• Podsumowanie:
Munna - Psychopromień [3]

Opuszczona Szkoła. Pojawił się tutaj Matt, którego celem był trening z Bronzorem. Chłopak wypuścił pokemona z pokeballa i uśmiechnął się radośnie.
-Cześć. Dzisiaj kontynuujemy naukę Żyroskopu. Postaramy się połączyć obroty z wytworzeniem siły w twoich wypustkach. Mam nadzieję, że Żyroskop nam się uda. – powiedział – A będziesz celował w tę kukłę – rzekł, wskazując na wcześniej postawioną lalkę. Zaczęli jednak od krótkiej rozgrzewki. Powtórzyli sobie wszystkie znane im ataki. Po tym rozpoczęła się właściwa część treningu. - Żyroskop! – zakomenderował. Bronzor zaczął się obracać. Powoli wokół niego zaczęły powstawać świetliste pierścienie. Niestety długo to nie trwało, gdyż Bronzor szybko dostał zawrotów głowy. - Jest nieźle Bronzor. Skup się na wykonywaniu ataku. Nie zwracaj uwagę na otoczenie. Tylko ty i przeciwnik. – rzekł – Żyroskop!!! – ponownie wydał komendę. Trenowali jeszcze przez jakiś czas. Bronzorowi z dnia na dzień szło coraz lepiej. Uderzał w kukłę. Trzeba będzie jednak jeszcze trochę popracować. W końcu zakończyli trening zabawą i wspólnym oglądaniem filmów z serii „Straszny Film”, aby pokazać Bronzorowi, że każdy strach ma też zawsze swoje zabawne oblicze. Po wszystkim Matt wycofał pokemona do balla i odszedł z uśmiechem.

Bronzor – Żyroskop (7)

Matthew pojawił się w Opuszczonej Szkole. Przyszedł czas na kolejny trening z Bronzorem. Pokemon ten zmieniał się, Matt to widział. Wiedział, że są blisko osiągnięcia kolejnego ataku. Najbardziej jednak cieszył go fakt, iż z ataku na atak są bliżej ewolucju. Bronzor bardzo tego chciał, chłopak doskonale o tym wiedział. Starał się mu uświadomić to, że będzie im łatwiej, jeżeli bliżej się poznają, zaufają sobie. Tak było i dzisiaj. Porozmawiał szczerze z Bronzorem zaraz po wypuszczeniu go z pokeballa.
W końcu przyszedł czas na rozgrzewkę. Bronzor miał za zadanie powtórzenie sobie wszystkich znanych im ataków.
-Dobra Bronzor. Zaczynamy. Dzisiaj umiesz już się szybko obracać, teraz popracujemy nad siłą uderzenia, a więc nad mocą, z którą wytwarzasz pierścienie. Pamiętaj, że poza swoją siłą możesz wykorzystać też siłę odśrodkową. - wyjaśnił. Bronzor bardzo lubił się uczyć i był niezwykle inteligentny, więc bez problemu wszystko zrozumiał. W końcu zaczął się trening. Matt ułożył ścianę, ze znalezionych w Opuszczonej Szkole, kamieni i cegieł. Bronzor na początku miał małe obawy przed uderzeniem. W sumie nie miał dużego doświadczenia w atakowaniu fizycznym. Bał się, że cios wytrąci go z obrotów i upadnie, cegła uderzy go bardzo mocno itp. Z czasem jednak jego obawy zaczęły znikać i bez problemów niszczył kamienną ścianę. Po wszystkim odrobina zabawy z Quilavą i wspólny maraton „Strasznego Filmu”, z którego Bronzor powoli zaczynał się śmiać. Po wszystkim Matt wycofał pokemony do balli i odszedł.

