Ledinia, niewielka wioska składająca się z kilku gospodarstw pośrodku gęstej puszczy. Dotychczas nieliczni mieszkańcy tej wioski nie mieli praktycznie żadnych problemów. Zbiory zawsze były tak obfite, że byli w stanie dużą część swoich produktów rolnych sprzedawać do pobliskiego miasta. Lecz ostatnio w lesie pojawiły się nowe stwory. Zaczęły często nawiedzać pola, sady i nawet ogródki kwiatowe Ledynii. Niestety nikt nie wypatrzył jak ten stwór wygląda. Tylko jedna osoba widziała jego cień, który przypominał jakiegoś przerośniętego robaka. Wobec zagrożenia spokoju mieszkańców, przywódca wioski postanowił dać ogłoszenie do gazety o poszukiwaniu znawców dzikich stworów, którzy by przepędzili intruza.

Początek przygody:
22 marzec, godzina 18:00

Przybywam w miejsce, które oznaczone było jako miejsce zbiórki dzisiejszego polowania.

Geralt nigdy nie odmawia udzielenia pomocy, więc i tym razem przybył na wezwanie potrzebujących.

Matt przybył na polowanie.

Zebrało się was dosyć niewielu, jak na wagę sprawy, ale mimo to przywódca Ledinii, Rodian, pełniący także funkcję sołtysa, przywitał was z radością.
-O jak dobrze że jesteście. Już myślałem, że trenerzy pokemon wyginęli. Jeśli czytaliście ogłoszenie, to wiecie praktycznie tyle samo co my. Jakiś robal grasuje tutaj nocami i niszczy wszystko co zdrowe, cenne i pożyteczne. Proszę zróbcie coś z tym stworem, bo jego obecność wprowadziło dużo niepokoju do naszej małej społeczności. Mój syn was zaprowadzi do miejsca w którym ostatnio grasował.-tu wskazał na chłopaka w wieku około 9 lat. Chłopak był dosyć wysoki jak na swój wiek i ubrany w bluzę z kapturem i dresowe spodnie.

-Robal? Nie ma sprawy! - chłopak powiedział radośnie. Co jak co, ale akurat na pokemonach robakach chłopak się naprawdę znał. Ruszył więc za chłopcem. Miał nadzieję, że dzisiaj naprawdę mu się uda i złapie sobie kolejnego podopiecznego.

-Idem. - rzekłem bez przekonania i czekałem gdzie ten młody koleś zacznie nas prowadzić.

Geralt spojrzał na dzieciaka i uznał że sytuacja nie może być poważna, skoro takie dzieci mogą swobodnie poruszać się po okolicy.

Wszyscy ruszyliście za chłopakiem. Ten szedł szybkim tempem przez las, aż wreszcie z niego wyszliście i waszym oczom ukazał się duży sad.
-To tutaj ostatnio grasował ten wredny robal. Wcześniej pojawiał się jeszcze na polach po prawej od sadu i na łące-na lewo. Proszę nie róbcie mu krzywdy. Może większość mieszkańców Ledinii chiałoby aby robal zapłacił za szkody dużym cierpieniem, ale ja bardzo lubię pokemony i ten pewnie też jest fajny, tylko pewnie jest trochę nieokrzesany albo zagubiony.-Chłopak spojrzał wam prosto w oczy żeby upewnić się czy nie zrobicie krzywdy robakowi i wrócił do domu zostawiając was w sadzie. Na pierwszych rządkach drzewek nie było widać żadnych śladów żerowania pokemonów, pewnie są gdzieś głębiej w sadzie, ale to musicie sami sprawdzić.

-Nie mam zamiaru go krzywdzić - uśmiechnął się. Chłopak ruszył wgłąb sadu w poszukiwaniu śladów pokemona.

