Mija dwudziesta doba od ostatniej rozmowy  podróżnikiem Jamesem Sandersem. Współpracownicy obawiają się najgorszego. Strata tak doświadczonego trenera i dokumentalisty może bardzo mocno odbić się na tym środowisku. Jedyna szansa w was. Młodych trenerach. Nasze metody zawiodły.

Słońce znajduje się bardzo nisko nad horyzontem. To w tych szerokościach geograficznych jest normalne. Jeszcze przez dłuższy czas będzie widno. Znajdujecie się u podnóży gór Skalistych. Obóz i Wichrowy Szczyt znajdują się ponad dwa kilometry stąd, a przewyższenie między wami i tym miejscem wynosi niecała trzysta osiemdziesiąt metrów. Teren ten jest bardzo zdradliwy i pokryty o tej porze roku grubą warstwą śniegu. Musicie sobie radzić.

Ekipa poszukiwacza podarowała wam mapę tego rejony oraz krótkofalówki do kontaktowania się z nimi. Możecie ich używać również jako komunikatory między sobą. Zaleca się ostrożność przy podróżowaniu.

O godzinie 18.00 stawiacie się na miejscu zbiórki i możecie ruszać w drogę! Pełna dowolność jaką droge obierzecie. Pieszo, powietrzną. Przez wzgórza, możecie nawet poszukać kolejki górskiej. Ogranicza was dzisiaj wyobraźnia.

Za wybitne rozgrywanie fabularne między uczestnikami przygody są przewidziane ekstra punkty fabularne. Polecam komunikowanie się ze sobą na Chacie lub GG.

Shi rozpoczął podróż na swoim wspaniałym stróży. Lodowy pokemon czuł się w tych klimatach bardzo dobrze dlatego też z przyjemnością wziął partnera na swój grzbiet i zaczął wędrówkę w górę. Powolnymi ruchami oddalał się od obozu organizatorów. Wznosili się coraz wyżej i dało cię odczuć, że temperatura tam wyżej będzie znacznie niższa od tego z tego miejsce. Nie zraża to pokemona, który dalej brnie przed siebie. Na ten moment nic nadzwyczajnego nie widzicie. Droga lekko wznosi się ku górze i w późniejszym etapie może sprawić trudności. Dookoła was mijacie gęste drzewa iglaste.

Samael niezwykle zaradnie podszedł do całego zadania. Ograbił organizatorów wyprawy z potrzebnego sprzętu i nie musiał się niczym już martwić. Pozostało wybranie mu drogi transportu. Ludzie stąd nie mieli na stanie żadnego balonu. Lecz Samael zauważył duże drewniane kontenery, mnóstwo plandek oraz duży gazowy palnik. Trochę czasu spędził, ale mógł nazwać się konstruktorem. Oto stał prowizoryczny balon, który powinien wytrzymać obciążenie do dwustu kilo. Niestety nikt nie chciał skorzystać z okazji.

Matt oraz Roxie nie mieli tyle szczęścia co pozostali. Samael już powoli chciał wbijać się w powietrze, a Shi zniknął za horyzontem na swoim Dinozaurze. Szli bardzo powoli, a ich nogi cały czas zakopywały się w śniegu. Przez ostatnie dni napadało tutaj dobrych kilkanaście centymetrów. Wkrótce dołączył do nich Wabik. Dźgając Roxie dał jest propozycję nie do odrzucenia. Tylko co w tej sytuacji zrobi dziewczyna. Ulegnie Wabikowi i czy sama zadba o swój los. Wasza trasa podróży biegnie po ścieżce oznaczonej na mapie. Po bokach rosną drzewa iglaste, a już teraz zaczynają się schody. Wysokość względem początku rośnie z każdym krokiem. Może być ciężko.

DEADLINE 18:50

Wkrótce po wyruszeniu pierwszych osób do grupy dołączył Dziomek. Od razu skorzystał ze swojego smoczego stróża i zaczął lecieć w kierunku oznaczonym jako obóz. Bez problemy ominął idących po śniegu trenerów i znalazł się przed nimi. Po czym teatralnie pozostawił ich w tyle. Sam coraz szybciej kierował się ku celowi. Na domiar złego z nieba powoli sypał drobniutki śnieżek. Żeby nie przyprowadził niczego zdradliwego.

