Skinąłem głową że to my.

Chatka
Wabik dołączył do reszty panów którzy słuchali co mówi im piękna rybaczka. Nie goę się uporać z pewnymi paskudnymi stworami, które pożerają mi całe zapasy ryb. Niedługo nie będę miała z czego żyć - powiedziała wam przejęta dziewczyna po czym podeszła do okna domku i zaczęła mówić dalej. Dziwne ptaszyska chowają się w grocie. Jest tylko maly problem z dotarciem gdyż wejście jest od strony morza i tylko przez wodę można się tam dostać -powiedziała po czy wskazała na urwisko z wejściem do jaskini. [b]Zapewne spieszy się wam, jednak muszę was ostrzec, w jaskini bardzo rwące prądy porwały już nie jedną łódź więc strzeżcie się.

Plaża
Emolga poprowadziła was do starej kłody jakby belki ze statku, jednak nie wiele wam to mówiło. Jednak chwilę później latająca wiewiórka znalazła inny kawałek statku i cały szlak który ciągnął się po plaży do pewnego miejsca. Warto się tu rozejrzeć gdyż dookoła widać było beczki, a może jakaś jest pełna wartościowych rzeczy?

-Dziękujemy bardzo z informacje- Powiedziałem do dziewczyny. Zapowiadało się bardzo ciekawie. Pewne było jedno, bez pomocy moich pokemonów się nie uda. Nie czekając więc wypuściłem Grovyle po czym postanowiłem ruszyć w stronę tego urwiska. W jaskini nie będzie łatwo przejść więc na pewno będziemy musieli znaleźć jakąś łódź lub coś innego co pozwoliło by nam przedostać się przez prądy w jaskini, o których mówiła dziewczyna. Tak więc po drodze szukałem czegoś przydatnego.

Matt owszem zaczął się rozglądać po okolicy. Wyglądało to tak, jakby roztrzaskał się tutaj jakiś statek. Chłopakowi nie do końca się to podobało. Jednak aby roztrzaskać taką łajbę trzeba mieć trochę siły. Matt dla bezpieczeństwa cały czas kazał czuwać Emoldze i w razie niebezpieczeństwa używać Elektryzującego Dotyku. W beczkach i innych takich może być coś drogiego, jednak nie wiadomo też jakie niebezpieczeństwa mogą skrywać się w środku. Z jednej strony ciekawość, z drugiej strony lęk. Ale bez ryzyka nie ma zabawy!

Podziękowałem za informacje i ruszyłem w kierunku urwiska. Nie zamierzałem nawet dotykać wody, moim asem w rękawie miała okazać się Golbat, którą chciałem wykorzystać do dostania się do tej jaskini.

Geralt rozejrzał się po plaży. Wiele razy był świadkiem powstawania fortun tylko na znaleziskach wyrzuconych przez morze na brzeg. Rozpoczął poszukiwania skarbów. Ostrożnie przewracał beczki, podnosił deski i to samo miał robić jego Drowzee.

Wypuszczam skitty z pokeballa i rozkazuje jej użyć przewidywania do znalezienia czegoś co unosi się nad wodą. Ruch ten pozwoli jej widzieć przez różne obiekty. Ja równierz szukam takich rzeczy.

Chłopak spojrzał na dziewczynę i pozostałych trenerów. Następnie dokładnie wsłuchał się w jej słowa. Na koniec pokiwał tylko głową i odparł z pogodnym uśmiechem.
- Postaram się coś z tym zrobić. Dam z siebie wszystko, obiecuję. - mówiąc to cały czas spoglądał jej w oczy, a w czasie składania obietnicy położył dłoń na sercu. Następnie opuścił chatkę i ruszył w kierunku jaskini. W między czasie uwolnił z pokeballa Feraligatra
- Witaj przyjacielu. Musimy się przedostać do jaskini. Słyszałem, że tamtejsza woda ma bardzo silny prąd. Potrzebuję Twojej pomocy. Twoja masa i wzrost bardzo mi się przyda. - powiedział z uśmiechem, a następnie ruszyli ku przygodnie wzajemnie się osłaniając i pilnując.

Chatka
Wszyscy wybiegli niczym wiatr z małego domku. Kamol zaczął drogą pieszo, Dziomek przy pomocy swojego Golbata którego się przyczepił i próbował unieść, Wabik na swoim Feraligatrze, a Emequaza szukał tratwy razem ze swoim kotkiem. Wabik jest w drodze wodą, jednak jego pokemon poczuł coś na nodze i zaczął schodzić pod wodę, Dziomek razem z nietoperzem zostali zdmuchnięci na brzeg przez morską bryzę, chyba lot nie wchodzi tu w grę. Kamol i Eme nie są do tyłu ponieważ znaleźli części z których można zrobić dość trwałą tratwę, jednak brakowało im czegoś do złączenia wszystkiego w jedną całość.

