Ja vs. Jazon
Tepig vs. Totodile
Arena normalna
Sędzia poszukiwany

Zgoda?

Jasne

Arena to płaska warstwa krótko i dokładnie przystrzyżona trawa. Gdzieniegdzie widać porośnięte mchem kamienie.

Kolejka:
Raven
Jazon
Ja
Jazon
Raven
Ja
Itd.

Kolejny już raz stawiam się do walki. Czuję się jak na wojennej ścieżce, a mój aptetyt nie maleje. Wręcz rośnie - "w miarę jedzenia". Dziś moim przeciwnikiem jest Jazon z dynastii Wazonów, który przybył tu wraz z małym wodnym krokodylkiem i z takim samym celem jak mój - zwycięstwo. Już wiedziałem, że ta potyczka nie będzie czymś łatwym, tym bardziej, że do pojedynku wybrałem oczywiście Tepiga...
- Witaj Brand, czas na kolejną naszą wspólną potyczkę. Unikaj jego ruchów Akcją, a sam atakuj go Żarem, mając się na baczności.

Zaraz po treningu otrzymałem powiadomienie, że niejaki Raven (z którym to zresztą miałem już okazję się potykać) wyzwał mnie na pojedynek. Przeczytawszy wysłany do mnie list wzdychnąłem jedynie lekko i zebrałem wszystkie potrzebne rzeczy. Przebrałem się w strój, który otrzymałem w czasie świąt i ruszyłem w kierunku najbliższej areny. Po prawie godzinnej wędrówce, wreszcie stałem przed wielkim szklanym drzwiami budynku, w którym miałem dziś przejść kolejny egzamin mojej siły. Kiedy wszedłem do środka zobaczyłem czekających już na mnie sędziego i rywala.
- Przepraszam za spóźnienie.
Powiedziałem tylko po to, żeby nie podpaść od początku sędziemu i stanąłem na swojej platformie. Ujrzałem wtedy, jak koło Ravena stoi Tepig. Muszę przyznać, że zdziwiło mnie to odrobinę, bo wiedział, że moim jedynym pokemonem jest Totodile - typ wodny. Cóż, w pewien sposób ułatwiało mi to zadanie, jednak po starciu z Roxie wiedziałem już, że czasem przewaga typu to zbyt mało, aby wypracować sobie przewagę. Żeby nie przedłużać więcej wypuściłem z balla swojego startera, który stał przede mną gotowy do walki.
- Uniknij Żaru używając Akcji i zacznij zbliżać się do przeciwnika, żeby użyć Gryzienia.
Wydałem wszystkie początkowe polecenia, chcąc zobaczyć jak prezentuje się nowo poznany atak przez Kroko.

No więc walka się zaczęła.
Na początku Tepig rzucił się w stronę Totodile'a, który był wyraźnie zajęty obserwowaniem swojego trenera. Chciał się już rzucić do jego stóp i zacząć ciągać po ziemi, aczkolwiek otrzeźwił go solidny cios akcją. Następnie żar, którego udało się uniknąć. W końcu Totdile zaatakował gryzieniem Tepiga.

Sam początek wyglądał miernie w wykonaniu mojego pokemona, jednak na całe szczęście w ostatniej chwili zrehabilitował się i Żaru już uniknął, choć pewno nawet gdyby oberwał, nie przyniosło by to zbyt wiele szkód Totodile'owi. Następnie mogłem obserwować, jak mój starter w pięknym stylu dosięgnął przeciwnika zębami i ugryzł go. Łezka obróciła mi się w oku z dumy, i sam miałem wtedy ochotę kogoś ugryźć. Szybko się oburzyłem na samego siebie, w końcu miałem z tym skończyć. Musiałem trzeźwo myśleć, jeśli chciałem zaatakować przeciwnika i go zranić.
- Kroko dobra robota. Widzę, że chcesz sobie coś poszarpać, dlatego dam ci ku temu okazję. Skoro jesteś plisko przeciwnika wykorzystaj ponownie Gryzienie i trzymaj go tak długo jak tylko zdołasz. Na dokładkę zaserwuj Tepigowi Furię, jednak nie puszczaj uścisku swojej szczęki. Trzymają nią go tak mocno, jakbyś próbował zjeść kawałek soczystego mięsa.
Kolejne komendy wydawałem ze spokojem, starając się bardziej zaangażować stworka w starcie. W między czasie wyciągnąłem z plecaka swoje Jajko i położyłem na podeście przed sobą. Wierzyłem, żę pokemon w środku będzie odczuwał emocje pojedynku i jak już się wykluje stanie się prawdziwym wojownikiem.

