Dalej Corphish odsuń się i rozpocznij Utwardzanie! Podniesie to trochę twoją obronę. Jeśli w trakcie, jakiś Durant podejdzie i zechce cię zaatakować to obetnij mu szczypcami tą jego metalową bańkę.

Sytuacja zaczęła się robić dramatyczna, gdyż niestety, ale w chwili obecnej niewiele brakowało by Kroko odpadł.
- Posłuchaj, zmieniamy strategię. Teraz najważniejsze, to nie dać się trafić. Unikaj ich jak tylko możesz, a jeśli będą coś próbowały, to atakuj Wodną Bronią.

- Froakie daj z siebie wszystko. Nie pozwól, by te stworzenia Cię pokonały, wykorzystaj swój spryt i zwinność, by wyautowac te pokemony przy pomocy lizania. - chłopak krzyknął do swojego pokemona, a następnie ponownie się rozejrzał. Widocznie mieli tylko jedno wyjście, a mianowicie pokonać te agresywne mrówki, które były silne w grupie. W sercu Szamana zakiełkowała niepewność, bowiem martwił się jak zakończy się ta dziwna sytuacja. Zastanawiał się też, jak wygląda sytuacja u tych, którzy wybrali inną drogę.

Matt cichaczem idzie w stronę szopy... może nie całkiem do niej, ale chciał się chociaż zbliżyć.

Mrowisko:
Po osłabieniu was niedobitki ruszyły z gilotyną i to wszystkie na raz. Na szczęście mało to celne, ale teraz opłakujecie stratę Wabika i jego poka. Wabik odpada
Teraz po ataku mrówek widzicie ścieżkę do wyjścia, która jest nie obstawiona.

Sin siedzi w krzakach, ale psy wyczuły jego trop i sie do niego zbliżają.
Sophia wlazła do szopy, ale wyraźnie nie jest tutaj sama.
Matt podlazł do szopy, ale był niezdecydowany i psy go dostrzegły i biegną do niego, a z nimi policja.

Ruszyłem do ścieżki i poleciłem Voltorbowi by osłaniał mnie prędkością.

Rzucam w stronę Matta kawał mięsa, który mam przy sobie, żeby psy skupiły się na nim. A ja dalej siedzę i się kitram w krzakach.

No dobra. Chłopak wypuścił Klefki z pokeballa.
-Szybko, użyj Straszenia na tych psiakach! - wydał polecenie, a sam zaczął uciekać w kierunku szopy. Zrobił trochę hałas, no ale cóż...

Pojawiła się dla nas nadzieja. Niestety Wabik odpadł z dalszej rozgrywki, ale nic więcej nie mogliśmy zrobić. Teraz musieliśmy sami wyjść z tamtą żywi, żeby ktokolwiek mógł opłakiwać kogokolwiek. Tak więc zacząłem biec do ścieżki, która była nieobstawiona przez wroga. Przy okazji kazałem Kroko asekurować mnie Wodna Bronią, jednak sam też musiał unikać, aby nie zapomniał o swoim bezpieczeństwie.

Dobrze się spisałaś Corphish. Teraz migusiem dajemy do wyjścia zanim namnoży się więcej tych mrówek.

Shi niczym kowboj odwołał pokemona i chuchnął na jeszcze gorący pokeball, który później został doczepiony do jego pasa. Teraz przed jego oczyma, wśród trupich poke-mrówek ukazało się wyjście, z którego logika nakazała skorzystać.
- Nie ma co dłużej naruszać spokoju tych stworzeń, niech żyją tu w naturalnym dla siebie środowisku. - Pomyślał, próbując ukradkiem wymknąć się ów wyjściem, które pozostawało nieobstawione. Nie zwracał uwagi na to, co zrobią inni bowiem wiedział, że czasu nie ma zbyt dużo zanim Duranty znów zaczną przygotowywać kolejne samce do walki. Nie chciał się też narażać, choćby łapiąc jednego z niedobitków, bo kto wie jakby zareagowała "matka" i czy w ogóle ta opcja by się udała. W każdym bądź razie, Shi spróbował uciec wyjściem, nie oglądając się za siebie.

Odrazu po wrjściu do pomieszczenia poczułam, że nie jestem tu sama. W szopiej, jak to w szopie powinny być jakieś narzędzia, nie? Sięgam więc po to, co jako poersze nawinie mi się pod rękę- nie ważne widły, kosa, czy łopata, byleby jakaś broń, której uda się w jakiś sposób zranić przeciwnika.
-Rif, oświetl to miejsce, delikatnie- szepnęłam do pokemona, wydostającego się z bala. Miałam tylko nadzieję, że to tylko moje omamy, a nie rasowy zabójca w tym samym miejscu co ja. Taką sytuację najlżej można opisać słowem; nieciekawa. Ale cóż począć? Jeśli trzeba będzie się bronić przed jakimś nieznanym kolesiem, wyjdę na zewnątrz- policja go złapie i nim zajmię...
Najpierw jednak muszę się upewnić co do prawdziwośc tych przeczuć.