Plaża
Matt przeszukiwał resztki statku i znalazł mieszek ze złotem. Zawsze jakiś grosz. Szukałeś dalej. Geralt natomiast pod jedną z desek znalazł kilka biało niebieskich piórek z których szlak zaczynał się pod tą właśnie deską i prowadził do klifu. To ten sam do którego od strony wodny płyną wabik i jego pokemon.

Odwołałem Golbat i wypuściłem Luvdisca. Ryba jest dość duża, wiec powinna mnie jakoś zaciągnąć do jaskini. Złapałem mocno rybę obiema rękami i wspomagałem ja, machając delikatnie nogami.

No i udało się coś znaleźć. -Świetnie mamy już części teraz musimy to jakoś połączyć. - Powiedziałem do mojego towarzysza. -Tylko problem w tym jak to zrobić... musimy poszukać gwoździ lub lin, może wtedy coś uda nam się zrobić. - Dodałem po czym zacząłem szukać. Patrzyłem też na mojego towarzysza, bo możliwe, że on wie co nieco na ten temat i może zaradzić problemom.

Geralt podniósł jedno z piórek i przyjrzał mu się dokładnie. Kiedyś widział takie w encyklopedii. Odwołał Drowzeego i wypuścił Froakie.
-No mały, musisz mi pomóc. Znajdź pokemona, który zgubił to pióro.-pokazał mu znalezisko i ruszył za swym pokemonem.

- Feraligatr co się dzieję? Nie daj się pokonać. Walcz z tym czymś. W ostateczności możesz wykorzystać swoje ostre, jak brzytwa pazury. Wierzę w Ciebie przyjacielu. - powiedział gładząc swojego towarzysza po łuskach. Przebyli razem już długą drogę i nie poddadzą się. Wabik mocniej chwycił się swojego towarzysza, ponieważ nie miał zamiaru wylądować w zimnej wodzie kilka metrów od swojego podopiecznego. Grunt to trzymać się razem i zaufać swojemu pokemonowi. A Wabik ufa starterowi.

Pieniądze! Pieniądze górom. O to właśnie chodziło. Mattowi jednak bardziej zależało na pokemonie. Ale grosza wyrzucał nie będzie. Zawsze się coś takiego przyda. Chłopak zaczął rozglądać się dalej, a jeżeli nie znalazł już nic postanowił skierować się na dalszą wyprawę razem z Geraltem.
-Dalej wypatruj czegoś. - powiedział do swojej Emolgi. Matt cały czas rozglądał się cały czas. Był czujny. Nie wiedział przecież czego może spodziewać się po pokemonie, który był nagrodą dzisiejszego polowania.

Wracam się do chatki. Pytam się dziewczyny czy mogłaby pożyczyć mi jakąś silną linę do zrobienia tratwy. Jeśli się nie zgodzi szukam gdzie indziej, a jeśli mi ją da łącze liną części tratwy i wypuszczam totodila z pokeballa. Każe mu napędzać tratwę.

Wabik
Na moment straciłeś pokemona spod nóg gdyż wciągnął go jakiś stwór. Chwilę później krokodyl wynurzył się, a zaraz za nim dwa Tentacruelle które nie były szczęśliwe, że wpływacie na ich terytorium.

Matt i Geralt
Matt po schowaniu hajsu do plecaka razem z Emolgą ruszyli dalej, ale wyprzedzili ich Geralt i mała żabka którzy kroczyli piórkową ścieżką. Wiedźmin trafił do szczeliny w klifie wychodzącym zaraz to w wodę. Szczelina była wąska, jednak człowiek idąc bokiem spokojne się w niej zmieści.

Dziomek
Ludvisc jako tako nie miał aż tyle siły żeby cię pociągnąć ze sobą, jednak się starał. Płynąc mozolnie w końcu udało wam się dopłynąć do Wabika który bawił się z dwiema kałamarnicami.

Kamol i Emequaza
Kamol szukał i szukał, aż znalazł starą sieć rybacką i trochę zardzewiałych gwoździ. Emequaza pukając do drzwi dziewczyny niestety nie dostał po to po co przyszedł, gdyż pocałował klamkę. Dziewczyna musiała już spać albo gdzieś wyszła. Wróciłeś do Kamola i razem staraliście się zmontować jakąś prowizorkę i udało wam sie. Teraz nic tylko płynąć.