Walka zapowiadała się już na samym początku ciekawie. Dwa żywioły - ogień i woda. Coś pięknego! Rywalizacja po między nami powoli nabierała rumieńców, jednak jak na razie Totodile pokazał więcej niż Tepig i nagrodzono go za to. Jednak to dopiero start i jeszcze wiele może się wydarzyć. Gdy tylko Totodile ugryzł Tepiga, na mojej twarzy pojawił się mały uśmiech, gdyż miałem plan.
- Chyba czas by stracił te swoje ząbki. Dopóki Cię trzyma... Walec! Wyrządź mu krzywdę. Następnie strzel Żarem prosto w paszczę krokodyla, a na koniec Akcją zwiej przed użyciem Furii przeciwnika.

Totodile chwycił i lekko poranił Tepiga, jednak ten szybko zaczął wirować i pokaleczył krokodylka w ząbki. Następnie Żarem strzelił w krokodylka, który nie był w stanie się bronić. W końcu dołożył Akcją.

Plan w 100%  poskutkował na przeciwniku zadając mu obrażenia nie tylko zewnętrzne, ale i wewnętrzne. Na mojej twarzy zagościł uśmiech, a w oczach błysk. Wiedziałem, że możemy panować nad tym pojedynkiem i to było naszym priorytetem. Wskazałem dłonią na przeciwnika i widząc odniesione obrażenia, wydałem polecenie.
- Tepig, dopóki się nie ogarnie (a to chwilkę potrwa) przejedź go Walcem, szybko! Jeżeli będziesz  miałem okazję ponowić atak zrób to. Następnie wystrzel ku Totodile'owi pociski Żar i oddal się Akcją, wykonując ewentualne uniki.

Obserwowałem piękne Gryzienie w wykonaniu Totodile'a, jednak moje szczęście nie trwało długo. Raven zachował trzeźwość umysłu i nie tylko znalazł sposób na uwolnienie się z ataku mojego pokemona, a nawet więcej: zadał mu obrażenia, i to spore. Musiałem zareagować bardzo szybko, jeśli chciałem odwrócić losy tego pojedynku.
- Kroko, jesteś teraz zły? To dobrze. Wykorzystaj to i zaatakuj z pełną mocą w Tepiga Wodną Bronią!
Cóż więcej mogłem rozkazać starterowi? Atak z bliska nie miał szans w starciu z Walcem, więc musiałem wykorzystać jedyny wodny atak znany przez Totodile'a. Liczyłem, iż pokaże swoją prawdziwą siłę i uda mu się złamać atak rywala, a może i tak silnie użył bo tego ruchu, że ognisty stworek uderzyłby w któryś z kamieni. Pojedynek ten był bardzo energiczny i ostry, niczym dobre chili.

Tepig zaczął wirować, jednak już zdenerwowany Totodile skontorwał cios Wodną Bronią, która lekko oszołomiła Tepiga, który nie był w stanie dalej atakować. Oba pokemony trzymają się dość dobrze, jednak Tepig trochę lepiej.

