaty. Tego dnia pokemon próbował zapanować nad energią we własnym ciele i ustabilizować ją. Równowaga była punktem odniesienia do opanowania Spłaty, ataku, który dzięki swoim siłą oddawał przeciwnikowi ze zdwojoną siłą jego ataku. Tak też trenowali, cały dzień. Również i Sponge, aby rozwinąć swe umiejętności trenerskie i strategiczne. A po zakończonym treningu chłopak wraz z pokemonem opuścili to miejsce.

Dusclops
* Spłata (7)

Kontynuowali treningi dotyczące ataku zwanego Spłatą. Ruch polegał na uderzeniu ze zdwojoną siłą, czyli atak był bardzo korzystny. Ćwiczenia odbywały się jak zwykle, w bardzo skromnym i strasznym miejscu zwanym Opuszczoną Szkołą. -Wybieram Cię Dusclops! Zawołał Sponge podrzucając czerwonego balla w górę, a srebrzysta poświata z zawrtoną prędkością przywołała pokemona. -Jesteś gotów do treningu ? Zapytał, a Dusclops radośnie oznajmił, że jak nigdy w życiu. Zaczęli od krótkiej i treściwej rozgrzewki, która polegała na treningu dobrze już znanych ataków. Były one częścią Dusclopsa, potężne i zabójcze ruchy. Potem zabrali się za Spłatę. Trenowali ten ruch nie aż tak profesjonalnie bowiem to były dopiero początki. Przez cały dzisiejszy dzień pokemon kumulował w swoim ciele energię i próbował nad nią zapanować. Uczył się spokoju i koncentracji i wychodziło mu to bardzo przyzwoicie.

Dusclops
* Spłata (8)

Tak też przbyłem i tutaj - do Opuszczonej Szkoły, miejsca gdzie pora kontynuować treningi Solrocka. Ruch Psychika był już nam znany, ponieważ Solrock ostatnimi czasy bardzo dobrze radził sobie, starając zatrzymać się piłkę w locie. Lecz dzisiaj coś trudniejszego... Tak też wypuściłem Solrocka i przywitałem się z nim. Tym trudniejszym zadaniem stało się... żąglowanie za pomocą Psychiki. Więc na początek wyjąłem dwie piłki, jako zapoznanie z ćwiczeniem. Pokemon dokładnie obadał je wzrokiem po czym skupiając się uwolnił swoje psycho-moce i piłki chwilę później, otoczone przez lazurową aurę mocy pokemona, uniosły się górę, a następnie zaczęły krążyć wokół niego. Po kilku chwilach zauważając, iż pokemon jest zmęczony, zaprzestałem wykonywania dalszej czynności i schowałem Solrocka do PokeBalla.

Przyszedł czas na kolejny trening z Bronzorem. Matt czuł, że powoli wiąże się między nim a tym stalowym pokemonem nić porozumienia i zaufania. Bronzor cały czas miał przed chłopakiem małe opory, jednak były już znacznie mniejsze niż na początku. Chłopak wypuścił pokemona z pokeballa i uśmiechnął się przyjaźnie.
-Cześć Bronzor. Mam nadzieję, że jesteś gotowy na kolejny trening. Dzisiaj po raz pierwszy będziesz próbował zaatakować Żyroskopem. – powiedział i ułożył kilka kupek z kamieni. - Najpierw jednak mała rozgrzewka – rzekł. Zaczęli od przypomnienie sobie wszystkich znanych im ataków. Następnie przyszedł czas na właściwą część treningu. Bronzor miał za zadanie zniszczyć kupkę kamieni za pomocą Żyroskopu. Na początku zaczął się bardzo szybko obracać, tworząc atak Żyroskopem. Gdy zbliżył się do sterty, odleciał w bok, przestraszył się. Bał się siły uderzenia. Z czasem jednak zaczął rozbijać kupki. Pierwsza wytrąciła go z obrotów. Druga podobnie. Po chwili jednak Bronzor mógł bezpiecznie pozbyć się kilku stert kamieni pod rząd. Po treningu przyszedł czas na odpoczynek i pracę nad odwagą Bronzora. Dzisiaj pokemon ten miał za zadanie przejść przez urządzony przez Matta w Opuszczonej Szkole dom strachów. Różne jego pokemony ukryte były w różnych miejscach, miały straszyć Bronzora. Ten natomiast miał skupić się na przejściu – miał ignorować strach. Po wszystkim chłopak wycofał pokemony do balli i odszedł z uśmiechem.

