Nadszedł czas na kolejną walkę po ostatniej przegranej z Matt'em. Młody chłopak wszedł do wielkiej hali i stanął na swoim miejscu. Spojrzał na swoją rywalkę beznamiętnym wzrokiem. Od początku zauważył, że walka nie będzie prosta po samym obliczu swojej przeciwniczki.
- Jestem gotowy.
Powiedział spokojnym głosem i nim zdążyła odpowiedzieć już wypuścił swojego pokemona za balla.
- Kroko wybieram ciebie.

Roxie po raz kolejny wkracza na Arenę. Idzie w kierunku swojego miejsca spokojnym krokiem. Gdy już jest gotowa wypuszcza z pokeballa swoją podopieczną.
-Fennekin tym razem nam się uda, wierzę w ciebie. I proszę ci nie filozofuj tylko walcz, bo inaczej możesz mocno oberwać.
Powiedziała spokojnym głosem do ognistego stworzenia.

Sala typu bagno: Grząsko będzie i to wszędzie, jeśli mocno zassie to mniejsze pokemony będą mieć problem z wydostaniem się, a miejscami może je całkiem pochłonąć.

Kolejka:
Jazon
Roxie
Ja
Roxie
Jazon
Ja i tak do usranej śmierci !

Harutori spojrzał na pole, na którym to trwać będzie potyczka między Totodilem, a Fennekinem. Teren na pewno nie sprzyjał walce takim małym pokemonom, ale gdyby wszystko szło zbyt łatwo, to nie byłoby zabawy. Pogłaskał się lekko po porannej szczecinie rozmyślając jak by tutaj podejść rywala.
- Myślę, że możesz spokojnie zaatakować. Uważaj gdzie stajesz, bo może się to źle dla ciebie skończyć - dał poradę pokemonowi. - Kroko rusz na przeciwnika i spróbuj zaatakować go z góry Akcją i nie daj mu kontratakować Furią. Pamiętaj o unikach.
Jazon wydał wszystkie polecenia i obserwował pierwsze ruchy swojego pokemona. Zwrócił swój wzrok również na Roxie próbując rozszyfrować jej strategię.

Roxie spojrzała uważnie na teren na jakim przyszło walczyć jej pokemonowi. Fennekin nie była specjalnie wysokim pokemonem, ba była malutka, więc trenerka bała się, że może gdzieś uprząść.
-Fennekin słuchaj mnie uważnie po pierwsze uważaj na teren, bo nie jest on zbyt bezpieczny. Gdy tylko twój przeciwnik zaatakuje zrób unik jesteś szybsza uda ci się to, a potem szybko przemieść się tak, aby stać bokiem do pokemona i zaatakuje Wirem Ognia. To odepchnie przeciwnika i nie pozwoli mu zaatakować. Następnie atakuj póki co z daleka Żarem. Jeżeli uda mu się jednak kontratakować to wtedy unikaj. I pamiętaj filozofować będziesz na treningach, a tutaj daj z siebie wszystko i walcz.
Mina Roxie była spokojna i opanowana. Dziewczyna wierzyła w swojego pokemona.

Ruchy obu waszych pokemonów na tym terenie były znacznie wolniejsze niż zazwyczaj. Wodny pokemon ruszył pierwszy i wyskoczył aby z góry zaatakować akcją lecz pokemon lis tego uniknął. Fennekin stanęła bokiem do przeciwnika i czekała aż on zaatakuje wirem ognia, co oczywiście nie nastąpiło. Z drugiej strony gad uważał na furię przeciwnika, której nie znał przez co potem zebrał żarem.

Taka kara za literówki, za które nie wiem czy należą wam się PF, zbyt rażące.

-Dobrze Fennekin, a teraz nadal utrzymuj ten sam dystans i zaatakuj w przeciwnika Wirem Ognia. Przemieszczaj się i uważaj gdzie stajesz teren ten jest niebezpieczny. Po przemieszczeniu się atakuj Żarem. Jeżeli twój przeciwnik zacznie kontratakować to unikaj, a potem od razu oddaj mu Żarem.
Roxie przyglądała się walce swojej podopiecznej. Trzymała za nią kciuki i wierzyła, że może udać jej się wygrać.
-Dasz sobie radę.
Wspierała ją z daleka.

