Poszukuję kogoś kto ze mną zawalczy. Tu i teraz!

Szukamy sędziego

W doborze pokemonów raczej nie macie nic do gadania wiec nie pozostaje mi nic innego jak wam rozpocząć. Pole walki to wyboista ubita ziemia bez żadnych udziwnień.

Kolejka:
Cedric
Wabik
Ja
Wabik
Cedric
Ja i tak do usranej śmierci !

Stanąłem na arenie gotowy do kolejnego starcia w mojej karierze. Czekał mnie kolejny pojedynek z rywalem posiadającym wodnego pokemona i byłem niezwykle zmotywowany do tego aby zwyciężyć. Stanąłem na miejscu przeznaczonym dla trenera i wyjąłem pokeball.
- Ruszaj Piplup
Poczekałem aż rywal także użyje swojego pokemona i sędzia da sygnał do rozpoczęcia walki.
- Dobrze zacznijmy delikatnie. Pozwólmy rywalowi podziałać abyś trochę go wyczuła. Czekaj spokojnie na jego ruch, a gdy tylko się zacznie zbliżać uskakuj na boki ostrzeliwując bąbelkami. Jak zacznie też strzelać bąblami, to wyceluj swoje w jego i rozbij!

Chłopak zajął swoje miejsce na arenie, następnie uwolnił swojego jedynego podopiecznego z pokeballa
- Daj z siebie wszystko Froakie. Uważaj na przeciwnika, nie wydaje się nowicjuszem. -powiedział pewie spoglądając na pokemona przeciwnika. Następnie rozejrzał się po arenie.
-Froakie, strzelaj w niego bąbelkami. Niech one ograniczą widoczność Twojemu przeciwnikowi, a Ty wtedy wykonaj skok, by znaleźć się za nim, następnie poczęstuj go Lizaniem i Plaskaniem.

Na początek oba pokemony ostrzeliwały się bąbelkami, nawzajem neutralizując. Następnie Wabik rozkazał swojemu pokowi oddać skok na tyły przeciwnika, ale zapomniał o paru sprawach, bez ruchu o podobnej nazwie jego pokemon nie pokona takiej odległości jednym susem. Ten błąd kosztował go oberwanie bąbelkami.

Ugryzł się po tym, jak zobaczył, że jego decyzja nie przyniosła pożądanych skutków.
- Przepraszam przyjacielu. Nadal strzelają Bąbelkami. Niech będzie ich wiele. Cały czas obserwuj przeciwnika. W razie potrzeby wykonaj unik. Pozwólmy mu wykonać pierwszy ruch. Będziemy cierpliwi. - powiedział pewnie. Potem czekał na dalszy rozwój wydarzeń, był ciekawy co poczyni przeciwnik i jak zareaguje jego podopieczny, na chwilę obecną było spokojnie.

Wsłuchałem się w polecenie rywala. Ten postanowił mnie zbombardować. Ryzykowne posunięcie przy tak słabych pokemonach, to na pewno będzie kosztowało go wiele energii.
- Uderz bąbelkami w ziemię i trochę ją zmiekcz po czym napierniczaj dziobaniem tak aby utworzyć niedużą górę po czym połóż się za nią i staraj się dalej ją powiększać aby nie przebił się przez nią i cię nie rozwalił.
W ten sposób miałem zamiar przetrwać ten bezsensowny ofensywny atak Froakiego.
- Jak już się zmęczy tym swoim idiotycznym atakiem to wyjdź zza tej kupy i zacznij strzelać w niego bąbelkami, po czym zbliż się do niego i dziobanie z całych sił. Musimy skrócić dystans.

Froakie bombarduje bąbelkami przeciwnika a ten stoi i kopie sobie dziobaniem dół, bo góry nie zrobi z ataki pneumatycznego, to nie łopata xD Koniec końców oba czynniki były meczące, ale to pok Ceda zebrał teraz bąbelkami.