Mrowisko:
Niby ruszyliście ścieżką ale dranie ruszyły w pościg z nożycami, a są szybkie jak diabli. Skończyło się krwawą jatką, którą przeżył jedynie Jazon i Dziomek. Teraz buszują tunelem i natrafili na podziemną rzekę.

Matt, poka załatwiły ci pieski miotaczami płomienia, a ciebie przyszpiliła do gleby oficer Jeny. Nie wynikło z tego nic przyjemnego, no chyba że zadowala cię myśl o lubiącej się znęcać nad facetami dziewczynie z kajdankami i biustem na twoich plecach. Odpadasz i siedzisz w pace

Sin nie pomyślał, to psy policyjne i tym sie ich nie zmyli, zwłaszcza że maja swoich panów za plecami. Zainteresował ich widok mięsa i żwawiej ruszyli w twoją stronę.

Sophie, tym co zobaczyłaś był facet w zakrwawionej koszuli i z nożem w ręku. Nic ciekawego

Wskakuję do rzeki ciekaw tego, gdzie ona prowadzi.

No to kij. Zesrałbym się i obrzucił tym co wyjdzie, ale akurat mi się nie chce. To je przestraszymy.
Wypuszczam Onixa i mówię, by im powiedział:
-Bu!
Na pewno to zwróci uwagę policjantów więc jeśli do mnie podejdą to każę zasłonić się Onixem, i mówię do nich:
-Przysyłają mnie z regionalnego wydziału spraw niepotrzebnych. Jestem wykwalifikowanym negocjatorem. Mam negocjować z tym co jest w szopie.

Postanawiam odpocząć sobie na brzegu rzeki z Kroko. Napiliśmy się wody i ruszyliśmy brzegiem rzeki.

- Rif, daj mu popalić Żarem i chodu!- krzyknęłamm, otwierając drzwi. Jeśli jest dość blisko staram się przywalić mu prowizoryczną bronią i jak najszybciej wyjść z tej szopy. Gdy z pokiem jestem na zewnątrz, wrzeszczę na całe gardło, nie zwalniając;
-MORDERCA! Morderca w SZOPIE!
Mam nadzieję że gliny zajmą się tym gościem a sama popylam w kierunku gdzie jest ich najmniej i wydaje się najmnien niebezpieczny.
Jeśli wszyscy byli na tyle głupi żeby polecieć za chlopakiami, reaguje odpowiednio do sytuacji; jeśli mam szansę bezpiecznie wraz z pokiem uciekam.
Jeśli gościu nas goni każę atakować Rif Żarem. Ewentualnie sama nokautuje go łopatą/ widłami czy co tam ma i spierdzielam z moim ognistym stworkiem ~~

Psy akcją Sina się wystraszyły a pały omal się nie posrały. Wtedy jego gadka i już mieli mówić :a co jest w szopie", kiedy usłyszeli Sophie. Dziewczyny nie uratowali, nóż w brzuchu, ale kryminalista został schwytany. Sophie została odwieziona do szpitala odpada.

Sin wykorzystał zamieszanie i prysnął.

Dziomka porwał silny prąd i sie utopił, odpada.

Jazon sobie odpoczął i znalazł wyjście na powierzchnie gdzie spotyka Sina.

-Siema Jazon. Co tam u Ciebie? Widziałeś gdzieś w okolicy bar? Szkołę z internatem? - tak stałem i się jeszcze rozglądałem.

- Cześć. Nie, nie widziałem. U mnie .... jest świetnie.
Powiedziałem uśmiechając się. Nie wiedziałem co teraz począć. Zależało mi na nowym kompanie do drużyny. Wycofałem Kroko do balla by sobie odpoczął, a samemu zacząłem się rozglądać szukając wskazówek.
- A co u ciebie Sin? W porządku? Chcesz piwko?
Spytałem się pokazując mu jedną puszkę, z drugiej jednocześnie sącząc napój.

Pomijajac kwestie skąd Jazon ma piwo, widzicie drogowskaz. Po prawo pisze "internat", a po lewo "Dzikie Pokemony". Nie przeszkadzajcie sobie :3

Widząc ten drogowskaz zdecydowałem szybkim haustem wypić resztę tego Lecha. Powoli ruszyłem przed siebie, obierając rzecz jasna ścieżkę na "Dzikie Pokemony". W sumie, to wydawało mi sie to dziwnym, że stał taki drogowskaz. Zastanawiałem się, czy nie jest to jakaś podpucha, czy coś. Szedłem powoli, nie śpiesząc się i dokładnie wszystko obserwując i podziwiając piękne widoki, oraz słuchając wiatru.

Wybrałem drogę do internatu.

Sin, stałeś tuż przed internatem. Już czułeś smak tej imprezy a tu cap, Jeny cię zgarnęła i poszedłeś na przesłuchanie jako podejrzany, odpadasz.

Jazon, nasz wybraniec wszedł na polankę na której siedział sobie pokemon i bawił się w śród kwiatków.

Podchodzę do pokemona.
- Ale tutaj pięknie. Lubisz kwiaty? Ja kiedyś miałem własny ogródek, w którym je hodowałem.
Spojrzałem na trawiastego stworka.
- Może chciałbyś do mnie dołączyć? Jestem Jazon.
Spytałem.