Wędrówka po terenach była po prostu interesująca. Jednak krzyki dały mi do myślenia. Przecież nie rzucimy się jak te głupki i nie zaczniemy atakować. Chociaż jak będą chcieli się bawić w taki sposób ja im nie zabronię.
- Poczekajcie chwilę. Upewnijmy się, że droga jest bezpieczna. Nie chcę mieć was na sumieniu.
Wypuściłem moją Taillow i posłałem ją w zwiady do źródła tych dźwięków. Chciałem aby ta wyprawa przebiegła w jak najbardziej bezpieczny dla wszystkich sposób. Dopiero po powrocie mojej ptaszyny będziemy mogli iść dalej.
- Pamiętaj. lataj dość wysoko, by nikt ciebie nie strącił.

O ty jeden ... Widok opadającej Taillow niezwykle mocno mnie zabolało. Nie mogłem jej pozostawić samej. Prawdopodobnie z tej odległości nie zadziała jej przywrócenie.
- Nie wiem jak wy, jednak nie zamierzam tutaj zostać i bez czynnie się patrzyć. Miło było cię spotkać Ori. Mam nadzieję, że jeszcze sie zobaczymy. Powodzenia panowie.
Bardzo ostrożnie zacząłem przechodzić między drzewami i nasłuchiwać wszelkich ruchów z nieprzyjaznej strony. Starałem się przejść jak najszybciej do mojego pokemona. Trochę żal mi było tego, że pozostawiłem Oriego bez obiecanej mojej pomocy. Jednak wszystko jeszcze może się wydarzyć dzisiejszego dnia.

Widok zranionej Taillow sprawił, że serce mnie zabolało. Jeszcze nie zdążyliśmy przeżyć wielu wspaniałych przygód, a tutaj przyszła taka tragedia. Jednak z pomocą przyszli moi współtowarzysze, który w każdy możliwy sposób zaczęli pomagać.
- Jestem wam bardzo wdzięczny. Coraz bardziej doceniam podróżowanie z kimś dodatkowym.
Przykucnąłem przy mojej Taillow aby dodać ptaszynie otuchy. Gdyby udało się pokemona powrócić do balla to też uczynię. Z trudem mogłem powstrzymać spłynięcie łzy. Jednak przypomniałem sobie, że ktoś jest za to winien.
- Widziałeś ten ruch? Możesz przypuszczać kto mógł to wykonać? - zapytałem Oriego.

Posłuchałem uważnie wypowiedzi Oriego. Te słowa dały mi bardzo dużo do zrozumienia. Teraz już na pewno wiem, że to nie mogło się skończyć inaczej. Ten atak całkowicie niszczy to co latający pokemon potrafi najlepiej. Zabrania mu latać.
- Sytuacja robi się coraz bardziej niebezpieczna. Taillow jesteś cała?
Przyjrzałem się postaciom między drzewami. Chciałem na początku zdefiniować czy są to ludzi czy też zwykłe stworzenia. Od tego będzie zależało dalsze posunięcia.

Żegnaj piękny świecie. Żegnajcie niezdobyte tereny! Jednak to nie jest chyba najlepsza rzecz jaką można zrobić w tym momencie. Czemu mam się żegnać, gdy nic nie zrobiłem. Trzeba sprytnie z tej sytuacji wyjść.
- Spokojnie! Na pewno się dogadamy. To bardzo interesujące, że ktoś tutaj jeszcze życie oprócz ludzi z tamtej wioski. Wiesz o ich istnieniu? Może ze sobą konkurujecie? Zresztą to nie jest teraz najwazniejsze. Jeżeli coś złego między wami się dzieje to ten oto młodzieniec ma zamiar wszystko zmienić. Musi tylko udowodnić swoją siłę i dzisiejszego dnia złapać pierwszego pokemona. Według jego zapewnień chcę zmienić panujące u nich zasady.
Nie wiedziałem zupełnie nic na temat ludzi w wiosce, a tym bardziej o tym tajemniczym kolesiu. Starałem się jakoś załagodzić zaistniałą sytuację, aby nie było tutaj żadnych ofiar.
- Jednak muszę to przyznać jako trener. Niezwykle okazałe osobniki w swoich gatunkach.