Dużo wody upłynęło w Wiśle gdy ostatnio trenowałem z moimi podopiecznymi. Z pewnością dobrze nam zrobi ta zmiana w egzystencji. Po obejrzeniu mojego placu treningowego mogłem przywitać się z moimi stworkami.
- Witaj Mudkip! Witaj Taillow. Jest mi niezmiernie miło, że mogę was ponownie widzieć. Od razu przepraszam za tak długą przerwę. Niestety życie bywa okrutne. Ale teraz jestem tutaj i nigdzie się nie wybieram. Jestem cały dla was.

Po takim krótkim wstępie wybrałem się na spacer z Mudkiem. Kierowaliśmy się nad mały zbiornik wodny, który ułatwi nam kontakt z naturą.
- Pamiętam jak przed przerwą trenowaliśmy niezwykle ważny atak dla nas. Dzięki Hydro Pompie staniesz się bardzo silnym wojownikiem. A taki cel wtedy nam przyświecał. Pamiętasz to?
Mudkip pokiwał głową na znak zrozumienia. Wtedy też dotarliśmy do wspomnianego miejsca. Małe jeziorko urokliwie wtopiło się w pobliski las.
- To miejsce będzie dla nas idealne! Tak dla przypomnienia uczony przez nas nowy atak jest ruchem o zwielokrotnionej sile Wodnej Broni. Ten atak już znasz, więc nie powinno być problemów z nauką teraz. Przypomnij sobie jak to wykonywałeś ostatnio i zaraz przejdziemy do nauki.
Mudkip był pełny i gotowy do działania. Na mój znak zbierał wodę w ciele, a następnie wypuszczał ją ze swojego pyszczka. Na początku ciśnienie nie było spektakularne, ale nie będziemy się poddawać z takiego powodu.
- Cudownie! A teraz spróbujmy jeszcze raz. Pamiętaj o tym by wypuścić wodę pod jak największym ciśnieniem. Niech za pomoc posłuży ci ten filmik.
Na swoim telefonie puściłem filmik, na którym z węża strażackiego wypuszczana jest woda. O taki efekt nam chodzi. Błotniak kiwnął głową i od razu przystąpił do działania. Kolejne próby wyglądały znacznie lepiej.
- Świetnie! Tak trzymaj! Ćwicz jeszcze trochę, a ja spotkam się z Taillow.

Po powrocie na poprzednie miejsce zastałem Taillow radośnie latającą. To bardzo dobrze. Chociaż do kolejnego ataku będzie nam potrzebna inny stan emocjonalny.
- Stajesz się coraz silniejsza! A to bardzo dobrze. Dzisiaj rozpoczniemy naukę nowego ruchu. Jest to Przyspieszenie. Niezwykle przydatny atak w walce. Ty już i tak jesteś piekielnie szybka, ale z tym ruchem będziesz niedościgniona. Po użyciu tego ruchu będziesz szybsza, nie o jedną prędkość! Aż o dwie! To jest niezły zastrzyk energii. Jesteś pewna, że chcesz to umieć?
Taillow popatrzyła się na mnie, po czym kiwnęła główką na znak zaakceptowania. Przed rozpoczęciem nauki pokazałem Amazonce kilka filmików, na których różne stworki wykonują właśnie ten ruch. Wyglądało to nieziemsko.
- Jednak przed wszystkim musimy się przygotować psychicznie. Taki własnie ma tym ten ruch. Teraz usiądziemy, zamkniemy oczy i postaramy się zrelaksować. Dopiero potem przystąpimy do działania. Szturchnij mnie skrzydłem gdy będziesz całkowicie zrelaksowana.
Z zamkniętymi oczami czas płynie zupełnie inaczej i nie spodziewałem się nagłego szturchnięcia skrzydłem.
- Czyli jesteś gotowa? Świetnie! Twoje zadanie na dzisiaj będzie dziecinnie proste. Za chwilę wyznaczę tutaj tor stu metrowy, na którym będziesz trenować szybkie loty. Tylko nie oszukuj i nie używaj Szybkiego Ataku!
Po wyznaczeniu trasy wziąłem do ręki stoper i dałem znak Taillow, że może ruszać. Pierwsza próba była dobra. jednak to z każdą kolejną szybkość mojej podopiecznej nie znacznie wzrastała. W porównaniu pierwszego i ostatniego lotu różnica w czasie wynosiła 0,4 sekundy. To dobry początek na dalsze zmagania z prędkością.

- Mudkip nie mamy się czym przejmować. Jest to bardzo trudny atak, dlatego nawet nie marzę, że poznamy go w ciągu najbliższych dni. Jednak jest on kluczowym ruchem w rozwoju. Dzisiaj nasz trening będzie wyglądać zupełnie inaczej. Ale o tym za chwilę.
Wspólnie z błotnym przyjacielem wybrałem się na wycieczkę krajoznawczą w okolice remizy strażackiej. Dzięki uprzejmości panów strażaków mamy możliwość obejrzenia całego sprzętu, który na co dzień używają. Oglądaliśmy uważnie pojazdy, aż przyszła kolej na przyjrzenie się jak działa wąż strażacki.
- Obserwuj uważnie. Takie coś będziemy dziś ćwiczyć.
Wziąłem węża do ręki i odkręciłem wodę. Już teraz woda leciała pod dużym ciśnieniem, jednak ja sprawiałem w prosty sposób wzrost tego ciśnienia. Zmniejszałem sukcesywnie światło węża. Dzięki czemu ta sama ilość wody musiała przepłynąć przed mniejszy otwór. A to już proste zasady fizyki czy innej nauki ścisłej.
- Widziałeś? Właśnie taki zabieg będziemy teraz ćwiczyć. W jaki sposób możemy zwiększyć ciśnienie podczas wykonywania Hydro Pompy. Na razie będziemy to ćwiczyć na sucho. Bez wody.
Po takim wstępie przeszliśmy do działania. Mudkip miał proste zdanie na teraz. Polegało to wszystko na nabraniu dużo powietrza w płuca. A następnie go wypuszczenie otwartą na oścież buzią. Nie było to nic spektakularnego. Dlatego każda kolejna próba polegała na zmniejszaniu światła i wypuszczanie powietrza przez coraz mniejszy otwór.
- Bardzo dobrze! O to w tym chodzi. Może uda nam się wkrótce dodać do tego wodę. A teraz potrenuj jeszcze chwilę na sucho i nabierz pewności w wykonywaniu tego ruchu.

