Walczę Z Ravenem. Poki jak w temacie. Sędzia Riley. Ok?
Edit Niestety, ale z powodu nagłego zaginięcia Riley'a nie mamy sędziego. Ale, na całe szczęście jego miejsce zgodził zająć Matt.

Okey

Więc... arena to bardzo nierówny, twardy, skalisty teren.
Trenerzy wypuścili z pokeballi swoich podopiecznych.

Kolejka:
Jazon
Raven
Ja
Raven
Jazon
Ja
i tak aż sztachety zakwitną.

Zaraz po poprzedniej walce umówiłem się z Ravenem na rewanż. Kiedy ujrzałem przeciwnika poczułem nieodpartą potrzebę wygranej, a kiedy dowiedziałem się na jakim polu przyjdzie nam walczyć na mojej twarzy zagościł delikatny uśmiech.
- Kroko wybieram ciebie.
Wypuściłem swojego startera z balla, który pojawił się przede mną.
- A więc rozpocznijmy tę walkę! Zacznij Wodną Bronią w przeciwnika i zmień pozycję. Najlepiej, jakbyś schował się za którymś z większych wypukleń. Z tamtego miejsca wysyłaj w kierunku przeciwnika pojedyncze serie z Wodnej Broni, niczym z pistoletu.
Wydałem wszystkie potrzebne komendy, jednak przypomniałem sobie o ostatniej, ważnej rzeczy.
- W razie czego unikaj, nie daj się trafić straszeniem.

Totodile w pierwszej turze nie był szczególnie zainteresowany atakiem na przeciwnika. Rzucił się za to na swojego trenera z zamiarem gryzienia go po nodze. Sędzia patrzył na Totdilea z dziwnym i niepewnym wyrazem twarzy. W sumie ostatnio oglądał już romans dwóch poke-rybek, wiec nic go nie zaskoczy.
Straszenie Girafariga nie zadziałało na biegnącego w stronę trenera Totdile - stał tyłem. Mimo to Akcją już oberwał. Dopiero wtedy wystrzelił przestraszony Wodną Bronią w Girafariga, który wykonał unik. Totodile wskoczył za jeden z większych kamieni i próbował strzelić w Girafariga wodnym atakiem. Udało się aż raz, jednak Akcja Girafariga wyrządziła znacznie większe szkody niż ta Wodna Broń Totdilea.

Niestety, ale Totodile'owi znowu odbiło, tym razem tak na dobre. Z tego właśnie powodu oberwał dość mocną Akcją od przeciwnika.
- Dobrze Kroko, mam nadzieję, że teraz skupisz się na walce, i to tak na serio. Przeciwnik chce ciebie zmęczyć, tak? Nie dajmy mu! Schowaj się całkowicie za swoim wzniesieniem, odczekaj chwile i wyślij bez celowania Wodną Broń, w poprzednią pozycję Girafarig, po czym zmień pozycję. Jeśli ujrzysz przeciwnika nie przyglądaj się mu. Albo wiesz co? Patrz na jego nogi! Kiedy zaś spróbuje staranować ciebie Akcją wykonaj unik w bo i w locie ofiaruj mu Wodną Broń!
Walka zaczynała się bardzo emocjonująco. Miałem na nią nawet pewien pomysł, ale wpierw musiałbym nieźle zaryzykować, czego wolę nie robić przed uprzednim zmęczeniem rywala.

Girafarig posłusznie zaczęła skakać po wzniesieniach, próbując namierzyć Totodilea swoim spojrzeniem.
Totodile posłał bez celowania wodną broń, która trafiła... w sędziego...
-HEJ! OSTROŻNIEJ - krzyknął, ocierając twarz z wody.
Krokodylek zmienił pozycję, jednak wtedy Girafarig nie miał problemów ze zlokalizowaniem go. Totodie przez przypadek spojrzał na żyrafę i już po chwili stał sparaliżowany strachem. To wykorzystała jego przeciwniczka i z całej siły uderzyła w niego akcją.

- Przepraszam.
Powiedziałem do sędziego, który niechcący oberwał atakiem mojego podopiecznego.
- Kroko wstawaj i nie rób z siebie panienki. Strongmani nie boją się takich kup mięsa jak Girafarig. Chyba, że nie chcesz zostać Strongmanem? Jesteś silny i ty o tym wiesz, dlatego pozwolę ci zrobić to, co najbardziej lubisz ... czyli gryźć i szarpać, tylko, że tym razem nie mnie, a przeciwnika. Nie pozostań dłużny, uderz Akcją ale tuż przed przeciwnikiem odskocz w bok i walnij Wodną Bronią, po czym naskocz na przeciwnika i zacznij go Gryźć z całą siłą. Złap również swoimi pazurkami i dopomóż sobie Furią! Bądź bezwzględny.
Niestety, ale jak na razie ta walka nie układała się po mojej myśli i przypominała bardziej nasze poprzednie starcie. Teraz musiałem wraz z Kroko pokazać na co nas na prawdę stać.

