Pewnym krokiem wkroczyłem na salę zwabiony możliwością stoczenia nowego pojedynku. Tym razem zaskoczyła mnie sama arena walki. Nie była ona zwykłą, płaską powierzchnią. Pokryta była trawą i nadawało to bardzo przyjemnego charakteru. Nie było to surowe miejsce, a raczej można się tutaj zrelaksować. Jednak nie na takie przyjemności przyszedłem. Podrzuciłem pokeball do góry i wypuściłem swojego pokemona na miejsce bitwy.
- Witaj Mudkip! Ponownie spotykamy się na arenie. Zatem zacznijmy! Rozpocznij od strzelenie w przeciwnika Rzutem Błotem! Od razu postaramy się go spowolnić.
Obserwowałem jak radzi sobie mój pokemon oraz co takiego może wymyślić przeciwnik. W końcu tej osoby jeszcze nie znam, więc może posiadać asa w rękawie.

Już od samego początku walka nabiera rumieńców. To jest własnie to co w tego typu spotkaniach najbardziej cienię. Nie ma czasu na delikatne zagrania. To nie pokazy, gdzie liczy się piękno i gracja. W walkach często dochodzi do nieprzewidywalnych zdarzeń. Wspólnie z Mudkipem musimy opracować plan działania, aby móc wyprowadzić prowadzenie. Tylko jak tutaj zablokować działania przeciwnika.
- Mudkip! Korzystając z okazji, że jesteście blisko siebie wystrzel od razu Rzut Błotem prosto w świnkę! Skieruj ten ruch jego pyszczek. A kiedy zostanie zalepiony rusz i z impetem uderz przeciwnika silną Akcją.
Uważnie obserwowałem czy mój pomysł z zablokowaniem przeciwnika okażę się skuteczny. Mocno zacisnąłem kciuki i czekałem na dalszy ciąg programy.

Cały czas los nam sprzyja, jednak nie można być niczego pewnym póki któryś z pokemonów zemdleje z wyczerpania. Najlepszym sposobem byłoby trzymanie przeciwnika na dystans i zmęczenie go. Jednak na tym etapie jeszcze nie dysponujemy odpowiednimi ruchami by to przeprowadzić. Przygotowywanie kombinacji nie jest wcale tak trudne. Wystarczy skutecznie zablokować swojego rywala.
- Mudkip cudownie! A teraz szybki Rzut Błotem! Skieruj atak prosto w nogi przeciwnika, aby zablokować mu możliwość ucieczki. Wtedy ponownie uderz Rzutem Błotem. Celując podobnie jak wcześniej w pyszczek.
Mój wzrok skupiam na ziemnym ataku. Zastanawia mnie czy uda się wykonać to co obmyśliłem dla mojego towarzysza podróży. To byłby z pewnością jakiś przełom w walce.

Zaczyna się robić nieciekawie. Walka nabiera kolorytu i coraz mocniej to właśnie my obrywamy od naszego przeciwnika. Muszę bardzo szybko wykombinować coś co całkowicie zamroczy naszego przeciwnika. W tym momencie nasza sytuacja nie wygląda zbyt ciekawie. W mojej głowie pojawiały się kolejne możliwości. Z każdą chwilą mój pokemon słabnął, a nie mogłem do tego dopuścić. Rywal chce nasz przycisnąć, ale nie zablokować pyszczka.
- Świetnie Mudkip! Wytrzymaj jeszcze trochę. Wystrzel z takiej bliskiej odległości Rzut Błotem. Szeroko otwórz pyszczek i ostrzelaj przeciwnika. Niech siła ataku odrzuci go od ciebie. Wtedy to wstań i kontynuuj atak Rzutem Błota w obolałego przeciwnika.
Celem tego zagrania było skołowanie przeciwnika i kupienie nam więcej czasu. A to w przedłużającej się walce jest bardzo ważne.

Zwrot akcji w tej chwili jest dla nie zdumiewający. Bardzo zaskakujące jest fakt, że ten ognisty osobnik za dość dużym ciepłem nie przepada. Z jednej strony do dobrze dla nas. Mamy czas na to by wystosować skuteczny atak. Delikatnie się uśmiechnałem na widok odskakującej świnki. To jest ten czas gdzie musimy działać szybko i bezbłędnie.
- Mudkip pamiętaj o kolekcji pięknych kamieni! Po tej walce z chęcią poszukam z tobą nowych! Szybkim ruchem wykonaj Rzut Błotem. Skieruj spora ilość błota oblepiając naszego przeciwnika. A wtedy wystrzel jak z procy i staranuj przeciwnika Akcją. Przewróć go!
Z uwagą obserwowałem kolejne poczynania mojego towarzysza. Zwracałem szczególną uwagę na to co kombinuje mój rywal. To będzie kluczowe w tej walce.

Walka chyli się ku końcowi, a sprawa wcale nie wydaje się być klarowna. W tej chwili każdy najmniejszy błąd może skutkować przegraną. Uważnie przemyślałem co w tej chwili możne wykonać mój pokemon. Coś takiego co nie spowoduje, że polegniemy w tej walce. Przez myśl przechodziły mi coraz to dziwniejsze pomysły. W końcu postanowiłem postawić wszystko na jedną kartę.
- Mudkip skup się i szybko powstań. Zbierz w sobie dużo energii i odskocz przed jego żarem! Niech ognisty atak przemknie obok! A wtedy to wyceluj w biegnącego przeciwnika Rzutem Błota. Skieruj atak na całe ciało. By był ociężały, by po tym błocie się poślizgnął. Niech upadnie. Wtedy w ostateczności wykończymy go Akcją.
Mocno zacisnąłem kciuki by dopingować mojego pięknego Mudkipa. W nim i jego determinacji cała nadzieja.

A jednak! Udało się! W duszy się uradowałem z tego jaki wynik osiągnął mój kochany Mudkip! Od razu podbiegłem do zmęczonego kompana i wziąłem go na ręce. Widzialem jak bardzo jest obolały i zmęczony po tej walce.
- Gratuluję Mudkip! Spisałeś się niezwykle dobrze! Powoli stajesz się weteranem na tej arenie.
Z ogromnym uśmiechem pochwaliłem swojego towarzysza. Po czym wstałem i ruszyłem w kiedunku naszego przecienika.
- Twój Tepig bardzo dzielnie walczył. Jestem pewny, że w przyszłości nie raz się jeszcze ze sobą zmierzymy i wtedy zrewanżujesz się mi.
Uścisnąłem dłoń Raven i po krótkiej wymianie zdań ruszyłem ku wyjściu z areny. Należy odwiedzić centrum by wyleczyć wszystkie rany i odpocząć przed kolejnymi starciami.