Wzruszyłem ramionami na słowa o nie robieniu krzywdy i rzekłem:
-Niczego nie obiecuje. - po tych słowach ruszyłem w kierunku głębszych części sadu, by sprawdzić czy gdzieś tam znajdują się jakieś ślady bytności pokemona.

Geralt postanowił na początek przyjrzeć się sadowi. Dopiero później zdecyduje o kolejnym kroku. Wszedł w sad i rozglądał się za jakimiś uszkodzeniami drzewek.

Znowu ruszyliście w kupie. Szliście i rozglądaliście się, aż dotarliście do czterometrowej czereśni, która miała zdartą korę do wysokości około jednego metra. Stojąc przy tym drzewie zauważyliście że jest więcej takich drzewek, średnio co kilka metrów. Mają zerwaną korę z dolnej części pnia, ale gałęzie są nienaruszone. Widocznie robal nie jest zbyt duży.

No więc Matt zaczyna oglądać drzewa, próbuje też znaleźć jakieś ślady na ziemi. Może znajdzie trop pokemona. Jeśli nie to idzie dalej sadem.

Geraltowi nic nie mówiły uszkodzenia drzewek. Wypuścił więc Bellsprouta i polecił mu wyniuchać w którą stronę udał się robal.

Staram się iść śladem tych obdartych drzewek, może one zaprowadzą mnie do mego celu czyli pokemona, który obrywa tę korę.

Matt przyglądał się ziemi, ale miał problemy z ustaleniem kierunku, w którym udał się pokemon, gdyż śladów było zbyt dużo, więc poszedł przed siebie. Matt dotarł do końca sadu i znalazł się w lesie. A w lesie coś się poruszało, a dokładniej w krzakach coś się poruszało.

Bellsprout Geralta skierował się w lewo w kierunku łąki. Na łące był dużo kwiatków. Część z nich była mocno przypalona.

Najwięcej obdartych drzewek było po prawej stronie, więc tam też się udał. Dotarł do pola, gdzie było widać kilkanaście norek w ziemi.

Coś się poruszało w krzakach. No i fajnie!
Chłopak wypuścił z pokeballa Klefki.
-Bądź gotów - rzekł i wyjął pokedex.
-Hej, kto tam jest? - zapytał cicho.

Przyglądam się wielkości tych norek itp. I trochę karmy przy ich wyjściach kładę.

Przypalone kwiatki nie mogły świadczyć o czymś dobrym. Bellsprout raczej ciężko znosił ogień, Więc Geralt zaczął ostrożnie spacerować po łące.

Matt
Z krzaków wyszedł jakiś gościu i był zdziwiony że czatujesz na niego gdy ten załątwia swe potrzeby fizjologiczne.
-Co ty wprawiasz?

Sin
Coś w jednej z norek się poruszyło, ale nie chciało wyjść i nie dało się zobaczyć co tam jest.

Geralt
Chodziłeś po łące i chodziłeś, ale nic tu nie było ciekawego. Zebrałeś kilka rzadkich okazów kwiatków i zakończyłeś polowanie.

-Servine idź. Wyciągnij to coś z tej nory za pomocą Dzikich Pnączy. - rzekłem i czekałem na to co się zdarzy.

No pacz. Jak to mawiają homo sum, humani nihil a me alienum puto, ale jednak Matt niekoniecznie miał ochotę oglądać gołego faceta.
-Przepraszam, ale podobno gdzieś tu w okolicy grasuje jakiś pokemon. Nie widział go pan może? - zapytał, jak gdyby nigdy nic.

Matt
-W krzakach nie widziałem, ale za to znalazłem w nich coś innego. Chcesz?-wyciągnął w Twoim kierunku zaciśniętą pięść. Coś wyraźnie w niej trzymał

Sin
Wąż szybko wyciągnął z norki pnącza, które zajęły się ogniem. Chwilę później z norki wydobył się słup ognia.

W sumie... czemu nie? Chłopak wyciągnął dłoń?
-Co to? - zapytał.