Totodile dalej trząsł się ze strachu i nie nabrał szczególnej chęci do ataku. Więcej - zaczął uciekać przed goniącą go przeciwniczką i już wkrótce ponownie oberwał akcją, która trochę go otrzeźwiła. Pokemon skoczył i zaczął gryźć Grigafariga, uczepiając się jego szyi. Jednocześnie zaczął drapać go łapkami.

Niestety, ale nie udało mi się zbytnio zmotywować krokodylka, ale po jednej Akcji od Girafariga wreszcie doszedł si siebie i zdołał wspiąć się na przeciwnika i teraz już gryzł go bezlitośnie i drapiąc.
- Kroko, teraz tak jak strongman musisz pokazać swoją wytrwałość. Jak już teraz złapiesz przeciwnika Gryzieniem, to nie możesz go puścić za żadne skarby świata, choćbym nie wiem co się stało, no, chyba, że ja ci będę kazał. Kontynuuj strategię z przed chwili. Bądź okrutny i drap przeciwnika, ale uścisku swojej szczęki nie puszczaj. Gdyby jednak zrzucił ciebie, to zamknij oczy i użyj Wodnej Broni. Nie pozwól aby dosięgnął ciebie w takiej sytuacji Straszeniem.
Wydałem swoje komendy. Wierzyłem, że Kroko jest na tyle silny, aby utrzymać się na Girafarig. W końcu nikt nie wytrzyma zbyt długo będąc gryzionym, kto jak kto, ale ja to wiem najlepiej

Totodile z całej siły trzymał zębami szyję Girafarig, która wierzgała i próbowała go zrzucić. Tototodie drapał przeciwnika. Zaczęła się walka na wytrwałość!
Totodile wytrzyma to wierzganie? A może Girafarig go zrzuci?
Czy Girafarig będzie w stanie wierzgać mimo narastającego bólu powodowanego przez pazurki i zęby Totodila?!
To wszystko w kolejnym od... znaczy... ten...
Girafarigowi w końcu udało się zrzucić z siebie Totdilea, jednak żyrafa trzyma się aktualnie o wiele gorzej niż krokodylek, który dał rade ją nieźle poharatać. Totodile zamknął oczy i strzelił w miejsce, gdzie przed chwilą stała żyrafa Wodną Bronią. Girafarig oberwał wodnym atakiem, lecz już wkrótce oddał za pomocą Akcji.

Obserwowałem niezwykle zaciętą walkę pomiędzy oboma pokemonami, i choć udało się w końcu Girafarig zrzucić Totodile'a z siebie, to jednak mój pokemon wyszedł lepiej w tym starciu. Jeszcze przed chwilą przegrywaliśmy, a teraz w przeciągu kilkunastu sekund udało nam się zyskać przewagę. Na całe szczęście Kroko znał Gryzienie, które oczywiście miało typ mroczny, co sprawiało, że mogliśmy nieźle poharatać rywala.
- Kroko, świetna robota, ale nie mamy czasu.
Powiedziałem bardzo szybko na jednym wydechu.
- Wyślij szybką Wodną Broń wprost w oczy Girafarig i nie czekając od razu użyj Akcji, by nie zdążyła uniknąć. Wtedy będziesz mógł znowu użyć Gryzienia, tym razem już nie musisz wskakiwać na przeciwnika. Gryź go po nogach i brzuchu, a do tego przy okazji dodawaj Furię, aby nie miał łatwego życia. Pokaż siłę godną strongmana.
Wszystkie te komendy zostały wykrzyczane przeze mnie. Strasznie napaliła mnie ta walka, która miała w sobie to coś. Na arenie spotkały się dwa równe siłą pokemony, i była bardzo wyrównana, dlatego przyciągnęłaby oka najlepszego krytyka.

Totodile nie trafił Wodną Bronią, jednak akcja dosięgnęła już swojego celu, a to dlatego, że krokodyl był już rozpędzony. Oberwał on bowiem wcześniej akcją i wtoczył się pod kopyta żyrafy, która natychmiast zaczęła nimi dreptać, Totodile przerażony uciekł i schował się za jedną ze skał.

