Walka zaczyna się o równej 20:00, a trwa do 21:00.
Sędzią jest Sin Rollins
Najpierw każdy gracz ma wysłać na pw do Sina jakiego pokemona użyje !!!

Piszecie posty na przemian:
Cedric
Castiel
i tak dalej, bez udziału sędziego, który o 21:00 zakończy walkę.

Jeżeli któryś z koordynatorów nie zjawi się do 20:15 to zostaje zdyskwalifikowany.

Arena to zwykłe lodowisko bez żadnych nierówności.

Nadszedł czas na mój wielki debiut na arenie pokazowej. Serce było mi z zawrotną wręcz prędkością, kręciło mi się w głowie. Nie spodziewałem się tak szybko przyjdzie mi się zmierzyć na takiej arenie już na początku mojej kariery. Poprawiłem szalik obwiązany wokół mojej szyi po czym ruszyłem w kierunku miejsce przeznaczonego dla koordynatora. Niewiele mówiąc rozglądałem się po bokach mierząc wzrokiem publiczność. Byłem zmotywowany, miałem zamiar to zwyciężyć - nie przyjmował innej myśli niż odniesienie sukcesu.

Piplup vs Mudkip

Zaczynacie walka kończy się równo o 21:08

Czas rozpocząć moje pierwsze pokazowe starcie. Wybór pokemona był oczywisty - Fatima była zdecydowanie bardziej doświadczenia od swojego lodowego kolegi. Poza tym wiedziałem czego się po niej spodziewać i na ile ją stać. Lekko ścisnąłem pokeball powodująć jego powiększenie i nakleiłem na niego naklejkę. Wykonałem obrót na pięcie i rzuciłem pokeball.
- Już czas Fatimo... Pokaż całemu światu swoje piękno!
Kula kilka razy obróciła się w powietrzu, a po chwili wyłoniła się z niej srebrna poświata, która powoli zaczęła przyjmować kształt pokemona. Piplup zmaterializowała się w jednej chwili, a wówczas wokół niej pojawiły się malutkie serduszka w barwie błękitu podobnego do tego na brzuszki Fatimy. Serduszka na początku były bardzo blisko jej ciała, ale po chwili zaczęły się oddalać odsłaniając mą podopieczną. Ta stała w ich blasku niewiele się ruszając. Jej duże czarne oczka dodawały jej niebywałego uroku. Nie musiała kombinować, już sama w sobie była słodka, a serca tylko to podkreślała. Stała tak niczym królewska niewiasta oczekująca na swego księcia z bajki - niewinna, delikatna i pełna blasku. Gdy gwiazdki opadły zamknęła swe śliczne oczęta i stała tak przez kilka chwil, spuściła dziobek.
- Teraz pokaż swój pazur!
Nagle Fatima wyskoczyła w górę i zaczęła wykonywać obroty.
- Bąbelki!
Fala bąbelków zaczęła otaczać jej opływowe ciało. Stworzyła z siebie prawdziwą fontannę bąbli. W momencie gdy osiągnęła pułap od którego zaczęła spadać, przestała wypuszczać bąble i po prostu opadła między te, które dalej pozostały w powietrzu. To był idealny, delikatny początek. Ale ten spokój i błogość wkrótce się zmieni....

Mój rywal postanowił skupić się na krzyżowaniu moich planów.
- Jak się nie ma swojego piękna to się obrzydza rywala? Taniocha!
Krzyknąłem lekko podirytowany, ale szybko się uspokoiłem. Postanowiłem popsuć jego brudną grę stosując tą samą.
- Jak się tak rozpędzi na tym błocie to po prostu zasyp go bąbelkami z całej siły teraz!
Miałem nadzieję, że trochę w ten sposób popsuje ten "majestatyczny" poślizg, czyniąc go bardziej komicznym.
- Dobrze teraz wystrzel pobawimy się trochę w snajpera. Pokażemy całemu światu. Użyj ciosów furii na powietrzu, pokaż jaki z ciebie wojownik!
Piplup z pięknej księżniczki momentalnie przemieniła się w drapieżnego karateka, który wściekle przecinał powietrze cięciami furii.
- A teraz czas na snajpera!
Piplup rzuciła się na ziemię i przeturlała się w prawo po czym posłała salwę bąbelków w stronę Mudkipa. Po wykonaniu tej akcji uczyniła to po raz kolejny i tak aż do czterech razy. Błyskawicznie zmieniała swoje położenie ostrzeliwując rywala. Teraz wygląda jak prawdziwy wojownik. Turlanie się poprzedzała świetnie wyglądając skokiem dzięki czemu wyglądało jak najprawdziwsza wojowniczka przy pokracznie wyglądającej kijance. Ponadto przemieszczając się była trudno dostępna dla przeciwnika, który za cel postawił sobie psucie naszego występu.
- To jest prawdziwe piękno! Urodziwa dama z pazurem... Taka własnie jest Fatima!
I miałem w tym sporo racji, w końcu taki właśnie był jej charakter. Pod tą śliczną otoczką kryła się bowiem prawdziwa bojowniczka.

