No to Matt wziął worek z kasztanami.

Roxie wybiera worek z żąłędziami

Więc biorę jeden z worków z marchewkami no i idę.

Shi zaraz po wejściu do szopy wyjął Pokedex i spojrzał na niego, oglądając z każdej strony, po czym się zastanowił:
- Mały sprzęt, a mieści tak dużo aplikacji. Myślę, że wezmę mały worek, który mieści w sobie odrobinie większą różnorodność pożywienia. Co z tego, że mniej. Minimalizm. - Postanowił białowłosy, po czym zakomunikował młodemu leśnikowi:
- Wezmę mniejszy. - Podszedł do worków i wyjął swój drewniany bokken, po czym przywiązał niczym pakunek wędrowca na końcu miecza ów paczkę mieszczącą kapustę, obok były kasztany, toteż kilka wziął do kieszeni z sąsiedniego worka. Lubił się nimi bawić albo rzucać podczas drogi.
- Gotowy. Prowadź leśniku. - Powiedział raz jeszcze, zapierając pakunek przez plecy.

Chłopak poczekał aż inni dokonają pewnego wyboru. Spoglądał na ich twarze, a następnie na to co biorą. Próbował coś z tego wywnioskować, jednak to pewnie nie było oparte na jakichkolwiek schematach. Po chwili namysłu Wabik zabrał duży worek z sianem i słomą, który pachniał pięknie. Wabik uwielbiał zapach suszonej trawy. Z delikatnym uśmiechem na ustach opuścił szopę, by dać pole do popisu pozostałym. Następnie czekał na kolejne polecenia od przyjaznego leśniczego praktykanta.

Matt wybrał kasztany, Roxie żołędzie, Raven marchewki, Shi złapał worek z rożnymi rodzajami ziaren, a leśniczy biorąc przykład z Wabika zarzucił na swe plecy duży i nieporęczny wór z sianem.
Znowu szliście przez las, tym razem mieliście pokonać dystans dzielący szopę i paśniki. Gdy leśniczy twierdził że jesteście już niedaleko, usłyszeliście wystrzał. Mundek zatrzymał się. Po chwili po lesie rozległ się drugi strzał.
-Co jest, przecież sezon polowań już się zakończył. Musieli trafić na Ursaringa, chodźmy im pomóc, bo mogą być ranni! -Krzyknął leśniczy i trzymając worek na plecach biegiem ruszył w kierunku z którego dochodziły strzały.

Matt z pakunkiem ruszył w kierunku miejsca, gdzie usłyszał strzał. Zapowiada się ciekawie...

No to idziemy pomóc, przynajmniej ja idę, nie spuszczając gardy i niosąc swój pakunek.

Chłopak słuchał dźwięków natury krocząc pewnie wraz z innymi w kierunku paśnika. Nagle ów harmonijna melodia została przerwana przed brutalny wystrzał broni, którą stworzył człowiek. Nagle jego serce zabiło kilka razy mocniej. Miał złe przeczucia. Błyskawicznie się odwrócił i z workiem na plecach ruszył biegiem w kierunku źródła wystrzału, chociaż w lesie ciężko było to określić przez echo, jednak leśniczy biegł pewnie w danym kierunku, więc Szaman zaufał poczciwemu Praktykantowi i dotrzymywał mu kroku.

Roxie idzie za całą resztą.

Worek z ziarnami, który ostatecznie zawędrował do ręki Shi'ego był chyba najlżejszy i najbardziej poręczny, więc chłopak zyskiwał na szybkości i starał się iść niewiele, ale jednak przed leśniczym, udając jakby znał drogę, acz trzymając się cały czas młodziana. Wystrzał ze strzelby przeraził trenera, acz chwilę później pozwolił mu zorientować się w sytuacji. Nie mógł uwierzyć, że tak młody leśniczy zachowuje większy spokój od niego.
- To może być ciekawe. - Dodał do siebie z lekkim uśmiechem na twarzy. Tu przeważyła żądza przygody i nowych doświadczeń. Czym prędzej pobiegł za leśnikiem w stronę huku.
- Domyślasz się kto to? - Zapytał z zaciekawieniem, po czym zaproponował:
- A może jakiś niedźwiedź gatunku Ursaringa wyrwał się ze snu i trzeba było go uśpić? - Biegł dalej, gawędząc ze zleceniodawcą.

-To pewni moi współpracownicy, poszli przed nami nakarmić zwierzęta i wpadli na coś dużego.-odpowiedział Shi, Shiemu, kurna, jak się Ciebie odmienia? leśniczy w biegu.