Bronzor – Żyroskop (8)

Niestety znowu nastała przerwa w treningach. Z Corelem nie udało mi się przeprowadzić zbyt pokaźnej liczby lekcji psychicznego promienia i udało mi się zrealizować tylko samą teorię. Na dodatek było to tak dawno temu, ze nawet nie przypuszczałem, że mój pokemon coś pamięta, dlatego postanowiłem odświeżyć jego pamięć i raz jeszcze przeanalizować cały materiał.
- A więc raz jeszcze Corelu wszystko ci wytłumaczę.
Po tych słowach przypomniałem pokemonowi wszystko czego uczył się do tej pory. Jak się okazało trochę jednak pamiętał, co nieco podniosło mnie na duchu.

Girafarig - Psychiczny Promień (3)

Po treningu Aromy udałem się do opuszczonej szkoły gdzie dopiero co zaczynałem prace nad psychicznym promieniem Girafariga.
- Dzisiaj przypomnimy sobie wszystkie akcje jakie do tej pory potrafisz. Ostatnio długo nie ćwiczyłeś i wydaje mi się, że przyda ci się takie małe powtórzenie wiadomości.
Pokemon zgodził się ze mną kiwając głową po czym rozpoczął wykonywanie swoich ataków w najróżniejszych kombinacjach. Musiał być w dobrej formie bo psychiczny promień był naprawdę wymagającym ciosem.

Girafarig - Psychiczny Promień (4)

- Girafarig pokaż się!
Krzyknąłem rzucając pokeball. To własnie trening z żyrafą był punktem numer dwa na mojej dzisiejszej liście zadań.
- Dobrze Corel wczoraj przypomniał sobie kilka ataków dzisiaj skupimy się na zamęcie. Cały dzisiejszy dzień będziesz wykonywał zamęt ile wlezie. Musisz zwiększyć swój psychiczny potencjał aby móc wykonać tak silny atak.
Pokemon przez caly dzisiejszy trening podnosiłem różne ciężkie przedmioty przy pomocy zamętu. Trudność była stopniowana, bowiem co raz to podrzucałem mu trudniejsze do uniesienia przedmioty.

Girafarig - Psychiczny Promień (5)

Po treningu Grimera przybyłem do szkoły aby dalej trenować moją psychiczną żyrafę.
- Dalej Corel pokaż się!
Krzyknąłem rzucając pokeball z moim pokemon. Girafarig opuścił ball i spokojnie czekał na trening.
- Dzisiaj jeszcze trochę popracujemy nad twoją psychiczną siłą poprzez wykonywanie zamętu. Dalej Corel!
Pokemon zaczął przy pomocy swojej psychiki podnosić rzeczy o różnej ciężkości, stale starał się zwiększać ciężar i mimo poczatkowych problemów w końcu widać było postęp.

Girafarig - Psychiczny Promień (6)

Trzecim miejscem do jakiego się udałem była opuszczona szkoła. W miejscu tym mojego Girafariga czekał kolejny trening.
- Corel czas zabrać się za psychiczny promień sam w sobie. Popracowaliśmy już nad siłą twojej psychicznej mocy. Teraz po prostu postaraj się ją przemienić w energię.
Pokemon przekręcił główkę na bok uważnie mnie słuchając.
- Zgromadź tą energię i staraj się ją uwolnić w postaci promienia.
Pokemon popatrzył z zaciekawieniem po czym zabrał się za praktykę. Niestety kompletnie nie wiedział jak ma wykonać ten atak i nic mu z tego nie wyszło.

Girafarig - Psychiczny Promień (7)

Podobnie jak wczoraj Girafarigowi przypadło trzecie miejsce w kolejce treningów.
- Gotowy do działania?
Zapytałem mojego pokemona z uśmiechem. Ten wyraził chęci i już po chwili mogliśmy zabrać się do pracy.
- Dobrze, a więc plan na dzisiaj jest taki sam. Musisz nauczyć się gromadzić psychiczną energię. Bez żadnego uwalniania. Samo kumulowanie rozumiesz? A więc do dzieła!
Pokemon rozpoczął proces kumulowania energii. Nie wychodziło mu to jednak zbyt dobrze. Kompletnie nie wiedział jak się za to zabrać.