A więc on chce pojedynku na szybkość? Nie ma problemu.
- Piplup uciekaj przed nim. Rozpędź się po czym po czym połóż się na brzuszku i suń do swojego rywala. Bąbelki międzyczasie!
Pingwinek użył bąbelków, które pojawiły się przed jej pędzącym lodowym torsem. Wyglądała niczym torpeda, a bąbelki jak spaliny, które się z niej wydobywają. Sunąc tak zostawiała ze sobą śliczną bąbelkową poświatę.
- Oddal się od przeciwnika najdalej jak to możliwe.
Chciałem wykonać wielki finał i nie mógł mi w tym przeszkadzać. A jak zacznie próbować mnie gonić teraz to straci za dużo cennego czasu, a na końcówce nie może sobie na to pozwolić. Postanowiłem zdobyć punkty prawdziwym pięknem, a nie walką. To ja miałem piękniejszego pokemona!
- Fatimo wyskocz w powietrze i zacznij otaczając się bąbelkami!
Kulki wody zaczęły krążyć wokół mej podopiecznej.
- Teraz zacznij je rozwalać!
To był mój stały punkt programu, wielki finisz, który miałem zamiar dokonać w sposób jakże widowiskowy. Najpierw Piplup użyła dziobania. Perfekcyjnie rozbijając bąbelk po bąbelku. Te pryskały tworząc wokół mej podopiecznej delikatną wodną mgiełkę drobinek. Robiła to z gracją i niebywałą precyzją. Gdy rozbiła już najniższą warstwę, to kolejna zaczęła niszczyć przy pomocy plaskania. Niczym karateka trafiała w każdy po kolei, przecinając je na pół, a te po chwili pękały. W końcu z powietrza spadła ostatnia, największa warstwa. Teraz nadszedł czas na ostateczny pokaz furii. Fatima zaczęła bowiem niszczyć je wszystkie przy pomocy ciosów furii. Atakowała czym tylko się i już po chwili w niszczycielski sposób rozbiła wszystkiego. Stanęła twardo na ziemi łapiąć lekką zadyszkę. Zamknęła oczy, wyprostowała i wysoko zadarła głowę. Gdy pojawiła się na tej arenie, wydawała się być nieporadną istotą, jednak w miarę trwania występu przeradzała się w wojowniczkę, by na końcu uwolnić z siebie prawdziwą bestię. Pokaz ten był swoistą historią przemiany piekna w brutalność. Delikatnie uśmiechałem się patrząc na mą podopieczną - byłem z niej dumny.

Po wspaniałych początkach, które spowodował pokaz naklejki po wypuszczeniu obu pokemonów przyszedł czas na tę część w której to już pokemon i jego ataki muzą się bardziej pokazać, a nie efekty specjalne. Zaczął Piplup i jego Bąbelki, które wystrzelone w górę wyglądały jak wspaniała fontanna, ale nie trwało to długo, bo Mudkip zakończył to przedwcześnie Rzutem Błotem. Wtedy Mudkip skupił się na jeździe na lodzie przy czym próbował przypodobać się publice i jury. I to nie trwało długo, bo salwa Bąbleków Piplupa przewróciła pokemona Castiela. Potem Piplup napierdzielał Ciosami Furii w powietrze, skoczył próbując ukazać się w jak najlepszym świetle i przeturlał, by znowu strzelić Bąbelkami. Potem nastąpiło znowu mniej pokazowe starcie Wodna Broń Mudkipa vs Bąbelki Piplupa. Publiczność nie była wniebowzięta, ale no cóż. Potem pokemony zaczęły szusować po lodzie. Piplup w międzyczasie wystrzeliła z siebie małą ilość Bąbelków, a jazda na brzuszku nieco poprawiła jego notowania. Mudkip w tym czasie próbował przerwać Rzutem Błota, ale tym razem nie trafił. Wielkie finał to scena gdzie Piplup wyskakując strzela Bąbelkami w górę, a gdy opadają rozwala je Ciosami Furii, a delikatna mgła po rozbiciu opada na piórka pokemona i Mudkip, który po szudowaniu zatrzymuje się i delikatnym strumieniem Wodnej Broi w górę robi z siebie fontannę. W takiej sytuacji zastał pokemony gong oznaczający zakończenie ich zmagań. Jury się namówiło i po chwili rzekło:

-Ten półfinał również nie zabłysnął. Musimy jednak przepuścić kogoś do finału. Małą przewagą lepszy okazał się Cedric i to właśnie on przechodzi do finału tych pokazów.