Po sytym obiadku, wyruszyłem na podróż na fermę Wiatraków. Na miejscu od razu wypuściłem z pokeballa swego Voltorba i zaleciłem mu wykonanie solidnej rozgrzewki. Pok od razu zabrał się za robotę, a ja zacząłem robić przynętę na ataki pokemona. Gdy Voltorb się już rozgrzał, ja założyłem gumową rękawicę, przywiązałem drucik do żarówki i zacząłem wywijać nią jak lassem. Pokemon miał trafić Elektro Kulą w żarówkę lub w drut, aby żarówka się zaświeciła. Pok miał duże problemy z wcelowaniem w żarówkę, ale gdy już trafił, żarówka otrzymała tak dużą ilość energii, że od razu się spaliła. Pogratulowałem tego wyczyny Vltorbowi i ruszyłem z nim w dalszą podróż.

Eteria ostatnio opustoszała, ale mimo to ruszyłem na trening na Fermę Wiatraków. Na miejscu standardowo wypuściłem z pokeballa swego Voltorba i od razu przeszliśmy do rzeczy. Pok wykonał szybką rozgrzewkę składającą się głównie z prędkości i iskry. Gdy był już gotowy, nadeszła pora na szlifowanie ataku Elektro Kulą. Voltorb skupiał przed sobą elektryczną energię, a następnie przetwarzał ją w dużą kulę. Na mój znak Voltorb wysyłał kulę w wskazywanym przeze mnie kierunku. Dziś polowaliśmy na śmigła wiatraków. Na szczęście dla włąściciela fermy, mój pok ani razu nie trafił w cel, ale za to kilka razy był bardzo, ale to bardzo blisko celu. Po treningu pok otrzymał należną mu pochwałę i poszedłem sobie do domu.

Wieczorem przeszedłem się na Ferme Wiatraków. Wypusciłem z pokeballa dużo większa pokemonią wersję czerwono białej kuli. Voltorb przywitał mnie swym chłodnym wyrazem buźki. Wskazałem pokowi ustawione trzy atrapy. Dwie stały nieruchomo, a trzecia bujała się na silnym wietrze. Pokemon wiedział o co chodzi, więc rozpoczął ostrzał. Pierwsze dwie atrapy zmiótł przy pierwszych próbach Elektro Kuli. Trzecia miała szczęście i ominęła kilka razy atak pokemona, ale gdy wreszcie dostała w sam środek, rozleciała się na strzępy i mogliśmy zakończyć dzisiejszy trening na tym miejscu treningowym. Pochwaliłem stwora i powoli wracaliśmy do domu podziwiając bezchmurne niebo.

Nadeszła pora na kolejny trening z swym Voltorbem. Pokemon po wyjściu z pokeballa standardowo oblukał okolicę, aby sprawdzić czy jest w pobliżu ktoś kto chciałby dostać wpiernicz, ale nikogo nie wypatrzył. Wobec tego mogliśmy spokojnie przejść do obowiązków, czyli do trenowania Elektro Kuli. Znalazłem pod jednym z wiatraków całą dużą paczuszkę żarówek. Rzucałem nimi najwyżej jak tylko potrafiłem, a Voltorb próbował je ustrzelić w locie. Jako że żarówki okazały się być jednorazowego użytku, wraz z końcem żarówek nastał koniec naszego dzisiejszego treningu. Pok zdążył ustrzelić kilka z nich, za co za każdym razem nagradzałem go głośnymi brawami.

-No voltorb, trenujemy dalej,bo inaczej inni nas wyprzedzą. Aktualnie chyba jesteś najsilniejszym elektrycznym pokemonem w okolicy, ale i tak nie możemy spoczywać na laurach, musimy stale ostro trenować by kiedyś zawalczyć o Mistrzostwo Ligii.
Nakreśliłem ogólny plan swemu pokowi i zabraliśmy sie za trening, podczas którego Voltorb standardowo próbował, a nawet wytwarzał Elektro Kule. Najpierw strzelał na wiwat w powietrze, póxniej do tarcz strzelniczych a na koniec strzelał do rzucanych przeze mnie frisbee. Pok szybko się zmęczył, co przy takiej intensywności nie było dziwne. Wobec tego zakończyłem trening i wędrowałem dalej po naszej pustej krainie.

Po sytym obiedzie nadeszła pora na szkolenie swego okrągłego pupila. wypuściłem stworka na terenie Fermy Wiatraków i od razu zabraliśmy się za trenowanie ataku zwanego Elektro Kulą. Pok już potrafi kumulować elektryczną energię, wyrzucać ją przed siebie i robi to nawet celnie. Teraz pozostało tylko zwiększenie siły tego ataku i pok będzie mógł go używać podczas walk. Dziś stworek miał strzelać Elektro Kulami w słupki ogrodzenia. Strzelał celnie, ale słupki były bardzo wytrwałe i bez narzekania znosiły ataki mego stworka. Po kilkunastu minutach intensywnego treningu Voltorb zaczął mieć problemy z celnością, więc uznałem ze to przez zmęczenie i zakończyłem dzisiejszy trening na terenie Fermy Wiatraków. Pochwaliłem poka za dobrą robotę, nakarmiłem go no i mogłem pójść dalej.

Voltorb po wypuszczeniu z pokeballa szybko przeszedł do wykonywania rozgrzewki. Zrobił kilka kółek wokół mnie Iskrą, następnie posłał w powietrze kilka gwiazdek z prędkości. Tak rozgrzany był gotowy do trenowania Elektro kuli. Na początek zbierał elektryczną energię, co miał już opanowane. Następnie formował ją w duże kule, to też szło mu perfekcyjnie i na koniec odpalał kule w wskazywanym kierunku. Jego celność była bardzo dobra, ale siła uderzeń jeszcze pozostawiała trochę do życzenia. Po kilku próbach zdemolował trochę siatki, słupki metalowe i bały generator prądu, więc w ostatecznym rozrachunku nie było tak źle.