Kolejnym punktem treninigu było ponowne spotkanie z małą wojowniczką Taillow. Już teraz radzi sobie całkiem dobrze w nauce nowego ruchu. Nie należy jednak spoczywać na laurach tylko dalej próbować z całych sił poznać nową technikę.
- Jak na razie idzie nam świetnie nauka nowego ruchu. Dlatego chyba nie warto poprzestawać i ćwiczyć dalej! Ponownie przed przystąpieniem do czegokolwiek musimy się porządnie zrelaksować i nastawić psychicznie do wysiłku.
Nie czekaliśmy zbyt długo na to. Usiedliśmy na zielonej trawie i zamknęliśmy oczy. I spędziliśmy w takiej pozycji długi czas, aby całkowicie zapomnieć o problemach i móc przełożyć spokój na wykonanie ruchu. W końcu Taillow szturchnęła mnie skrzydłem. Podobnie jak poprzednio był to znak, że czuje się gotowa.
- Świetnie! Pamiętasz jak trenowaliśmy ostatnio? Dzisiaj dodamy jeden element, który pojawia się na wielu zajęciach z fitnessu. Myślę, że w naszym przypadku również się sprawdzi. Gotowa? Ponownie przemierzaj trasę, ale gdy klasnę w dłonie uwolnij moc z naszego relaksu i przyspiesz! Nie używaj do tego Szybkiego Ataku. Nic nam to nie da.
Przystąpiliśmy do działania. Taillow wzbiła sie w powietrze i leciała. Wtedy klasnąłem w dłonie. nie dostrzegłem przyspieszenia, jednak nie poddawaliśmy sie. Ponownie wykonaliśmy ten manewr. Po ponownym uderzeniu w dłonie Jaskółka starała przyspieszyć swój lot. Jeszcze wszystko przed nami. Nie poddawaliśmy się i trenowaliśmy dalej.

Muszę starać się zachować systematyczność treningów, bo może być nie za ciekawie. Ponownie spotkałem się z moimi towarzyszami. Zbytnio nie rozwlekając się w czasie przystąpiłem do treningu z błotnym towarzyszem. No jeszcze nie do końca z błotnym. Kto wie co się wydarzy w przyszłości. Wspólnie z Mudkipem wybrałem się nad jezioro. W takim miejscu z pewnością pokemon będzie czuł się najbardziej komfortowo.
- Pamiętasz co ostatnio trenowaliśmy? Wykonajmy jeszcze kilka takich powtórzeń, aby weszło nam to w nawyk. A wtedy zaczniemy kolejny trening.
Dzisiaj do tego dołączyłem małą chusteczkę przyczepioną do drzewa. Dzięki niej Mudkip może uzmysłowić sobie, jak zmienia się siła jego oddechu. Im mniejsze ciśnienie tym chusteczka mniej drga. Z pewnością przyniesie to upragniony efekt.
- Widzę, że dobrze sobie radzisz z tą częścią. Teraz postaramy się dodać do tego wodę. Jednak jeszcze nie będzie to "twoja woda". Zaczerpniesz ją z jeziora. Zobaczymy jak na zmiana ciśnienia wypływa na wodę.
W tym celu Mudkip wszedł do wody i nabrał jej określona ilość do pyszczka. Wtedy wykonywał to samo zadanie co poprzednio. Tylko zamiast powietrza wypuszczał wodę z powrotem do zbiornika. Po jednej próbie następowała kolejna, aby w jak najlepszy sposób zaobserwować zachowanie wody oraz nabrać wprawy w wykonywaniu tego ćwiczenia.
- Wspaniale sobie radzisz. Wykonaj jeszcze kilka prób sam, a na pewno się to zwróci.

Kontynuując dalej treningi z moją Taillow od raz przystąpiliśmy do relaksu i oczyszczenia umysły z niepotrzebnych myśli. Te z pewnością potrafią wiele namieszać w głowie. A tego byśmy nie chcieli. Nasłuchiwaliśmy natury i stopniowo wyciszaliśmy się. W końcu nadszedł ten moment, w którym musieliśmy ruszyć znacznie dalej.
- Jak na razie idzie nam bardzo dobrze nasza nauka. Dlatego nie poprzestawajmy na tym i ruszajmy dalej. Musimy sobie uzmysłowić, że na wykonanie tego przyspieszenia jest konkretny moment. jest on trudny do wychwycenia, ale sobie poradzimy.
Przygotowałem ponownie tor dla małej ptaszyny. W pewnym miejscu na nim ustawiłem zieloną chorągiewkę. To będzie dla nas znak.
- Widzisz ją? To jest miejsce, w którym powinnaś wykonać ruch i przyspieszyć. Będę uważnie obserwować twoje poczynania i uda nam się na pewno ta sztuka.
Dałem znak aby Taillow rozpoczęła lot. Ustałem dokładne przy chorągiewce, aby móc zauważyć jak bardzo jaskółce udaje się przyspieszyć. Nie było zagadką, że będzie wymagało to czasu. jednak przy każdej próbie bardzo mocno dopingowałem pokemona, aby zrobił wszystko w swojej mocy.