Samael jako dumny konstruktor środka transportu po załadowaniu wszystkiego powoli ruszał. Systematycznie ogrzewał wychłodzone powietrze do takiego stanu, że cząsteczki powietrza były od siebie na tyle oddalone, że pompowały szyty z plandek balon. W końcu można było ruszyć. Kontener oderwał się od ziemi i powoli przesuwał się w kierunku obozu. Mężczyzna z balonu widział maszerujących ludzi, z którymi się w tym momencie zrównał. Nie widzieli jednak tego niezwykle teatralnego gestu.

Roxie wraz z Wabikiem kierowali się dalej przed siebie. Chłopak jako dobry myśliciel wykorzystał swój sprzęt. Chciał bardzo zapewnić bezpieczeństwo w tych trudnych warunkach. Po założeniu całego sprzętu ruszyli dalej. Roxie swoim sokolim wzrokiem dostrzegła coś czego szukała na samym początku. Przyprószona śniegiem tabliczka wskazała trasę do kolejki. Jednak by tam się dostać muszą zboczyć z trasy i przejść kawałek pomiędzy drzewami. Czy Roxie zdecyduje się?

Nadal na czele ekipy poszukiwawczej znajduje się Shi i jego stwór. Ten drugi w obecnych warunkach czuje się jak ryba w wodzie. Nawet nie myśli, że coś może pójść nie tak. Jednak teraz zaczął powoli sypać śnieg. Trasa, która zaczyna własnie ostro podchodzić pod górę zawiera już coraz mniej zadrzewienia. W ten sposób zostaliście wystawieni na prawie otwartą przestrzeń. Do obozu pozostało jeszcze kilkaset metrów.

Matt został niestety olany przez pozostałych współtowarzyszy. Musiało to być bardzo smutne, jednak nie powinien się poddawać w takiej sytuacji. Szedł dalej po śladach potężnego Aururosa. A sypiący śnieg powoli zakrywał te ślady. Może zrobić się bardzo niebezpiecznie.

DEADLINE 19.20

Matt podróżował dzielnie samemu. Śnieg coraz mocniej nacinał mu w oczy, jednak nie poddawał się. Po trudnym odcinku drogi pod górę trafił na bardziej płaski teren. Od wcześniejszej lokacji charakteryzowało się ten teren jednym. Nie występowały tutaj już żadne drzewa. Znajdowałeś się na otwartej przestrzeni. Bardzo niebezpiecznej przestrzeni. Widziałeś jak nad tobą przeleciał balon ciągnięty przez ogromnego kruka.

Samael wykorzystał swojego stróża by ten go od eskortował trochę dalej. Tak też się stało. Dzięki temu zabiegowi skutecznie wyprzedził pozostałych i jedynie Shi i jego dinozaur byli dalej. Wiał tutaj coraz silniejszy wiatr, a wysoko w górach dostrzegłeś zalegający śnieg, który w każdej możliwej chwili może runąć sprowadzając lawinę.

Shi zabezpieczył się i mógł bardzo pewnie jechać w dalszą drogę. Galop wielkiego pokemona sprawiał, że ziemia mikroskopijnie drgała. Mogło to stwarzać niebezpieczeństwo. Jednak już nie dla was. Dostrzegliście w oddali rozłożone namioty, które były ulokowane na terenie osłoniętym wysokimi skalnymi ścianami. Dzięki czemu będą chronione przed potencjalną lawiną.

Dziomek dalej leciał na swoim smoku. Niestety sypiący śnieg bardzo przeszkadzał stróżowi. Zaczął się on niebezpiecznie kręcić i wiercić. Nie wróżyło to niczego dobrego. A w tym momencie leciał na otwartej przestrzeni, gdzie wiatr i śnieg mocno dawały. Oj jest gorąco ... czy raczej zimno.

Roxie wspólnie z Wabikiem wybrali się na romantyczną przejażdżkę kolejką. Trasa ich wiodła przez gęsty las, w którym było znacznie cieplej niż na otwartej przestrzeni. Początkowo Garchomp Wabika był niezadowolony z panujących warunków. Jednak gdy temperatura między drzewami nieznacznie wzrosła dał rado jakoś to wytrzymać.

DEADLINE 19:52