Matt pojawił się na łowisku. Miał nadzieję, że dzisiaj ma dobry dzień i wyjdzie z tego wszystkiego coś fajnego. Był bardzo ciekawy co zgotował mu los i nie ukrywał, że chętnie zaopiekowałby się jakąś interesującą rybką. Chłopak podszedł do starszego pana przy bazarku.
-To ja bym chciał wypożyczyć wędkę i od razu poproszę przynęty za 3 złocisze - powiedział, zapłacił 13 zł i poszedł łowić prosto na pomost. Myślał, że to będzie dobre miejsce do łowienia. Wziął wędkę, założył przynętę, zarzucił i czekał...

Starszy pan uśmiechnął się. Wstał ze swojego typowego rybackiego składanego krzesełka i podał Ci wędkę wraz z przynętami za trzy złote. Skasował Cię i rzekł:
-Życzę miłego połowu. - po tych słowach ponownie usiadł na swoim krześle, a następnie przyglądał się tobie. Wybrałeś pomost. Stanąłeś tam i już po chwili przygotowałeś swój wędkarski osprzęt. Następnie z nałożoną już przynętą zarzuciłeś wędkę i teraz stałeś z ciszy i spokoju. Bezruch był wskazany, bo każde drgnięcie mogło wprawić w drganie żyłkę wędki, a tego byś nie chciał. Póki co spokój i cisza.

No więc co wielce robić. Matt usiadł i swoją stabilną dłonią obserwował wodę. To chyba był aktualnie jego główny cel. Był bardzo opanowany i cierpliwy, więc nie musiał szczególnie starać się nad drganiem żyłki. Do towarzystwa chłopak wypuścił swojego Turtwiga i cicho kazał mu obserwować wodę. Cicho... nawet najmniejszy szept może przecież odstraszyć rybę. Matt i Turtwig byli podobni - oboje leniwi, ale przez swoje lenistwo bardzo cierpliwi i opanowani. Tak czy inaczej... Matt dalej siedział wpatrzony w wodę. Próbował poczuć to, co czuje ryba. W sumie nie wiedział jak to jest, ale zawsze można próbować. Ryba-Matt. Coś pięknego.

Usiadłeś na krańcu pomostu twoje. Twoje nogi zwisały ku dołowi. Twoje lenistwo pomagało, bo nie chciało Ci się nawet drgnąć ręką, a przez to nie drgała Ci żyłka. Widocznie mogło to zaprocentować, bo już po chwili ujrzałeś charakterystyczne drganie spławika, który bądź co bądź jest bardzo ważną częścią wędki. Nie mogłeś ujrzeć jednak póki co ryby, ale delikatne ryby spławika udało Ci się zauważyć. Widocznie zaciekawiło to i twojego pokemona, który wbijał wzrok w taflę wody na której cichutko kołysał się spławik.

No dobra, spławik zaczął delikatnie drżeć, co świadczy o tym, że coś się nim zainteresowało. Matt jednak dalej zachowywał spokój. Nie miał zamiaru zacząć skakać z radości i w ten sposób pozbyć się nadziei, że uda mu się coś złowić. Puki nie wyciągnie wodnego stworka z wody, nie miał zamiaru mówić, że udało mu się coś złowić. Tak czy inaczej... Matt czekał na dalszy rozwój sytuacji - miał nadzieję, że ryba połknie haczyk i spławik się zanurzy. Wtedy Matt zaczyna ciągnąć rybkę w swoją stronę. Jeżeli jednak rybka haczyka nie chwyci to chłopak czeka dalej i dalej zachowuje spokój.

Haczyk zanurzył się na chwilę... ale momentalnie wrócił na powierzchnię! Przegapiłeś moment albo źle założyłeś wędkę. W każdym bądź razie zauważyłeś zarys poke ryby, która momentalnie odpłynęła w szuwary i chyba tam się schowała. Tak to musiała być ona! Schowała się w gęstych szuwarach, ale teraz jest jeden problem stąd jej nie dosięgniesz w tym całym sitowiu. Musisz wykombinować co teraz. Jest przecież jedna opcja, a chyba nie odpuścisz rybie, która wpierdzieliła Ci już jedną przynętę.