Bronzor – Żyroskop (3)

-Wybieram Cię Dusclops! Pokażemy na co Cię stać. Zawołał podrzucając czerwoną piłeczkę w górę. Srebrzyste światło błyskawicznie uformowało sylwetkę pokemona, który gotowy do treningu czekał na polecenia swego trenera. Ale oczywiście na początku nie mogło się obyć bez zabawy i powąchiwania trampka. -Jesteś gotów? Zapytał chłopak, a pokemon duch wydał przeciwny dźwięk, który raczej oznaczał zgodę. Dzisiejszy trening polegał na skupieniu się na określonym celu. Miało to pomóc pokemonowi w przyszłościowym skupieniu się na ataku przeciwnika, aby zagłębić się w jego siłę i uderzyć ze zdwojoną mocą. -Spróbuj skupić się na mojej dłoni, nie uderzę Cię mocno. To będzie tylko pchnięcie, ale musisz oddać z podwójną mocą. Tylko wtedy będę wiedział, że atak działa. Odpowiedział i wznowili treningi. Trwały one przez cały dzisiejszy dzień, aż do zmroku.

Dusclops
* Spłata (9)

Chłopak przybył do Opuszczonej Szkoły, a miejsce to było ostatnim przystankiem, który odwiedził dzisiejszego pięknego dnia. Chciał z niego w pełni skorzystać tak też trening odbył się pod gołym niebiem, a to dlatego, że w niektórych częściach Opuszcoznej Szkoły nie było sufitu. To pewnie przez najróżniejsze walki czy też złe uuu duchy. -Wybieram Cię! Zawołał chłopak, a tuż po chwili ukazał się duch w całej swej okazałości. -Zaczynamy? Spytał się w stronę pokemona gdy ten tylko zakończył randkę z nowym obuwiem. I tak też zrobili, prawie natychmiast. W dalszym stopniu pogłębiali swoje umiejętności odnośnie skupienia na danym celu i koncentracji. To było najważniejsze, jeśli Dusclops chciałbym w przyszłości oddać przeciwnikowi ze zdwojoną siłą. Bardzo strategiczny ruch, trenowali w skupieniu. Sponge pod koniec trenigu uderzył Dusclopsa trochę mocniej niż zwykle, a pokemon z podobną siłą oddał. Treningi działały. Po zakończonym treningu Sponge powrócił pokemona do balla i opuścił to miejsce.

Dusclops
* Spłata (10)

5
Solrock i Psychika

Kto by pomyślał, że ten tydzień tak zleci, a i, że ten dzień minie równie szybko jak pozotałe. Temu też nie tracąc czasu, ochoczo przyszedłem do Opuszczonej Szkoły, by bez żadnych przeszkód nauczyć Solrocka Psychiki. A było pisane, że ruch ten otworzy przed nami nowe ścieżki jak i nowe możliwości, dzięki czemu nasza kreatywność i wyobraźnia nie będzie miała granic...
Wypuściłem mojego pokemona. Dzisiejszy dzień, był jednym z dni próby, czy pokemonowi udało się coś wynieść z naszych ostatnich lekcji. Dlatego czekało go zadanie... A było nim złapanie piłki rzuconej ku niemu przeze mnie i odrzuceniu w moją stronę. To będzie wystarczający "certyfikat" umiejętności psychicznych u mojego pokemona. Więc rzuciłem ku niemu ową piłkę, a gdy ta była coraz to bliżej, rzekłem tonem zdecydowanym: - Gotowy? Psychika! - rzuciłem polecenie, z pewnoścą słyszalne przez pokemona - on już dobrze wie co ma robić... Skupił się na pędzącym ku niemu celu i, że posiadał psychiczne moce użył ich: jego oczy przybrały kolor lazurytu, a i piłka taki przyjęła, bo gdy ta miała uderzyć w pokemona zawisła w powietrzu. - Doskonale! Teraz spowrotem! - odrzekłem szybko, radując się zawartym w tej chwili widokiem. Więc Solrock, skupiając się bardziej i wysilając swoje psychiczne zdolności, uaktywnił je i oto się stało: piłka zaczęła niecodziennie drgać w miejscu, po czym siłą umysłu Solrocka... została odrzucona w moją stronę!
- A jednak się udało, perfekcyjnie! - powiedziałem uradowany stworzeniu. Widząc jego zmęczenie, schowałem go z uśmiechem do PokeBalla w celu wypoczynkowym, należy mu się...

