Pokemon Geralta trafił rogiem jednego z pokemonów i wyrzucił go tym atakiem aż do jeziorka. Pokeżyrafa złapała jednego w zamęt i już miała nim rzucić pod nogi trenera, ale dwa inne stworki wskoczyły na jej plecy, przez co pokemon stracił kontrolę nad schwytanym w zamęt intruzem. Pokemony widząc że robi się niebezpiecznie, szybko ewakuowały się do jeziora zostawiając po sobie duży bałagan. Tak się wystraszyły, że nawet nie zwróciły uwagi na jedzenie oferowane przez Malinkę.
-Ale bałagan, kto to teraz posprząta, sam będę się z tym męczył do późnej nocy. Pomożecie? -Dziomek odzyskał przytomność i zwrócił się do was z prośbą o pomoc.

Popatrzyłem na Dziomka i podrapałem się po głowie. Cholera, pokemony mi uciekają a on mi każe sprzątać.
- Tak, tak, tak tylko skoczę sobie na chwilę do krzaczka wypuścić szczupaczka.
Po tej rymowance wszedłem w krzaki, Corel poszedł za mną. Oddaliłem się od tego miejsca tak by nikt nie widział.
- Dobrze Corel, zbliżyłeś się trochę do tego pokemona to wiesz jak pachnie. Użyj tropienia po zapachu i postaraj się odnaleźć ich siedlisko.
Zdecydowałem się pochwycić tego pokemona na własną rękę, bez niczyjej pomocy. Miałem nadzieję, że dość szybko odnajdę poke-żaby. Byłem zmotywowany aby je pochwycić.

Geralt był niezbyt zadowolony z przebiegu wydarzeń. Nie miał już nic do zrobienia, więc rzekł niezbyt ochoczo-Pomogę.

-Ja mam czas, mogę ci pomóc... Powiedziałam. -A co będzie z tymi pokemonami?

Geralt, Malinka
-Będę musiał nauczyć się żyć z nimi w sąsiedztwie. Już nie będę wystawiał jedzenia na polanę, to może nie będą przychodziły na moja działkę. Dziękuję że zostaliście, czeka nas dużo pracy. -Dziomek odpowiedział Malince i zabraliście się za sprzątanie. Zebraliście wszystkie śmieci, a gdy już skończyliście sprzątanie, Dziomek zdjął stołu obrus i waszym oczom ukazała się mała żabka śpiaca pod stołem, przytulona do pustej już beczułki piwa.

Cedric
Corel natychmiast wyczuł trop. Nie buło to trudne, bo żaby was otoczyły i zanim zdążyłeś cokolwiek powiedzieć, rzuciły się na was, mocno was obijając. Ty przy upadku straciłeś przytomność i to był dla Ciebie koniec polowania.

pokeball leci!

Geralt zdziwił się widząc żabę pod stołem, bardzo się zdziwił. Żaba spała, więc stanowiła łatwy łup, ale najpierw musiał się upewnić czy żaba tylko śpi, czy może zdechła. Podszedł do niej i szturchnął ją nogą.

Malinka sięgnęła do kieszeni w której zazwyczaj trzymała pokeballe i nic tam nie znalazła(nie masz pokeballa w wizytówce), a Geralt w tym czasie podszedł do pokemona i nogą nieco go poruszył. Ten tylko machnął łapką i spał dalej.

Noo japierdziele...

-No ja mam kieszenie puste... To se posprzątam.

Geralt kucnął przy żabie, wyjął z sakiewki pokeballa i dotknął nim żabę, by ją zabrać ze sobą.

Geralt złapał żabkę, a Malinka nieco zirytowana sprzątała dalej. Gdyby miała dodaną do profilu wizytówkę, mogłaby szybko sprawdzić, że ma w niej jednego greatballa, a tak straciła swą szansę.

Koniec polowania.

Geralt-pokemon-pokeball+3zł
Malinka-10zł
Cedric-8zł+1PF

Geralt przybył do Źródeł Termalnych. Zatrzymał się na brzegu jeziora, w którym opory siarki wydobywały się w postaci gorących bąbli powietrza. Usiadł wygodnie na trawie, sięgnął do sakiewki, wyjął biało-czerwona kulkę i wypuścił z niej niebieska żabę.
-Witaj Froakie, miło cię widzieć. Zapewne zastanawiasz się jak się znalazłeś. Kiedyś ci to wyjaśnię, ale teraz musimy zacząć trenować. Na początek będzie lizanie, co nie powinno ci zbytnio sprawiać trudności, bo przecież jesteś żabą i język masz na pewno masz na tyle długi język że sięgniesz przeciwnika.
Froakie patrzył na Geralt nieco zdziwiony, ale wysłuchał go do końca.

Froakie
Lizanie
trening 1

Wśród obłoków pary wystrzelonej przez gejzer, Geralt przedzierał się ostrożnie, by nie wpaść do gorącego źródła, w którym w chwilę mógłby zmienić się w obgotowane kości. Znalazł wreszcie w miarę chłodne jeziorko i wypuścił tuż przy jego brzegu Froakie.
-Cześć żabko, nadeszła pora na następny trening Lizania, ale zanim zaczniemy, mam dla ciebie małą niespodziankę. Od dziś będziesz się nazywał Zoltan.
Froakie z obojętnością wzruszył ramionami.
Wiedźmin wskazał Zoltanowi małą jabłonkę, na której rosły czerwone jabłuszka i pokazał mu, że ma atakować językiem owoce. Froakie zmrużył lekko oczy i wysunął swój długi język, ale nie dosięgnął celu. Próbował jeszcze kilka razy, aż Geralt machnął ręką na znak, że na dziś wystarczy i obaj odeszli z terenu Źródeł Termalnych.

Froakie
Lizanie
trening 2

Pośród ciemnej mgły unoszącej się nad Źródłami Termalnymi, Geralt wraz z Zoltanem przykucnął przy brzegu jednego z jeziorek. Wiedźmin wskazał pokemonowi drzewo, które rosło tuż obok nich, a pokemon szybko wysunął język uderzając nim w pień wskazanego drzewa. Geralt wskazał pokemonowi drzewo, które stało nieco dalej, a pokemon ponownie wysunął język w jego kierunku. Tym razem nie sięgnął drzewa. Spróbował jeszcze dwa razy i dopiero przy czwartej próbie wysunął język na tyle daleko by sięgnąć drzewa.