Emequaza wrócił i zaczęliśmy tworzyć tratwę. Miałem nadzieje, że tratwa wytrzyma. No to teraz pozostało nam tylko popłynąć. Schowałem Grovyle i wypuściłem Starly. -Starly teraz złap się liny i pomóż totodilowi nas holować. - Powiedziałem po czym ja sam wiosłowałem swoimi nogami.

Wchodzę na tratwę, chowam skitty i wypuszczam totodila. Każe mu odpychać tratwę. Ja równierz to robie. Dodatkowo rozkazuje mu, by odpędzał się od przeszkadzających pokemonów wodną bronią.

Wiedźmin ostrożnie wcisnął się w szczelinę, a przede nim równie ostrożnie szedł Froakie. Geralt przykazał swej żabie, aby w przypadku zagrożenia natychmiast używała lizania na przeciwniku.

Matt ruszył za Geraltem. Postarał się go dogonić. Co mógłby teraz innego zrobić? Obok niego cały czas miała lecieć Emolga. W razie niebezpieczeństwa miała być gotowa do obrony:
-Wiesz - w razie czego Elektryzujący Dotyk. - uprzedził pokemona. Atak ten zbyt potężny nie był, ale jednak nakładał paraliż, a ten może okazać się na prawdę użyteczny. Tym bardziej, że nie wiedział czego mógł się spodziewać po tym miejscu. Szczelina w klifie była wąska, ale jednak nie na tyle, by Matt się nią nie przecisną. Był dość szczupły. Kroczył więc powolnymi i ostrożnymi krokami za Emolgą.

-Luvdisc użyj wdzięku i płyniemy dalej! -powiedziałem rybce i liczyłem na bezpieczną podróż w kierunku jaskini.

Chłopak przez chwilę czuł strach, gdy stracił pokemona z pola widzenia. Już chciał nurkować, by sprawdzić co się stało, lecz na szczęście jego stróż pojawił się na powierzchni, a wraz z nim dwa zdenerwowane pokemony. Szaman musiał szybko przemyśleć co robić.
-Feraligatr wykonaj kombinacje Lodowego Kła i Hydro Pompy. - powiedział pewnie. Nie raz już wodny pokemon wykorzystywał to połączenie. Musiał on jednocześnie wykonać te dwa ataki. Wabik w tym czasie powoli płynął do jaskini.

Dziomek i Wabik
Niestety Wdzięk Ludvisca nie dał rady gdyż byli to dwaj faceci XD Obaj zabrali się do burdy atakując was. Nim zdążyliście się obejrzeć widzieliście tylko wodę. Po jakimś czasie ocknęliście się na brzegu skąd Sierżant Jenny zabrała was do domu. KONIEC POLOWANIA DLA WAS

Geralt
Przeszedłeś przez szczelinę i razem z Froakim znaleźliście się w czym w rodzaju stoczni w skale. Wszędzie pełno drewnianych belek i rozbitych stateczków oraz kutrów rybackich. na szczycie jednego z masztów zauważyłeś gniazdo.

Matt
Ty nie miałeś tyle szczęścia co poprzednik wchodząc do jaskini zawadziłeś o belkę leżącą na ziemi i zsunąłeś się po stromym stoku do wody. Masz problem bo prąd znosi cię wprost na rozbity statek w którym deski stojące na przeciw ciebie ostre jak brzytwa mogą przebić twoje ciało. Musisz szybko reagować.

Kamol i Emequaza
Obaj panowie na tratwie dotarli do groty nie spotkawszy już Dziomka i Wabika. Niestety zaraz po wpłynięciu do środka wasza tratwa rozbiła się i wylądowaliście w wodzie. Na wasze szczęście chwyciliście kłodę która zatrzymała się na brzegu. Możecie się u rozejrzeć. Jesteście po drugiej stronie stoczni w której przebywają Geralt i Matt

Zabieram totodila do pokeballa i wypuszczam skitty. Rozkazuje jej użyć przewidywania, by czegoś poszukać. Ja też to robie.

Geralt obejrzał się za siebie ale nie widział Matta. Był trochę tym zdziwiony, ale nie przejmował się nim zbytnio. Jego uwagę teraz przykuło gniazdo na jednym z masztów. Postanowił wspiąć się na maszt i sprawdzić czy w gnieździe jest coś ciekawego. Miał nadzieję że będzie tam pokemon, którego poszukiwał, ale jajko pokemona lub jakiś cenny fant też stanowiły ciekawą perspektywę.