Nasze treningi przynoszą nam coraz więcej zysków. Z każdym dniem coraz bliżej jesteśmy upragnionego celu poznania kolejnych interesujących ataków. W tym celu od razu przytąpiłem do spotkania z Mudkipem.
- Witaj przyjacielu. Atak Hydro Pompy jest niezwykle wymagającym ruchem, który będziemy jeszcze przez długi czas trenować. Dlatego do poznanych elementów treningu dodamy dziś kolejną część. Idziemy etapami, powoli stawiamy kolejne kroki.
Na początku przypomnieliśmy sobie to co ostatnio trenowaliśmy. Mudkip po raz koeljny wypuszczał ze swojej paszczy wodę i starał się zwiększać ciśnienie tego słupa wody. Wszystko wyglądało tak samo jak poprzednim razem. Jednak musimy zwiększać trudność tego treningu.
- Posłuchaj mnie uważnie. Teraz będziemy ćwiczyć coś co pomoże nam atakować na większe odległości. Będziesz celować do tarczy, którą za każdym razem gdy uderzysz będę przesuwać dalej. To pomoże nam wypracować bardzo mocne uderzenie wodą. ROzumiesz?
Mudkip przyjął bojową pozę i był gotowy do działania. Pierwsza tarcza była usytuowana blisko błotniaka, aby dodać mu wiary w swoje siły. Po trafieniu woda pogratulowałem mu wspaniałego działania i przesunąłem tarcze dalej. Z każdym kolejnym przesuwanym metrem pojawiały się trudności. Nie było żadnej taryfy ulgowej. Celność tego ruchu malała z każdym moim przesunięciem. Nad tym będziemy ćwiczyć. Pozostawiłem Mudkipa aby jeszcze chwilę potrenował ten ruch.

Nastepnie spotkałem się z moją Jaskółką. Taillow już dobrze radzi sobie z tym atakiem. Jest on dla nas niezwykle ważny. Stoimy nad ważną sprawą, czyli kontrola lotu.
- Taillow radzisz sobie znakomicie. Niedługo bedziemy się cieszyć z nowej umiejętności. jednak dziś poćwiczymy trochę stabilność lotu. Dlatego zapraszam ciebie do specjalnego tunelu.
Tunel jest wystarczająco długi, by można było się w nim rozpędzić do znacznych prędkości. Jego ściany są wyłożone miękkim materiałem, zatem nawet zderzenie pokemona ze ścianą nie zrobi nikomu krzywdy. Dodatkową atrakcją tego jest możliwość przesuwania ścian, dzięki czemu będzie dobrze nam służyć.
- Widzisz ten element? To ważny sprawdzian dla nas. Obserwując zauważyłem, że w końcowej fazie lotu lekko ciebie znosi. Dlatego przygotowałem ten tunel, aby pomóc ci ustabilizować to. Rozumiesz? Zadanie będzie dzieicnnie proste. Lecisz i wykonujesz Przyspieszenie. Po czym starasz się nie dotknąć ścian. Czyli stabilizujesz lot. Rozumiesz?
Taillow przybrała pozycję bojową i rozpoczęliśmy trening. Pierwszy przelot był w najszerszym położeniu ścian. Taillow miała teraz bardzo łatwe zadanie. Niestety z kolejna próbą szerokość miedzy ścianami malała i Jaskółka musiała bardzo uważać i skupić sie na zadaniu. Widziałem jak bardzo się stara dobrze wykonać ten ruch. Przez to dopingowałem ją coraz mocniej! Niech czuje, że w tej walce nie jest sama. Sukcesywnie zmniejszałem odległości między ścianami. Bardzo powoli. Nie zamierzałem od razu narzucać morderczego tempa. Poćwiczyliśmy jeszcze trochę stabilizację lotu i ruszylismy dalej. Taillow posadziła nowe drzewko na naszym terenie treningowym.

Z uwagą przyglądałem się ja moje pokemony trenują i poznają nowe techniki. Zastanawiałem się w jaki to sposób można jeszcze bardziej pomóc moim pokeomon w poznaniu ruchu. Zacząłem jak zwykle od spotkania z moim małym Błotniakiem.
- Wszystko idzie bardzo dobrze. Za chwile prawdopodobnie poznasz ostatni etap naszych treningów. A wtedy będziemy mogli skutecznie polepszać nasze umiejętności. Wiesz to jest bardzo trudnego w tym ataku? Celność. Jest ona bardzo mała, przez co nie zawsze trafi w przeciwnika. Spójrz na filmik.
Puściłem dla Mudkipa kompilację filmików jak to różne gatunki pokemonów wykonują ten atak. Mudkip mógł przekonac się, że nie zawsze atak trafia do swojego celu. Właśnie teraz nad tym elementem będziemy ćwiczyć. To ważne przy tego typu ataków.
- Myślę, że zrumiałeś na czym polega cała sztuka. Dlatego zaczniemy ćwiczyć dokładnie twoją celność. Opanowaliśmy podstawy, teraz czas na wykorzystanie tego w praktyce.
Mudkip przyjął bojową pozycję. Za cel na początku wybrałem duże balony napełnione helem, abym mógł je kontrolować. Mudkip miał za zadanie wystrzelić wode pod dużym ciśnieniem i trafić w balon. Nie było to proste. Postanowiłem, że każdy balon będzie w innej pozycji, a niektóre z nich również podczas prób zmieniać będą położenie. To z pewnością przygotuje Mudkipa na to, że przeciwnik w walce nie stoi w miejscu, tylko cały czas jest w ruchu.
- Myślę, że taki trening będzie bardzo dobry. Poćwicz jeszcze chwilę. A przejdziemy do szlifowania wszystkich etapów. Chyba, że otrzymam inne wytyczne. Powodzenia