No kurcze! Ale mówi się trudno. Zdarzają się takie rzeczy. Ale skoro Matt stracił już na tę rybę złocisza, to nie pozwoli jej teraz tak po prostu odpłynąć. Chłopak ruszył próbować swoich sił w szuwarach. Wcześniej jednak kupił jeszcze zanętę. Kolejne 5 złociszy, ale dla takiej rybki wszystko. Swojemu Turtwigowi kazał natomiast obserwować szuwary i patrzeć, czy nie odpływa stamtąd czasami ryba. Krótko mówiąc - miał stać na straży. Gdy chłopak pojawił się przy roślinach, rzucił do wody obok chaszczy zanętę i po chwili założył przynętę i wrócił do wędkowania. Ta ryba będzie jego... Matta nie obchodziło już nic więcej. Skoro ją znalazł - teraz nie odpuści. Ale mimo wszystko - dalej był opanowany i spokojny.

Jako drugi stawiłem się na łowisku. Podszedłem do stoiska i popatrzyłem na cennik. Chwilę zastanowiłem się, po czym dodałem:
- Chciałbym wypożyczyć wędkę. Ponadto poproszę zanętę i 3 poke ryby.
Trochę mnie to kosztowało, ale wolałem być pewny, że uda mi się szczęśliwe zakończyć moje zadanie. W końcu powodzenie misji musiało trochę kosztować, a kto wie może uda mi się dorwać jakiegoś rzadkiego i bardzo silnego pokemona. Warto było spróbować. Po odebraniu mojego zakupu postanowiłem udać się na zarośnięte szuwary. Po obraniu dobrego miejsca zaczepiłem rybkę na haczyk i zarzuciłem spławik.

Przybyłem nad teren łowiska z dobrymi myśli w głowie, że uda mi się coś złapać. Było duże, więc napewno starczyło miejsca dla każdego z potencjalnych rybaków. Ostatnimi razy, gdy łowiłem ryby panowała pora wakacyjna, lato. A tutaj zima. Minęło sporo czasu od ostatniego połowu, jednak raczej nie zapomniałem jak zarzuca się wedkę... W tej samej chwili dojrzałem straganik rybacki do, którego podszedłem z zainteresowaniem. Poprosiłem sprzedawcę o wyporzyczenie wędki i kupno 5 przynęt. Gdy odbiorę zamówienie kieruję się nad brzeg, na płyciznę, zarzucam wędkę i czekam na łód szczęścia.

Matt:
Zanęta kosztowała 5zł tak jak i mówisz i już po chwili mogłeś spokojnie rozrzucić ją wokół miejsca twojego połowu i to był bardzo dobry pomysł! Zarzucił wędkę z kolejną przynętą i już po chwili stałeś w szuwarach wyczekując tego co teraz się stanie. Turtwig również wpatrzony był w taflę wody i już po chwili udało Ci się zauważyć bąbelki, które wydostawały się spod wody w okolicy, w której rozrzuciłeś zanętę. Było to już całkiem niedaleko twojego miejsca w której zarzuciłeś haczyk z przynętą.

Cedric:
Twoje zakupy z kolei kosztowały 18 zł. Już teraz w sumie wychodzi na tyle ile kosztowało Matta. Nie rozrzuciłeś jednak zanęty, ale już po chwili założyłeś przynętę na haczyk i również skupiłeś się na połowie w szuwarach. Niedaleko widziałeś postać Matta, który w ciszy i spokoju łowił zdobycz dla siebie. Zarzucony spławik póki co nie dawał żadnych znaków, że w pobliżu znajduje się ryba, ale wędkarstwo to ciężki żywot w którym trzeba być niezwykle cierpliwym.

Raven:
Kolejnym, który dołączył do zabawy był Raven. Jego zakupy kosztowały 15 zł, ale taka ilość przynęt sprawia, że Raven nie będzie musiał potem biegać, by w razie czego je dokupywać. Zarzuciłeś wędkę z przynętą na płytkim brzegu i mogłeś obserwować co takiego będzie się działo. Póki co spławik nie drgał, ale widziałeś, że niedaleko Ciebie rzuca się co jakiś czas ryba. Głośne pluski i jej postać w powietrzu sprawiała wrażenia naprawdę niezwykłego okazu.

Zarzuciłem wędkę i czekałem, że może coś się wydarzy - niestety moje próby nie przynosiły żadnego rezultatu i spławik nawet nie drgał. Zdecydowałem się jednak póki co jeszcze chwilę czekać. Nie chciałem marnować zanęty i nie mogłem też co chwila zmieniać mojego miejsca pobytu. Postanowiłem, że jeszcze trochę sobie tutaj postoję licząc, ze może zdarzy się jakiś cud i mój spławik jednak drgnie. Wytężałem wzrok wpatrując się w tafle brudnej wody. Byłem w pełni skupiony i zmotywowany, by pochwycić stworka, który czai się pod powierzchnią wody.