Ziemia postanowiła nie formować się tak jak ja chciałem, ale nic nie szkodzi. Rywal i tak się zmachała tym swoim bombardowaniem więc po prostu zdecydowałem się na zmniejszenie odległości, co było kluczowe dla przebiegu starcia.
- Podbiegnij kawałek i bąbelki, po czym dalej biegnij. Staraj się międzyczasie unikać. Musisz jak najbardziej zbliżyć się do rywala. Ale jeżeli już będziesz bardzo blisko, a on zacznie strzelać to trudno przebij się przez to i po prostu wbij się w niego okładając go dziobaniem i plaskaniem!

- Froakie, słuchaj mnie. Przerwij ostrzał Bąbelkami, one przez chwilę jeszcze będą ograniczać widoczność Twojemu rywalowi. Wykorzystaj swój atut którym jest prędkość, więc pobiegnij w jego stronę. Biegnij po łuku, by ostatecznie z zaskoczenia zaatakować go od boku Lizaniem. Następnie dołóż do tego Plaskanie. - powiedział pewnie, a następnie skrzyżował dłonie na klatce piersiowej. Czekał aż jego stworzenie spróbuje wykonać polecenie trenera.

Oba pokemony ruszyły na siebie strzelając bąbelkami, z tym że w pewnej chwili pokemon Wabika przestał ich używać i rozpoczął bieg po łuku. Po drodze zebrał jednak niewielką liczbą bąbelek po czym rozpoczęła się walka w zwarciu. Przewaga szybkości nie była aż tak wielka, toteż Piplup nie dał się zaskoczyć i uderzył dziobaniem uniemożliwiając tym na razie lizanie. Teraz oba pokemony wymieniają się nawzajem plaskaniem.

- Daj mu po oczach Bąbelkami, a następnie błyskawicznie zaatakuj go Lizaniem. Potem sprzedaj mu Plaskaniem. Pokaż na co Cię stać przyjacielu. Jesteś trochę szybszy. - trzymał kciuki za swojego przyjaciela, stoczyli już kilka pojedynków, więc wierzył w jego upór i zdolności. Starał się myśleć pozytywnie i ani na chwilę nie wątpił w swojego podopiecznego.
- Dasz radę, wierzę w Ciebie - powiedział po chwili.

Wsłuchałem się w komendę rywala.
- Fatimo szybko połóż się i w ten sposób omiń bąbelki na twarz po czym dziobaniem w nogi rywala! Przyśpilimy go trochę do podłoża.
Poczekałem aż podopieczna wykona tą komendę.
- A teraz odskocz na parę metrów i gdy zechce cię polizać to poślij mu serię bąbelków prosto do pyska, niech się nauczy, że nieładnie pokazywać język damie!
Plan wydawał mi się być dość chytry, postanowiłem po prostu wykorzystać słabości taktyki mojego rywala i spróbować rozwalić go z kontry. Mocno ściskałem kciuki, że wszystko pójdzie po mojej myśli.

Gdy Cedric wykrzykiwał swoje komendy to te rywala były już wydane, bo jak sam napisał, wsłuchiwał się. Tym samym Froakie miał przewagę szybkości i czasu wiec jego manewr się udał, oślepił na chwilę przeciwnika bąbelkami. To wystarczyło aby bez problemów polizać przeciwnika, a co za tym idzie sparaliżować. Gdy Piplup był bezwładny obrywał plaskaniem.

Nie wyglądało to aktualnie zbyt dobrze. Mój pokemon został sparaliżowany. Musiałem szybko coś zrobić, jeżeli nie chciałem za łatwo przegrać tej walki.
- Piplup postaraj się uwolnić. Wiem, że to trudne, ale zrób cokolwiek. Dasz radę. Jesteś silna, jesteś prawdziwą wojowniczką, więc jesteś w stanie to zrobić tylko się skup!
Próbowałem zmotywować moją podopieczną do działania. Miałem nadzieję, że w końcu zareaguje na moją komendę. A gdy się już obudzi.
- Czas na prawdziwą zemstę. Zasyp swojego rywala gradem plaskania a potem, jeszcze dowal dziobaniem! Pełna moc!