-Czas na trening! Zawołał, podrzucając czerwonego balla prosto w górę. Srebrzysta poświata prędko uformowała dość dużawej wielkości pokemona ducha, Dusclopsa. Stworek czekał na małą zachętę odnośnie treningu, a mianowicie nowe obuwie. -Proszę, specjalnie oczyszczone i zabezpieczone przed najmniejszą skaza. Wiem, że takie uwielbiasz. Gdy tylko to zrobili, rozpoczęli treningi dotyczące Spłaty. -Powtórzmy. Ruch ten pozwoli na zgromadzenie energii, którą uderzyć ze zdwojoną siłą. Wymaga on od ciebie dużej koncentracji i skupienia, jesteś gotów? Pokemon dał znać, a potem przystąpili do ćwiczeń. Trenowali przez cały dzień, a sam Dusclops robił coraz to większe postępy. Nie mieli dużo czasu, nie spędzali całych nocy, ale gdy mieli chwilę wspólnie próbowali dać z siebie wszystko, aby jak najlepiej opanować ruch. -Dzisiaj było świetnie! Jestem z Ciebie dumny.

Dusclops
* Spłata (11)

Opuszczona Szkoła. W tym właśnie miejscu pojawił się Matt, a jego celem był kolejny trening z jego Bronzorem. Chłopak wypuścił pokemona z pokeballa i uśmiechnął się do niego radośnie. Treningi z tym pokemonem sprawiały mu prawdziwą przyjemność.
-Witaj – rzekł radośnie. - Dzisiaj kontynuujemy trening na Żyroskop. Mam nadzieję, że jesteś gotowy – mrugnął z uśmiechem. -Najpierw zajmijmy się jednak rozgrzewką – powiedział. Przez jakiś czas medytowali i trenowali znane już Bronzorowi ataki. - Dobra. Twoim dzisiejszym celem będzie Wbicie się w ścianę. Wiem, że dziwnie to brzmi, ale naszym celem będzie sprawienie, byś nic nie poczuł. Musisz być twardy. Przecież jesteś stalowym pokemonem! – rzekł z uśmiechem. Bronzor miał pewne obawy, ale wkrótce minęły. - Żyroskop! – wydał polecenie. Bronzor zaczął wirować. Uderzył w ścianę, lecz zostawił na niej jedynie kilka rysek. - Dobra, jest nieźle. Kontynuujmy – powiedział. Przez jakiś czas trenowali. Bronzorowi szło coraz lepiej, aż w końcu udało mu się zostawić w ścianie sporą dziurę. Taki trening nie miał na celu nic innego, jak wzmocnienie siły, z jaką atakował Bronzor. Pokazanie mu jednocześnie, że jest bardzo silny i to inne pokemony powinny bać się jego. - Doskonale! Widzisz, że jesteś silny. Pamiętaj, że nie masz się czego bać. To inni powinni bać się twojej potęgi! – powiedział radośnie. W końcu nadszedł czas na chwilę zabawy, a później przyszła pora na odpoczynek.

Bronzor – Żyroskop (4)

Opuszczona Szkoła przez wiele miesięcy towarzyszyła trenerowi w ćwiczeniach pokemonów psychicznych, czy też o typie duchownym. Pobyty Sponge'a zawsze kończyły się tutaj sukcesem, oczywiście jeśli chodzi o treningi. Treningi ataku zwanego Spłatą wypadały bardzo dobrze, z każdym dniem pokemon zyskiwał na doświadczeniu. Dusclops starał się najbardziej jak mógł, ćwiczył skupienie i koncentracje, aby atak Spłatą nie sprawiał najmniejszych kłopotów. W dzisiejszych ćwiczeniach Dusclopsowi pomógł Altair. Pokemon robak uderzał pokememona w ramach ćwiczeń, a pokemon duch używając Spłaty oddawał obrażenia z nawiązką. -O to właśnie chodziło. Wiedziałem, że należy podejść do tego ruchu z czasem. Dziękuje za dzisiejsze ćwiczenia, do zobaczenia jutro. Powrócił obydwa pokemony dziękując im za spędzony czas. -Byliście świetni. Dodał na koniec i opuścił miejsce zwane Opuszczoną Szkołą.

Dusclops
* Spłata (12)

Trening odbył się późnym wieczorem w Opuszczonej Szkole. Wszystko przepływało płynnie i bez problemów. Dusclops miał za zadanie skoncentrować się, zgromadzić w sobie potrzebną energię i wyzwolić ją w postaci innej energii, czyli tak zwanego uderzenia zwanego Spłatą. -Mowiłem, że z czasem opanujesz ten atak coraz lepiej. Przypomnij sobie twoje pierwsze zmagania z tym ruchem i porównaj je do dnia dzisiejszego. Dusclops wydał radosny dźwięk, tak jakby się uśmiechnął. Potem wznowili ćwiczenia wraz z pomocą Altaria- pokemona robaka, który ćwiczył walkę z pokemonem duchem. Po zakończonym treningu, Sponge powrócił oba pokemony do ich balli. Spłata rozwijała się z każdym dniem co bardzo cieszyło chłopaka. Nie mógł się już doczekać jutra, kiedy to znowu przystąpią do pracy.

