Chcą posłać kolejny pocisk dlatego ja szybko nakazuje kontynuować Sawkowi Czekanie by zniszczyć go w locie, a sam pomagam przy wkładaniu pocisku do machiny - siła musi być ciutke większa...

- Idealnie drużyno. Szybko ładować i strzelać. - powiedział do swojej drużyny w oczekiwaniu aż załadują oponami katapultę. On naciągał ją, by cały czas siła była taka sama i nic się nie zmieniło. Gdy uznał, że wszystko jest gotowe, a sojusznicy ulepszyli pociski, on zwalniał hamulec i prezenty leciały w stronę balisty patratów.
- Feraligtar. Staraj się niszczyć ich pociski furią i drapaniem. - powiedział do swojego wiernego podopiecznego.

Świetnie! Teraz musimy powtórzyć taki strzał. Dziomek ładuj bombową rurę!! Teraz tylko mocno naciągnąć i strzał. Trzymam kciuki, żeby rurobomba trafiła w nasz cel. Chłopaki musimy dać z siebie wszystko, jak na wojnie!!

Teraz to się napaliłem, było blisko w obie strony, ale teraz trzeba to skończyć. Dziomek załadował nasz główny atut, pocisk od Aureliusza, jak z tego dostaną to się nie pozbierają. Ustawienie maszyny jest takie same, teraz naciągam tyle samo co ostatnio wyliczając każdy obrót. Kiedy wszystko będzie gotowe to nie tracę czasu i odpalam mając nadzieję, że tym razem rybki się nie pozbierają. Jak im spalimy dzieło to raczej się do niego już nie zbliżą hehe.

Drugi strzał trafił, ale nie czas na radość. Ich maszyna jest nadal groźna. Udowodniła to, rzucając w nas masztem... na szczęście nic nie zrobił.
Usuwamy go sprawnie, by nie przezkadzał w mechaniźmie;
-Naciągamy! Teraz dosłownie dwa cm dalej niż poprzednio! Trafimy w środek i zniszczymy ich!
Pilnuje żeby wzzyatko szło saprawnie, pomagam dróżynie, rzeby było to zgrane. Razem naciągamy, a ja monitoruje, czy wszystko jest w porządku!
Zgraliśmy się na tyle że szło nam już wprawniej.
Strzelamy w przeciwników, chcąc ich pokonać.
Nasze pociski mają tą samą masę, ich niestety dla nich, nie Zapewne kolejne pociski będą latały za blisko lub daleko, w zależności od wagi...

Powiedziałam do Steelixa, aby niszczył pociski przeciwnika, a ja pomagałam reszcie drużyny.

Matt wziął kolejną oponę i wrzucił na katapultę. Żadne tam Patraty nie są w stanie pokonać potęgi Magikarpów! To już tylko kwestia strzału. Lekkie zwiększenie naciągu i powinno być po sprawię.
-Venipede, musisz być wytrzymała. Cały czas staraj się odbijać pociski przeciwników - powiedział. Iiii... strzał. Tera tylko czekać na efekt. Ta drużyna czuła się w tu jak Magikarpy w wodzie!

- Hej ludzie mamy jakąś line? Bo można związać kilka opon naraz i atak powinien być ostateczny i są większe sanse trafienia. -
Powiedział lekko zziajany od biegu chłopak.

Nie będę się rozpisywał co do przebiegu zdarzeń... Slpash wygrali. Po prostu cięciwa Wibrek pękła, a opona trafiła w ich petardę. Wybuch zniszczył ich zabawkę.

- O, i znowu wygrywają Karpie! A teraz zapraszam drużynę przeciwną na ceremonię

Chłopak z uśmiechem obserwował zniszczoną machinę patratów. Chłopak spojrzał na swoich sojuszników. Przybił im piątkę. Pokazał język przeciwnikom i udał się do stołówki. Karpie razem dumnie kroczyły w szeregu. Cieszyli się z dzisiejszego zwycięstwa, ale nie wiadomo co przyniesie jutro. Ale kto by się przejmował przyszłością. Feraligtar po stoczonym pojedynku miał czas na odpoczynek w pokeballu, który spoczywał w kieszeni spodni.

Nosz kutwa a było tak pięknie, w ostatniej chwili taki pech. Aż się we mnie zagotowało, wtedy wpadłem na perfidny pomysł. W prawdzie zawody się skończyły, ale muszę sobie jakoś ten stracony czas umilić. Wziąłem wybuchową rurę od Aureliusza i podszedłem bliżej machiny karpi. Z satysfakcją ręcznie ją wyrzuciłem na machinę oglądając płomienie i wybuchy. Niech się pieprzone ustrojstwo fajczy muahahahaha !

Po wczorajszym nie udanym wyzwaniu postanowiłem wybrać się na spacer na wysypisko. Odsapnąć trochę i poszukać sobie jakieś rzeczy. A może uda mi się spotkać jakiegoś pokemona, który zechce się przyłączyć do mojej drużyny. Jednak trzeba od czegoś zacząć, więc ruszyłem przed siebie aby zacząć się rozglądać. Żeby nie wędrować samemu zapytałem czy Crystal nie chce ze mną poszukać ciekawych rzeczy na tym składowisku różnych rzeczy, niektórych przydatnych, a niektórych wcale nie.

No nic się nie działo więc wróciłem razem z Crystal na plac apelowy żeby podjąć się kolejnego wyzwania.