Waszym oczom ukazały się plecy sześciu leśniczych. Wszyscy mieli strzelby strzelby skierowane lufami na paśnik. Za paśnikiem stały cztery wystraszone rogate pokemony i jeden mniejszy.
-Panowie co się dzieje, nic wam nie jest?-Zapytał Mundek.
Wtedy dwóch wąsatych leśniczych odwróciło się do niego.
-A ty czego tu, spadaj młody. Na pewno nie podzielimy się z tobą porożem.
-Jakim porożem? Myślałem że Ursaring was zaatakował, a wy tu strzelacie do bezbronnych zwierzą? Natychmiast przestańcie, bo źle się to dla was skończy!
-A co nam zrobisz? Poskarżysz się szefowi? A myślisz że na czyje zlecenie zdobywamy poroże, świętego Mikołaja?-zachrypiał niższy z wąsaczów.
-O nie, nie pozwolę wam na to.- Mundek zrzucił z pleców wór z sianem i sięgnął po swój brzozowy kij, po czym zwrócił się do was.-Hej trenerzy, proszę pomóżcie mi!

Roxie na sam widok takich idiotów jakimi byli ci leśniczy wkurzyła się. Od razy wypuściła swoją podopieczną i kazała jej zaatakować Miotaczem Płomieni, a potem Wirem Ognia. Niech odechce się im strzelania do bezbronnych pokemonów.

Matt nie miał zamiaru próżnować w takiej sytuacji. Nie ładnie! Oj nie ładnie!
-Turtwig! Użyj Ostrego Liścia, gdyby chcieli się zbliżyć zaatakuj Gryzieniem! - wydał polecenie.

Idąc w ślad Roxie, wypuszczam Branda, by używając Żaru postraszył tych głupców.

Chłopak po chwili biegu zatrzymał się jak zamurowany. To co widział przeraziło go. Odruchowo zrzucił worek z plenów, a następnie sięgnął po PokeBalla.
- Jesteście leśnikami, macie dbać o naturę, a nie ją niszczyć i mordować biedne stworzenia dla kasy, nie pozwolę wam na to. - w Wabiku obudziło się jego Szamańska więź z Naturą. Po chwili z czerwonego światłą zmaterializował się Froakie.
- Przyjacielu, wykorzystaj swą szybkość i zręczność by poczęstować leśniczych Lizaniem. Proszę, postaraj się.

- To nierozsądne, oni mają broń. Ale czy odważą się strzelić do ludzi czy pokemonów? - Zastanowił się białowłosy, po czym oglądał poczynania leśniczego. Zauważył, że ma kij i natychmiast ruszył za nim. Shi miał przy sobie drewniany bokken, na którym zawiesił pakunek z ziarnami, ten włożył pod płaszcz, bowiem jego worek wydawał się być najlżejszy i ruchów raczej nie utrudniał. Z drewnianą kataną w ręku, zbliżył się do Mundka, po czym powiedział tak, by inni kłusownicy nie mogli słyszeć:
- Musimy odseparować od nich pokemony. Mam pomysł. - Wolną ręką, mężczyzna wyjął pokeball z Charmanderem, po czym rozkazał pokemonowi, stawiając małego jaszczura na swoim barku:
- Użyj Zasłony dymnej! Musimy uratować te rogate stworzenia. Zdezorientujmy ich dymną zasłoną! - Rzekł, zbliżając się ze swoim bokuto do kłusowników, po czym powiedział raz jeszcze do leśnika:
- Mamy szansę! Odciągnijmy poke-jelenie.

No i zaczęło się. Mundek w przypływie szału nie zwrócił uwagi na słowa Shi i ruszył do boju. Szybko powalił jednego z myśliwych, uderzając go kijem w udo, a następnie w żebra. Shi wypuścił charmandera, ale jogo pokemon otrzymał silnego kopniaka w brzuch i nie zdążył wykonać zasłony dymnej. Shi rzucił się na brutalnego leśniczego, ale ten sprawnym chwytem rzucił go w kierunku pozostałych leśniczych i ruszył na Mundka którego  celnie trafił między oczy kolbą strzelby i rzucił się na pozostałych trenerów.

Braixen Roxie opiekł faceta stającego do niej plecami. Ten natychmiast zaczął tarzać się w śniegu, po czym wpadł do małego bagienka, gasząc płonące ubrania. Po chwili z niego wypełzał, ale zwinął się w pozycje embrionalną i dygotał.

Matt posłał Turtwiga na gościa, który powalił Mundka. Przebił sie z licznymi ranami przez ostry liść, ale upadł na ziemię gdy Turtwig dziabnął go za nogę. Teraz próbuje go odpędzić kolbą strzelby.

Tepig Ravena posłał żar tuż nad głowami pozostałych leśniczych, przez co ci się odwrócili do trenerów i dwóch z nich rzuciło się do ataku.

Wabik wysłał żabę, a ta wspomogła Turtwiga i  sparaliżowała  gryzionego przez niego leśniczego.