Frontalny atak nie wypadł zbyt dobrze, jednak w głowie ciemnowłosego chłopaka zaczął świtać pewien plan. Ataki ogniste nie są zbyt skuteczne na pokemony typu wodnego, wiec liczył, iż Totodile nie oberwał zbyt mocno.
- Nie daj się trafić Kroko. Rusz na przeciwnika Akcją i zmuś go do ruchu. Pamiętaj o unikach, nie daj się trafiać tego ognistemu pokemonowi.
Po wydaniu komend przybrał minę myśliciela.
- Tak sobie myślałem, - zaczął głośno jakby sam do siebie - jak to było ze stworzeniem świata. Skoro Adam i Ewa byli jedynymi ludźmi, to skąd wzięło się tyle ludzi. Chyba, że byli jedynie pierwszymi, ale nie jedynymi ludźmi. A może to wszystko jedynie metafora. Strasznie mnie to ciekawi.
Harutori liczył na to, iż uda mu się podejść pokemona. Z wypowiedzi jego trenerki wywnioskował, że lubi myśleć, więc warto byłoby spróbować zająć jego głowę czymś ciekawszym od walki ... przynajmniej ciekawszym dla liska ...

Wir ognia poszedł w ruch, ale mało wrażliwy na ogień wodny stworek przebił się przez to co zaskoczyło przeciwnika na tyle, aby trafić go akcją. Lisek miała oddać żarem ale zaintrygowały ją słowa Jazona i stoi teraz w miejscu w miejscu.

Jazon czuł zadowolenie z siebie, oraz znalazł słabość liska. Wiedział już jak może go podejść, jednak postanowił najlepsze pozostawić na koniec, na sytuację "bez wyjścia". To w końcu miała być walka, uczciwe starcie między dwoma pokemonami.
- Kroko doskocz do przeciwnika i zaatakuj Furią. Nie daj mu uciec, ani kontratakować. Spróbuj wywrócić przeciwnika i Furią przybić do ziemi.
Obserwując całą walką, młody Harutori miał wrażenie, że było to starcie dwóch przeciwstawnych się żywiołów ... woda i ogień, mięśnie i mózg, wojownik i filozof, chłopak i dziewczyna. Ta walka mu się naprawdę podobała. Czuł w kościach, że nawet jeśli nie wygra, to będzie świetna lekcja zarówno dla niego jak i dla Kroko. Obserwując całe zajście i atak swojego pokemona poczuł niesamowity głód. Wyciągnął z plecaka foliową torebkę i zaczął sączyć powoli krew, jednak po chwili już schowałją do plecaka, pamiętając o pilnowaniu siebie.

Roxie zaniepokoiła się gdy spostrzegła, że przeciwnik poznał słabą stronę jej pokemona. Szybko jednak zareagowała na to i zaczęła mówić do swojej podopiecznej:
-Fennekin nie słuchaj go i pomyśl. On chce się czymś zająć, aby jego pokemon wygrał. Wiem, ze jesteś na tyle mądra, aby się na to nie nabrać, a teraz szybko odsuń się od niego i unikaj jego ataku, a potem od razu Wir Ognia. Nie przejmuj się teraz tym, że ma przewagę typu. Ja wiem, że ty i tak sobie poradzisz. Nie daj się wywrócić odskocz od niego i utrzymuj dystans, a potem od razu Żar. I nie zapominaj o tym, aby uważać na teren po jakim stąpasz.
Roxie uważnie obserwowała swojego pokemona, a potem spojrzała na przeciwnika gniewnym wzrokiem. Była zła, że próbował oszukiwać i wykorzystuje słabe punkty jej pokemona.

Niby pogadanka trenerki miała jakiś wpływ i nawet by poskutkowała, ale kiedy ona skończyła mówić to Totodile leżał już na lisicy okładając ją atakiem furii. Trochę to trwało i okleiło błotem oba pokemony, ale w końcu lisica zrzuciła przeciwnika z siebie używając żaru a potem wiru ognia. Pokemon Jazona jest osmalony, ale w lepszej kondycji od przeciwniczki, która jest obita i ugrzęzła w zasuszonym błocie. (zasuszonym od ciepła które wyemitowała i odparowała część bagna.

