Kolejnym miejscem treningowym, które dzisiejszego dnia odwiedziłem, była Dolina Blackthorn. Gdy wypuściłem z balla Zweilousa, przywitałem się z nim, troszkę pogadałem o ataku zwanym Oburzeniem i przeszliśmy do trenowania tego smoczego ataku. Pokemon podczas treningu zbierał w sobie smoczą energię, by po krótkim czasie otoczyć się nią i rzucić się w bój. Podczas treningu niszczył rozstawione atrapy, które dziś wyjątkowo były blaszane. Pokemonowi nie robiło większej różnicy czy atrapy były blaszane czy też tekturowe, wszystko zostało skutecznie zdemolowane, za co stworek otrzymał pochwałę i dwie miski z pokekarmą.



Zweilous
Oburzenie (Outrage) 72

Dzisiejszą podróż po miejscach treningowych rozpocząłem od wizyty w Dolinie Blackthorn. Na miejscu wypuściłem z pokeballa Zweilousa. Pokemon od razu zaczął się kłócić sam z sobą. Nie chciało mi się mu w tym przeszkadzać, więc zabrałem się za przygotowywanie atrap, a głowy pokemona cały czas się sprzeczały. Po pół godziny przerwałem i bezsensowną kłótnię i wskazałem na atrapy. Zweilous wiedział co z nimi zrobić. Otoczył się smoczą energią, aż cały zaświecił na czerwono, po czym rzucił się na atrapy. Gdy po kilku minutach skończył z nimi, opadł z sił a później zasnął. Korzystając z błogiej ciszy postrzątałem strzępy atrap i poszedłem trenować kolejnego pokemona.



Zweilous
Oburzenie (Outrage) 73

- Ruszaj pokeball!
Po chwili z mojej poke kuli wyłonił się przepiękny Aurorus. Sonia wyglądała teraz majestatycznie. Ile razy nie wypuściłbym jej z pokeballa, tyle razy nie mogłem oprzeć się jej pięknu. Było uosobieniem doskonałości. Czułem się dumny mając świadomość, że jestem jej trenerem i tak szybko udało mi się osiągnąć z nią tak wysoki poziom, że ta ewoluowała.
- Soniu... jesteś piękna.
Aurorus delikatnie się zaruminiła przechylając głowę na bok.
- Jesteś już naprawdę potężna.
Przez resztę treningu gadaliśmy o tym co moaj podopieczna do tej pory się nauczyła i jakie są dalsze plany na jej edukacje i czego jeszcze musi się nauczyć.

Aurorus - Grad (1)

Przed udaniem się na polowanie zdecydowałem się jeszcze odwiedzić dolinę Blacktorn aby dalej uczyć moją podopieczną gradu. Zanim jednak zabraliśmy się do praktyki, czekała nas kolejna żmudna godzina wałkowania teorii.
- Aurorus posłuchaj więc co mam ci do powiedzenia.
Czas rozpocząć pierwszy wykład na temat grady. Pierwszym poruszonym tematem był typ lodowy - jego wady i zalety. Grad był atakiem statusowym, więc musiałem przekazać Sonii w czym tkwi potęga tego ataku statusowego i na kogo będzie najskuteczniejszy.
Aurorus - Grad (2)

- Pokaż się Aurorus!
Rzuciłem pokeball z którego po chwili wyłoniła się moja podopieczna. To właśnie od spotkania z nią zdecydowałem się rozpocząć dzisiejszy trening.
- Dzisiaj przeprowadzimy kolejną lekcję teoretyczną Soniu.
Powiedziałem delikatnie uśmiechając się przy tym do mojej podopiecznej. Ta naturalnie odpowiedziała tym samym.
- Atak ten polega na wywołaniu opadu atmosferycznego w postaci gradu. Tobie jako wykonawcy oraz lodowemu pokemonowi nic się nie stało. Jednak poważnie osłabi on rywala. Grad będzie stopniowo zadawał mu obrażenia, co raz to osłabiając rywala. Jest to atak o niezwykle wielkim potencjale bojowym.
Przez resztę treningu opowiadałem Sonii o tej akcji.

