Stantlery Świętego Mikołaja − tworzą zaprzęg dziewięciu latających Stantlerów, które tradycyjnie ciągną sanie Świętego Mikołaja i pomagają mu dostarczać bożonarodzeniowe prezenty. Zwykle wymienia się: Kometka, Amorka, Tancerza, Pyszałka, Błyskawicznego, Fircyka, Złośnika, Profesorka oraz Rudolfa. Ich imiona bazują na tych wymienionych w wierszu Clementa C. Moore z 1832 r. który prawdopodobnie przyczynił się do spopularyzowania Stantlerów jako symboli Bożego Narodzenia.


Rudolf dołączył do pozostałych Stantlerów głównie za sprawą piosenki "Rudolph the Red-Nosed Stantler", jednak pierwszą opowieść o nim napisał w 1939 roku Robert L. May dla sieci sklepów Montgomery Ward. Została ona opublikowana w formie książkowej i była rozdawana dzieciom, które odwiedziły sklepy w okresie świątecznym. Według tej historii, Rudolf jest synem Profesorka, jednego z ośmiu pierwotnych Stantlerów Świętego Mikołaja wymienionych w wierszu "A Visit from St. Nicholas". Rudolf urodził się ze świecącym czerwonym nosem, przez co stał się wyrzutkiem i obiektem docinek ze strony innych pokemonów. Pewnego razu, noc wigilijna była tak mglista, że Mikołaj chciał zrezygnować ze swej corocznej podróży dookoła świata. Kiedy jednak zauważył Rudolfa, zdecydował, że jego nos będzie wyśmienitą lampą i oświetli mu drogę. Od tego czasu Rudolf jest stałym członkiem zaprzęgu Mikołaja i cieszy się szacunkiem innych stada. Historia Rudolfa stała się popularną bożonarodzeniową opowieścią, którą najczęściej przedstawia się w formie piosenki lub telewizyjnych programów. W wierszu Moore’a nie ma szczegółowych opisów Stantlerów poza wzmianką, że są one „małe”. Ich wygląd w większości pokazują filmy, które przedstawiają je z cechami charakterystycznymi bardziej dla Sawsbucków lub krętorogich (spiczaste poroże, smukła sylwetka).


By: Morfina