Następnie udałem się nad jezioro aby kontynuować trening z moją wodną podopieczną.
- Pokaż się Piplup!
Rzuciłem pokeball z którego po paru sekundach wyskoczyła moja pingwinia podopieczna. Nadszedł czas na kolejny trening z moją dziobatą ulubienicą. Potrafiła już wytwarzać wodę i nawet udawało jej się ją utrzymywać. Nadszedł czas na kolejny etap - kręcenie wody. To było zdecydowanie najtrudniejsze w tym wszystkim, ale wierzyłem, ze mojej podopiecznej się uda. Pokrótce wyjaśniłem jej co ma zrobić i w jaki sposób to zrobić. Ta wysłuchała wszystkiego z należytą uwagą po czym była już gotowa do wykonywania ciosu. Wytworzyła taflą wodę i zaczęła ją kręcić, ale gdy tylko lekko wprawiła ją w ruch ta się rozwaliła.
- Aj nie tak!
Moja podopieczna próbowała jeszcze kilka razy, ale nie udało jej się.

Piplup - Wodny Wir (10)

Po raz kolejny przybywam nad Jezioro Gurini kontynuować treningi z moim starterem Froakim. Stanąłem na naszym standardowym miejscu, którym była mała plaża schowana lekko w lesie i oddalona od reszty otoczenia jeziora, po czym wypuściłem Shena, który jednocześnie pomagał mi ustawić pole do treningu i oczyszczenie pola, aby nie zrobić sobie krzywdy podczas treningu. Wodny Puls jest dość trudnym ruchem, więc przychodzi pokemonowi ciężko, jednak ja wiem i wieżę, że mój Froaki opanuje go perfekcyjnie. Pokemon rozgrzał mięśnie i oczyścił umysł z niepotrzebnych myśli po czym w pełni skupiony zaczął wytwarzać wodną kulę. Fale morskie z których Shen stworzył kulę, nadal miały swoją formę wewnątrz pulsu, falowały, wydawały dźwięki i uderzały o niewidzialną bańkę roztrzaskując się o nią. Wodny Puls został wycelowany w worek słomy który przynieśliśmy ze sobą na trening i z całej siły pchnięty przez pokemona leciał z prędkością tornada roztrzaskując się o worek i odpychając go na odległość 10 m. Pokemon dobrze się spisał, a jego ruchy były coraz lepsze więc trenowaliśmy Wodny Puls do zmęczenia, ponieważ ciężka praca przynosi najlepsze efekty. Gdy zakończyliśmy trening, schowałem Shena do pokeballa i wróciłem do domu spać.

No i na koniec dzisiejszego dnia przybyłem nad jezioro aby dalej trenować pingwinka. Moja podopieczna była na etapie nauki kręcenia wytwarzaną wodą. Było to naprawdę bardzo trudne zajęcie, ale miałem nadzieję, że wkrótce uda się jej skutecznie opanować tą sztukę.
[b]- Musisz włożyć w to zdecydowanie więcej siły. Musisz skupiać siłę w środku i wokół niej kręcić wodę wtedy ci się nie rozleje na boki.[b/]
Trochę potłumaczyłem mojej podopiecznej jeszcze jak ja to widzę, po czym nakazałem jej wykonywać ten atak. Fatima próbowała poprawnie wykonać ten jakże trudny atak, jednak dalej nie bardzo jej to wychodziło. W momencie gdy próbowała obracać wodę ta rozwalała się. Ale i tak kręciła się dłużej niż poprzednim razem.

Piplup - Wodny Wir (11)

Mimo zmęczenia udałem się jeszcze nad jezioro aby trenować mojego wodnego pokemona jego jakże silnego ruchu.
- Piplup pełna moc wir wodny!
Nadszedł czas by po prostu próbować wykonać ten cios, mój pokemon już sporo się nauczył i miał solidną wiedzę na temat ciosu. Teraz musiał po prostu próbować. Gromadził wodę, którą sukcesywnie powiększał i próbował nią obracać twrorzyć śmiercionośny wir. Niestety ten bardzo szybko się rozpadał, ale za każdą próbą udawało mu się co raz dłużej utrzymywać ten atak i naprawdę widać było, że Piplup czyniła spore postępy. Byłem naprawdę z niej dumny. Świetnie sobie radziła z tym atakiem.