- Froakie, dobra nasza. O to nam chodziło. Teraz nasza ulubiona technika. Atakuj go Lizaniem, by przedłużyć efekt paraliżu, a następnie atakuj go Plaskaniem i powtarzaj te czynności. Teraz masz czas, by osłabić Twojego przeciwnika. Odpłać mu za każdy cios, który zdążyłeś od niego otrzymać. - powiedział pewnie obserwując cały czas poczynania swojego przyjaciela.
- Pamiętaj, Lizanie i Plaskanie. - powtórzył to dla pewności raz jeszcze.

Wabik używał szczwanej sztuczki zwanej "buzi i z liścia", co źle wróżyło pokemonowi Cedrica. Polegało to na okładaniu sparaliżowanego przeciwnika i sporadycznym powtarzaniu lizania pomiędzy razami. Przez ten manewr Piplup ostro oberwała, ale kierowana słowami trenera przełamała się i ostro podziobała przeciwnika. Niestety dla niej zdążyła ostro oberwać i wygląda teraz niewyraźnie, do tego dochodzi zmęczenie. Pokemon Wabika jest równie mocno wyczerpany, a nawet trochę bardziej, ale jego obrażenia nie są tak rozległe.

- Dobra, osłabiłeś przeciwnika. Teraz zachowuj dystans i atakuj go Bąbelkami. Nie pozwól się zaskoczyć. Strzelaj salwami w różne części ciała przeciwnika. Raz w nogi, raz w tułów a innym razem w głowę, dodatkowo celuj po jego prawej i lewej stronie. Nie daj się zaskoczyć, ogranicz mu możliwość ucieczki. W razie niebezpieczeństwa wykonaj unik, a następnie zaatakuj go Plaskaniem. - powiedział ze spokojem, trzymał kciuki za swojego podopiecznego. Czuł, że walka zmierza ku końcowi.

Oj nie wyglądało to zbyt dobrze. Mój pokemon może był mniej zmęczony, za to obrażenia jakie otrzymała Fatima były dużo bardziej bolesne. Na całe szczęście była walecznym stworkiem i miałem nadzieję, że jednak zdoła się zebrać na jeszcze kilka ataków.
- Fatimo dasz radę... Jesteś prawdziwą wojowniczką!
Krzyknąłem ile tylko sił miałem w gardle.
- Nie pozwól mu zwiększyć dystansu. Napieraj na niego. Nie pozwól się wycofać. Do tyłu na pewno będzie uciekał wolniej niż ty pobiegniesz przodem. Zmasakruj go! Pokaż mu, że jesteś lepsza! Pobawimy się trochę w MMA. Schyl się i wbij się w jego brzuch dziobaniem, po czym schowaj głowę pod jego ramieniem tak by nie mógł cię okładać, ani atakować babelkami. Po czym napierniczaj go jak leci płetwami swoim plaskaniem. W zwarciu go rozwalisz! Spuśćmy mu porządne lanie!
Miałem nadzieję, że ta taktyka rodem ze sztuk walki przyniesie oczekiwany rezultat.

Froakie strzelał bąbelkami a Piplup doskoczyła do przeciwnika i atakowała dziobaniem, ale żaba dalej strzelała wykorzystując do tego każdą okazję. W pewnym momencie Froakie się zmęczył na tyle iż zaprzestał ostrzału, Piplip chciała to wykorzystać i dobić przeciwnika, ale po drodze do wykonania tego celu upadła na kolana. Pokemon Wabika wykorzystał resztki energii i zakończył męki przeciwniczki sprawną serią bąbelek.
- Piplup niezdolna do dalszej walki, tym samym zwycięzcą jest Wabik !

I tam mata po 1PF

- Froaki jesteś wielki, cały czas w Ciebie wierzyłem. - powiedział pewnie, na jego twarzy pojawił się wielki uśmiech. Był szczęśliwy.
- Cedric, dziękuje Ci za walkę, Twój pokemon jest godnym rywalem. Walka trzymała w napięciu. - odparł, a następnie skinął głową. Potem swój wzrok przeniósł na sędziego, któremu również podziękował. Następnie wraz z swoim pokemonem opuścił arenę jako zwycięzca.