Przeszedłem na stanowisko mojej Taillow. Byłem dumny z tego jak sobie radzi podczas nauki ataku. Pomysł z tunelem okazał się niezwykle pomocny. Jednak w prawdziwej walce tego nie będziemy mieć.
- Kochana radzisz sobie wspaniale! Oby tak dalej. Poćwiczymy ten sam element, tylko w zupełnie innej formie. Utrzymanie równowagi jest niezwykle wazne. W przeciwnym razie może się to skończyć dla nas źle. Ale do dzieła.
Tym razem zamiast tunelu, na ziemi na całej długości trasy wyłożyłem grubą czerwoną wstążkę. To właśnie ona będzie teraz odpowiadać wcześniejszemy tunelowi.
- Zadanie będzie polegać na tym samym. Będziesz musiała utrzymać kurs. Nie skupiaj się na tej linii. Ona jest dla mnie, abym mógł powiedzieć czy lecisz prosto. Twoje zadanie to całkowite skupienie i przyspieszenie. Linia ta dla ciebie nie istnieje! To tylko pomoc.
MIałem nadzieję, że Taillow zrozumiała co miałem na myśli. Dzieki rozłożonej taśmie będę miał stuprocentową pewność, że Jaskółka ustabilizowała swój lot. Uważnie obserwowałem lot mojej Amazonki. Po każdej próbie mówiłem jest mile słowo i dopingowałem. To z pewnością przyniesie nam oczekiwane rezultatu.
- Wspaniale! Jeszcze trochę wysiłku i będziemy mogli odpocząć.

Byłem niezwykle zadowolony widząc postępy, które wykonują moi podopieczni. To bardzo dużo dla mnie znaczy i za każdym razem nasza więź się powiększa. Dlatego postanowiłem przed kolejnymi treningami spędzic trochę czasu z pokemonami i pozwolić im się zregenerować i odpocząć. Mudkip miał do dyspozycji cała plażę różnorakich kamyków. Małe, duże, jednokolorowe, błyszczące się. Co tylko zapragnął. Oprócz tego mógł skorzystać z kąpieli w gorącym źródle. Idealnie to potrafi rozluźnić. A dzięki takiemu odpoczynkowi otworzy się umysł i będzie bardziej skory do pracy. Taillow natomiast miała miejsce idealnie obrazujące jej charakter. Na jednym z drzew została powieszona huśtawka. Siedząc na niej Jaskółka mogła podziwiać jak funkcjonuje natura. Wszystko miała na wyciągnięcie skrzydła. Cisza i spokój. Te dwa elementy są najważniejsze w jak najlepszych odreagowaniu stresu. Po chwili spędzonej w takich warunkach mogliśmy ruszyć dalej.

Jak to zawsze bywa początek należy do mojego Mudkipa. Mały błotniak robi już niesamowite postępy z poznaniem tego silnego ruchu. Pozostało nam dalej ćwiczyć ten sam element.
- Kochany! Spisujesz się niezwykle wspaniale! Jestem z ciebie bardzo dumny! Jak juz wiesz celowanie jest w tym wypadku niezwykle trudną sztuka. Jeden drobny błąd i atak nie wychodzi. Dlatego trzymajmy się dalej tego elementu.
Mudkip po moich słowach chciał od razu przystępować do ataku. Początkowo ćwiczyliśmy tak jak ostatnio na dużych i powolnych elementach. Chciałem by w tym momencie nabrał dużej pewności siebie. Jednak z kolejnymi próbami wypuszczałem balony trochę szybciej. Tak by za symulować przeciwnika w walce. To na pewno ważny punkt. Nie było to bardzo dobre wykonania ataku, ale nie chciałem tego mówić dosadnie.
- Świetnie ci nadal idzie! Musisz się jeszcze mocniej skupić na celu, a na pewno ci się uda! Do dzieła!
Tym sposobem jeszcze chwile wspólnie potrenowaliśmy, a po skończonym pozwoliłem Błotniakowi pozbierać nowe kamyki do kolekcji.

W końcu mogłem również poćwiczyć z moją Amazonka. Zrobiła ogromne postępy w treningach. Widać w niej ogromny potencjał do zostania królową przestworzy. Zamierzałem pomóc jej w dojściu do tego celu.
- Kochana! Jesteśmy już na prawdę blisko uzyskania tego najważniejszego celu! Jeszcze kilka chwil i będziemy z dumą prezentować nasz nowy ruch w pojedynkach. Jednak pamiętaj! Oczyśćmy umysł i zaczynajmy zabawę.
Ponownie pojawiliśmy się na przygotowanym torze. Do tej pory był to tor ograniczony dwoma ścianami czy taśmą. Już teraz Taillow jest w pełni doświadczonym zawodnikiem. Dlatego postanowiłem, aby tym razem jaskółka trenowała jedynie mając do dyspozycji jedną tasiemkę. Ona wskaże nam tor lotu.
- Posłuchaj jesteśmy już prawie na finiszu! Ruch wychodzi bardzo dobrze. Myślę, że nie musimy się już ograniczać. Zagrajmy w otwarte karty. Taśma na ziemi wskaże Ci dokładny tor lotu. Jestem przekonany, że sobie poradzisz z tym śpiewjąco. Możemy?
Taillow wzbiła się w górę i na mój znak rozpoczęła wykonywanie ruchu. Spokojny lot zamieniał się po wykonaniu Przyspieszenie z zawrotne szybowanie. Był to wspaniały widok. Uradowany krzyknąłem z zachwytu. Duma mnie rozpierała. Ćwiczyliśmy tak jeszcze przez dłuższy czas, aż ruch wyglądał jakby wykonywany był przez weterana walk.
- Cudownie Taillow! Jestem niezwykle z ciebie dumy! Chodźmy wspólnie posadzimy nowe drzewko na naszych terenach treningowych.

Nastał ostatni dzień w tym okresie treningowym. Z dumą przyszedłem na tereny, na których odbywam ćwiczenia z moimi pokemonami. To będzie na pewno ważny dzień. Po wstępnym przywitaniu się z podopiecznymi przeszedłem do konkretów naszego treningu.

