-Całkiem sporo nas tutaj, ale to nie kłopot. Uśmiechnął się do siebie i założył plecak na plecy. -Dziś i ja pokaże na co mnie stać! Odparł w duchu i powędrował wprost przed siebie w stronę koryta Rzeki Nihon. Ostatnimi czasy zdołał nieco zapoznać się z urokami tego przepięknego miejsca, ze względu na treningi jakie odbywał tutaj z Happiny. Pokemonem terrorystą, który wiązał trenera parówkami. Mniejsza, Sponge wiedział jak się poruszać po tych terenach, choć trochę. To wystarczyło. Spojrzał za siebie, a tam trenerzy również obrali drogę taką samą jak Sponge. Nic dziwnego, to dopiero początek i ktoś miałbym stchórzyć? Na pewno nie Sponge. Pewnym krokiem wędrował dalej i dalej, aż po pewnym czasie zaczął odczuwać głód. Wyciągnął z plecaka batonik i prędko go zjadł. Kontynuował drogę.

Idę w stronę koryta, dalej przed siebie

Idę dalej drogą.

No i ruszyliście dalej całą piątką i spokojnie. Droga wam się dłużyła, ale wreszcie udaliście się w to miejsce. Znaleźliście się przy tamie postawionej na rzece. Na niej stał jeden człowiek ubrany w biały fartuch i główkował się nad czymś. Miał jakiś widocznie problem gdyż z niepokojem przyglądał się w dół w kierunku rzeki.

- Cos się stało? - zwracam się grzecznie do gościa w fartuchu.

Matt ruszył w kierunku mężczyzny.
-Coś się stało? - zapytał, spoglądając po chwili tam, gdzie patrzył ów gość.

Gdy Sponge tylko zjadł czekoladowego batonika, schował papierek do kieszeni od kurtki i powędrował dalej, jak najszybciej. -Tralalala. Podśpiewywał ze znudzenia, stawiając następne kroki. Gdy już jego myśli zbłądziły i pomyślał, że droga prowadzi do nikąd, zobaczył człowieka przy rzece. -Oo! W końcu coś ciekawego! Wykrzyczał głos w jego głowie, a sam Sponge podbiegł do mężczyzny. Ubrany był on w biały fartuch, który bardzo podkreślał tajemniczość człowieka. -Dzień dobry! W czym możemy pomóc? Czy to pan napisał ogłoszenie, które sprowadziło nas aż tutaj? Zapytał radośnie, spoglądając w dół rzeki. Chciał zobaczyć czym był aż tak zaciekawiony mężczyzna, ale tego pewnie już za chwilę się dowie. Oczekiwał na odpowiedź, tak jak reszta trenerów zgromadzonych przy mężczyźnie.

- O co chodzi? Mogę pomóc? - zapytałem tego człowieka

-No więc mamy ostatnio kłopot. Mnóstwo Magikrpii wpłynęło tutaj w dół tamy co jest nienormalne. Coś musiało się stać, że aż tutaj przywędrowały, a nie mamy akurat osób, które mogłyby sprawdzić ten dziwny stan rzeczy. Jeśli się nie poprawi to populacja Magikarpii jeszcze wzrośnie, a co jeśli zaczną nagle ewoluować? Będziemy mieli przesrane. - rzekł facet w fartuchu.

-mogę pomóc np. wyławiając te Magikarpie. - powiedziałem do gościa w fartuchu, który juz chyba nie spogląda z niepokojem w dół.

Moglibyśmy wyłapać kilka z nich, zmniejszając tutejszą populację. Należało, by też to sprawdzić - mogę to zrobić - stwierdziłem w stronę gościa.

-I rozumiem, że mamy sprawdzić co to i jeśli trzeba, zlikwidować? - zapytał i uśmiechnął się. Może być ciekawie. - Równie dobrze możemy je wyłapać - stwierdził.