Dwóch leśniczych dorwało Shi i przystawili mu strzelby do skroni.
-Wycofać się, albo go zastrzelimy.-powiedział grubszy.

Trzeci z ocalałych leśniczych stale trzymał rogate pokemony na muszce.

Shi był zakłopotany, nie pierwszy raz co prawda zdarzyło się mu być w sytuacji zagrożenia życia, ale chyba pierwszy raz tak klarownie w tym regionie. Chłopak mimo napięcia i strachu, który ogarnąłby każdego na jego miejscu postarał się zachować zimną krew i krzyknąć w stronę Charmander'a, który powinien już zbierać się po otrzymanym kopniaku:
- Charmander! Zasłona Dymna! Teraz ci się uda, o mnie się nie martw, ratuj pokemony! - Nakazał pokemonowi w nadziei, że wysłucha jego prośby, a obrażenia jakie otrzymał nie są tak poważne. Zaś wszystko to na chwilę zdezorientuje kłusowników i broń nie będzie miała znaczenia, jeśli nie będą widzieć swoich celów. Shi zaś postanowił gwałtownym ruchem położyć się na śnieg i czołgać w dymie w stronę pozostałych trenerów. Liczył, że plan wypali.

Dziomek, w odpowiedzi na poprzednie pytanie - obie formy są poprawne. Przynajmniej mi się tak wydaje. ^^

Dobra. Część udało się ogarnąć, teraz trzeba zdecydować. Pomóc Shi(emu? XD) i pokemonom, czy odpuścić.
-Ejejej, spokojnie. Dogadamy się. - powiedział, ale wtedy Shi zaczął akcję. Ta zapewne odwróciła uwagę wszystkich leśniczych, więc Matt postanowił skorzystać.
- Turtwig! Ostrym Liściem wyrzuć mu broń z dłoni! - powiedział, wskazując na gościa, który celował w pokemony.

Roxie patrzyła jak leśniczy, nie jak idiota, który uważał się za leśniczy skulił się na ziemię. Nie mogła pozwolić, żeby coś stało się pokemona, a z tego co zaobserwowała trener sobie sam poradzi. Każe zaatakować swojemu pokemonowi Miotaczem Płomienie leśnika, który chce zestrzelić pokemony.
-Braixen spal go.

Chłopak miał wewnętrzny dylemat, bowiem nie miał pojęcia co robić w tej sytuacji. W jego głowie trwała błyskawiczna analiza, po kolei rozważał wszystkie opcje oraz ich wady i zalety. Wydawało mu się, że czas zwolnił. Jednak po chwili postawił wszystko na jedną kartę. Oczywiście blefował.
- Możecie go zastrzelić. - chciał wprowadzić efekt zaskoczenia i ogłupienia leśniczych.
- Froakie Lizanie na leśniczych z broniami. - krzyknął po chwili. Miał nadzieję, że plan się powiedzie. On wykorzystał zamieszanie i ruszył w kierunku zdezorientowanych pokemonów.

- Tepig, bądź w gotowości na użycie Żaru...
Staram się zachować zimną krew w obliczu nie wątpliwego zagrożenia. Wyciągam szybko swój rapier na długość dwóch leśników chcących nas zaatakować. - Możemy się przecież jakoś dogadać

Shi rzucił wszystko na jedną kartę. Jego charmander zadymił całą okolicę i po chwili rozległy się w ciemności strzały, błyski płomieni i świst lecących liści.

Gdy zasłona opadła, odsłoniła pobojowisko. Shi leżał na śniegu z raną postrzałową ręki. Jego charmander ogonem przypalił mu ran, by nie wdała się gangrena, ale dla niego i tak to jest koniec polowania.

Kłusownik pilnujący pokemony, mimo zasłony, dostał liśćmi i ogniem, przez co teraz biega oszalały po lesie szukając wody do ugaszenia ubrań.

Pozostało was czworo i dwóch leśniczych. Jeden z sparaliżowaną nogą celuje w Wabika, a drugi w Roxie.
-To nie przelewki dzieciaki. Jeśli któreś z was się ruszy, będzie po was.-powiedział grubszy

Pierwszym odruchem Wabika po usłyszeniu wystrzału było rozejrzenie sie po okolicy. Jego wzrok zatrzymał się na rannym Shi i jego pokemonie, który próbował mu pomóc. Po chwili Szaman zdał sobie sprawę, że jeden z zbirów celuje w niego, a drugie w Roxie. Teraz jego serce zaczęło bić mocniej. Szybko rozejrzał się gdzie jest jego przyjaciel Froakie. Tym razem postanowił spasować i wysłuchać polecenia leśniczych, jednak to jeszcze nie był koniec, bowiem chłopak czekał na odpowiedni moment.