No więc Matt dalej czekał. Był ostrożny i przygotowany do pociągnięcia ryby w swoją stronę. Skupił się na wodzie. Teraz był tylko on, wędka i ryba. Jak widać - jego Turtwig również był przygotowany. Chłopaka bardzo to cieszyło. W końcu ten mały stworek znalazł coś, co chyba go zainteresowało. Jedyną przeszkodą Matta w tym momencie było to, że wokół zaczęło zbierać się coraz więcej trenerów, więc spokój, który miał dotychczas Matt zostanie lekko zakłócony. Ale chłopak nie przejmował się. Ryba. Teraz musi skupić się na tym wodnym stworku, który już wkrótce będzie jego!

Matt:
Cierpliwość skutkuje i pierwszym przykładem jest to, że wreszcie twój spławik poszedł w dół. Turtwig momentalnie Cię zaalarmował o tym na wypadek jakbyś wcześniej przysnął czy coś. Twój spławik jest teraz pod wodą całkowicie zanurzony i widocznie coś walczy, żeby się z tego uwolnić.

Cedric:
Rozrzucona zanęta sprawiła, że nie tylko coś zaczęło interesować się nią, ale i twoim haczykiem, który póki co zaczął delikatnie drgać. Póki co są to tylko delikatne drgania, a spławik jeszcze nawet nie poszedł w dół. Ewidentnie coś bawiło się nim, albo rozpoczynało podżeranie kupionej wcześniej przynęty.

Raven:
???

Castiel:
Castiel póki co króluje w zakupach i dzięki temu człowiek obsługujący go wzbogacił się aż o 23zł. Uśmiechnął się tylko, wręczył sprzęt, od kluczył łódkę przywiązaną na kłódkę i już po chwili mogłeś na spokojnie wypłynąć. Wypłynąłeś więc na głębsze przestworza akwenu i tam przestałeś wiosłować. Stanąłeś w bezruchu i co teraz?

Tak jest! Matt zaczął ciągnąć rybę w swoją stronę. Był już bardzo blisko swojego celu, nie mógł teraz odpuścić. Siły w bicku trochę miał, więc tragedii nie było. Walka to walka. Matt vs. Ryba. Oczywiście zwycięzcą zostaje Matt - innej opcji chłopak nie przewidywał. Mimo to ciągnął dość spokojnie, nie chciał zbytnie spłoszyć ryby.
-Turtwig, w razie gdyby była agresywna, wiesz co robić - powiedział do swojego pokemona, a sam dalej ciągnął rybę. Musiał ją wyciągnąć na powierzchnię, musiał. Chciał, żeby Turtwig był przygotowany. Ani on, ani jego pokemon nie wiedzieli co czyha na nich na końcu żyłki, więc ciekawość tylko pobudzała chęć zwycięstwa i pragnienie dania z siebie wszystkiego.

W ciszy obserwowałem drgania moje spławika. Zdecydowałem się jednak póki co nie reagować, jeden zły ruch i mógłbym stracić tego pokemona. Postanowiłem więc spokojnie czekać. Starałem się jak najmniej oddychać, nie wydawać żadnego hałasu, czekałem aż tylko spławik pójdzie w dół. Nie mogłem ryzykować stracenia tego pokemona. W spokoju patrzyłem się w tafle wody i obserwowałem poczynania mojego spławika. Gdy tylko ten zostanie pociągnięty w dół i to dość widocznie zaczynam powoli nawijać żyłkę, ale tak by ten pokemon niczego się nie zorientował.

Hm... niezwykły okaz, tam niedaleko. To niewątpliwe przykuło moją uwagę. O tak. Nie mogłem zbytnio zmieniać swojego planu. Mogłem tylko trzymać wędkę i czekać. Może los w swojej szczodrości sprawi, że ta rybia postać zainteresuje się moją przynętą. Teraz wyostrzam wzrok, by móc się przyjrzeć temu co figluje wolnie tuż nieopodal.
Nie mam zamiaru odpuścić. Wszak jestem tu właśnie, by zdobyć taką właśnie rybę - niesamowitą, okazałą i piękną - na swój niepowtarzalny rybi sposób.