Aurorus - Grad (3)

Ostatnim miejscem do jakiego się udałem była dolina Blacktorn.
- Ruszaj Aurorus!
Rzuciłem pokeball z którego po chwili wyłoniła się moja lodowa podopieczna - była gotowa do trenowania.
- Dzisiaj przeanalizujemy wszystko czego dowiedziałaś się na ostatnich lekcjach teoretycznych. Utrwalimy wszystkie wiadomości, po to by jutro zabrać się już za normalne treningi.
Powiedziałem po czym przeszedłem do wykładu. Powiedziałem praktycznie to samo co na ostatnich treningach, lecz w nieco skróconej formie. Sonia wysłuchała wszystkiego z uwagą.
- Dobrze, a więc do jutra Soniu.
Zakończyłem trening.

Aurorus - Grad (4)

- Pokaż się Soniu!
Po chwili z mojego pokeballa wyłoniła się moja lodowa podopieczna. Była gotowa do treningu.
- Dzisiaj bierzemy się już do normalnego działania. Żadnej teorii, tylko praktyka.
Pokemon popatrzył na mnie wyraźnie zaciekawiony.
- Pierwszym etapem będą próby wykonania ciosu. Zobaczymy jakiej metody użyjesz.
Pokemon próbował znaleźć jakąś metodę na wywołanie gradu. Jednak kompletnie nic z tego nie wychodziło. Po kilkunastu próbach zdecydowałem się zakończyć trening.


Aurorus - Grad (5)

Zbliżała się noc, pora nocnych stworzeń... nietoperzy, które przejmują władzę o tej porze. Właśnie takie stworzenie fruwało wokół mnie interesująco przyglądając się nocnym widokom. - I jak Noibat: gotowa na treningi? - zapytałem spokojnie pokemona. Ten spojrzał na mnie swymi złotymi, dużymi oczyma po czym przytulił się w miłym geście zgody. - Więc może zacznijmy... Czas na Gryzienie. Widzisz, musimy nauczyć się trzymać zębami mocno danego przedmiotu, nie puszczać. W Twoich szczękach gromadzi się duża ilość mocy, co to ułatwi. Dlatego też trzymam w dłoni gruby drewniany kolek - używając Gryzienia wszczep się w niego i trzymaj mocno, nie puszczaj za wszelką cenę - dobrze? hm, więź zaczynajmy - powiedziałem przechodząc do ćwiczenia. Nietoperz wystawił swoje piękne ząbki, które chwilę później "utknęły" w wyznaczonym celu. Teraz starałem się szarpiąc kołek sprawić, by Noibat odczepiła się od niego, jednak próby skończyły się fiaskiem - pokemon trzymał mocno i nie puszczał dopóki doputy ja go o to nie poprosiłem. - Jesteś silna - oznajmiłem krotko.

- Noibat, czas by wyjść - rzekłem gdy pokeball uwolnił moją podopieczną. - Mam dla Ciebie kanapkę, tak by poćwiczyć Gryzienie, wiesz? - uśmiechnąłem się do niej i wręczyłem podarek. Ta odpakowała go, siadając tuż obok mnie i poczęła jeść. Dzięki temu poćwiczy swoje zęby - to bardzo pomocne. Ja zaś kontynuowałem mówienie w jej kierunku: - Czas malutka, byś dostała imię... Ei-Shaka, oznaczające noc. W końcu jesteś nietoperzem - nocnym stworzeniem, prawda? - uśmiechnąłem się szczerze do niej.

Na koniec został mi już tylko trening z moją lodową podopieczną.
- Przepraszam za tą małą przerwę, ale ostatnio byłem bardzo zajęty. Teraz bierzemy się jednak do pracy.
Aurorus spojrzała się na mnie niezwykle czułym wzrokiem.
- Musisz zrozumieć na czym polega zjawisko atmosferyczne jakim jest grad.
Moja podopieczna słuchała z uwagą mojego wykładu na temat gradu i tego czym dokładnie on jest. Był to wykład z pojęć czysto geograficznych. Tłumaczyłem w jaki sposób powstaje grad.