Całość zacząłem od chwili z Mudkipem. Błotniak coraz szybciej zbliża się do opanowania Hydro Pompy. Niezwykle silny atak, ale widząc zaangażowanie pokemona jestem pewien, że wszystko pójdzie zgodnie z naszym planem.
- Mudkip! Stajesz się coraz bardziej doświadczony! To bardzo ważne w naszym rozwoju. Już wkrótce będziesz mógł się poszczycić posiadaniem jednego z najpotężniejszych wodnych ruchów. Jednak nim to nastąpi czeka nas jeszcze sporo pracy. Dlatego dzisiaj ponownie potrenujemy celność ataku. Przygotuj się jednak na bardzo mocne tempo.
Do osiągnięcia celu potrzebujemy jeszcze kilku intensywnych ćwiczeń. Dlatego przyprowadziłem dziś wózek znany z kortów tenisowych. To z takich urządzeń są wystrzeliwane piłki. Początkowo ustawiłem szybkość wyrzucania piłek na najniższe obroty. To i tak jest szybciej niż puszczane balony. Z każdą udaną próbą uderzenie słupem wody, podkręcałem urządzenie. Zależało mi na stopniowym zwiększaniu szybkości naszych potencjalnych przeciwników.
- Świetnie sobie radzisz z tym zadaniem! Jestem dumny! Potrenuj jeszcze z tym urządzeniem i będziemy mogli na dzisiaj zakończyć.

Mogłem wtedy przejść do mojej Taillow, która już jest na finiszu poznania nowego ataku. Widząc rosnącą w siłę ptaszynę ogarnia mnie duma, że to pod moimi skrzydłami tak właśnie się rozwija.
- Taillow jesteś wspaniała! No już ostatni moment na wyszlifowanie ruchu i poznanie go do perfekcji. Dlatego przypomnimy sobie dokładnie to co robiliśmy do tej pory.
W tym celu usiedliśmy na zielonej trawie i zaczęliśmy się relaksować. To własnie pełny relaks, a następnie skupienie pomoże nam w wykonaniu Przyspieszenia. Gdy oboje postanowiliśmy, że starczy nam uspokajania się mogliśmy ruszyć dalej. Przyszedłem wraz z Taillow na ramieniu na to samo miejsce gdzie trenowaliśmy przez ostatnie dni. Nie traciliśmy cennego czasu i Jaskółka wzbiła sie w górę.
- Zaczynajmy! Pamiętaj co robiliśmy ostatnio! Przyspieszenie to ważny element. Jednak stabilizacja ułatwia wykonanie go! Zaczynaj!
Taillow zgodnie z moim poleceniem zaczęła lot. Na mój sygnał do wykonania ruchu skutecznie przyspieszyła swój lot. Dokładnie widziałem różnicę. Pogratulowałem jej sukcesu i poprosiłem o jeszcze kilka prób. Poćwiczyć i doszlifować nigdy nie zaszkodzi. Dopiero gdy ruch wszedł jako nawyk zakończyliśmy spotkanie. Wspólnie zasadziliśmy kolejne drzewko, aby Matka Natura była dla nas łaskawa.

Czeka mnie oraz moje pokemony kolejny bardzo intensywny okres podczas treningów. Plany na najbliższe dni to przede wszystkim dokończenie i doszlifowanie wszystkich elementów Hydro Pompy Mudkipa. Oprócz tego dla Taillow oraz Drapiona zaczniemy nauczę nowych ruchów. To będzie dobry okres.

Pierwszym punktem dzisiejszego treningu jest dalsze szlifowanie poznanego prawie wodnego ruchu. Mudkip zdobył bardzo dużo doświadczenia dzięki ciężkiej pracy, którą staraliśmy się wykonać. Przyszła pora na doprecyzowanie jest i sprawienie, że wykonanie tego ruchu nie będzie dla nas żadną przeszkodą.
- Witaj Mudkip. Jesteśmy już coraz bliżej do pewnego wykonywania tego ataku. Pozostało nam dopracować celność tego ataku, więc nie zwlekajmy z tym zbyt długo. Jesteś gotowy?
Błotniak kiwnął głową na znak gotowości. Postanowiłem dzisiaj również popracować z maszyną, którą wypożyczyłem z kortu. To doskonale obrazuje przemieszczających się przeciwników. Wystrzeliłem pierwszą z piłek i obserwowałem jak Mudkip zbiera wodę i wystrzeliwuje ją z pyszczka. Pogratulowałem mu pierwszej próby, po czym od razu puściłem kolejną z piłek. Tak sprawnie przeprowadzony trening dawał nam możliwość lepszego doszlifowanie celności, która w tym przypadku jest równie ważna jak siła ataku. Pozostawiłem Mudkipa z włączoną maszyną, aby jeszcze trochę poćwiczył gdy ja będę trenować z pozostałą dwójką pokemonów.