Matt:
Tak jest Matt. Udało Ci się wyciągnąć rybę! I na dodatek była ona bardzo agresywna. Od razu rzuciła się na Turtwiga z Wodną Bronią. To był niezwykle agresywny okaz!

Cedric:
Udało się, a może i nie... odgłosy walki dochodzące gdzieś z niedaleka spowodowały, że widziałeś jak ryba, która interesowała się tobą przestraszona tuż pod powierzchnią tafli uciekła do innego miejsca połowu w okolice starego przewróconego konara.

Raven:
Obserwował rybę, która tam skakała, ale ona oddaliła się w okolice pomostu zamiast zainteresować się łowiącym Ravenem.

Castiel:
Rozsypałes zanętę i niewiele musiałeś czekać bowiem... w dno łódki coś zaczęło się dobijać i to tak dość mocno dobijać!

-Dawaj Turtwig! Użyj Ostrego Liścia, a następnie dołóż Absorbcją! Wygramy to, jasne! Ta ryba będzie nasza! - wydał pokemonowi polecenie. Sam chwycił pokedex i zeskanował ów okaz. Był bardzo ciekaw co ta za rybka, która mu się trafiła. Zawsze marzył o wodnym pokemonie, a teraz okazało się, że ma szansę na pokemona i to jeszcze tak niezwykłego - wydawał się być na prawdę silny i mieć zacięcie do walki. Tego potrzebował Matt. Teraz musi się udać. Skoro już wyciągnął tego morskiego potwora na brzeg... nie ma mowy, żeby odpuścił. O nie! Ten pokemon zadarł z nim, teraz dostanie nauczkę - z Mattem się nie zadziera!

Nadszedł czas, że i Jazon zjawił się na łowisku. Dzień był chłodny, więc chodził opatulony w swój koc. Pierwszą rzeczą, jaka rzuciła mu się w oczy był sporej wielkości stragan wypełniony po brzegi asortymentem rybackim. Jazon obejrzał wszystko, co mógłby zakupić i zaczął szperać po kieszeniach by wyciągnąć z niej jakieś drobiazgi.
- Poproszę wędkę na wypożyczenie, zanętę, Błystkę spinningową i hm... pięć przynęt. Dorzuć pan do tego jeszcze łódkę.
Trener zaszalał z wydatkami, ale w końcu kiedyś trzeba coś zrobić z oszczędnościami. Jazon wyłożył 28 złoty na blat, odebrał sprzęt i wszedł do wskazanej łódki. Powoli odpłynął do brzegu na odległość niespełna stu metrów i zarzucił przynętę.

- Cholera...
Szepnąłem cicho pod nosem. Teraz to ja już tutaj nic nie złapię. Zwinąłem wędkę i ruszyłem w inne miejsce, aby tam kontynuować moje próby złapania ryby. Udałem się więc w okolice starego przewróconego konara. Wgramoliłem się na niego po czym otworzyłem pojemnik z zanętą i rozsypałem jej trochę po wodzie. Następnie poprawiłem moją rybkę, której w końcu nic mi nie porwało i rzuciłem spławik do wody, tam gdzie chwilę wcześniej rozrzuciłem moją zanętę. Może tym razem będę miał więcej szczęścia.

Shi był zaspany. Jeszcze ocierał oczy, gdy pojawił się w pobliżu Łowiska.
- To tutaj... Oho! Jestem spóźniony. - Mężczyzna od razu skierował się do wypożyczalni, oglądając ceny wypisane na tabliczkach.
- Wiadomo, że najlepiej mieć swoją własną wędkę, ale żebym miał to robić częściej niż okazjonalnie, to pewnie nie. Wypożyczę wędkę i przynętę. Na dobry początek. W końcu łowienie to chyba nic trudnego, nabijasz na haczyk i łowisz. - Shi udał się do sprzedawcy i wybrał sobie jako taką, ładnie wyglądającą wędkę, wziął też jedną przynętę na poke-rybę.
- Proszę, oto 11 monet. Tylko wypożyczam, dziękuję. - Następnie białowłosy szybkim krokiem po lądzie pokierował się do dostępnego w wodnych zaroślach konaru. Skakał zręcznie po gałęziach, licząc, że w końcu dostanie się do konaru, a ten utrzyma jego ciężar i będzie pełnił formę swego rodzaju łódki.
- Oby się udało! - Pomyślał.

Płacę 11 zł za poke-przynętę i wypożyczenie wędkę.