Tepig ponownie włączył tryb "zniszczyć wszystko na swojej drodze", jednak na niewiele mu się to zdało, gdyż Totodile jak widać na prawdę mocno się wkurzył. Jeszcze nigdy nie widziałem tak mocnej Wodnej Broni w jego wykonaniu.
- Dobra robota. Trzymaj tak dalej.
Pochwaliłem startera, aby nie pomyślał sobie, że tylko wymagam, ale potrafię również pogratulować. Pokemon przeciwnika oberwał dość mocno, co było dobrze widać po jego postawie. Powiedziałbym więcej, wyglądał na oszołomionego. Teraz była moja szansa, której nie mogłem spartolić.
- Kroko szybko wykorzystaj moment nieprzygotowania Tepiga i znowu wykorzystaj Wodną Broń. Nie daj mu chwili wytchnienia. Wysyłaj jedną Wodną Broń za drugą, a w razie jakiejś próby ataku z jego strony po prostu unikaj.

Złożyłem ręce i przez chwilkę patrzyłem jak Totodile zaatakował Branda. Nie mogę na to dalej pozwolić. Musiałem zachować trzeźwość umysłu w chwilach takich jak ta. I tu z pomocą przyszła mi sama arena.
- Brand, Walec! Szybko uniknij nim ataku rywala i schowaj się za najbliższym kamieniem tak, by ten stanął po między Tobą, a polem rażenia oponenta. Wyczekaj chwili, gdy już ze zmęczenia odpuści strzelać wodą i przejedź po nim kilka razy Walcem!

Tepig zaczął wirować, jednak Totodile zdążył odeprzeć próby zbliżenia się za pomocą Wodnej Broni. Tepig cały czas próbował, jednak Totodile nie dawał za wygraną. Woda nieźle poturbowała ognistego pokemona, który ma się coraz gorzej. Totdile wyszedł na wyraźne prowadzenie.

Zaczynam już nie ogarniać... jakieś fatum wisi nad nami czy coś. No nic. Postaramy się przeciwstawić Jazonowi z dynastii Wazonów. Musimy tylko myśleć.
- Tepig! Na jego Wodną Broń odpowiedz Żarem i siłuj się z nim - miałem nadzieję, że to zderzenie spowoduje stworzenie mgły, która utrudni widoczność.
- Teraz użyj Tropienia Po zapachu i przejedź po krokodylku Walcem. Jeśli jednak mgła się nie stworzy, szybko wykonaj uniki przed jego ruchami i uderz z impetem Walcem.

Obserwowałem jak Totodile z każdą chwilą wyrabia sobie coraz większą przewagę, a biedny ognisty Tepig obrywa coraz to mocniej, cóż, takie są prawa walki, trzeba dać z siebie wszystko. Dotknąłem wówczas swojego jajka i przez chwilę wydawało mi się, że coś czuję, jednak z tego momentu zamyślenia wyrwały mnie komendy rzucone przez rywala. Na mojej twarzy pojawił się delikatny uśmiech, gdyż moja strategia miała w chwili obecnej zupełnie inny zamysł.
- Kroko wykonuj uniki, dopomóż się Akcją i kieruj się w kierunku którejś ze skał zachowując dystans od przeciwnika. Wtedy kiedy już będziesz przed nią stał sprowokuj Tepiga do użycia Walca, a kiedy będzie już blisko wyskocz w powietrze.
Prawdą jest, że Walec jest potężną bronią, jednak działa jak miecz obusieczny i mógł przysporzyć więcej strat niż korzyści. Tak, liczyłem na to, iż Tepig z całą siłą zaryje prosto w skałę.
- Jeśli spróbuje użyć Żaru, kiedy będziesz pod skałą, to skontruj Wodną Bronią i wykorzystaj słuch, aby nie dać się zaskoczyć.
Dodałem w ostatniej chwili, w końcu zawsze trzeba być przygotowanym na inny przebieg wydarzeń niż się na początku przewidziało.

I nadeszła odsiecz. W wyniku Wodnej Broni i Żaru powstała mgła, która zdezrientowała Totdilea. To wykorzystał Tepig, który po zapachu wytropił wodnego krokodylka i potraktował go walcem.