Roxie chciała, aby jej podopieczna walczyła na dystans, ale najwyraźniej nie poskutkowało to tak jak chciała.
-Fennekin spróbuj się wydostać z tego przy pomocy Drapania, a potem biegnij na swojego przeciwnika i zaatakuj Wirem Ognia, a gdy ten będzie unikał zbliż się do niego i rzuć się na niego z Drapaniem. Jeżeli by sam atakował to unikaj. Pamiętaj też aby uważać na teren i nie daj się zagadać.
Roxie zaczęła się niepokoić o swoją podopieczną jednak nie dawała tego po sobie poznać.

Kroko powoli wyrabiał się, widać to było w jego ruchach, sile, prędkości, pewności siebie. Jazon widział, że walka idzie po jego myśli. Był również świadomy tego, iż nie może sobie pozwolić na tak zwane "olanie", bo wciąż mógł przegrać. Musiał myśleć szybko i trzeźwo. Pokemon przeciwnika był w pewien sposób unieruchomiony, ale nie do końca i zapewne też nie na długo.
- Dobrze Kroko. Użyj Akcji, by szybciej dostać się do Fenekinna. Rzuć się Furią, a żeby nie zrzuciła ciebie wgryź się w nią. Bądź bezlitosny.
Po swych komendach Harutori kontynuował obserwacje walki.

Lisica chciała się uwolnić drapaniem, ale łapy były w uwięzi błota. Z pomocą przeszedł przeciwnik uderzając w nią akcją i oswobadzając. Gadzina znów ruszyła z furią ale doszło do wymiany z drapaniem, a potem został uwięziony w wirze ognia. Totodile nie znał gryzienia, wiec manewr nie wypalił, a ogniowe ataki, mimo że mało skuteczne, to powoli zbierają swoje żniwo. Totodile jest we wnętrzu wiru ognia więc Fennekin nie zaatakowała ponownie drapaniem.

(Samael pisząc: "wgryź się w nią" miałem na myśli, nie atak, tylko żeby złapał zębami i i nie puścił, ze względu na jego charakter. )
Niestety, ale manewr Jazona nie wyszedł tak jak się tego spodziewał i teraz Kroko ponosił tego konsekwencje.
- Totodile! - Wypuścił zebrane powietrze z płuc z ogromną siłą. - Wiem, że jest ci ciężko, ale nie możesz się poddać. Bądź jak strongman - silny i nieustępliwy! Wydostań się przy pomocy Akcji i rzuć się na przeciwnika. Zniszcz ją!!! Poczuj w sobie tę rządzę krwi i zaatakuj Furią. Bądź szybki.
Po tej wyczerpującej głos przemowie Jazon poczuł głód, więc znów napił się odrobinę krwi i kontynuował obserwacje pola walki.

Roxie wydało komendę pokemonowi
-Fennekin świetnie uwięziłaś go w wirze. Spróbuj podtrzymać go jak najdłużej.
W tym czasie pewien plan narodził się w główce Roxie i ta od razu wcieliła go w życie
-Też mi Stronman. Gdyby ten pokemon był Stronegmenem to nie rzucał by się na pokemona płci przeciwnej i dałby rade przyjąć na siebie ogniste ataki, a nie jak tchórz ich unika.
Dziewczyna miała nadzieję, że plan wypali. W końcu pokemon wyglądał na pewnego siebie, a może nawet zbyt pewnego.
-A teraz wykorzystaj swoją prędkość i gdy tylko skończysz atakować Wirem Ognia,a przeciwnik będzie jak oszalały biegł w twoją stronę to unikaj, a następnie rzuć mu się na plecy z Drapaniem. Pokaż mu, ze nie warto z tobą zadzierać.

Wiem o co ci chodziło, ale to w charakterze dotyczy jedynie ciebie, a w walce do aby było skuteczne potrzebny jest odpowiedni ruch.
Totodile sobie dmuchnął i usłyszał najpierw słowa swojego, a potem rywalizującego trenera. Postanowił zaryzykować i pokazać jak jest twardy, czyli przyjął wyzwanie trzymania się w ogniu. Kiedy zrobiło mu się jednak za gorąco wybiegł stamtąd i ruszył na przeciwniczkę atakując furią. Ta odpowiedziała drapaniem i po długiej wymianie oba pokemony padły z wyczerpania prawie że równocześnie.
- Totodile i Fennekin niezdolne do dalszej walki, a to oznacza remis ! - oznajmił sędzia i poszedł w swoją stronę.

Daję wam jednak po 1PF