Pisk(Growl) 7.



Po krótkiej przerwie wracamy do arcyepickiego treningu na Polanie razem z Kricketot. Dzisiejsze, cwiczenia nie różnią się od poprzednich. Stoję i słucham warczenia poka. Mimo, iż ten ruch jest niezwykle denerwujący, zacisnąłem zwieracze i słuchałem dźwięków wydawanych przez robaka.

Po zabawie z Absolem na ciemnych moczarach przychodzę tutaj, na leśną polanę. Ostatnio krążyły słuchy iż włóczy się tutaj samopas jakiś pokemon, tak więc uznałem że najwyższy czas z tym skończyć. Nudziło mi się, dlatego akurat znalazłem czas na tą eskapadę, a nuż uda się tutaj coś zyskać. Póki co błąkam się to tu to tam szukając wyżej wymienionego gada, albo znaków jego obecności. Dziki pokemon na pewno pozostawił jakiś ślad, może myśliwym nie jestem ale odkryć to mam szansę. Tak szukając zastanawiałem się co to za stworka tak w ogóle poszukuję, może to jakaś bestia z piekła rodem ? Kto wie, kto wie.

Po zakończeniu wszystkich treningów przespacerowałem się na Leśną Polanę. Podobno w tym miejscu widziano jakiegoś pokemona, który bardzo by się mi przydał. Tak jak zawsze przed polowaniem musiałem sprawdzić stan swych pokeballi i wszystkich akcesoriów, włączając w to wybuchające chipsy. Stan się zgadzał, więc chwilę zastanowiłem się nad pokemonem, który będzie mi dziś towarzyszył podczas tej wyprawy, ale z ostatecznym wyborem się wstrzymałem. Wolę poczekać i zobaczyć jak się rozwinie sytuacja.

Przybywam na polo, lecz tym razem moim celem jest bardziej wzbogacenie się, niż znalezienie poka, ale mimo wszystko... Kolejna przygoda na polanach.

- Totodile! Totodile! Nie pedz tak! - z dala rozchodzil sie glos dziewczyny. Na horyzoncie pojawila sie wesolutka Totodile a zaraz za nia trenerka.
- Tu mnie chcialas zabrac? Polowanie? - Aaronia byla zdziwiona, ale i zaciekawiona.
- No to wezmy udzial! - zatarla dlonie i stanela kolo reszty.
- Hej ludzie! I pokemony! - pomachala radosnie. To jej pierwsza taka przygoda. Musi byc ciekawie...

Jako, że dzisiaj na tych terenach miało zostać zorganizowane polowanie, postanowiłem ubrany w nieco luźniejszy strój, przybyć na nie. Kto może przewidzieć co będzie czychać się pod tekstem ogłoszenia - ciekawe jaki pokemon. No nic, może się uda. Zawsze każdy nowy członek drużyny będzie mile widziany. Tylko zastanawia mnie dlazego ostanimi czasy nawet o takich porach jest ciepła pogoda... To troche dziwne. Ale nic tam. To dobrze. Ech... Przez to wiosenne przesilenie boli mnie ostatnio głowa, jednak atmosfera zaczyna się robić ciekawa i napewno podbuduje mnie na duchu. A tak w ogóle to przybywam.

Matt z uśmiechem przybył na Leśną Polanę. Miało się tu odbyć kolejne polowanie, może tym razem mu się poszczęści. Chłopak przybył na miejsce zbiórki, gdzie znalazło się już kilka innych osób. Rozejrzał się, sprawdził czy ma przy sobie wszystko co jest mu potrzebne. Pokeballa były na swoim miejscu, potrzebne rzeczy także były. Teraz tylko czekać na rozpoczęcie. Matt czuł wiatr, które delikatnie rozwiewał jego włosy. Powoli się ściemniało. Krótko mówiąc, mogło być ciekawie.

