To wszystko jest super wspaniałe, ale coś tu nie gra... Moim aparatem pstrykam parę zdjęć i robię strategiczny odwrót. Sprzedam zdjątka komu innemu, ale teraz muszę się stąd wydostać. Mam nadzieję, że te stworzenia nie ruszą na mnie. Ruszam po swoich śladach i wracam na statek. już.

Chłopak spojrzał na pokemony. Zrobił im jeszcze kilka zdjęć, a następnie odłożył aparat. Obserwował ich zachowanie. Zauważył, że te nie chciały jego karmy. Wzruszył ramionami i zostawił ją, możliwe, że jeszcze zachcą spróbować. Sam uśmiechnął się na widok pysznie wyglądających owoców. Wyciągnął dłoń i posmakował jednego. Cieszył się naturalnym smakiem niezmąconym chemikaliami i spalinami.
- Witajcie, jestem Alexander, ale wszyscy mówią na mnie Wabik... Miło mi was poznać, rozumiecie nasz język? - zapytał z uśmiechem, a następnie wyciągnął notes i długopis, w sumie niepotrzebnie go chował.
- Nie mam złych zamiarów, chcę was lepiej poznać. Musze przyznać, że wam zazdroszczę. Tego spokoju i natury. Tutaj przyroda toczy się własnymi prawami, a wy korzystacie z jej dobrodziejstw. Wiecie ile ja się muszę namęczyć aby znaleźć miejsce, które jest czyste i nie zhańbione. - prowadził monolog. Miał nadzieję, że pokemony go zrozumieją.
- Czy możecie pokazać co potraficie, albo czy któreś z was byłoby chętne udzielić mi wywiadu. Byłbym zaszczycony. - powiedział z ciepłym uśmiechem, a następnie znowu poczęstował się owocami.

Walka trwała, a pokemon wąż nie poddawał się ani na chwilę, kiedy nagle zasnął. Ni stąd ni zowąd znalazł się przed nami piękny i majestatyczny pokemon. Odezwał się do nas i powiedział, że zbliża się zmierzch. Dzięki niemu zawdzięczamy życie. Podziękowałem bardzo ładnie po czym cyknąłem fotkę i odpowiedziałem twierdząco na pytanie czy chcemy dołączyć do reszty. Odwołałem mojego Garchompa i zanim tajemniczy ptak podrzuci nas do reszty napisałem o nim notatkę.
"Pokemon połączenie węża i orła. Długi ogon zakończony czymś na wzór grzechotki z kamieniem szlachetnym w centrum. głów podłużny, wyżej szeroko rozpostarte skrzydła. Głowa orła z grzywą lwa i złotym diademem. Skrzydła jakby zbudowane z przestrzeni kosmicznej pełne gwiazd. Na barkach niebieskie kształty. Cały pokemon w barwach fioletu, brązu i błękitu. jak wcześniej podkreśliłem, zbudowany z czegoś przypominającego kosmiczną mgłę oraz kamienie"
Po sporządzeniu notatki czekałem, aż bardzo miły i pomocny ptak przeniesie nas do reszty naukowców.

Roxie rrobiłą zdjęcie po zdjęciu po każdym zrobionym zdjęciu zapisywało coś w notatniku:Stworzenie numer 2. Wyglądem przypomina konika. Zakładam, iż jest to pokemon przystosowany do życia w wodzie, gdyż można zaobserwować u niego coś na wzór płetw. Płetwy te są na jego grzbiecie ogonie oraz nogach. Stworzenie ma ubarwianie niebiesko-białe. Stworzenie numer 3. Jest to prawdopodobnie pokemon robak.Ma skrzydełka i przypomina trochę świerszcza. Chodzi na dwóch łapkach.Stworzenie numer 4 jest to małe lwiątko, które na czole ma jakiś kryształek. Ubarwnie pokemon to kolory brązu, a kryształek z czoła jest różowy. Stworzenie numer 5. Przypomina pso-lwa. Jego ogon zakończony jest okiem. Ma ono skrzydła. Wygląda jakby pochodziło z Egiptu. Pomiędzy oczami ma kolejne oko. Stworzenie numer 6 To zielona koza. Z informacji udzielonych przez profesora jest ono bardzo towarzyskie.
Dziewczyna miała zdjęcia, więc dokładniejsze informację dopisze w wolnej chwili. Roxie cieszyła się, ze stworzenie bardzo chętnie pozowały do jej zdjęć. Była bardzo zajęta tym co robi, a aby nie wystraszyć stworzeń, którym aktualnie robiła zdjęci nadal się nie odzywała. Cały czas szukała jeszcz nie nie sfotografowanych przez nią pokemonów i robiła im zdjęcia.

Shi się po prostu ucieszył, że zamiast jednego, który już był na wyciągnięcie ręki, pokemona, spotkał kolejnego, który według niego był o wiele ciekawszy, bo wyglądał iście majestatycznie. Mało tego, mówił ludzkim głosem, co Shi podszedłszy bliżej, wraz ze swoim stróżem - Avalugg'iem, uwzględnił i podjął rozmowę:
- Witaj. Nazywam się Shi, a mój towarzysz to Avalugg. Rozumiem zachowanie tego stalowego węża, w innych regionach pokemony też bywają rozwścieczone. Jesteśmy tu z ekspedycją, a ty zaś jesteś naprawdę piękny, pewnie też jesteś pokemonem. Nie miej mi za złe, ale zbieramy informacje o pokemonach, już trochę mamy w naszych notatnikach, aczkolwiek brakuje wielu szczegółów. Mógłbyś opowiedzieć nieco o sobie, twe imię? A potem zdradzić mi poprzednie ewolucje oraz ich imiona, tego tu leżącego węża. - Trener wskazał śpiącego pokemona, słowami próbując wyłudzić istotne informacje. W międzyczasie zdążył cyknąć kilka naprawdę efektownych ujęć, po czym zaczął notować w notatniku:
- ...Pokemon majestatyczny ptak. Ma skrzydła niczym poświata duszy zabarwionej na mroczny fiolet, ciało podłużne, okryte wieloma zdobieniami w kolorze błękitnym, złotym. Jego, można by rzec, materialna część ciała pierwotnie jest w kolorze ziemi. Gdzieniegdzie widać dziwny symbol przypominający bardzo prosty, zawinięty labirynt. Ogon zakończony czystym złotem w postaci korony z klejnotami. Twarz złota, z głęboko szafirowym pióropuszem, oczy błękitne. Skrzydła lśnią niczym gwiazdy. Warto dodać, że jednym skinieniem, siłą woli, rozprawił się z naprawdę groźnym pokemonem i co ważniejsze mówi po ludzku... - Zanotował informacje o nowo napotkanym stworze, przypuszczał, że legendarnym. Po czym podszedł do śpiącego stalowego węża i zwrócił uwagę na szczegół - rozwalony klif, który ten rozwalił stalowym ogonem, czego widoczny był ślad. Zanotował:
- ...Stalowy wąż. Używa Stalowego Ogona... - Wnet machnął ręką, by ta odpoczęła i porobił jeszcze zdjęć, po czym teraz mógł w cierpliwości wraz z Avaluggiem czekać na odpowiedź.