Dusclops
* Spłata (13)

Sponge odwiedził Opuszczoną Szkołę zaraz po treningu na terenach Prażących Piasków Wiecznej Pustyni. Trasa nie była krótka, ale sumując odległości z innych miejsc ta właśnie była najkorzystniejszą, jeśli Sponge potem chciał udać się do Lodowej Jaskini. A jak przebiegał trening z Dusclopsem? Dzisiejszego dnia pokemon wykazywał olbrzymie chęci, można nawet rzecz, że był bardziej zainteresowany treningiem Spłaty niż obwąchiwaniem nowiuśkiego trampka. Rozpoczęli od rozgrzewki, czyli treningu dobrze już znanych ruchów. Następnie zabrali się za skupienie i koncentracje, która była kluczowa w opanowaniu Spłaty. Ruch ten polegał na oddaniu przeciwnikowi obrażeń z nawiązką, czyli bardzo korzystnym ataku. Trenowali przez długi okres czasu, a następnie zakończyli trening. Zjedli kolację, a Sponge powrócił Dusclopsa do jego balla.

Dusclops
* Spłata (14)

6
Solrock i Psychika

Czas na kolejne szkolenie, a raczej powtórkę z rozrywki ze szkoleniem Solrocka w zakresie nauczenia się Psychiki. Tak też rutynowo wypuściłem pokemona, po czym przeszedłem do treningu. Wyjąłem z torby małą buteleczke z bańkami mydlanymi. Wypuszczałem je po przez dmuchanie w specjakny patyczek z dsiurką. Zadaniem pokemona było pochwycenie ich w Psychikę i poruszanie nimi. Solrock z początku niechętnie, przystąpił do zadania: zebrał swoją psycho moc i skupiając swój wzrok na tańczących w powietrzu bańkach, użył jej. Przez to zarówno bańki jak i jego sylwetke otoczyła aura mocy mentalnej i gdy ookemin chciał poryszyć bańkami... te się zniekształciły. Im bardziej Solrock poruszał nimi za pomocą Psychiki, tym bardziej te się wydłużały, wiły i przybierały najróżniejsze kształty. Kto by pomyślał, ze uzyskamy taki efekt...

Kolejny niesamowity dzień spędzony nad treningami dotyczącymi bardzo silnego i niespotykanego często ataku, Spłaty.-Czas rozpocząć nasze zmagania, wybieram Cię Dusclops! Zawołał Sponge i podrzucił czerwonego balla wysoko w gorę. Strumień światła uformował pokemona ducha, który prędko zabrał się za treningi. Przede wszystkim trenowali umiejętności koncentrowania się na danym celu. Dusclops z każdym dniem nabierał pewnośći siebie, większej energii i świadomości swoich umiejętności. Trenowali, kumulowali moc aby oddać przeciwnikowi z nawiązką. -Na dzisiaj zakończymy ćwiczenia, zobaczymy co przyniesie nam jutrzejszy dzień. Dusclops uśmiechnął się, a raczej wyglądał jakby to zrobił. To był koniec na dziś.

Dusclops
* Spłata (15)

Słysząc plotki, że dzisiejszego dnia właśnie w tym miejscu odbędzie się polowanie przybyłem ubrany w dosyć lekki strój. Miałem nadzieję na mile zakończony dzień, który obfitował w różnorakie zadania.
Ciekawe czy ktoś jeszcze przyjdzie... Uważam, że tak. Na pewno jest wiele trenerów rządnych nowego stworka. I dobrze - to przynajmniej dowód na to, że owe polowania cieszą się dosyć dużą popularnością. Im nas więcej tym weselej, jak to mówią. Tak więc czekam na rozpoczęcie z czystym umysłem, wolnym już od stresów codziennego życia.

W dwójkę stanęliście w bramie Opuszczonej Szkoły. Słońce zasłaniane było przez wieżę z zegarem. Brama stara skrzypiała popychana przez wiatr. Macie do wyboru iść do szkoły, albo wrócić.

Brak kolejki
10 min na odpis.

Idę oczywiście w stronę szkoły.

Wkroczyliście na teren boiska. Przed wami stał stary maszt, od którego prowadziły ścieżki na wprost, w prawo i w lewo. Prosto prowadziła do szkoły, w prawo na boisko do piłki nożnej, a na lewo do kanciapy woźnego. Którą drogę wybierzecie, będzie ostateczna. Wrócić się nie ma jak.

Idę prosto - do szkoły.