Imię: Amara
Nazwisko: Maxwell
Wiek: 18
Waga: 61
Wzrost: 172
Droga: Trener/Koordynator
Drużyna: Brak (własna)

Charakter:
Amara to dziewczyna, która działa niczym magnes, gdyż łatwo znajduje przyjaciół, często szybko zdobywa zaufanie innych ludzi oraz pokemonów, szczególnie tych drugich. Miła, wesoła i radosna, przynajmniej w większości czasu. Bywa, bowiem również zamyślona, czy też zła, szczególnie, jeśli ktoś wyprowadzi ją z równowagi, co raz jest trudne, a następnym już łatwe, zależnie od dnia jak i jej humoru. Najważniejsze dla niej to rodzina i przyjaciele, w tym również pokemony, które zalicza do obu grup. Jest szczera do bólu, nawet, jeśli prawda może kogoś zranić, gdyż uważa, iż najgorsza prawda lepsza jest od najlepszego kłamstwa.
Wygląd:
Szczupła dziewczyna, dość wysokiego wzrostu. Posiada dość jasną cerę (bladą). Jej włosy, długie do pasa, są barwy różowej, a oczy - błękitne niczym niebo latem. Najczęściej ubiera się tak, by było wygodnie, jednakże pilnuje również tego, by zachować dziewczęcy styl, a co za tym idzie często można spotkać ją w spódniczkach oraz różnych zwiewnych sukienkach, aczkolwiek krótkie spodenki również ubóstwia. Gdy nastaje zima niestety musi nieco zmienić styl, lecz problemu jej to zbytnio nie robi.
Historia:
Pewnego słonecznego, wiosennego poranka, w krainie Johto, narodziła się piękna, różowowłosa dziewczynka, którą to nazwano Amara. Należała do rodziny Maxwellów, dość znanej w całym miasteczku, bowiem jej matka pracowała, jako siostra Joy. Ojciec zaś znany był również na cały region, jako jeden z najlepszych koordynatorów oraz pokestylita. Można by rzec, iż miała dość ciekawe życie, zważywszy na zawody rodziców, jednakże na to pytanie teraz Amara tylko by się zaśmiała. Owszem, gdy tylko poszła do szkoły podstawowej była popularna, w centrum zainteresowania, każdy chciał, by zaprosił ją na swe urodziny, lub po prostu na spotkanie do jej domu... Jednakże nie po to, by ją lepiej poznać. Nie była lubiana przez nią samą... A przez ojca, w większości. Niektórych interesował zawód siostry Joy, ale to zdecydowana mniejszość. Wracając do wątku, nie o to jej przecież chodziło. Chciała być znana, ale jako Amara, nie jako Maxwell, córka PokeStylisty i koordynatora. Dlatego też zwykle unikała rozmów, czy też tych niby przyjaźni i spędzała czas samotnie. I to dosłownie. Przez początek szkoły siedziała sama w ławce z tyłu, na przerwach siadała przy oknie i wcinała lunch, a po szkole, gdy wróciła już do domu, albo nikogo nie było, albo każdy był zajęty. Tata tworzył nowe stroje, mama zajmowała domem, lub pokemonami, które wymagały całodobowego zajęcia się nimi. W takich momentach jednak znajdowało się rozwiązanie. Dziadek. Ukochany dziadek, który był ojcem jej taty, zajmował się hodowlą pokemonów, oraz był miejscowym profesorem, a co za tym idzie zajmował się również wydawaniem starterów dla nowych trenerów. Amara uwielbiała przesiadywać u niego, słuchać opowieści z czasów, gdy był trenerem, pomagać mu przy pokemonach oraz po prostu z nim przebywać. Z czasem znalazła w szkole prawdziwych przyjaciół, jednakże i tak wolny czas w większości poświęcała dziadkowi. To dzięki niemu odkryła prawdziwe powołanie. Postanowiła zostać trenerką pokemonów, jednakże z wyprawą czekała, gdyż nie potrafiła rozstać się z tym pięknym życiem. Obiecała sobie jednak, iż nie będzie czekać dłużej, niż do siedemnastego roku życia. W końcu ten dzień nadszedł. Ze smutną miną udała się po raz ostatni do swego dziadka, jednakże tym razem nie po to, by pomóc mu przy pokemonach. Tym razem w końcu miała dostać swojego własnego, pierwszego pokemona. Gdy przed jej oczami ukazały się trzy pokemony nie była zdziwiona, w końcu przecież pomagała w opiece nad nimi, znała je po części. Typ roślinny, ognisty oraz wodny. Bez zastanowienia wybrała Charmandera. Nie dlatego, że jest lepszy w walce, czy też z powodu jakiegokolwiek innego. Ona czuła, że to ma być właśnie on. W głębi duszy. Po tym wyborze w końcu uśmiechnęła się pierwszy raz tego dnia, przytuliła pokemona, po czym to samo uczyniła z dziadkiem. Wysłuchała ostatniej, krótkiej opowieści, po czym udała się jeszcze do domu. Tym razem oboje rodziców czekało na nią z tortem oraz pięknie udekorowanym domem. W salonie stał stojaczek z trzema pięknymi ciuchami, każdy dla innego typu pokemona. Jak widać rodzice się postarali. Gdy przedstawiła im swój wybór mama uśmiechnęła się, a ojciec przyklasnął z radości. Ognisty typ, co prawda nie był łatwy dla pokestylistów, jednakże on uwielbiał wyzwania. Po małym świętowaniu nastał czas. Po przytuleniach i buziakach nastał czas. Jej pierwsza wyprawa... Jednakże nie tylko, jako trener. Obiecała ojcu spróbować, jako koordynatorka, zaś mamie, iż będzie dbać o swe pokemony najlepiej, jak tylko będzie potrafiła.
Zawód:
W przyszłości niewątpliwie hodowca
Ekwipunek:
Ciuszek dla Charmandera od ojca, mapa regionu, latarka, karma dla pokemonów, apteczka, prowiant.