Spotkanie z Taillow rozpocząłem od wspólnego świętowania. Po wielu ciężkich treningach moja ptaszyna poznała bardzo przydatny ruch. Dzięki niemu walki będą zdecydowanie bardziej dynamiczne.
- Witaj kochana! Jestem z ciebie bardzo dumny! To co uczyniłaś ostatnio jest dla mnie dowodem, że niedługo staniemy się prawdziwą potęgą. Aby jednak nie zahamować tego postępu przygotowałem dla nas nowy, dośc interesujący ruch jak Skupienie Energii. Dzięki niemu szansa na krytyczne uderzenia w walce będzie wzrastać. Myślę, że nauczenie się tego ataku nie będzie dużym problemem, a doświadczenie pozytywnie na ciebie wpłynie.
Po takim wstępie zaprezentowałem Jaskółce obrazy oraz filmy, w których zaprezentowane jest pełne działanie naszego uczonego ataku. To bardzo ważne, aby zaprezentować w pełni cel, do którego dążymy.
- Długo się zastanawiałem od czego zacząć naukę ruchu. Dlatego zdecydowałem się na przygotowanie dla ciebie zabawy, która pomoże nam w koncentracji. Takie same zadania wykonują dzieci, więc z sukcesem powiedzie się to również u nas. Ta koncentracja jest w tym przypadku bardzo ważna.
Usiedliśmy wspólnie na trawie i wyjąłem z torby kilkanaście przedmiotów. Były to różnego rodzaju przedmioty codziennego użytku jak na przykład długopis, książka, kubek. W tym również znalazły się owoce i smakołyki. Zasada była bardzo prosta. Mówiłem do Taillow nazwę obiektu, a jej zadanie polegało na wskazaniu go skrzydłem. Pozwala to ćwiczenie na skupienie się na jednym zadaniu, a zewnątrz nie dochodzą żadne odgłosy.
- Widzę, że jesteś bardzo bystrym ptakiem. To bardzo dobrze. A teraz to samo, tylko przemieszam przedmioty. W tym zadaniu nie budujemy spostrzegawczości.
Powtórzyłem to zadanie wskazując przedmioty w innej kolejności. Taki początek skupiania się będzie z pewnością dobrą alternatywą do używanej ostatnio medytacji. Po takim ćwiczeniu wspólnie z Taillow posadziłem nowe drzewko i mogłem ruszyć na ostatnie spotkanie dzisiejszego dnia.

Ostatnim punktem mojego spotkania z podopiecznymi jest pierwszy trening z moim mrocznym skorpionem. Jestem niezwykle dumny z faktu, że w swojej drużynie posiadam tak wspaniałego wojownika.
- Witaj! Cieszę się niezwykle mocno, że zgodziłeś się ze mną podróżować. Wspólnie na pewno będziemy niepokonaną drużyna. Jesteś gotowy na swój pierwszy trening? Wybrałem na początek naukę Szpilo pocisku. Aby sie go bardzo dobrze nauczyć będziemy musieli się cofnąć do mocy, którą posiadałeś w swojej pierwszej formie. Atak jest typu robaczego. Myślę, że możemy przejść do konkretów? Zobacz jak to wygląda w praktyce.
Wykorzystałem do tego celu swój pokedex i wskazałem mu zdjęcia oraz filmy, na których pokemony różnych gatunków, w tym również Drapion, wykonują ten ruchu. Uważnie przyglądałem się minie mojego Drapiona. Chciałem mieć pewność, że tę informację sobie przyswoił.
- Myślę, że pierwsze próby można już dziś wykonać. Podzielimy całą naukę na mniejsze etapy, aby dokładnie poznać wszystkie aspekty tego ruchu. Nikt, ani nic nas nie goni. Zaczynajmy.
Dzisiejsze spotkanie postanowiłem na skupieniu się na zebraniu robaczej energii w żądłach na szczypcach oraz ogonie. To one w stu procentach odpowiadają pomyślne wykonanie ruchu.
- Posłuchaj! Musisz się bardzo mocno skupić na wykonaniu pewnego zabiegu. Zamknij oczy i zacznij szukać w sobie pozostałości robaczej mocy. Ona jest w tobie! Tego nie da się zapomnieć. Gdy uda ci się ją odszukać, zacznij ją przemieszczać do swoich żądeł na ogonie i szczypcach. Niech one zaczną błyszczeć od obecności tej mocy. Pamiętaj o oddechu. To bardzo ważne.
Ze spokojem w oczach obserwowałem jak mój Drapion radzi sobie z tą sztuką. Pierwsze spotkanie z takim treningiem może być trudne, ale mam świadomość, że mroczny stwór zrobi wszystko w swojej mocy.
- Bardzo dobrze ci idzie. Utrzymuj ten stan skupienia. Już tylko trochę.
Starałem się spokojnym głosem wpływać na pokemona, by zwiększył swoją skuteczność. Po tych próbach mogliśmy wspólnie odpocząć i ruszyć na zasłużony odpoczynek dla całej trójki.

Na sam początek przyszedłem potrenować wspólnie z moim kompanem - Mudkipem. Cały czas zbliżamy się do pełnego opanowania ataku Hydro Pompy. A po zakończonym treningu z pewnością nastanie długo oczekiwany odpoczynek.
- Witaj! Jesteśmy już bardzo blisko by poprawnie wykonać ten potężny atak. Do tej pory trenowaliśmy już na celu nie ruchomym oraz takim, który poruszał się tylko w jednym kierunku. Dzisiaj się to zmieni za sprawą rekwizytów, które mam ze sobą.
Na trening przyniosłem dyski do rzucania. Zamierzam dzisiaj brać bardzo czynny udział w procesie nauczania tego ataku. Wziąłem kilka pierwszych talerzy i mogliśmy zaczynać.
- Obserwuj uważnie gdzie lecą dyski. Będę je rzucał w różnych kierunkach oraz o różnej sile. Gotowy?
Gdy Mudkip zakomunikował mi, że jest przygotowany do prób rozpocząłem wyrzucanie pierwszych dysków. Leciały one we wszystkich kierunkach. Jeden leciał wolniej, kolejny za to bardzo szybko. Miało to na celu przygotowanie Mudkipa do celowania w różnego rodzaju przeciwników.
- Wspaniale się spisujesz. To już na prawdę końcówka nauki. Jestem już dumny z ciebie.
Po tych słowach otuchy wyrzuciłem w powietrze ostatnie z talerzy. Mogliśmy z czystym sumieniem zakończyć naukę i odpocząć.