Girafarig - Psychiczny Promień (8)

- Psychiczny promień
Pokemon rozpoczął gromadzenie energii. To było jego jedyne zadanie, nie musiał robić nic więcej. Żadnego uwalniania i przekształcanie, po prostu jego zadaniem było gromadzić tą moc w sobie. Corel gromadził energię, ale wciąż było jej za mało by poprawnie wykonać atak.
- Potrzebujesz zdecydowanie więcej mocy! Gromadź więcej!
Pokemon próbował, jednak nic z tego nie wychodziło. Po prostu nie był w stanie wytworzyć większej ilości.

Girafarig - Psychiczny Promień (9)

Nadszedł czas na kolejny i ostatni już trening polegający na próbach zwiększenia mocy mojego podopiecznego.
- Corel żadnego uwalniania energii. Tylko samo gromadzenie. No dalej kumuluj ile wlezie!
Girafarig zaczął gromadzić psychiczną energię. W ciszy przyglądałem się jego próbą. Widać było, że tym razem udawało mu się uzbierać jej zdecydowanie więcej niż do tej pory.
- No dalej Corel! Dalej!
Pokemon gromadził, jej jeszcze więcej. Zacząłem się szeroko uśmiechać.
- To jest to... Tyle trzeba!
Powiedziałem widząc jak energia aż tryska z mojego pokemona.

Girafarig - Psychiczny Promień (10)

- Girafarig psychiczny promień pełna moc!
Pokemon zaczął gromadzić psychiczną energię. Potrafiła zebrać jej już naprawdę dużo.
- Oto chodzi! No dalej jeszce więcej!
Pokemon sukcesywnie zwiększał ilości gromadzonej energii. Z uśmiechem patrzyłem na jego poczynania, radził sobie z tym naprawdę przyzwoicie.
- Jeszcze raz!
Pokemon spróbował po tym jeszcze kilka razy mimo tego. I z każdym razem radził sobie jeszcze lepiej. Byłem naprawdę zadowolony z tego jak duże ilości psychicznej energii potrafi zgromadzić.

Girafarig - Psychiczny Promień (11)

Matthew pojawił się w Opuszczonej Szkole. Nadszedł czas na dziewiąty już trening Żyroskopu. Bronzorowi szło bardzo dobrze. Przed nimi jednak jeszcze trochę pracy. Chłopak wypuścił pokemona z pokeballa.
-Cześć Bronzor. Dzisiaj kontynuujemy Żyroskop. Dzisiaj planuję wzmocnić ilość przekazywanej w wypustki na twoim ciele energii. Później oczywiście popracujemy nad obrotami i postaramy się dzisiaj osiągnąć idealny atak Żyroskopem – powiedział z uśmiechem. Wcześniej jednak zajęli się rozgrzewką. Po niej rozpoczęła się właściwa część treningu – Pokaż co potrafisz. Skup jak największą ilość energii w kulkach na twoim ciele – powiedział radośnie. Bronzor spróbował. Wypustki zaświeciły dość bladym, niebieskim światłem. - Dobrze, spróbuj jeszcze raz. Mocniej – powiedział. Bronzor skupił się. Po chwili wypustki zaświeciły dość jasnym światłem. - Jest dobrze. Spróbuj jeszcze raz. Jeszcze mocniej – rzekł. I kolejna próba. Bronzor zamknął oczy, przyłożył się najmocniej jak tylko mógł. - Dalej! – i po chwili Bronzor wybuchł jasnym, niebieskawym światłem. - Teraz zacznij się obracać! – powiedział szybko Matt. Bronzor zaczął wirować. - Szybciej! – zakomenderował. Bronzor posłusznie zaczął kręcić się szybciej. - Jeszcze Szybciej! – powiedział. Bronzor. Zaczął kręcić się odpowiednio szybko. Powstał idealny wręcz atak Żyroskopem. Po chwili jednak Bronzor stracił panowanie nad sobą i obroty wytrąciły go z ataku Żyroskopem. - Było naprawdę dobrze. – Matt pochwalił pokemona. Po tym przyszedł czas na pracę nad strachem. Bronzor miał się skupić na opowiadanych przez Matta strasznych historiach. Miał za wszelką cenę wyrzucić strach, przerodzić go w siłę – atak Żyroskopem. Następnie chwila zabawy z Quilavą i trening zakończył się.