Piplup - Wodny Wir (12)

Jako iże jest dzień i jest gorąca zima (inna strefa czasowa z tego co słyszałem i inne położenie geograficzne względem polski) postanowiłem zawiązać większe więzi z moim pokemonem. Rozebrałem się do kąpielówek, zostawiając swoje ciuchy na brzegu i razem z pokeballem wszedłem do cieplutkiej wody. Tam dopiero wypuściłem mojego pokemona prosto do wody.
-Witaj mały, jestem twoim trenerem. -Mały mudkip spojrzał na mnie ciekawie, opłynął dookoła mnie, uważnie mnie oglądając, a następnie uśmiechnął się do mnie, uznając to co właśnie do niego powiedziałem.
-Treningi ze mną nie będą takie jak normalnie można się spodziewać, ale o tym już niedługo będziesz mógł się w całości przekonać. A teraz -chalpnąłem wodą prosto na małego pokemonka. - bawimy się! -Zaczęliśmy się chlapać wodą. I w na tym przebiegł cały nasz dzisiejszy trening.

Trening z Mudkipem [1]

Po treningu z lodowym pokemonem przybyłem nad jezioro, aby kontynuować pracę nad kolejnych ruchem mojego wodnego pokemona. Tutaj nie szło tak łatwo i mimo usilnych prób mój pokemon dalej nie potrafił wykonać wodnego wiru. Postanowiłem, że dzisiaj trochę pogadamy. Pokemon był już chyba przemęczony ciągłym próbowaniem z czego i tak efektów nie było za bardzo widać.
- Spokojnie sobie usiądź Fatimo.
Poleciłem mojej podopiecznej. Popatrzyłem się chwilę na nią i zastanowiłem się co chcę powiedzieć, po czym zabraliśmy się za podsumowanie wszystkiego czego uczyła się do tej pory. Szczegółowo opisywałem każdy etap mówiąc co zrobiła tam dobrze, a co źle i co jej to dawało. Chciałem jej pokazać to, że kluczem do sukcesu jest odpowiednie połączyć wszystkie ćwiczenia, które do tej pory wykonywała.

Piplup - Wodny Wir (13)

Po wczorajszym podsumowaniu dotychczasowych osiągnięć miałem nadzieję, że dzisiejszy trening przyniesie wiele pozytywnych zmian w wykonywaniu ciosu przez moją podopieczną.
- Pokaż się Fatimo!
Krzyknąłem rzucając pokeball z moją wodną podopieczną.
- Dobrze przypomnieliśmy sobie wszystko, więc po prostu postaraj się wykonać wodny wir!
I po chwili Fatima zaczęła próbować wodny wir. Strumień wody rósł, powiększał się i zaczynał się co raz szybciej kręcić, ale w momencie kulminacjnym wszytko się sypało.
- Aj mało zabrakło!
Widać było zdecydowany postęp od poprzednich prób, ale dalej nie bylem w pełni usatysfakcjowany. Z optymizmem patrzyłem jednak w przyszłość, widać było, że już wkrótce nadejdą lepsze dni i moja podopieczna jest na dobrej drodze do opanowania tego ciosu.

Piplup - Wodny Wir (14)

- Pokaż się Piplup!
Rzuciłem pokeball z którego po chwili wyskoczył mój wodny pokemon. Nadszedł czas na kolejny trening. Tym razem wyjątkowo to właśnie nad jezioro przybyłem jako pierwsze.
- Dobrze Fatimo. Nie pozostaje nam nic innego jak próbować wykonać ten atak. Wodny wir pełna moc!
Krzyknąłem po czym moja podopieczna zaczęła próbować wykonać atak. Wytwarzała wodę, gromadziła i próbowała ją obracać jak najszybciej mogła i nagle... nagle jej się udało! Cios się nie rozwalił, a kręcił. Naprawdę wykonała wir!
- A tearz rzuć nim!
I niestety ten element nie wyszedł już jej tak jak powinien, ale i tak byłem z niej bardzo zadowolony.

Piplup - Wodny Wir (15)

