Na arenę wszedł spokojnym, można by rzec, że leniwym krokiem młody ciemnowłosy trener. Po brudnych ubraniach i kilkudniowym zaroście na twarz, można byłoby przypuścić, że to jakiś włóczęga, a w rzeczywistości był to Jazon. Dostał wiadomość, że niejaki Aureliusz (którego kojarzył z Kanto i Johto) chce się z nim zmierzyć. Postanowił, że może to być dobra okazja do przetestowania nowego ataku Totodile'a, a także do sprawdzenia tego, na ile pokemon zrozumiał już swojego trenera. Stanął na wyznaczonym polu i czeka na przeciwnika. Spojrzał zdenerwowany na zegar wiszący na ścianie. "Spóźnia się", pomyślał, po czym zaczął rzeźbić kawałek drewna swoim nożem czekając na rywala.

Stawiłem się.

Totodlie vs Charmander tak ? Spoko, polem walki jest ubita ziemia, bez żadnych udziwnień.

Jazon, naliczać posty na PF zaczyna się od posta w którym sie stawiasz, ale wyzwanie mogłeś pisać normalnie ^.-

Kolejka:
Jazon
Aure
Ja
Aure
Jazon
Ja i tak do usranej śmierci

- Zasadniczo Charmander... Zrób unik, a potem SPRAWDŹ JAK SMAKUJE TEN POKEMON. Takiego jeszcze w pyszczku nie miałeś, a potem sprawdź jak wygląda podgrzany Żarem.

Pokemon Aureliusza uniknął spokojnie pierwszej salwy wodnej broni po czym pobiegł czołowo na przeciwnika. Kiedy był kilka kroków od celu oberwał kolejną salwą wodnej broni co go odrzuciło do tyłu na parę metrów.

- Widać będzie Ci trudno skubańca spróbować. To tchórz, nie pozwoli Ci podejść i będzie dalej moczył wodą... Zrób unik i postaraj się podejść jak najbliżej po czym od lewej uderz go Drapaniem by skierował paszczę w tę stroną, a potem zdziel go swoim ogonem... Najlepiej płomykiem po oczach.

Jazon już po pierwszych komendach Aureliusza zrozumiał, że ten nie ma zamiaru się z nim patyczkować, i w porównaniu do większości przeciwników z jakimi miał ostatnio do czynienia, ten specjalizował się w walce w zwarciu. Uśmiechnął się lekko do siebie wampir, gdyż i jego Totodile lepiej radził sobie w walce na krótki dystans. Charmander zachowywał się bardzo dziko, jego ruchy były szybkie i pełne furii. Młody Harutori patrząc na tego ognistego stworka, a obok swojego korodyla widział idealne połączenie furii z rozsądkiem ... no może jeszcze nie do końca rozwiniętym, ale rozsądkiem.
- Szybko użyj Wodnej Broni, póki jeszcze nie doszedł do siebie po przednim ataku. Staraj się powtarzać poprzednią sekwencje ataków, ale jeśli się zbytnio zbliży, to schyl się i użyj Akcji, by go odepchnąć.
Obserwując tę walkę Jazon zapomniał, że struga kawałek drewna, i niechcący przeciął sobie w połowie palca. Spojrzał tylko na niego i obserwował jak rana goi się w niesamowicie szybkim tempie, oczywiście dla człowiek, a nie dla niego.

Charmander szybko odskoczył przed wodną bronią po czym zaczął się taniec w kałużach. Jaszczura starała się jak mogła ale gad trzymał się na dystans. Pok Aureliusza otarł się o kolejną wodną broń i oberwał następną biorąc ją do buzi. Nie było przyjemne i chyba podgasiło gada. Wtedy Totodile wyraźnie zainteresował sie ogonem gada zastanawiając się jak by to było potargać go w zębach po ziemi . . .

W głowie Jazona narodziła się pewna myśl, by dać Kroko upust jego instynktom, ale szybko sam siebie zbeształ. To byłoby podważenie jego wcześniejszych rad udzielanych starterowi. Widząc jak Charmander obrywa Wodną Bronią prosto do pyska uśmiechnął się mimowolnie. To był pierwszy raz od miesięcy, kiedy coś zdołało go rozbawić. Nie trwało to jednak długo, bo wrócił zdrowy rozsądek. W końcu walczył na arenie, a nie bawił się w piaskownicy.
- Kroko, zaraz pobawisz się w targanie Charmander'em po ziemi, ale najpierw ułatwmy to sobie. Uderz Wodną Bronią w przeciwnika i rusz na niego z Furią. Jeśli zdołasz go wywrócić, to możesz się nim odrobinę zabawić, ale jeśli nie, to postaraj się zwiększyć odległość przy użyciu Akcji.
Harutori liczył na to, iż Wodna Broń, wysłana chwilę przed bezpośrednim atakiem zajmie przeciwnika na wystarczająco długo, by Totodile zdążył bez przeszkód dotrzeć do niego i zaatakować.