Bronzor – Żyroskop (9)

Powolnym i spokojnym krokiem na teren Opuszczonej Szkoły przyszedł Matt. Czarnowłosy chłopak znalazł odpowiednie miejsce do kolejnego treningu ze swoim Bronzorem. Warto czasem trochę zmienić otoczenie. A oni po prostu zmienili salę, w której trenowali nowy atak. Matt wypuścił pokemona z jego pokeballa i uśmiechnął się radośnie. Bronzor wydawał się odwzajemniać to uczucie.
-Cześć Bronzor. Dzisiaj kontynuujemy trening Żyroskopu. Wiem, że nie należysz do najszybszych pokemonów. Jesteś jednak bardzo silny. Myślę jednak, że trochę pracy nad twoją szybkością dobrze na ciebie wpłynie. W związku z tym będę rzucał w ciebie kamieniami, ty natomiast będziesz musiał uderzyć je za pomocą Żyroskopu. Przy okazji staniesz oko w oko z ruchomym celem. – powiedział z uśmiechem. Bronzor delikatnie przytaknął. Trening rozpoczęli rozgrzewką i chwilą medytacji, aby zgromadzić siły. Po niej przyszedł czas na prawdziwy, porządny trening – Dobra, zaczynamy. Żyroskop – wydał polecenie. Bronzor zaczął się kręcić. Matt chwycił mały kamyk i rzucił w stronę pokemona. Na początku rzucał blisko niego. Te kamienie odbijał bez problemu. W momencie, kiedy kamienie leciały dalej, Bronzor musiał połączyć szybkość reagowania z jak największą szybkością fizyczną. Nie było to łatwe. Na początku Bronzor gubił się w swoich własnych obrotach. Mimo ogromnego skupienie szło mu po prostu słabo. - Dawaj Bronzor. Wierzę w ciebie. Daj z siebie wszystko. Jeszcze raz! Żyroskop – i kolejne powtórzenie. Bronzor zaczął się szybko kręcić, stworzył wokół siebie pierścienie. Chłopak wiedział, że nie ma co liczyć na niesamowite prędkości. Przecież Bronzor był stalowym, ciężkim pokemonem. Ale przecież może być tylko lepiej. Właśnie dlatego tak bardzo skupiali się na prędkości tego ataku. Tym razem Bronzorowi szło znacznie lepiej. Nie było to idealne, ale było naprawdę dobrze. Pokemon skupiał się na kamieniach, szybko reagował. Po ciężkim treningu Matt razem z Bronzorem zajęli się zabawą i razem tworzyli jakieś straszne historyjki, które miały zabawne zakończenia. Po wszystkim chłopak wycofał swojego podopiecznego do pokeballa i odszedł dumny z Bronzora.

Bronzor – Żyroskop (10)

Sponge przybył nad tereny Opuszczonej Szkoły, aby wraz z pokemonem typu duch rozpocząć treningi nad bardzo przydatnym, ale nie aż tak trudnym do opanowania atakiem. Ruch ten zwał się Związaniem, a jak sama nazwa wskazuje polega na wydłużeniu ciała tak, aby chwycić przeciwnika i związać go bardzo silnie. Zadać mu bardzo bardzo dużo bólu! I tak też trenowali, ale nim przejdą do sztuki związania przez pierwsze dni będą próbowali rozciągnąć ciało. Dusknoir nawet sobie radził, ale ze Spongiem było nieco gorzej. Chciał również nabrać nieco kondycji i wesprzeć swego przyjaciela. Po zakończonym treningu powrócił pokemona i opuścił to miejsce, podjadając kawałek kanapki.