Słońce skrywało się już za horyzontem. Wiosna witała was całą okazałością, lecz z czasem natura pokładała się już do snu. Cała grupa zebrała się tuż przy tablicy ogłoszeń na której widniało zgłoszenie na polowanie. Nie mieliście zbytnio wyboru w kierunkach podróży. Możecie wybrać się wychodzoną już przez trenerów i podmokłą lekko drogą prowadzącą na Leśną Polankę lub zacząć poszukiwania w gęstwinie lasu który ją otaczał. Wasz wybór w którą drogę wyruszycie.

Brak kolejki
15 minut na odpis.

Ruszam w las i tam szukam szczęście, poka lub pieniedzy.....w lesie.....taaaak

Więc tak też zaczęło się. No cóż... Mój cel był prsoty - chciałem spróbować złapać dzisiejszego stworka. Chyba każdy będącu uczestnikiem polowania ma to na celu. Komu uda się ta sztuka? Jeszcze nie wiadomo, ale każdy będzie się starał. Postanowiłem, że na sam początek rozpocznę owe poszukiwania od do gęstwin otaczających, czy też okalających las. Bezpiecznie zmierzałem więc na poszukiwania, mając na uwadze każdy swój błąd. Nie chciałem by co się stało, dlatego też zachowałem spokój. No ale wiadomo - każdy trener się ekcytuje.

Wiosna... zaczęło się powoli robić ciepło, lepiej jednak nie bawić się jeszcze w brak kurtek, czy chociaż bluz. Jak widać będzie miał dzisiaj konkurencję. I to nie małą. Ale przecież nie ma zabawy bez odrobiny rywalizacji. Chłopak spojrzał na drogi, którymi mógł się udać i zastanowił się. Gdzie mógłby ukryć się pokemon z ogłoszenia? Matt ruszył wychodzoną przez trenerów dróżką. Była lekko podmokła, szedł więc dość ostrożnie. Odgarnął delikatnie włosy, rozglądając się. Kto wie, gdzie mógł ukryć się pokemon?

Po nie małym spacerze dotarłem w końcu pod tablice ogłoszeń. Tutaj poznałem szczegóły dotyczące zagubionego pokemona. Okazało się iż nie taki diabeł straszny jak go malują, ba to nawet niemowlaka nie przestraszy. No nic to, przecież teraz nie zawrócę do domu. Miałem do wyboru błąkanie się wieczorem po lesie dookoła polanu, lub samą polaną. Nie tracąc dłużej czasu poszedłem wysłużoną ścieżką na polanę, gdzie przynajmniej dłużej będzie widno. A nuż okaże się iż mój wybór był słuszny i poka znajdę. Kto wie jak będzie, na pewno nie ja.

Przyjrzałem się ogłoszeniu i już chciałem poleźć w krzaki, ale szybko się rozmyśliłem. Wolałem pójść wygodną ścieżką, bo muszę oszczędzać siły na walkę z grasującym tu stworkiem. Ruszyłem przed siebie uważając na otoczenie, bo nie zamierzałem wpaść w jakaś pułapkę na samym początku podróży. Nucąc sobie "show must go on" szedłem na spotkanie przygodzie. Dawno nie odniosłem sukcesu na polowaniu, więc kiedy jak nie dziś? Na wszelki wypadek zacisnąłem dłoń na pokeballu z Magmortarem.

Las (RicoChet, Maphisto, Crystal)
Trójka trenerów wybrała wędrówki wśród niezbadanej puszczy otaczającej Leśną Polanę. Jak na razie nie ma tu nic nadzwyczajnego, tylko drzewa i krzaki. Musicie się bacznie rozglądać, gdyż atak może przyjść z każdej strony. Jak na razie zaintrygowały was dziwne kolczaste pnącza leżące na ziemi.

Polana (Samael, Matt, Dziomek)
Drogą znaną już nie którym trenerom przybyła pozostała trójka młodych ludzi. Było już widać polanę, lecz była ona inna niż zawsze. Na okrągło piękna, zielona i słoneczna, dziś jednak mroczna i tajemnicza. Nie wiadomo z jakich powodów spowiła ją biała mgła. Być może to tylko zjawisko pogodowe, a może to grubsza sprawa.