Wodna Broń chybiła, mówi się trudno, ale Akcja trafiła, niestety, można by rzec, bo spowodowało to więcej szkód niż zysku. Na całe szczęście Totodile wycofał się.
- Dobrze Kroko, czasem trzeba uciec, aby wygrać.
Pochwaliłem pokemona nim ten skrył się za skałą, a zaraz potem usłyszałem komendę Ravena, która dała mi szansę na szybki atak.
- Szybko wychyl się i Wodna Broń. Wykonanie Tropienia po zamachu zajmie mu chwilę, którą ty wykorzystasz!!! Następnie patrząc się na nogi rywala, ale pod żadnym pozorem nie na twarz rusz w jego kierunku. Kiedy będziesz blisko odskocz na bok i skocz na przeciwnika Akcją i wtedy wgryź się w ciało Gryzieniem. Może i Girafarig jest szybszy, ale nie zręczniejszy.

Totodile wykorzystał moment, w którym Girafarig próbowała wytropić go po zapachu i strzelił w przeciwniczkę Wodną Bronią, która trafiła. Girafarig ledwo trzymała się na nogach. Totodile niewiele lepiej, aczkolwiek jednak. Totodile wyskoczył zza kamienia, jednak szybko pożałował nagłego przypływu odwagi, kiedy tylko ponownie zobaczył Straszenie Girafariga. Uniknięcie tego jednak nie jest takie łatwe, jak mogłoby się zdawać. Totodile zaczął uciekać jeszcze dalej.

Wlka była bardzo zaciekła. Totodile był już bardzo zmęczony, jednak i Girafarig nie miała się lepiej, a powiedziałbym, że i gorzej.
- KROKO!!!!
Wrzasnąłem na cały głos, aż cały stadion zatrząsł się od mego krzyku.
- CZEGO TY SIĘ BOISZ? Girafarig ledwo trzyma się na nogach! Założę się, że nie ma już nawet siły chodzić, a co dopiero atakować ciebie. Pokaż, że masz jaja! Pokaż swoją siłę. Zwróć się w kierunku przeciwnika i pokaż, że się nie boisz. Wyślij w jej kierunku Wodną Broń. Jedną, Drugą, Trzecią i jeszcze następną. Nie daj jej chwili wytchnienia. Wiem, że już jesteś zmęczony, ale strongman musi stawiać sobie wyzwania ik walczyć do końca. Atakuj, bo wiem, że potrafisz. Przeciwnik nie zdoła ciebie już zaskoczyć, znamy cały asortyment jego ataków i jest zbyt zmęczony.
Kroko teraz potrzebował tylko motywacji, bo znałem już go dość dobrze i wiedziałem, że jest w stanie pokonać Girafarig, potrzebował tylko tego słowa ode mnie, słowa, które ruszy jego serce.

Totodile musiał się najpierw odwrócić, by zaatakować Girafarig. To prawda, oba pokemony były zmęczone. Jednak Girafarig miała większą szybkość, co przekłada się również na szybsze użycie ruchów. Uśmiechnąłem się do siebie.
- Isabel, daj z siebie wszystko. Straszenie od razu gdy się odwróci, sparaliżuj go strachem, po czym zakończ ten pojedynek Akcją.

Totodile był przerażony. Z chwili na chwilę zbierał więcej siły, jednak kolejne Straszenie, które posłała w jego kierunku Girafarig uniemożliwiło mu atak, przynajmniej na chwilę. Girafarig ruszyła w jego stronę i uderzyła Akcją, która wykończyła Totodilea.

-Totodile jest niezdolny do dalszej walki, zwycięża Raven wraz ze swoją Girafarig - rzekł sędzia. Po chwili mogli obserwować, jak na ziemię padła niezdolna do dalszej walki Girafarig. Minimalnie, ale jednak wygrał Raven.
-A ja idę przebrać się w suche ubrania - powiedział naburmuszony sędzia i odszedł.


1PF dla Jazona

Uśmiechnąłem się w głębi duszy i podbiegłem do podopiecznej. - Wspaniale się spisałaś moja droga, odpocznij sobie - podziękowałem wracając towarzyszkę do PokeBalla. - Dziękuję Ci Jazon za zaciekłą i interesującą walkę. Może kiedyś przyjdzie czas na rewanż... - powiedziałem z delikatnym uśmiechem, opuszczając arenę.