Aurorus - Grad (6)

Tym razem na początek przybyłem do doliny.
- Pokaż się Soniu!
Z czerwono-bialej kuli wyskoczyła moja podopieczna jak zwykle entuzjastycznie reagując na mój widok.
- Musisz poczuć otaczającą cię pogodę. Poczuj ten klimat, tylko w ten sposób będziesz mogła na niego oddziałowywać.
To był pierwszy etap naszego treningu. Aurorus rozpoczęła próby poczucia tego o czym mówiłem, ale nie potrafiła się zjednoczyć z otoczeniem. Ciągle była rozkojarzona i po prostu nie mogła się skupic.

Aurorus - Grad (7)

Zbliżał się powoli wieczór, a ciemności za oknem nie wydawały się jeszcze widoczne, gdy na niebie lśniło jeszcze złote słońce. Postanowiłem, że to idealna pora na kolejny trening - właśnie to był powód mojego przybycia w to miejsce, Dolinę Blackthorn.

- Witaj, moja mała - odezwałem się do Ei-Shaki, kontynuując po chwili: - Przyszedł czas na kolejny trening dotyczący Gryzienia - powiedziałem do mojej nietoperzo-podobnej wychowanki, wyjmując kilka rzezy ze swojej torby i układając przed małym pokemon. - Proszę, o to Twoje dzisiejsze zadanie: masz używając Gryzienia, gryźć te przedmioty, ostrząc sobie tym samym żeby, dobrze? Tą są najtwardsze rzeczy jakie znalazłem w domy: metalowa łyżka do mieszania zupy, ołowiowa stara klamka, sztuczna kość i jeszcze kilka przedmiotów - wytłumaczyłem pokemonowi z drobnym uśmiechem na ustach, po czym przypatrywałem się temu jak Ei-Shaka sobie radzi.

Ta zaczęła gryźć Gryzieniem te przedmioty, w wyjątkowy sposób się nad nimi znęcając... Widać było, że nieco podćwiczyła swoją technikę tego ruchu, gdyż po upływie około 8-10 minut twarde przedmioty były powyginane i miały wiele wgnieceń. - Świetna robota, moja malutka, odpocznij sobie - powiedziałem chowając Ei-Shake do PokeBalla, kończąc tym samym dzisiejszy trening.

Aurorus jako jedyna nie zdołała opanować ataku przez ten okres. Nie zdziwiło mnie to jednak. Mało z nią trenowałem, a atak ten był całkiem silny.
- Dobrze, kontynuujemy to co zaczęliśmy. Postaraj się wyczuć otaczającą cię aurę. Skup się na pogodzie Soniu.
To było trudne zadanie. Sonia robiła wszystko co mogła by poczuć pogodę, ale wciąż coś ją blokowało, ograniczało. Nie potrafiła się w pełni z nią zjednoczyć.
- Zamknij oczy i skup się.
Niestety to także nic nie pomagało.

Aurorus - Grad (8)

Kontynuował to co już zacząłem. Moja podopieczna musiała wyczuć energii, która miała pomóc jej wykonać atak. Tylko czując otaczającą jej pogodę była w stanie w pełni ją pojąć i zrozumieć, to była jedyna droga.
- Jeżeli nie staniesz się jednym z pogodą nie będziesz mogła na nią oddziałowywać . To co ci mówię to jedyna droga do pełnego opanowania tej akcji. To jedna właściwa droga do nauki.
Sonia z uwagą słuchała tego co mam jej do powiedzenia. Nie miała żadnego ale i ze wszystkim zgadzała się w stu procentach.
- A więc do dzieła!
I próbowała, wciąż jednak nie potrafiła wykonać tego zadania.

Aurorus – Grad (9)

- Ruszaj pokeball!
Po chwili z kuli wyskoczył mój ziemny pokemon. Wydawał się być lekko przestraszony.
- Hej mały... Pamiętasz mnie? To ja cię złapałem.
Przytuliłem się do pokemona i chwilę z nim pogadałem. Przedstawiłem mu się i pokrótce opowiedziałem mu o sobie oraz o tym czym się zajmuję i czego oczekuję od niego. Pokemonowi bardzo się to spodobało.
- A więc czas zabrać się za trenowanie. Pierwszym atakiem jaki weźmiemy na warsztat będzie niski cios.
Po tych słowach zacząłem opowiadać mojemu nowemu podopiecznemu o tym ataku.