Po skończeniu prac z Corphish i Remoraidem na Wybrzeżu Morza Shinizu, postanowiłem przejść się na moje stałe miejsce treningu - Jezioro Gurinii - aby kontynuować treningi z moim starterem Froakim. Shen kontynuować miał naukę Wodnego Pulsu, dość ciężkiego ruchu, który mój pokemon jest w stanie go opanować do perfekcji. Usiadłem na pieńku i wypuściłem pokemona.
Shen słuchaj, wiem, że jesteś bardzo silny, ale musimy się sprężyć abyś zdołał opanować ten ruch. Dasz sobie radę.
Po rozmowie motywującej z Froakim zabraliśmy się za trening. Ustawiłem tarczę do rzutek, a Froaki zaczął rozgrzewkę. Chwilę po ustawieniu przeze mnie tarczy, usiadłem na pieńku, a Shen zaczął kumulować wodę w postaci wodnej sfery. Kula wodna przybrała swój odpowiedni kształt i wygląd wody jak fal morskich. Kiedy Froakie utworzył już puls, wycelował w środek tarczy i pchnął kulę wprost na cel. Kula z zawrotną prędkością leciała w stronę celu, aż w końcu uderzyła w tarczę i przewróciła ją rozpadając się. Ponownie ustawiłem tarczę, a w między czasie Shen stworzył kolejną kulę i wystrzelił. Kiedy skończyliśmy treningi, schowałem żabę do pokeballa i wróciłem spać do domu.

Podobnie jak wczorajszego dnia to nad jezioro przybyłem jako pierwsze. Mój pokemon już naprawdę nieźle radził sobie z wodnym wirem i miałem zamiar kontynuować jego dobrą passę treningów.
- Dobrze Fatimo... Pełna moc! Wodny wir!
Piplup zaczęła gromadzić wodę i obracać ją zgodnie z moimi wskazówkami. Wychodziło jej to naprawdę przyzwoicie i już wkrótce nad jej głową kręciła się gigantyczna tafla wody.
- Teraz rzuć nią!
Niestety to nie wychodziło już mojej podopiecznej tak dobrze. Sprawiało jej to ewidentnie spore kłopoty. Z dezaprobatą spojrzałem na jej próbach - spodziewałem się po niej czegoś więcej niż tego co zobacyzłem, myślałem, że tym razem się uda.

Piplup - Wodny Wir (16)

Dziś po raz kolejny przybywam nad Jezioro Gurini aby kontynuować pracę z moim Froakim. Wpadłem, na pewien plan, jak ułatwić pokemonowi naukę więc na samym początku zacząłem rozglądać się za jakimś ciepłym źródełkiem. Pochodziłem trochę wkoło jeziora i znalazłem małe oczko wodne będące gorącym źródłem. Wypuściłem Shena, który na widok gorącej wody zwariował i zaraz do niej wskoczył. Przyłączyłem się do niego i razem relaksowaliśmy się w ciepłej wodzie aby być gotowymi i pełnymi energii na trening. Po kąpieli w gorącym źródle, pozbierałem manatki i zabraliśmy się za kontynuowanie naszych prac nad Wodnym Pulsem. W miejscu gdzie postanowiłem trenować leżało trochę śniegu, który mógł mi posłużyć jako pomoc naukowa dla mojego pokemona. Pokazałem mu jak ma tworzyć Wodny Puls na przykładzie śnieżki. Zebrałem trochę śniegu, a Froakie w tym samym momencie naśladował mnie wykorzystując wodę. Po chwili utworzenia śnieżki i kuli, obrałem na cel przewrócone drzewo. Wycelowałem i rzuciłem jak najmocniej potrafiłem. Shen zrobił to samo. Zebrał siłę i miotnął wodnym pulsem jak tylko mocno mógł. Obie kule rozpadły się uderzając o przewrócone drzewo. Ten trening bardzo podobał się mojemu pokemonowi jak i mi więc poćwiczyliśmy jeszcze trochę razem. Kiedy Froakie dał mi znać, że jest zmęczony, pozwoliłem mu odpocząć w Pokeballu i ruszyłem w stronę Morza Shinzu.\

Na koniec dzisiejszych treningów wybrałem się nad Jezioro Guruni. Jeziorko jak to jeziorko, miało szuwary, piasek i oczywiście dużo zimnej wody. Wypuściłem z pokeballa Qwilfish, a ona od razu zwiała w krzaki by ukryć się przed moimi oczami.
-Kolcunia, no proszę cię, przecież i tak wiem jak wyglądasz i według mnie jesteś najładniejszą rybką na świecie. No chodź, bo mamy poważny temat do obgadania.
Rybka nie reagowała.
-Zrobię ci delikatny makijaż, ale kiedyś musisz się przekonać ze najładniej wyglądasz tak jak teraz.
Qwilfish wreszcie podpłynęła do mnie i szybko ją umalowałem. Następnie zacząłem jej opowiadać o ruchu zwanym minimalizacją, dzięki któremu będzie mogła się schronić przed większością ataków. Wystarczy się nieco zmniejszyć.
Rybka była zaciekawiona tym ruchem, co mnie ucieszyło. Nakarmiłem ją i nareszcie mogłem wrócić do domu.