Widok zadowolonej z poprzedniej zabawy Taillow napawał mnie optymizmem, że nauka ruchu nie powinna przebiegać z wyraźnymi problemami. Dzięki ćwiczeniom na skupienie będzie nam łatwiej przejść do kolejnego etapu w treningu.
- Witaj kochana! Zaczynamy odrobinę trudniejszą część naszych spotkań. Jednak jest ona niezwykle istotna. Pamiętasz jak na zdjęciach pokemony podczas wykonywania tego ruchu zaczynały świecić czy emanować aurą? To tego będziemy dążyli. Jednak wszystko po kolei.
Podczas dzisiejszego treningu postanowiłem wspólnie z Taillow zebrać skupienie w jednym punkcie ciała. Staraliśmy się to wykonać poprzez wspólną medytację pośród natury. W końcu z nią czuje moja amazonka największe przywiązanie. A odgłosy przyrody z pewnością dodadzą energii. Zgodnie z postanowieniem usiedliśmy na trawie oraz zamknęliśmy oczy. Po chwili staraliśmy się uspokoić nasz oddech, aby nie był zbyt intensywny. Wykonywanie spokojnych oddechów oraz wdechów skutecznie pozwoli nam na skupienie się i zebranie energii w jednym miejscu. Później przejdziemy do rozprowadzana jej po ciele w celu wzmocnienia.


Na sam koniec przybyłem na miejsce treningowe mojego Skorpina. Wiedziałem, że jest to waleczny pokemon. Jednak szybkość z jaką opanował pierwszą część treningów niezwykle mnie zadowoliła i równocześnie zaskoczyła.
- Drapion będzie z ciebie niezwykle mocny zawodnik! I oto nam chodzi! Możemy chyba bez problemu przejść do uwalniania tej zbieranej przez ciebie mocy! Zatem do dzieła!
Na sam początek Drapion ponownie zbierał robaczą moc w swoich szczypcach. Zgodnie z ostatnim treningiem szło wyśmienicie.
- Pamiętasz zdjęcia i filmy? Na nich o właśnie ze szczypiec rozchodziły się szpile, które trafiały przeciwnika. I to wytwarzanie ich i strzelanie dzisiaj będziemy ćwiczyć. Gotowy?
Drapion podniósł wszystkie szczypce do góry. Uznałem to za doskonały moment na rozpoczęcie cięższej części. Wskazałem pokemonowi jedno z drzew. Drapion miał się skupić i przekształcić zebraną wcześniej robaczą moc w szpilki. A następnie wystrzelić je w kierunku drzewa. Prostą sztuką to nie jest, ale pokemon mógł liczyć na moje wsparcie.
- Uda ci się to! Na pewno sobie poradzisz.
Pokemon starał się ze wszystkich sił wytworzyć i wystrzelić szpile. Trening trwał bardzo długo. Znając postawę Drapiona do treningów to wydawało mi się najlepsze rozwiązanie dla niego. Ciężko i skutecznie.

Rozpoczęcie tego dnia treningowego poświęcę na całkowitym doszlifowaniu poznawanego przez ostatnie dni ataku. Po przywitaniu przeszedłem do bardziej czynnego udziału.
- Mudkip! To już na prawdę finisz w poznaniu tego bardzo trudnego ataku. Nie ma chyba bardziej wymagającego ruchu dla takiego małego wojownika. Myślę, że zdobyte doświadczenie zwróci się z nawiązką. Zatem zaczynajmy! Pierwsze zadanie będzie bardzo proste.
Na małym podwyższeniu ustawiłem kilkanaście pustych puszek po napojach. Uzmysłowiłem Mudkipowi, że to jest jeden przeciwnik. Jednak rywal jest przebiegły i wykonał ruch Podwójnej Drużyny. Dzięki Hydro Pompie damy radę zniszczyć kolny i zaatakować naszego przeciwnika.
- Gotowy? Hydro Pompa! Wystrzel strumień wody, w kierunku pierwszej puszki. Następnie przenoś wodę w stronę kolejnych puszek i zrzucaj je! Utrzymuj cały czas odpowiednie ciśnienie wody!
Obserwowałem uważnie poczynania mojego pokemona. Wyglądało to niesamowicie przeżycie. Dzięki takiemu ćwiczeniu nie straszny nam żaden przeciwnik. Jednak to nie koniec atrakcji na dzisiaj. Kolejnym punktem naszego treningu jest wykorzystanie strumienia wody do strącania latających talerzy. To zadanie już wykonywaliśmy ostatnio. Jednak jest ono na tyle uniwersalne, że musimy je potrenować jeszcze bardziej. Wyrzucałem w powietrze kolejne dyski. Głównym celem Mudkipa było strącanie je własnie Hydro Pompę. Ten trening mimo że końcowy wydawał się jednym z najbardziej męczących. Jak to mówią: "bez pracy nie ma kołaczy". Na takich etapie zakończyłem trenowanie z Mudkipem. Z pewnością doświadczenie z tej nauki pozostanie z nami na długo.


Następne spotkanie odbywało się na jednej z leśnych polanek. To jest idealne miejsce na trening z moją Taillow miłośniczką natury. Dzięki połączeniu z nią na pewno uda nam się choć trochę przybliżyć do sukcesu.
- Jest coraz lepiej. Jednak musimy się jeszcze bardziej skupić i postarać sie utrzymać gromadzoną przez nas moc w ryzach. Bez tego ruch będzie całkowicie bezużyteczny. Rozumiemy się?
Uważnie zastanawiałem się w jaki sposób możemy zatrzymać w sobie moc i energię. Może się okazać, że atak na początku nie pozorny będzie nam sprawiać bardzo dużo problemów. Jednak teraz nie czas na rozważania. Trzeba uważnie skupić się na zadaniu.
- Mam dla ciebie obecnie bardzo bojowe zadanie! Powtórzymy to samo co wczoraj. Jednak gdy będziesz czuła, że zebrałaś moc - zatrzymaj ją. Wyobraź sobie jakiś bardzo ważny cel - wygrana, ewolucja, dobro natury. I tylko dzięki zatrzymaniu tej energii będziesz mogła osiągnąć cel. Zaczynamy?
Taillow usiadła ze mną na trawie i rozpoczęliśmy wspólną medytację. Początek jest identyczny jak ostatnio. Jednak to co przyjdzie po dłuższym czasie takiego stanu będzie zupełnie czymś nowym.
- Taillow skup się! Ten najważniejszy cel właśnie się oddala! Aby go osiągnąć musisz się jeszcze bardziej skupić. I zatrzymać ze wszystkich sił moc w jednym miejscu. Wierzę w ciebie!
To jest na prawdę trudna sztuka. Nie chciałem zbytnio przemęczać małej ptaszyny i po pewnym czasie zakończyliśmy. Jako doping wykorzystałem je zamiłowanie do natury i kolejny raz wspólnie na zakończenie treningu posadziliśmy nowe drzewko.


