6
Solrock i Psychika

Czas na kolejne szkolenie, a raczej powtórkę z rozrywki ze szkoleniem Solrocka w zakresie nauczenia się Psychiki. Tak też rutynowo wypuściłem pokemona, po czym przeszedłem do treningu. Wyjąłem z torby małą buteleczke z bańkami mydlanymi. Wypuszczałem je po przez dmuchanie w specjakny patyczek z dsiurką. Zadaniem pokemona było pochwycenie ich w Psychikę i poruszanie nimi. Solrock z początku niechętnie, przystąpił do zadania: zebrał swoją psycho moc i skupiając swój wzrok na tańczących w powietrzu bańkach, użył jej. Przez to zarówno bańki jak i jego sylwetke otoczyła aura mocy mentalnej i gdy ookemin chciał poryszyć bańkami... te się zniekształciły. Im bardziej Solrock poruszał nimi za pomocą Psychiki, tym bardziej te się wydłużały, wiły i przybierały najróżniejsze kształty. Kto by pomyślał, ze uzyskamy taki efekt...

Kolejny niesamowity dzień spędzony nad treningami dotyczącymi bardzo silnego i niespotykanego często ataku, Spłaty.-Czas rozpocząć nasze zmagania, wybieram Cię Dusclops! Zawołał Sponge i podrzucił czerwonego balla wysoko w gorę. Strumień światła uformował pokemona ducha, który prędko zabrał się za treningi. Przede wszystkim trenowali umiejętności koncentrowania się na danym celu. Dusclops z każdym dniem nabierał pewnośći siebie, większej energii i świadomości swoich umiejętności. Trenowali, kumulowali moc aby oddać przeciwnikowi z nawiązką. -Na dzisiaj zakończymy ćwiczenia, zobaczymy co przyniesie nam jutrzejszy dzień. Dusclops uśmiechnął się, a raczej wyglądał jakby to zrobił. To był koniec na dziś.

Dusclops
* Spłata (15)

Słysząc plotki, że dzisiejszego dnia właśnie w tym miejscu odbędzie się polowanie przybyłem ubrany w dosyć lekki strój. Miałem nadzieję na mile zakończony dzień, który obfitował w różnorakie zadania.
Ciekawe czy ktoś jeszcze przyjdzie... Uważam, że tak. Na pewno jest wiele trenerów rządnych nowego stworka. I dobrze - to przynajmniej dowód na to, że owe polowania cieszą się dosyć dużą popularnością. Im nas więcej tym weselej, jak to mówią. Tak więc czekam na rozpoczęcie z czystym umysłem, wolnym już od stresów codziennego życia.

W dwójkę stanęliście w bramie Opuszczonej Szkoły. Słońce zasłaniane było przez wieżę z zegarem. Brama stara skrzypiała popychana przez wiatr. Macie do wyboru iść do szkoły, albo wrócić.

Brak kolejki
10 min na odpis.

Idę oczywiście w stronę szkoły.

Wkroczyliście na teren boiska. Przed wami stał stary maszt, od którego prowadziły ścieżki na wprost, w prawo i w lewo. Prosto prowadziła do szkoły, w prawo na boisko do piłki nożnej, a na lewo do kanciapy woźnego. Którą drogę wybierzecie, będzie ostateczna. Wrócić się nie ma jak.

Idę prosto - do szkoły.

Mephisto
Poszedłeś prosto i trafiłeś na wielkie drewniane drzwi. Były bardzo solidne i zamknięte!!! Musisz znaleźć wyjście z tej sytuacji.

Crystal
Postanowiłaś się wybrać na boisko na którym nie było widać i słychać niczego i nikogo. Dwie zardzewiałe, stare bramki, spróchniałe trybuny i nowa piłka po drugiej stronie boiska.

Mephisto *
Stoi i czeka aż bóg podpowie mu co ma zrobić

Crystal
Ruszyłaś razem ze swoim wesołym pokemonem do piłki. Kiedy ją chwyciłaś nie stało się nic złego. Nowa piłka aż się prosi, aby zagrać...

