Ostatnio w tym miejscu byłam dość dawno także polując na pokemona, którego wówczas niestety nie udało mi się złapać. Dziś odbywało się tutaj polowanie na dzikiego stworka z ostrymi kłami terroryzującego mieszkańców tego miejsca. Postanowiłam więc udać się w to miejsce, aby spróbować go złapać jednak przed wyjściem narzuciłam na siebie ciepłą kurtkę spodziewając się, że w tym miejscu będzie dość zimno. Po tym wybiegłam z domu i dotarłam na miejsce polowania. Było już tam pbecnych dwóch trenerów z tym samym celem co ja.

Uważnie wysłuchałam słów Somov'a. Ach... To ten, który często oznajmia pewne rzeczy na polowaniach, zasady itp. Czyli dzisiaj do pokonania labirynt, pułapki i inne tego typu rzeczy. Byłam pewna, że będzie ciężko, ale zawsze można spróbować mając nadzieję, że wszystko pójdzie po swojej myśli.
- Chodź Quilava. - Wypuściłam pokemona z jego pokeball'a.
Dla mnie "ogień lub woda" zawsze kojarzyło się z śmiercią w ogniu, albo w wodzie. Dość dziwne skojarzenie. Wybrałam więc wejście bramą ognia licząc, że uda mi się złapać pokemona i przeżyć wizytę w tym labiryncie.

Somov uważnie się wam przyglądał gdy wybieraliście swoje trasy. Na jego twarzy malował się uśmiech gdy przekraczaliście próg labiryntu i za wami pojawiała się niewidzialna bariera, która zabrania wam wycofania się.

Ogień. (Samael, Roxie, Crystal)
Przywitał was ponury wystrój. Szare ściany sa oświetlone przez liczne pochodnie. Przed wami pierwszy wybór drogi. Możecie wybrać trasę na lewo (a na ścianie widnieje znak pięści) oraz na prawo (znak szczęk).

Woda. (Matt, Cedric)
Szare ściany oświetlone pochodniami nie zachęcały do eksploracji. Doszliście do pierwszego rozwidlenia. Na środku leżały kości mężczyzny. Czaszka leżała na trasie po lewo, na prawo natomiast leżały piszczele. Pozostałe rozrzucone zostały na drogę prosto.

Brak kolejki! 20 minut na odpis. Po tym czasie "out" z wielką raną.

Weszłam do labiryntu. Od razu gdy wkroczyłam zamknęła się za mną i za innymi niewidzialna, przezroczysta ściana, za którą był Somov jakoś dziwnie uśmiechnięty. Już po niedługim czasie zobaczyć można było pierwsze rozwidlenie drogi. Droga w prawo i pieści na ścianie i w lewo gdzie na ścianie widniały szczęki. Z ogłoszenia wynikało, że szczęki to tak jakby znak rozpoznawczy stwora dla tego ruszyłam w stronę z szczękami. Liczyłam na to, że już na samym początku nie popełnię błędu i aż tak szybko nie odpadnę.
- Quilava, bądź ostrożny. - Przykazałam pokemonowi i poszłam razem z nim w prawą stronę.