Ostatnim przystankiem na moich terenach trenigowych było spotkanie z wojownikiem z krwi i kości. Drapion bardzo ciężko pracuje nad tym by poznać nowy atak. To bardzo się ceni. Dlatego nie przerywając dobrej passy zaczniemy kolejny dzień.
- Jesteś świetny! Opanowałeś już gromadzenie mocy oraz jej wystrzelenie. Tylko to wystrzelenie okazało się być w tym przypadku problemem. Musisz się jeszcze bardzo skupić nad tym, aby każda ze szpil leciała w zwartym szyku. Tak jak to na zdjęciach i filmach? Doskonale to pamiętasz. Dlatego poćwiczymy ten element.
W tym celu przygotowałem dla Drapiona dużą obręcz, która odpowiada temu w jaki sposób mają się układać wszystkie szpile. Zdanie Drapiona polegało na wystrzeleniu szpil w kierunku tej obręczy, tak aby wszystkie z nich zmieściły się w jej średnicy. Nie była to łatwa sprawa, chociaż obręcz wisiała bardzo blisko Skorpiona. Po każdej udanej probie ujarzmienia ataku przesuwałem obręcz coraz to dalej. Cel był tego tylko jeden postarać się wystrzeliwać szpile w zgrupowanym ataku. Tak ciężką pracą na pewno przybliżymy się do celu.
- Cudownie sobie radzisz! Widać w tobie prawdziwego wojownika. Jednak to nadal zbyt się rozłazi. Poćwiczymy dalej, aby osiągnąć pełną perfekcję w tym elemencie. A potem pozostanie nam szlifowanie celności.
Drapion uniósł do góry swoje szczypce i zaczął ponownie ciężko ćwiczyć, aby doprowadzić to co zaczęliśmy do samego końca.

Wyjątkowo sesję treningową rozpocząłem od spotkania z Taillow. Ptaszyna radzi sobie dobrze, jednak jeszcze nie jest to poziom nas zadowalający.
- Jesteśmy na bardzo dobrej drodze do poznania tej sztuki. Musimy jeszcze bardziej się skupić i zacząć korzystać z tego co daje nam natura. Kochasz naturę? To niech ona przekaże ci część swojej mocy.
Chwilę przystopowałem upewniając się, że Taillow poprawnie rozumie moje słowa. To będzie już połowa sukcesu.
- Mam trochę śmiały pomysł. Będziemy dzisiaj ponownie medytować i kumulować w sobie energię. Jednak dzisiaj chciałbym abyś podczas tej medytacji połączyła sie z otaczającym ciebie światem. To będzie na prawdę potężne źródło mocy. Jesteś w stanie to zrobić?
Nie szkodziło nam wypróbować taki sposób na skupienie w sobie energii. Usiedliśmy wygodnie na trawie i rozpoczęlismy znany nam proces. Przez dłuższą chwilę nic nie mówiłem, jednak później spokojnymi słowami pomagałem Taillow na połączenie się z naturą.
- Poczuj jak spadają na ciebie promienie słoneczne ... Dostrzeż niewielkie podmuchy wiatru ... Wyczuj subtelny zapach lasu ...
Takimi prostymi sugestiami miałem nadzieję, ze uda nam się ta sztuka. Skupienie w końcu do nas przyjdzie.


Kolejnym pokemonem, z którym współpracowałem jest Drapion. Skubany nieźle sobie radzi podczas tych treningów i czuję w kościach, że stanie się postrachem aren. Z taki nastawieniem to możemy konkurować z każdym.
- Drapion! Jesteś po prostu mistrzem nad mistrzami! Nie mogę się już doczekać kiedy wyjdziemy na arenę i wspólnie zmierzymy się z jakimś przeciwnikiem. Przed tym jednak jeszcze musimy przećwiczyć poprzedni element i ruszymy dalej z koksem. Gotowy?
Oczekiwałem przyjęcia przez pokemona jak nabardziej bojowej postawy. Przypomniałem mu na czym chwilowo mamy się skupić. Obserwowałem uważnie poczynania Skorpiona w tym aby Szpile leciały w zwartym szyku, a nie rozproszone. Nie jest to łatwa sztuka, ale nie sądzę by mój wojownik miał z tym problemy.
- Cudownie sobie radzisz. Myślę, że to będziemy ćwiczyć jeszcze nie raz. Jednak na koniec chciałbym wprowadzić jeszcze jeden element. Celność. To przy każdym ataku jest niezwykle ważne. Twoim celem dziś będzie nieruchome drzewo.
Wskazałem Drapionowi nasz cel. Wydałem pierwsze polecenie do wykonania ataku. Jeden raz nam nie wystarczył. Hardcorowy Drapion nie będzie sie przecież ograniczać. Ćwiczyliśmy ten element do zmęczenia Drapiona. Wtedy z czystym sumieniem udaliśmy się na należny odpoczynek.