Dokładnie analizował słowa poszukiwacza. Następnie Wabik rozejrzał się po terenie. Szczególnie szukał śladów łap na ziemi. Może tajemniczy rozrabiaka zostawił po sobie jakieś tropy, które pomogą trenerom w zlokalizowaniu szkodnika.
- Postaram się złapać pokemona. Może Pan wie coś jeszcze? Każda informacja jest na wagę złota. - powiedział spokojnie, a następnie zaczął krążyć. Dopiero gdy poszukiwacz przygód skończył mówić Wabik ruszył w poszukiwaniu stworzenia z ogłoszenia

Mężczyzna wysłuchał waszych pytań, chwilę się zastanowił po czym udzielił odpowiedzi.

- Cóż... gdybyśmy wiedzieli gdzie można go dorwać to byśmy was nie werbowali prawda?

Powiedział nieco ironicznie się przy tym uśmiechając.

- Co prawda są jest miejsce, który przypuszczalnie może być jego kryjówką. Na północ stąd znajdują się ruiny zikkuratu. Niewiele wiadomo o tym miejscu, ale wydaje się być ono dobrym miejscem na kryjówkę. Oprócz tego pokemon był widywany na zachód stąd w okolicach wysuszonej studni. Tam też proponowałbym się rozejrzeć. Tak więc.. powodzenia.

Po tych słowach mężczyzna wrócił do namiotu zostawiając was samych sobie.

Dobra... czyli mają choć niewielkie informacje. Gdzie może być lepsza kryjówka dla tego pokemona. Matt pomyślał, wypuścił z pokeballa Vespiquen.
-Cześć. Jesteśmy na polowaniu, chciałbym, abyś od czasu do czasu rozglądała się, szukając go. - powiedział i razem ruszyli na północ.

-Świetnie! Odwiedzimy dzisiaj miejsce o nazw Ruiny Zikkuratu co nie Decard! To musi być ciekawe miejsce i nawet jeśli nie uda nam się dorwać pokemona to będziemy mieć co wspominać! - rzekłem do mojego Swamperta, który towarzyszy mi po drodze, bo chodzenie samemu jest nudne i nie lubię tego robić. Rzekłem jeszcze w stronę faceta:
-Zobaczymy co da się zrobić. Udam się w kierunku Ruin Zikkuratu i tam rozejrzymy się za tym szkodnikiem. Może uda się go dorwać już tam! - i tak jak powiedziałem tak też zrobiłem udając się na północ stąd.

Super ! - powiedziałem ucieszony, że usłyszałem wreszcie jakiś konkret i skierowałem swoje kroki w stronę północy. Ponoć to tam są ruiny Zikkuratu w których może ukrywać się pokemon złodziejaszek. Będzie to wymagało pracy zwiadowczej więc Leafeon przyda się później, a teraz wypuściłem Dustoxa i powiedziałem do niego - Rozglądaj się uważnie i szukaj śladów pokemona. Po opracowaniu tymczasowego planu wycieczki aby zwiedzić budowle starożytnych kultur ruszyliśmy na północ.

-Dziękuje... Pokemonie, nadchodzę. - powiedział zaciskając pięści. Jago miejsce gdzie chciał się rozejrzeć były ruiny na północ od miejsca zbiórki. To miejsce wydawało mu się idealne do schronienia i założenia kryjówki. Tak więc Wabs zabrał wszystkie swoje przedmioty i ruszył przed siebie. Cały czas dokładnie się rozglądał i nasłuchiwał. Ręka trenera spoczywała w kieszeni ka pokeballu z podopiecznym, który tylko czekał by pomóc swojemu trenerowi. Wabika i jego podopiecznych łączyła bardzo silna i wyjątkowa więź.

Ruszyłem za Sinem, bo nie chciałem sam podróżować. A kierunek i tak był ten sam.

Ruiny Zikkuratu:

Zdecydowana większość wycieczki zdecydowała się odwiedzić właśnie to miejsce. Zebraliście się wszyscy w kierunku ruin. Maszerowaliście przez jakieś piętnaście minut. Pogoda była na całe szczęście sprzyjająca. Słońce już zaszło i wiał przyjemny ciepły wiatr. Nagle na waszej drodze stanęła grupa mężczyzn w strojach nomadów.
- Stać! Na Allaha stać!