Chłopak włożył dłonie w kieszenie od spodni, podniósł wzrok ku facetowi w fartuchu i bacznie go wysłuchał. Jego pogadanka bardziej ciekawiła niż nudziła, przez co Sponge zainteresowany zjawiskiem jak najbardziej zgodził się pomóc. Spokojnie odparł. -Jeżeli chodzi o moje stanowisko, to przybyłem tutaj w celu pomocy, rozwiązania problemu czy też zagadki. Uwielbiam takie przygody! Jak najbardziej pomogę panu w dowiedzeniu się o co w tym wszystkich chodzi. Podrapał się po głowie i spojrzał na pozostałych zgromadzonych, którzy również zgodzili się rozwiązać problem. -To naprawdę mogłaby być katastrofa gdyby taka ilość rybek zmieniła formę. Sponge zgodził się na pomoc, próbował dowiedzieć się jeszcze więcej cennych informacji a potem czekał na odpowiedź faceta. -Można zawsze kilka z nich wyłowić, albo zrobić coś innego... Sam nie wiem.

-Nie chodzi mi o wyłowienie. Pokemony te przypłynęły tutaj z jeziora, które zasilane jest przez tą rzekę. Jezioro jest dość duże, rzeka mała, ale elektryczności tworzy na tyle, by zasilić pobliskie wioski i miasta. Ekologicznie itp. Ale nie o to chodzi. Nigdy nie wracały tutaj z tego jeziora, a więc coś się tam stało. Jeśli chcecie możecie to sprawdzić, nie wyławiać, ale sprawdzić. - rzekł spokojnie badacz i czekał na to co zrobicie.

-Dobra - rzekł i uśmiechnął się lekko. W końcu ruszył w stronę wspomnianego jeziorka.

To idę sprawdzić o co chodzi z tymi jeziorami i rzekami.

Ok - odpowiedziałem facetowi kierując się w stronę owego jeziora.

Nie można powiedzieć, że chłopak się trochę nie rozczarował gdy facet w białym fartuchu oznajmił, że pokemonów mają oni nie wyławiać. Sponge ponownie podrapał się po głowie, aby ukryć swoje zażenowanie, ale nawet taka informacja nie zdołała spowodować, że chłopak zrezygnuje z decyzji, którą przed chwilą podjął. -Aha. Czyli o to chodzi... Oczywiście spróbuje zrobić wszystko co w mojej mocy, ale nie obiecuje, że mi się uda. Zresztą, jest nas pięciu. Któremuś na pewno się uda. Sponge zaśmiał się i jak najprędzej obrał kierunek jeziorka, o którym mówił facio. To była ich jedyna poszlaka i zapewne wszyscy wyruszą w tamtym kierunku. Z konkurencją idzie w parze bezpieczeństwo, jest ich więcej. Zobaczymy jak to będzie. Sponge zdecydował się pomóc i zbadać miejsce, a raczej jeziorko.

No i ruszyliście droga była trudna i nudna, aż wreszcie ujrzeliście zarys jeziora. Miejsce w którym jezioro spotykało się z rzeką było strasznie porośnięte. Dużo drzew i krzewów, a w dodatku w jeziorku nie widzieliście ani jednego Magikarpia, którym wcześniej było tutaj wiele. Wciąż jednak nie widzieliście co tak naprawdę było powodem ucieczki Magikarpii z tego zbiornika wodnego.

Matt podszedł do jeziora. Rozglądał się niepewnie, nie widział żadnego Magikarpa. Nie widział też tego, co przepędziło z jeziora ów pokemony. Był dość ostrożny. Jego celem było znalezienie czegoś... sam nie wiedział czego.

Wypuściłem Totodile z balla, by pomógł w poszukiwaniu poszlak - ja poszukam na powierzchni, Toto niech szuka pod wodą.

Tym razem Sponge nie zgłodniał podczas wyprawy nad jezioro. Choć droga była uporczywa, trudna, wymagająca a przede wszystkim nudna i monotonna, chłopak nie poddał się i dążył wytrwale do celu, aż wreszcie go ujrzał. Jezioro. Niestety jego obraz odbiegał od wyobrażeń Sponge'a. Jezioro było całe porośnięte różnego rodzaju chwastami i roślinami. Krzewy wyrastały w nietypowych miejscach, a drzewa wręcz odstraszałyby przechodniów. Najważniejszym faktem jednak był brak obecności choćby jednej rybki, jednego Magikarpia. -Ciekawe co tu się wydarzyło... Nie ma czasu, czas to zbadać. Chłopak wkroczył nad tereny Jeziora i rozpoczął bardzo uważne poszukiwania. Czegokolwiek co mogłoby sprowadzić go na trop zagadki. Dlaczego Magikarpie uciekają? Sponge zagłębiał się w strukturę, poszukiwał i wypatrywał.