Aaronię zamurowało. Z zaskoczenia dostała strzałką z trucizną i padła. Koniec polowania dla ciebie.

No fakt - zupełnie inaczej. Ten mrok, dziwna nienaturalność. Matt miał pewne obawy, czym jest jednak życie bez ryzyka? Byłoby nudne. Takie skoki adrenaliny są wspaniałe. Chłopak wypuścił z pokeballa swoją Vespiquen.
-Cześć Lady - powiedział z uśmiechem - Użyj Podmuchu Wiatru, spróbuj rozwiać tę mgłę - zakomenderował. Rozejrzał się dokładnie. Był ciekaw jak zachowa się mgła. W ten sposób mógł się też upewnić, czy jest ona tworem pokemona, czy natury.

Znowu mgła. Tydzien temu też sie z nią borykałem i okazało się ze wytwarzał ja jakiś wariat. Gośc powinien jeszcze siedzieć za kratkami, więc myślałem, że to jest prawdziwa mgła. Aby pozbyć się mgły wypuściłem z pokeballa Magmortara i poleciłem mu by wykonał Słoneczny dzień. Ten ruch powinien rozgonić mgłę, a ja będę mógł widzieć więcej. Wolałem nie kroczyć mroczną ścieżką razem z Samem i Mattem, bo taki spacer mógłby się dla mnie źle skończyć.

Ruszyłem zużytą drogą na polanę, a ze mną dwa inne mięsa wojny. Były to dwa osobniki płci męskiej, więc nic ciekawego dla mnie sobą nie mieli do pokazania. To tylko mięsa, więc jako takie będę ich traktować. Mięsa nie mówią więc ich ignoruję. Powinni się cieszyć, że akurat głodny nie jestem. Póki co niezbyt jasna polana ukazała się moim oczom, była nawet owita mgłą. To dość zaskakujące, ale da się to przełknąć. Na razie nie widzę powodów żeby jakoś z tego powodu się martwić, więc dalej idę jak szedłem, spokojnie i pewnym siebie krokiem.

Oglądam otoczenie bardzo dokładnie, ale nie robię nic, by wpaść w te pnącza.
-To co robimy?

Ech... Trza uważać - jest tu dosyć niebezpiecznie. Można dostać w łepetynę. Trzeba mieć się na baczności. Spokojnie stawiam stopę za stopą, bezszelestnie i bezpiecznie. Poszukuje pokemona, a przynajmniej oznak jego bytowania w tym miejscu. Rozglądam się z rozwagą. Niegdy nie wiadomo kiedy może coś ludkowi zaszkodzić, a zaszkodzić może nawet lek. No, ale. Tak też przemierzam kolejne odległości w poszukiwania,ch, rozważnie obserwując otoczenie.

Polana
Mgła była jak najbardziej naturalna, lecz tak gęsta, że nie można było się jej w żaden sposób pozbyć. Czuliście, że stąpacie po grząskim i podmokłym gruncie. Nagle w próbującego wykonać swój ruch Magmortara uderzyła kulka błota, zaklejając mu tym samym całą twarz. Nie wiadomo skąd wyleciała, jednak z końca polanki było słychać mroczne porykiwanie.

Las
Nikt prócz Rico nie stanął na dłużej, aby przyjrzeć się pnączom, które leżały na ziemi. Chłopakowi udało się dostrzec skąd biegną ów pnącza. Zna tą informację tylko on. To czy powiadomi Crystal i Mephisto, którzy się rozglądają, o swoim odkryciu lub pójdzie tam sam zależy od niego.

-Hej! wiem skąd te pnącza się biorą! Jak chcecie to chodźcie, ja idę przodem. - Ostrożnie i powoli idę ku źródłu tych pnączy, szczególnie zwracając uwagę, by nie wleźć w coś nieprzyjemnego.