Studnia:

W tą stronę ruszył tylko jeden z podróżników - Maverixx. Dość szybko dotarł on do studni. Ta cała studnia była niczym innym jak zwykłą dziurą w ziemi zewsząd obsypaną piaskiem. Oprócz tego wokół niej leżały jakieś porozrzucane kamienie. Sterta gruzów - nic więcej.

-Coś się stało? - zapytał lekko niepewnie. Czyli jeszcze wrobią się w jakieś dziwne, religijne bajery. A na co to komu?

Wabik i reszta poszukiwaczy przygód kroczyli spokojnie w stronę tajemniczej ruiny Zikkuratu. Nic się nie działo, a pogoda im sprzyjała. Słońce na szczęście już zaszło, a ich ogrzane twarze chłodził przyjemny wiaterek. Jednak to co piękne szybko się kończy, na ich drodze stanęła grupa dziwnie ubranych mężczyzn, którzy zaczęli krzyczeń i rozkazywali się zatrzymać. Trener postanowił nie wypowiadać się, tylko stać i być obserwatorem, przynajmniej na początku. Takim to nigdy nie wiadomo. Czasem ktoś powie coś złego i na tym się zakończy ich dzisiejsze polowanie, a pokemon z ogłoszenia taki fajny.

-Co się stało szanowni panowie?-spytałem z szacunkiem do wyznawców Allaha. Widać że byli jacyś... inni.
Ciekawe jak zareaguje Sin.

-Nosz ku... chciałem powiedzieć. Jeszcze was Arabusy nam tu potrzeba. Czego chcecie? Jeśli macie jakieś problemu to lepiej uciekajcie zanim wezwę posiłki... posiłki z wieprzowiny. - rzekłem bardzo rozzłoszczony widokiem ludzi wykrzykujących o Allahu. Schowałem jeszcze do pokeballa mojego Decarda, a przygotowałem pokeballa z innym. Jeśli dojdzie do walki to wystawię kogoś kto był przeze mnie wychowany na tych terenach od małego. Znał je dobrze, a potrafił spuścić wpierdziel jak mało, który pokemon widziany przez ten arabski motłoch.

Idąc w stronę Zikkuratu spotkaliśmy z naszą grupą jakichś Arabów którzy kazali nam stać. Postanowiłem poczekać na ich reakcję i reakcję reszty, choć zastanawiałem się czy przypadkiem nie wywiać ich stąd, ale postanowiłem poczekać chwilę i spytałem - Dlaczego mamy stać?! I kim wy właściwie jesteście? Po zapytaniu dziwnych panów byłem gotów zaatakować, jeśli odwalili by jakiś numer lub będą się zachowywać groźnie. Czekałem na odpowiedź lub jakikolwiek ruch który będzie oznaką agresji, ponieważ wtedy trzeba będzie szybko reagować.

Nagle otoczyła was grupa dziesięciu machoke'ów. Mężczyźni wyjęli maczetę.

[b]- Nazywamy się Święte Camerupty i jesteśmy.... poszukiwaczami. Zajmujemy się ściślej mówiąc handlem i potrzebujemy towaru. Pójdziemy na mały układ. Jeden z was pójdzie z nami to reszta będzie mogła sobie spokojnie pójść. Moglibyśmy porwać was wszystkich, ale mamy dobre serca a i więcej was już nie potrzebujemy. Tak więc róbcie głosowanie czy co tam chcecie. Jeden z was idzie z nami, a jak nie to sami sobie kogoś wybierzemy a resztę wyrżniemy.


Mav:

Wskoczył do studni realizując swój plan. To co tam zobaczył było zaskakujące. Znalazł się bowiem w jakichś dziwnych katakumbach. Dno studni było naprawdę szerokie. Nie potrafiłeś jednak określić jak dokładnie. Było tutaj bowiem ciemno.

-Szanowne skurwysyńskie świnie! Jeszcze się przekonamy na kogo przyszedł czas, wy gnijące ochłapy!-orzekłem i rzuciłem się na pieprzonych Arabów.
-Bulbasaur użyj Usypiającego pyłu na Machoke'ach-powiedizałem wypuszczając pokemona z pokeballa. Nie oddamy skóry łatwo.