Po raz drugi przeszedłem się nad Jezioro Gurini, gdzie tylko po dotarciu do wody wypuściłęm swą Qwilfish. rybka jak zwykle zaczęła marudzić ze jest brzydka, że się wstydzi swojego wyglądu i że bez makijażu nawet nie ruszy się z miejsca. Próbowałem jej przetłumaczyć jak bardzo się myli, wmawiałem jej że ma wiele uroku i poza tym że bardzo mi się podoba z wyglądu, to ma ogromne możliwości pod względem ataków, które może poznać. Niby Kolcunia uważnie słuchała moich słów, ale i tak musiałem pomalować jej pyszczek. Tym razem makijaż był wojskowy i rybka wyglądała jak komandos.
Gdy już mogliśmy zacząć naukę, pokazałem Kolcuni jedyną fotkę minimalizacji jaką udało mi się znaleźć. i wyjaśniłem jej, że jedyne co musi zrobić, to wypuścić całe powietrze z siebie i otoczyć się normalną energią, która jeszcze bardziej zmniejszy jej rozmiary. Teorii nie było wiele, więc rybka szybko zapamiętała moje słowa i mogliśmy wrócić do domu.

Po treningu z Szumrakiem, szybko przeszedłem nad jeziorko Gurini. Na miejscu wypuściłem Qwilfish. Ta jak zawsze zaczęła się domagać makijażu. Powiedziałem tym razem że go nie zrobię. Jak chce, to niech sama sobie zrobi z błota, ale dziś na mnie nie może liczyć pod tym względem., gdyż jestem całkowicie pewny, że jest piękną rybką i żadne makijaże nie są jej potrzebne, gdyz maskują jej piękną buzię.
Rybka chciała zrobić focha, ale po chwili zanurzyła się pod wodę i wypłynęła z błotną maseczką na pyszczku. Pokręciłem tylko głową i poleciłem jej by maksymalnie zmalałą. Rybeczka wypuściła wodę z brzuszka i znacznie zmalała, ale to nie był jeszcze efekt ruchu minimalizacji. Kocunia otoczyła się energią i nic się nie zmieniło, ale jak na pierwszy trening to i tak dobrze jej szło.

Po treningu z Szumrakiem przeszedłem się do jeziorka aby trenować swą zakompleksioną rybkę. Wypuściłem ją z pokeballa do wody i od razu zacząłem ją chwalić że pięknie dziś wygląda i jak będą kiedyś organizowane pokazy i do tego czasu trochę podtrenuje, to na pewno zwycięstwo będzie co najmniej osiągalne. Qwilfish nieco się zawstydziła, ale mimo moich słów i tak poprosiła o makijaż. Zrobiłem minę pod tytułem "skoro pani sobie tego życzy to niech tak będzie" i szybko ją umalowałem. Teraz rybka była gotowa do nauki. Przypomniałem jej jak wygląda poprawne wykonanie minimalizacji i poprosiłem ją, aby spróbowała. Kolcunia wypuściła z siebie całe powietrze i próbowała otoczyć się normalną energią, która miała jej pomóc w zmniejszeniu rozmiarów, lecz marnie to wychodziło. Mimo to cały czas ją dopingowałem i i zapewniałem, że niebawem na pewno nauczy się tego przydatnego statusowego ruchu.

Po treningu na Bazaltowych Polach, przeszedłem się nad jeziorko. W tym miejscu miałem zamiar trenować z Qwilfish minimalizację, więc wypuściłem rybkę z balla i znowu się zaczęło. Qwilfish nie chciała trenować bez makijażu, bo się wstydziła. Ja ją stale przekonywałem żę pięknie wygląda, ale nic do niej nie trafiało i musiałem ją trochę umalować. Gdy już rybka była gotowa, z plecaka wyjąłem kilka obręczy o różnych rozmiarach i poleciłem Kolcuni, by przeskakiwała przez nie. Pierwsza obręcz była nieco większa niż rybka, więc ta bez problemu przez nią przeskoczyła. Kolejna była już nieco mniejsza, więc rybka musiała zmniejszyć swe rozmiary, aby przedostać się przez nią. Na milimetrach, ale udało się. Trzecia obręcz też była odrobinę mniejsza, ale tym razem Kolcunia nie podołała zadaniu inie zmniejszyła się wystarczająco, przez co utknęła w środku. Pocieszałem ją że nic się nie stało,a le ona nie była zmartwiona nie wykonaniem zadania, lecz tym, że rozmył się jej makijaż.