Ktoko bez większych problemów dostał się pod skałę, jednak tam cały mój plan wzięła cholera. Niestety, ale powstała mgła w wyniku zetknięcia się ataków o przeciwstawnych żywiołach, i ze słuchu mogłem tylko przypuszczać, że Totodile nieźle oberwał.
- Kroko weź się w garść. Skoro użył Walca, a za tobą jest skała, to musi stać tuż przed tobą, więc uderz przed siebie Wodną Bronią, aby go zająć i wdrap się na skałę. Tam nie będzie mógł cb dosięgnąć bezpośrednio Walcem. Zwróci też uwagę, że Walec jest to destruktywny atak, który bez problemu usłyszysz, więc kiedy dojdzie ciebie ten odgłos to atakuj w jego kierunku Wodną Bronią. Natomiast Żar powinien być widoczny we mgle i świecić, więc kiedy go ujrzysz wykonaj skok w górę, tak aby spaść z powrotem na skałę.

Całą Arenę otacza mgła. Totodile nie ma pojęcia gdzie jest, gdyż nic nie widzi, a owe zjawisko pogodowe jeszcze się utrzymuje. Dobra nasza. I tu z pomocą przychodzi nam Tropienie po Zapachu.
- Brand, wytrop go. Bezszelestnie poruszaj się po arenie, a gdy wytropisz to przejedź po nim Walcem. Raz, drugi, trzeci. Do skutku. Tyle razy, aby poznał prawdziwą potęgę tego ruchu - wydałem polecenie ku mojemu podopiecznemu.

Wiec Totodile na ślepo strzelił do przodu Wodną Bronią, która nie trafiła w świniaka, który zaczął się niezgrabnie przemieszczać po arenie. Totodile wskoczył na kamień, a Tepig próbował go wytropić. Gdy zrozumiał, że jego przeciwnik wskoczył na kamień, zaczął toczyć się w jego kierunku. Totdile wykorzystał sytuację i przyłożył Śwince silną Wodną Bronią, która wykończyła ognistego stworka. Gdy mgła opadła, Totodile rzucił sie na swojego niezdolnego już do walki przeciwnika i zaczął go próbować podnosić, niczym hantla.

-Tepig jest niezdolny do walki. Wygrywa Jazon i jego Totodile, który mógłby z łaski swojej zostawić przeciwnika w spokoju. - powiedział sędzia.

Oboje po 1PF

Hmm... ładna walka. Może jest mały niedosyt, ale co tam. W końcu walczyliśmy przeciwko wodnemu starterowi. - Bardzo dobrze się spisałeś Brand, powrót - rzekłem widząc niezdolnego do walki podopiecznego i schowałem go do PokeBalla, który trafił za pas. - Dziękuję Ci za przyjęcie mojego wyzwania i gratuluję wygranej walki - podziękowałem oponentowi, którego wcześniej wyzwałem na ten pojedynek, kłaniając się z delikatnym uśmiechem na twarzy. - Panu, panie Sędzio również dziękuję - powiedziałem do arbitra sedziującego nasz pojedynek, po czym ruszyłem w drogę powrotną.

Serce waliło mi jak szalone. W rzeczywistości nie widziałem nic. Wiedziałem tylko, że Kroko wdrapał się na ów skałę, gdyż widziałem czubek jego głowy wystający ponad mgłę, a naste pnie usłyszałem odgłosu uderzenia o ziemię. Mój pokemon wciąż stał twardo na kamieniu, więc drogą prostej dedukcji mógł to być jedynie Tepig. Mgła zaczęła powoli upadać i wtedy to zobaczyłem: ognista świnka leżała płasko na podłożu niezdolna do dalszej walki. Na mojej twarzy pojawił się mimowolny uśmiech, drobny, acz uśmiech.
- Gratulację Kroko.
Pochwaliłem podopiecznego, wycofując go do balla i podchodząc w kierunku przeciwnika (oczywiście uprzednio schowałem jajko do torby).
- To była dobra walka. Możemy uznać to za odwet za tą poprzednią moją porażkę. Liczę na powtórkę kiedyś.
Powiedziałem chłopakowi i opuściłem arenę.