Phanpy - Niski Cios (1)

- Witaj Phanpy.
Przywitałem mojego pokemona po wypuszczeniu go z balla. Słonik radośnie podskoczył na mój widok, ucieszył się.
- Dobrze czas na dalszą naukę niskiego ciosu. Wytłumaczę ci dzisiaj w jaki sposób powinieneś uderzać. To bardzo ważna część teorii tego ataku. Ten atak bardzo różni się od akcji. Biegniesz w inny sposób i trafiasz inaczej. Zaraz dowiesz się jak.
Zacząłem tłumaczyć pokemonowi w czym tkwi cały myk i jak dokładnie powinno się to wszystko wykonywać. Ten słuchał mnie z uwagą.

Phanpy - Niski Cios (2)

Drugim miejscem do jakiego zawitałem była dolina Blacktorn. Tutaj wraz moim phanpy'm pracowałem nad niskim ciosem.
- Dobrze... Po prostu postaraj się rozpędzić i uderzyć z całych sił.
Pokemon zrobił dokładnie to o co go prosiłem, jednak wynik nie zadowolił mnie.
- Nie, nie, nie. To co zrobiłeś to była akcja. Tłumaczyłem ci jak masz biec i uderzać wykonując niski cios. Przypomnij sobie moje słowa i postaraj się do nich zastosować.
Pokemon próbował, ale kompletnie nic z tego nie wychodziło. Mimo starań nie potrafił w odpowiedni sposób wykonać tego ataku.

Phanpy - Niski Cios (3)

Po wizycie w lodowych jaskiniach przybyłem do doliny Blacktorn gdzie trenowałem z moim słonikiem.
- Ruszaj Phanpy!
Rzuciłem pokeball z którego wyskoczył mój słoniowy pokemon.
- Rozpędź się i uderz tak jak ci to mówiłem. No dalej! Dasz radę, tylko w siebie uwierz!
Pokemon próbował wykonać atak najlepiej jak potrafił, ale w uderzeniach ciągle czegoś brakowało. Niby wyglądały one lepiej niż te pierwsze, ale to wciąż nie było to i nie byłem usatysfakcjonowany poczynaniami mojego pokemona.
- Jeszce raz!
Pokemon próbował dalej.

Phanpy - Niski Cios (4)

Słonik bardzo szybko zdołał opanować pierwszy cios. Teraz nadszedł czas aby zabrać się za czwartą akcję do jego wachlarza - był nią walec.
- Dobrze Phanpy, bierzmy się do pracy. Zanim jednak zaczniesz próbować wykonać walec trochę ci opowiem o tym ciosie. Polega on na tym, że musisz zacząć się toczyć, tak szybko, że będziesz w stanie mocno uderzyć w swojego przeciwnika, najmocniej jak się da rozumiesz!
Pokemon posłuchał tego z uwagą i chyba przyjął to do wiadomości. Dopowiedziałem do tego jeszcze wiele rzeczy, starając się jak najlepiej wszystko mu zobrazować. Pokemon słuchał z uwagą.
- Długo myślałem nad twoim imieniem. Chciało by było ono ładne i pasowało do ciebie i po dłuższych przemyśleniach znalazłem takie. Idealnie do ciebie pasuje i brzmi ładnie. Nazwę cię Abel.

Phanpy - Walec (1)

Po treningu z moim lodowym dinozaurem udałem się do doliny Blacktron aby kontynuować pracę nad atakiem słonika.
- Musisz zacząć się obracać w przód. To nie jest zbyt trudne do wykonania prawda?
Delikatnie się uśmiechnąłem.
- To jednak tylko pozory, wkrótce zobaczysz, że nie jest to takie proste.
Abel zaczął próbować się "toczyć", ale prędkość z jaką to robił pozostawiała wiele do zyczenia, ponadto robił to bardzo, ale to bardzo koślawo.
- A widzisz mówiłem!
Pokemon próbował i po pewnym czasie zaczęło wychodzić mu to lepiej, ale wciąż dalekie to było od ideału.

Phanpy - Walec (2)