Dusknoir
* Nauka Związania (1)

Matt powolnym i spokojnym krokiem pojawił się na terenie Opuszczonej Szkoły. Nadszedł czas na jedenasty już z kolei trening Żyroskopu z Bronzorem. Chłopak wypuścił swojego stalowego pokemona z pokeballa. Bronzor uśmiechnął się lekko niepewnie do Matta.
-Cześć Bronzor. Dzisiaj oczywiście kontynuujemy trening Żyroskopu. – rzekł – Popracujemy nad siłą, z którą atakujesz oraz nad wytrzymałością. Chodzi o to, byś jak najdłużej wytrzymał w obrotach – rzekł. Bronzor dokładnie analizował słowa swojego trenera. Wszystko rozumiał. Przed treningiem trochę się jednak rozgrzali. Chwila medytacji – skupiania siły. Dodatkowo krótkie powtórzenie sobie wszystkich znanych Bronzorowi ataków i można było zacząć porządny trening. - Twoim celem będzie uderzenie w ścianę. Musisz zadać cios, który będzie trwał jak najdłużej. Jednocześnie musisz stworzyć jak największą dziurę w ścianie – powiedział z uśmiechem. Matt miał nadzieję, że Bronzor jednak nie przebije ściany na wylot. Nie chciał aż tak dewastować tego miejsca. - No więc zaczynamy. Żyroskop! – wydał polecenie. Bronzor zaczął wirować. Otoczył się jasnymi pierścieniami. Ruszył w stronę ściany. Wleciał w nią z dużą siłą i zaczął w niej wiercić. Naciskał najmocniej jak mógł. Tynk powoli odlatywał na wszelkie możliwe strony. Bronzor wbijał się coraz głębiej. Po chwili jednak coś wyrwało go z obrotów i przestał wiercić. - Było naprawdę dobrze. Zaskakujesz mnie Bronzor. Jeszcze mocniej! Żyroskop! – zakomenderował. Bronzor ponownie zaczął się obracać. Uderzył z wielką siłą w ścianę. Ponownie zaczął wiercić. Poszło trochę lepiej niż poprzednio. Pokemon stworzył większe wgłębienie, ale to dalej nie było to, co mieli osiągnąć – Bardzo dobrze. Ale spróbuj jeszcze raz. Włóż w to całą swoją siłę – powiedział – Żyroskop! – i Bronzor ponownie zaczął wiercić. W końcu zdarzyło się coś, na co tak naprawdę jednocześnie czekał Matt i bał się tego. Bronzor przebił ścianę na wylot po długim „wierceniu”. - Brawo! – krzyknął uradowany Matt. Trening zakończyli chwilą zabawy, wspólnym oglądaniem na zmianę komedii i horrorów. Bronzor cały czas miał starać się przezwyciężyć swój strach. Kroki, które podejmował Matt były radykalne, ale chłopak wiedział, że ten strach minie. Wierzył w swojego pokemona. Po skończeniu Matt wycofał pokemona do pokeballa i odszedł z uśmiechem dumny z postępów Bronzora.

Bronzor – Żyroskop (11)

-Uf! Bardzo dobrze, ale ja już wymiękam. Moje nogi, moje ręce już tego nie zniosą. Ale podziwiam Cię za taką uporczywość i takie ciało. Zaśmiali się oboje, gdy Sponge zmęczony wyginaniem swych kończyn leżał niczym żywy trup na jednej z ławek. Dusknoir natomiast od samego rana trenował jak szalony, początkowo ćwiczył dobrze już znane ruchy, chcąc udoskonalić ich technikę i różnego rodzaju sztuczki, a potem... Zabrał się za naukę Związania. Atak nie jest bardzo trudny do pojęcia, wystarczy związać przeciwnika i cisnąć! Ściskać! I to nawet bardzo boli, ponieważ wykorzystuje się wszystkie siły ciała. -Dobrze Ci dzisiaj szło. Powiedział Sponge, gdy tylko Dusknoir skończył ściskać swym ciałem wielką belkę drewna. Nieźle musiał się powygimnastykować żeby objąć taki rozmiar. Na dziś zakończyli treningi.

Dusknoir
* Nauka Związania (2)