Taka gadka tylko jeszcze bardziej zaczęła mnie wkurzać. Jakieś Święte Camerupty?! Co to jest jakaś sekta czy co? Nie ma mowy, aby któryś z nas miał z wami pójść. Lame Bitches!! Czas na rozwałkę. Dustox zwiej tych wyrzutków za pomocą Podmuchu Wiatru. Jeśli to się nie sprawdzi unieruchom Machoke Strzałem Siecią. Ja sam wyjąłem mój tytanowy Pasokij i zacząłem bronić się przed świrniętymi Arabami. Nie dam się porwać allachom tylko dlatego, że nie chcą wszystkich wyżynać i myślą, że jak wezmą jednego to będą łaskawi.

-Tyranitar pokaż się i aktywuj swoją zdolność po wyjściu z balla. - rzekłem do mojego pokemona i momentalnie ściągnąłem bluzkę, by zasłonić oczy i usta, a dodatkowo momentalnie skoczyłem na grzbiet Tyranitara.
-Mafisto mu idziemy dalej. Będzie potrzeba to ich po tramp. Nie mamy czasu gadać z debilami, musimy zrobić swoje. - mówić to złapałem się pokemona i ruszyłem dalej w głąb ruin. Tyranitar w Burzy Piaskowej radził sobie dobrze, a w razie czego miał taranować tych, którzy staną mu na drodze. Interesował mnie tylko szkodnik z centrum naukowego.

Wabik rozejrzał się naokoło siebie. Nagle otoczyli ich poszukiwacze i kazali wybierać kogo mają zabrać. Chłopak miał mętlik w głowie, spojrzał na swoich towarzyszy, a następnie na swoje ręce. Przełknął głośno ślinę i odrzekł.
- Ja pójdę z wami. - powiedział niepewnie, ale to jego zdaniem było najlepsze rozwiązanie. On pójdzie z ludźmi z maczetami, a reszta ruszy do ruin, by znaleźć tajemniczego pokemona szkodnika, który przeszkadzał w poszukiwaniu tajemniczego minerału. Zrobił kilka kroków do przodu, oraz wyciągnął dłonie.

Zapowiada się ciekawie. Czyli mają dobre serca, ale jednocześnie chcą ich wyrżnąć?
-Vespiquen... Słodki Zapach - szepnął do towarzyszki. Uspokoją przeciwników! Może być zabawnie.

Wasze pokemony zostały bardzo szybko pokonane przez Machoke'i rywali. Pokemony te były zbyt silne i do tego w przeważającej ilości.

- Teraz to mnie zdenerwowaliście!

Krzyknął przywódca, ale wtedy odezwał się Wabik. Mężczyzna uśmiechnął się.

- Masz honor.... Jesteś wolny.

Dwa Machoke'i złapały go za chabety po czym wyrzuciły za okrąg.

- Poczekaj tam na resztę kompanów. No to głosujcie.

Mav:

Oświetliłeś i wtedy odkryłeś, że znajdujesz się w kryjówce Golbatów. Pokemony rozwścieczyły się nie na żarty i po prostu cię zjadły. KONIEC

-Dobra chłopaki... nie jestem wam potrzebny... Weźcie mnie Arabowie... i przepraszam za moje zachowanie sprzed chwili-powiedziałem i podszedłem do Arabów.

Po słowach przywódcy odetchnął z ulgą. Dobrze, że chłopak nie przywołał swojego podopiecznego. W takich sytuacjach lepiej omijać rozwiązań siłowych, szczególnie, gdy przeciwników jest więcej. Uścisk Machoke'ów był bardzo mocny, a spotkanie z ziemią nie było przyjemne. Chłopak po upadku na ziemię wstał i wypluł piasek z jamy ustnej. Chłopak był ciekawy kogo pozostali trenerzy wybiorą w głosowaniu. Wabik nie tracąc czasu zaczął się rozglądać i szukać śladów, jednak zbytnio nie oddalał się od miejsca, gdzie rzuciły go umięśnione pokemony.