AaroniaStone
Liczba postów : 19
Wiek : 29
Skąd : Cerulean City
 |  Temat: Aaronia Stone  Wto Mar 25, 2014 1:53 pm | |
| Karta Postaci Imię:Aaronia Nazwisko:Stone Wiek: 20 lat Waga: 60kg Wzrost: 176 cm Droga: Trenerka Drużyna: brak Charakter: Aaronia to cicha dziewczyna. Kiedy nie trzeba, woli się nie wychylać. Jest mądra, ale ma swoje odchyły. Jest skromną dziewczyną, ale nie wstydzi się powiedzieć głośno swoich cech. Jest odważna. Nie boi się ryzyka czy niebezpieczeństwa, a wnet przeciwnie, sama je nieraz stwarza. Jest to osoba nieufna i ciężko zasłużyć sobie u niej na miano osoby godnej zaufania. Ma bzika na punkcie swoich włosów, z tego powodu często też popada w złość, więc nie jest osobą opanowaną. Wygląd: Aaronia to osoba szczupła, ale nie za wysoka. Ma za duże uszy, dlatego często stara się je ukryć długimi, brązowymi włosami, ale mimo tego lubi je spiąć w kucyka wysoko osadzonego na czubku głowy lub w warkocza dobieranego. Oczy, ciemno brązowe, napawały patrzącego w nie ciepłem. Ma jasną karnację i lekko zaróżowione policzki. Nosek i usta są małe i drobne. Nigdy nie lubiła kolczyków i nigdy nie polubi. Natomiast uwielbia swój wisiorek, małe niebieskie serduszko. Uwielbia ubierać się na sportowo, ale i elegancko. Czarna skórzana kurtka i pod spodem t-shirt na ramiączkach. Stawia zarówno na wygląd jak i na wygodę, dlatego do codziennego stroju ubiera znoszone, czarne trampki. Historia: Drogi Pamietniku! Muszę zacząć Cię pisać... Nie mam swojego miejsca na Ziemi. Nie mam pojęcia co mam teraz ze sobą zrobić. Ale zacznę od początku, abyś wiedział o co mi chodzi...
Urodziłam się w Cerulean City. Tak... tak... tam gdzie liderką jest Misty. Ale nie zrozum mnie źle, może dobrze się stało? Za to mam umiłowanie do wody. No więc, mieszkałam sobie z rodzicami i niestety bez rodzeństwa, pech nie? Problem polegał na tym, że moi rodzice nie pozwolili mi wyruszyć w wieku 10 lat. Nie miałam też swojego pokemona. Opiekowałam się pokemonami rodziców i przybłędami. Szczerze? Marzyłam o podróży.
Pewnego dnia
- Totodile! Daj mi pisać! - dziewczyna krzyknęła na małego pokemona, który od dłuższego czasu starał się zjeść zeszyt trzymany w rękach trenerki.
- No przysięgam, że kiedyś się zemszczę – zmrużyła oczy karcąc pokemona. Wyglądała naprawdę groźnie. Aż wreszcie pokemon się poddał. Siedział teraz koło nóg trenerki i z utęsknieniem spoglądał na smakowity zeszyt.
Na czym to ja skończyłam? Ah... Pewnego dnia wparowała do nas Misty i oznajmiła, że potrzebuje pomocy. Oczywiście, tylko ja wiedziałam, że wszystko było zaplanowane, abym tylko mogła spróbować swoich sił.
Dostałam od niej jeden ze starterów z regionów Johto. Tak pamiętniczku, tego paskudę, który zżera Ci kartki, i myśli, że tego nie widzę. Czasami to te zęby mnie przerażają... serio Q.Q Mam takie wrażenie, że
- No co ty chcesz?! - warknęła do stworzenia, gdy czuła, że podgryza jej łokieć. Na twarzy pokemona malował się wyraz samozadowolenia i gdzieś pokazywał łapką.
- Olivine City, wiem – odburknęła do niego i wróciła do zbierania myśli. Oczywiście pokemon nie dał za wygraną. Wbił swe ząbki w kostkę Aaronii i zaczął ją ciągnąć po pokładzie.
- Puszczaj potworku! - zaczęła krzyczeć, aż wreszcie ją puścił. Chwała mu za to!
- Masz tu zabawkę. Tylko dokończę i pójdziemy na dziób, okey? - wyciągnęła z plecaczka patyka i włożyła mu do pyszczka.
No dosłownie jak pokemony wilki czy psy... Aj aj aj... Muszę już tu kończyć pisać. Nie wiem kiedy znowu napiszę kolejną stronę. Pewno jak dojdę do PC. Jeśli oczywiście pamiętnik przetrwa podróż.
Ale podsumowując. Jestem teraz na statku S.S. Aqua. Płynęłam z Vermilion City prosto do Olivine City. Nawet nie wiesz jak się cieszę... Dzięki Misty pod pretekstem misji wyruszyłam w podróż. Wiele się muszę nauczyć. A najbardziej walk. Nie myśl, że jestem cwana! Co to, to nie. Zastanawiam się tylko czy nie będę żałować swojego planu z liderką sali... Moi rodzice by mi nigdy nie wybaczyli, że ich oszukałam. Ale wiecznie siedzieć w gnieździe nie można. Oho... przegryzł patyka... Muszę kończyć pisanie. Pa!
- No chodź mały. Idziemy – niechętnie podniosła się z ziemi i spakowała wszystek swój dobytek do plecaka. Przerzuciła go przez ramie i razem z pokemonem ruszyli na dziób.
- Piękny widok... - rozmarzyła się nad widokiem portu, budynków i pokemonów na dole oraz na gorze.
Gdy statek wreszcie dotarł do celu i zacumował, można było bezpiecznie opuścić pokład. Totodile wariował i skakał po cegiełkach, jakby nigdy tu nie był. A przecież był.
Pierwsze co, to miała iść do PC aby chwilę odpocząć. I tak o to, zaczęła się jej podróż...
Z dedykacją specjalnie dla Morfiny :-P Zawód: Nie ma Ekwipunek: Mały plecaczek zakładany przez ramię, a w nim:
* jedzonko zarówno dla ludzi jak i dla pokemonów
* mały scyzoryk
* latarka z zapasowym zestawem baterii
* apteczka
* lornetka kompas
i rzeczy, które kiedyś tam trafią 
Ostatnio zmieniony przez AaroniaStone dnia Czw Kwi 10, 2014 7:25 pm, w całości zmieniany 2 razy |
|
Morfina
 Liczba postów : 470
Wiek : 30
Skąd : Wolne Miasto - Gdańsk
| | Temat: Re: Aaronia Stone Pią Maj 16, 2014 1:04 pm | |
| Karta postaci zaakceptowana. |
|