Wieczorem wybrałem się na miejsce treningowe zwane Fermą Wiatraków. Na miejscu wypuściłem Voltorba i po krótkiej rozgrzewce rozpoczęliśmy trening siłowy ataku Elektro Kula. Pok już strzelał celnie, pozostało tylko zwiększyć moc jego ataków. Raz za razem pok odpalał elektryczny atak i strzelał w wskazane przeze mnie słupki ogrodzenia. Kilka z nich dostało bardzo mocnym atakiem, bo nawet się powyginały. Kilka minut później pok osłabł i musiał wrócić do swego pokeballa, a ja wróciłem do swych codziennych obowiązków.

Na szybko z samego rana wybrałem sie z Voltorbem na Fermę Wiatraków. Dziś w tym miejscu ma się odbyc polowanie, więc musiałem się dobrze rozejrzeć aby się jak najlepiej przygotować do tej przygody. Gdy juz wszystko oblukałem, wypuściłem z małej kuleczki dużo większa kulę. Pok od razu przeszedł do trenowania elektro kuli. Atakował wszystko dookoła, a jako że wszystko było nieruchome, to siła jego ataków była ogromna i demolująca. Jeszcze trochę i pok będzie mógł używać tego ruchu podczas walk. Pochwaliłem swego okrągłego przyjaciela, nakarmiłem go pradem z akumulatora i poszedłem spać.

Stawiam się

Powolnym krokiem wszedłem na tereny Fermy Wiatraków. Wypuściłem Mudkipa z pokeballa żeby było nam raźniej i wraz z pokemonem ruszyłem. Ferma naprawdę zrobiła na mnie ogromne wrażenie, bo przecież rzadko kiedy można znaleźć tyle wiatraków w jednym miejscu.

Przychodzę na miejsce zbiórki.

Geralt przybył na Fermę Wiatraków aby złapać kolejnego stworka do kolekcji.

Stawiło się was tylko trzech (lub czterech nie wiem do końca, bo jak pisałem wiadomości to widziałem, że Geralt napisał posta i możliwe, że to właśnie na polowanie). Może to i niewiele, ale zawsze coś. Wreszcie jednak przejdźmy do samego sedna. Zjawiliście się na Fermie Wiatraków. Był to wielki teren z ogromną ilością wiatraków. Wreszcie jednak udało wam się zauważyć jednego i to bardzo wściekłego osobnika ubranego w ubiór roboczy, który wymachiwał szukając czegoś po kieszeniach.

na odpis 10 minut bez kolejki

Podszedłem do gościa i spytałem czy mogę w czymś pomóc.

Wiedźmin szybko zbadał wzrokiem okolicę i wypatrzył kogoś, kto wyglądał na robotnika, więc podszedł bliżej i zapytał go, czy wie coś o kręcących się w okolicy stworach.

Przybyłem na ferme wiatraków by złapać przeszkadzające pokemony. Gdy tylko zaważyłem wkurzonego kolesia ubranego niczym Eric Rowan na budowie postanowiłem podejść do niego. Jeśli nikt nie spyta się co mu się stało sam to robie.
- Witaj. Co się panu stało?

Nie czekając wraz z mudkipem poszliśmy za nieznajomym, który podszedł do mężczyzny. Chłopak chyba rozpoczął rozmowę więc ja wolałem się nie odzywać i tylko wysłuchać rozmowy.

-Czy coś wiem o przebywających tutaj pokemonów? A pewnie, że wiem. Lata tutaj taka dwójka i kradnie to kanapki, to śrubokręty, a nawet głupie wkręty. Kradną wszystko jak leci. A wy co w ogóle za jedni? Nieupoważnieni nie powinni przekraczać tamtego płota, a wy to już zrobiliście więc lepiej miejcie dobre wytłumaczenie. - rzekł nieco zły.

Przyszliśmy złapać te pokemony przeszkadzające wam w pracy - Powiedziałem do pracownika

Jakoś nie chciało mi się nic mówić, ale słuchałem tego co powiedzą inni. Miałem nadzieję, że to nie wpędzi mnie w tarapaty, a w między czasie wraz z mudkipem szukałem czegoś dziwnego co mogło by mi wskazać gdzie zacząć szukać.

Nie wiem jak reszta, ale ja właśnie chcę pomóc w tej sprawie. Złapię oba stwory i sobie stąd pójdę, a wy będziecie mieli spokój.

I ja też chcę pomóc w rozwiązaniu problemu, a przy okazji wzbogacić się o jednego pokemona-powiedział Geralt próbując szczerze sie uśmiechnąć.

-Hmmm. A więc wy to Ci, którzy mieli przyjść tutaj po tym całym ogłoszeniu no tak. Racja. Dobrze. Wiecie co. Może spróbuje poszukać w miejscu gdzie my czyli elektrycy się przebierają to tam kilkaset metrów tam przy bramie. Tam często coś ginie. Możecie też poszukać w innych miejscach tylko nie kręćcie się przy tych dwóch rozwalonych wiatrakach. Wiecznie je coś tam niszczy, a my musimy naprawiać a to jest dość niebezpieczne. - rzekł i ruszył do wiatraków.

Geralt postanowił rozpocząć poszukiwania od szatni, a jeśli nie znajdzie tam nic ciekawego, podejmie ryzyko i pójdzie pod wiatraki. Jak postanowił tak też i zrobił.