- Ocho, kolega jest chyab zainteresowany Twoim ogonkiem... Jeśli da radę chwycić to od razu zwiększ ogień na maksa! Niech poczuje co to znaczy ostre na podniebieniu. Potem uderz go Drapaniem, raz z lewej i raz z prawej! Pamiętaj o unikach ogólnych mały.

Totodile nie podpuszczony niczym przez przeciwnika postanowił posłuchać swojego trenera. W ten oto sposób Charmander po raz trzeci zebrał wodna bronią. Zaraz potem pokemon Jazona ruszył furią napotykając się na drapanie przeciwnika. Podczas szamotaniny ogon Charmandera wylądował w pysku przeciwnika, a on sam chwycił do buzi ogon swojego wizawi. Tak oto koło sie zamknęło, do czasu aż Charmander dodał do pieca i Totodile wypluł zdobycz. Teraz pok Jazona się krztusi i obrywa drapaniem.

- Teraz czas na Żar! Uderz go nim centralnie w paszczę przeciwnika, a potem w jego brzuch. To powinno go zgiąć, a wtedy Ty uderzysz go od dołu drapaniem! Staraj się robić uniki, ale nie uciekać od przeciwnika zbyt daleko...

- Widzisz Kroko, tego właśnie ciebie uczyłem. Musisz zrozumieć, że nie zawsze "chcę" da korzyść. Zbierz w sobie siły i uniknij Żaru! Następnie jeśli zdołasz to spróbuj użyć Wodnej Broni, przy okazji ostudzisz sobie gardło. Jeśli jednak będziesz czuł, że nie dasz sobie rady, to nic na siłę, tylko unikaj ataków i oddalaj się coraz bardziej od rywala.
Jazon wykonał dosyć długi jak na niego monolog, który jak miał nadzieję dał do myślenia Totodile'owi. Spojrzał na dzieło, które właśnie wystrugał i zauważył, że był to właśnie Charmander. Musiał przyznać, że drewniana figurka była piękna. Teraz zakał się detalami obserwując poczynania na arenie.

Totodile nie unikał, obrywał centralnie żarem po pysku a potem po brzuchu. Charmander chciał walnąć drapaniem ala podbródkowy, ale żar był mało skuteczny i gad się nie zgiął. Zdziwiony Charmander dostał w mordę wodną bronią, którą schładzał sobie gardło rywal.

Jazon obserwował jak jego pokemon obrywa centralnie atakami Charmandera, które jednak nie osiągnęły przewidywanego skutku, co dało szansę na szybki kontratak.
- Widzisz? Od razu lepiej. Nie chciałbyś się zemścić? Użyj Wodnej Broni i zaatakuj Akcją. Spróbuj wywrócić przeciwnika, albo zmusić go chociaż do wysiłku. Jeśli wywrócisz go to uderz Wodną Bronią i Furia.
Jazon wydawał koleje komendy całkowicie pochłonięty walką. Coraz mniejszą uwagę poświęcał drewnianej figurce ognistego pokemona. Zerkał tylko co jakiś czas, czy wygląda przyzwoicie. Zaraz po wydaniu poleceń wyciągnął torebkę z krwią i zaczął ją powoli sączyć, jednak wypił niewiele, większość zostawił.

- Wykonaj unik przed Wodną Bronią, a potem użyj Drapania by sparować Akcję przeciwnika! Postaraj się go przytrzymać i z tak bliska użyć Żaru!

Charmander uniknął wodnej broni i uderzył drapaniem kiedy przeciwnik taranował go akcją. Był jednak osłabiony obrywaniem wodą i przewrócił się po zderzeniu, ten moment wykorzystał Totodile i wodna broń niefortunnie podgasiła ogień pokemona Aureliusza.
- Charmander niezdolny do dalszej walki, tym samym zwycięzcą zostaje Jazon !

Jazon, masz już 16 lat, dlatego za takie pisanie nie dam ci PF. Miejscami błędy językowe, logistyczne no i brak podziału na dialog z myślami, co stwarza jakieś monologi. Ogólne moje przesłanie to wysil się trochę jak już tyle piszesz, jakość nad ilość.

- No, niezła próba ognia. Powrót Charamander, jest nieźle. Naraz Jaz, jeszcze się spotkamy.

(Dobrze psze pana)
Jazon uśmiechnął się delikatnie sam do siebie. Spojrzał na swojego przeciwnika - Aureliusza. Podszedł do niego i dał mu figurkę Charmander'a.
- To była dobra walka. Podziwiam twoją więź z pokemonem i jego energiczność. Żegnaj.
Po podarowaniu trenerowi prezentu udał się do obozu ...