Mephisto
Stał i w końcu został pożarty przez wielki glut który po pochłonięciu chłopaka zniknął w odmętach kanałów. Koniec Polowania dla ciebie.

Crystal
Ochoczo zaczęłaś podbijać piłkę i razem z pokemonem strzelaliście gole. Ostatni gol którego chciałaś strzelić odbił się jednak przed bramką. Po chwili w tym miejscu pojawił się mały, lewitujący stworek.

Pokemon nie miał złych zamiarów. Po prostu obronił piłkę bo chciał się z wami pobawić. Nie miał towarzystwa długi czas i obronił piłkę bo stał na bramce.

Pokemon kiwną głową potakując i szybko ustawił się na pozycji. Kiedy wystrzeliłaś piłką, precyzyjnie udało mu się ją obronić. Po całym meczyku który zagraliście, pokemon dosłownie się w tobie zakochał.

Pokemon bawił się z tobą świetnie i kiwną głową na tak. Chwilę później dotknął pokeballa i był już twój.

[ale to już było... i nie wróci więcej...]
Crystal +5 zł - pokeball + pokemon + 1PF
Mephisto + 2 zł

Przyszedłem na trening z Abrą. Od razu, gdy się pojawił, obrócił się do mnie plecami.
-Słuchaj, wiem że mnie nie lubisz. Nie wiem czemu i pewnie się nie dowiem, ale mniejsza z tym. Jesteśmy na siebie skazani- ty na mnie, ja na ciebie czy ci się to podoba czy nie. I mam zamiar cię trenować, żebyś był najsilniejszym Abrą na świecie. Rozumiesz? Możemy sobie nawzajem pomóc- ty staniesz się silniejszy, a ja będę miał satysfakcję z twojej siły i razem będziemy wygrywali walki. Walczysz świetnie, więc jestem pewien, że bylibyśmy niepokonani, gdybyś tylko ze mną współpracował. Nie zamierzam cię wychowywać na siłę, ale przemyśl to sobie. Chciałbym, abyś nauczył się Wyłączenia. Nawet, jeśli uważasz mnie za głupka, warto chyba spróbować się tego nauczyć, nie uważasz? Będziesz dzięki temu silniejszy, a sam nijak się tego nie nauczysz. To jak, zawieszenie broni?
Abra mruknął coś w swoim nieznanym języku, wciąż się nie odwracając, co uznałem za zgodę. Obszedłem go dookoła tak, aby stać do niego twarzą w twarz. Nie odwrócił się ponownie, co uznałem za dobry znak i rozpocząłem przemowę o ogólnej teorii tego ruchu. Po monologu zapytałem się, czy zrozumiał. Nie odzywał się, a ja zacząłem się zastanawiać, czy aby na pewno mnie słucha, gdy nagle mruknął coś obrażony. Ucieszony choć minimalną poprawą naszych relacji, klepnąłem go po plecach i schowałem do pokeballa, zanim zdążył mnie zabić.

Abra- Nauka Wyłączenia (1)

Ostatnim w kolejce do treningu był Abra. Pokemon po pojawieniu się udawał, ze mnie nie widzi i udał się za zniszczone biurko nauczycielskie, jednak ja się tym nie przejmowałem.
-Abra, dalej chcesz się nauczyć tego ruchu? Jeśli nie chcesz współpracować w walkach, to może chociaż na treningu?
Tym razem nic nie powiedział, tylko wyszedł zza biurka i zaczął patrzeć na mnie wyczekująco.
-Dobra, wykorzystam fakt że mnie słuchasz i dokończę wczorajszą teorię, tym razem uwzględniając możliwości i ryzyko, jakie niesie ze sobą ta technika.
Jak powiedziałem, tak zrobiłem i po kilkunastu minutach zakończyliśmy trening. Tym razem byłem pewien, że mnie słuchał.

Abra- Nauka Wyłączenia (2)